بگذاريد بسيج مخلص باقي بماند

واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: بگذاريد بسيج "مخلص" باقي بماند
ارائه امتيازات ويژه باعث مي شود برخي افراد، نه از سر صدق نيت و خدمت كه براي برخورداري از امتيازاتي مثل كسر خدمت سربازي يا استفاده از سهميه هاي خاص راهي بسيج شوند و اين امر، اين نهاد مخلص را به هدفي براي فرصت طلبان و كساني كه به دنبال "امتياز" هستند، تبديل مي كند.
عصرايران ؛ مصطفي بدرالسادات - روزگاري، بسيجي بودن در اين كشور، يك فداكاري بود. بسيجي، كسي بود كه براي دفاع از دين و ميهن، كسب و كار و تحصيل و خانواده اش را وامي گذاشت، از زندگي بي خطر در شهر و روستايش مي گذشت و به ميانه آتش و باروت مي رفت و نيك مي دانست كه اگر چه رفتنش به معركه جنگ با اوست، اما هيچ تضميني براي بازگشتش وجود ندارد و اگر هم بازگردد معلوم نيست دست و پا و چشم هايش را با خود بازگرداند يا نه!

در آن روزگار بسيجي بودن مترادف بود با جنگ با دشمن، جانبازي، اسارت و شهادت و از اين رو، عضو بسيج شدن، مساوي بود با هزينه دادن.

درست به همين دليل بود كه بسيج نه در قالب يك سازمان نظامي يا شبه نظامي به معناي متعارفش، كه يك تشكل مردمي، محبوب و دوست داشتني تعريف شد و اين، البته منطبق بر واقع بود چه آنكه اگر بسيج و بسيجيان دوران دفاع مقدس نبودند، محاسبات نظامي صدام در فتح يك هفته اي تهران، اين چنين به خطا نمي رفت.

اينك اما، بسيجي بودن كه روزگاري با هزينه دادن همسان بود، به سمت امتياز گرفتن ميل كرده است. اين نكته اي است كه بسيج دانشجويي هشت دانشگاه كشور (صنعتي شريف، تهران، امام صادق (ع)، اميركبير، بهشتي، علم و صنعت، علامه طباطبايي و خواجه نصير) در نامه خود به سردار عزيز جعفري، فرمانده كل سپاه، بدان اشاره داشته اند.

بسيج دانشجويي اين هشت دانشگاه، با اشاره به اينكه مجلس درصدد است مازاد 40 درصد سهميه رزمندگان در مقاطع مختلف تحصيلات دانشگاهي را به بسيجيان فعال واگذار كند، در نامه خود آورده اند: « اين مزايا و سهميه ها تنها بهانه اي براي بهانه جويان كه اين روزها مشغول حمايت از جنايتكاران صهيونيست هستند، است و اين يعني بازي اضافه بر ملامت ملامتگران روي دوش فرزندان امام (ره) و رهبر "به فرض كه با چنين سهميه هايي افرادي به حضور در بسيج متمايل شوند آيا حضور چنين افراد منفعت طلب و سودجويي در نهاد مردمي بسيج كه محل مجاهدان و عاشقان است، تنها موجب ناخالصي نهاد خالص شجره طيبه نمي شود؟فراموش نكنيم سخن رهبر عزيزمان را كه حكيمانه فرمودند: "يكي از نيازها، گزينش افراد باصلاحيت در بخش هاي مختلف اين تشكيلات بزرگ است. امام (رضوان الله تعالي عليه) هميشه به همه- از جمله به دانشجوها- توصيه مي كردند كه از نفوذي ها بپرهيزيد.»

در واقع، آنچه در اين نامه آمده است، آسيب شناسي مهمي است كه عدم توجه به آن مي تواند بسيج را از يك تشكل مردم نهاد و ايثارگر به سازماني براي جذب امتيازات تبديل كند كه اين اتفاق، قطعا نمي تواند در راستاي اهداف بلندمدت بسيج به شمار رود.

