شخصيت‌پذيري ادبيات داستاني معاصر از قرآن كريم/16پرويز عباسي داكاني:نگاه شتابزده نويسندگان به قرآن شخصيت‌ساز نيست

واضح آرشیو وب فارسی:خبرگزاري قرآني ايران: شخصيت‌پذيري ادبيات داستاني معاصر از قرآن كريم/16پرويز عباسي داكاني:نگاه شتابزده نويسندگان به قرآن شخصيت‌ساز نيست
گروه ادب: «پرويز عباسي داكاني» ضمن مناسب دانستن حركت ادبيات معاصر به سمت تعميق و ژرف‌نگري در مفاهيم قرآن، شكل نگرفتن مناسب شخصيت‌هاي ادبيات داستاني حول اين موضوع را به دليل نگاه شتابزده به آن دانست.
اين پژوهشگر و استاد دانشگاه در گفت‌و‌گو با خبرگزاري قرآني ايران (ايكنا)، ظهور ايدئولوژي‌هاي مدرن را در ادبيات امروز جهان و حضور آن‌ها در ادبيات ايران را عامل جدايي ميان ادبيات معاصر و انديشه‌هاي قرآن دانست و گفت: متن مرجع ادب و حكمت پارسي در تمامي قرن‌هاي گذشته بر ادب فارسي بوده است، اما آشنايي نويسندگان ما با ادبيات مغرب‌زمين باعث شد، آنان در قرن معاصر به نوعي بازتأويل و تفسير از اين مقولات دست يابند كه در كنار آشنايي و نزديك شدن مختصات فكري آن‌ها با ايدئولوژي‌هاي مدرن كه نسبت مناسبي با دين ندارند، اين امر بيش از پيش خود را نشان دهد.

وي افزود: ظهور انقلاب اسلامي تغييري در دو ساحت ادبيات معاصر پديد آورد كه عبارتند از تغيير در صورت و باطن. در بحث ظاهر مي‌توان نشانه‌هاي مشابهي را در ادبيات معاصر و پيش از آن يافت كه در اصطلاح به آن تلميح هم مي‌گفتند، اما در بحث باطن بايد گفت كه نگاه ما به ادبيات، حاصل انديشه‌اي است كه در جان نويسنده مي‌رود و اين تغيير جان باعث تغيير جهاني مي‌شود كه او در پيرامون خويش مي‌سازد، پس هنگامي كه جان و شخصيت فرد نويسنده متأثر از قرآن شود، متن او نيز تحت همين تاثير قرار مي‌گيرد.

عباسي داكاني افزود: حركت ادبيات معاصر به سمت تعميق و ژرف‌نگري به مفاهيم قرآن بسيار قابل توجه است، اما به نظر مي‌رسد اندكي هم شعارزده و شتاب‌آلود بوده و هنوز نتوانسته است برآيند ادبيات ما را به يك شعور باطني نزديك كند. در ارتباط ارائه مفاهيم ديني به ويژه مفاهيم ديني به اين نكته توجه كنيم كه چشمان ما بايد قرآن را ببيند و نه اينكه ما به گذاشتن عينكي براي ديدن آن‌ها اكتفا كنيم و جداي از اين به نظر مي‌رسد، معنويت قرآني كه ادبيات معاصر تلاش بسياري را در انتقال آن به خرج داده است، نتوانسته به يك ايد‌ئولوژي و شيوه عمل تبديل شود و اين براي ايمان ديني يك خطر بالقوه به شمار مي‌رود.

وي اين نبود تغيير را منتسب به تغيير رويه ما از طبيعي‌نگري به مفاهيم به دستوري‌نگري دانست و گفت: روشنفكري ديني در ادبيات ما تاكنون كمتر به دين نگاهي ژرف و عميق داشته است و اديبان و شاعران ما نيز مجالي براي نزديك شدن به آبشخورهاي اصيل ايمان به دست نياورده‌اند و البته اين قسمتي از كل است، چرا كه علاوه بر اين نگاهي دقيق به ادبيات معاصر، نويسندگان آن را كم‌علاقه به مباني فلسفي، علمي و كلامي مورد نياز براي انتقال يك مفهوم معنوي نشان مي‌دهد.

عباسي داكاني تاكيد كرد: البته نبايد تمام اتهام را متوجه نويسنده كرد، چرا كه او هم براي رسيدن به هر يك از اين شاخص‌ها نياز به زمان دارد. مخاطب به معناي توده مردم در اين راه تنها مي‌تواند حمايت معنوي خود را از نويسنده ابراز كند، اما دستگاه‌هاي فرهنگي كشور هستند كه مي‌توانند اين فراغت را در كنار اين حمايت معنوي براي خلق اثر توسط نويسنده فراهم كنند، البته اين امر را نبايد دولتي كردن ادبيات ناميد بلكه در حقيقت اين عمل فراهم آوردن زمينه‌هاي باليدن يك نويسنده است كه بايد فراهم شود و اين امر اساسي‌ترين حمايتي است كه شخصيت ادبيات را شكل مي‌دهد.

سه|ا|شنبه|ا|20|ا|اسفند|ا|1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبرگزاري قرآني ايران]

[مشاهده در: www.iqna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 245]