البته در اينجا، تفكيك بين دو گروه ضروري است: گروه اول، رزمندگاني هستند كه در طول هشت سال دفاع مقدس، بي هيچ چشمداشتي و حتي بدون اينكه بدانند ممكن است در آينده امتيازاتي بگيرند (چون حتي به زنده ماندن خودشان هم مطمئن نبودند) راهي جبهه ها شدند و شجاعانه براي وطن و دين جنگيدند و ما، امروز، حتي زندگي و نفس كشيدن هايمان را نيز بي هيچ تعارفي مديون آنان هستيم.

در همه جاي دنيا سربازان وطن كه در آزمون جنگ شركت كرده اند، جايگاه رفيعي دارند و هم دولت و هم مردم مي كوشند از آنان حمايت ويژه كنند چه آنكه قدر دانستن رشادت هاي آنان، بخشي از فرهنگسازي براي دفاع از ميهن است كه همه جوامع بدان نياز دارند.

اين مساله در ايران نيز بايد همچنان مورد توجه باشد حتي اگر بعضا سوء استفاده هايي نيز از آن شود يا سوءتعبيرهايي نسبت بدان صورت گيرد.

اما گروه دوم كساني هستند كه بعد از جنگ عضو بسيج شده اند، نه جنگي ديده اند، نه انفجار خمپاره 60 را در دوقدمي شان تجربه كرده اند، نه بمب خردل و اعصاب، شيميايي شان كرده است، نه پايشان را روي مين جا گذاشته اند، نه طعم تلخ اسارت را چشيده اند و البته اينكه اين اتفاقات براي آنان نمي افتد، جاي خرسندي دارد چه آنكه به بركت بسيجيان و سپاهيان و ارتشيان سالهاي جنگ اينك در فضاي صلح به سر مي بريم.از اين رو، اگر عضو بسيج شدن در سالهاي گذشته، اعزام به جبهه هاي جنگ را در پي داشت، امروز، خوشبختانه چنين پيامدي را ندارد و لذا صرف عضويت در بسيج يا فعاليت در آن نبايد مستمسكي براي اعطاي امتيازات ويژه باشد.
لذا نبايد اين دو گروه را همسان دانست ولو آن كه در ميان گروه دوم نيز انسان هاي فداكار و مخلص ، فراوان باشند.

نكته مهم در اين ميان آن است كه ارائه مشوق ها و امتيازات ويژه باعث مي شود برخي افراد، نه از سر صدق نيت و خدمت كه براي برخورداري از امتيازاتي مثل كسر خدمت سربازي يا استفاده از سهميه هاي خاص، راهي بسيج شوند و اين امر، در زماني نه چندان دراز، اين نهاد مخلص را به هدفي براي فرصت طلبان و كساني كه به دنبال "امتياز" هستند، تبديل مي كند و اين نكته اي است كه به روشني در بيانيه بسيج دانشجويي هشت دانشگاه مطرح كشور بدان اشاره شده است.
در چنان صورتي ، كساني هم كه خالصانه و براي خدمت ، به بسيج مي روند نيز با اين انگ مواجه مي شوند كه شايد آنها هم در پي امتيازات خاص هستند و بدين ترتيب تر و خشك باهم مي سوزد.

بسيجي واقعي، نه براي بهره مندي از امتياز و سهميه و كسر خدمت سربازي و مسايلي از اين دست، كه براي خدمت به جامعه و در راه خدا، قدم در اين وادي مي گذارد كما اينكه پيشكسوتان بسيج، چنين كردند و آن حماسه به ياد ماندني را در هشت سال دفاع مقدس آفريدند.

حمايت از بسيج، اعطاي امتيازات ويژه- كه بعضا باعث بدبيني هايي هم مي شود- نيست بلكه حمايت واقعي از اين نهاد مردمي، حفظ "اخلاص" در مجموعه اي است كه به تعبير امام خميني (ره) "لشكر مخلص خداست" و اگر روزي اين اخلاص به مسايل مادي آميخته شود، آنگاه بايد نگران بود و بسيار هم نگران بود.
شنبه 5 بهمن 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: عصر ایران]

[مشاهده در: www.asriran.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 216]