افزايش تعداد متقاضيان جراحي پلاستيك ترميمي در كشور

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: افزايش تعداد متقاضيان جراحي پلاستيك ترميمي در كشور
عمومي- گروه سلامت - سميه شرافتي:
گزارش‌هاي مستند حاكي از آن است كه جراحي پلاستيك بيني، از شيوع بالايي در ايران برخوردارشده است، اما آمار دقيقي از تعداد آنها نداريم؛ چون انجام اين عمل‌ها جايي ثبت نمي‌شود.

با اين حال به گفته كارشناسان حدود 70درصد جراحي‌هاي زيبايي، عمل بيني است. البته ناگفته نماند كه حتي به عقيده جراحان پلاستيك بيني، اين جراحي عوارض زيادي دارد كه متقاضيان را مجبور مي‌كند براي انجام ترميم‌هاي دوباره مجددا به جراح مراجعه كنند.

با اين حال، در آستانه برگزاري سمپوزيوم روش‌هاي پيشرفته در جراحي پلاستيك و ترميمي بيني كه انجمن راينولوژي امروز و فردا با همكاري دانشگاه جانز ‌هاپكينز اقدام به برپايي آن در مركز همايش‌هاي رازي مي‌كند، كارشناسان بار ديگر با اشاره به اين عوارض هشدار مي‌دهند كه خيلي از آنها در جراحي پلاستيك كاملا برگشت‌ناپذير خواهند بود.

دكتر محسن نراقي، عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران، رئيس انجمن تحقيقات راينولوژي و عضو آكادمي جراحان پلاستيك و ترميمي صورت آمريكا در گفت‌وگو با همشهري و ضمن اشاره به اينكه به‌علت افزايش جراحي‌هاي پلاستيك بيني در ايران و افزايش تعداد متقاضيان آن، ما هر روزه با افزايش عوارض اين جراحي‌ها هم مواجه هستيم، مي‌گويد: اين عوارض به‌طور كلي 2 دسته هستند؛ عوارض عملكردي و عوارض زيبايي.

وي با اشاره به اينكه به‌طور كلي يك سري از متقاضيان جراحي بيني به خاطر مشكلات تنفسي مراجعه مي‌كنند، توضيح مي‌دهد: در اين افراد مسلما عوارض تنفسي اهميت زيادي دارد چون كساني كه تنفسشان دچار مشكل مي‌شود، زندگي عادي خود را از دست مي‌دهند.

به گفته وي، حتي پيش آمده بيماراني كه يك شب خواب راحت نداشته‌اند و تقاضا كرده‌اند كه هر طور شده تنفسشان با جراحي بهبود يابد؛ حتي به قيمت بزرگ‌تر شدن بيني.

دكتر نراقي در توضيح عوارض تنفسي ادامه مي‌دهد: عوارض تنفسي در اثر عوامل مختلفي مي‌تواند ايجاد شود كه اين عوامل مي‌تواند مسير تنفسي داخل بيني را تنگ كند. يكي از آنها چسبندگي‌هاي داخل بيني است؛ به‌طوري كه ايجاد هر زخمي در هر بافتي از بدن واكنش‌هايي را در جهت ترميم آن مي‌طلبد.

در بيني هم روند جراحي اگر با ايجاد زخم در داخل بيني همراه باشد، بعد از عمل باعث چسبندگي سطوح مختلف داخل بيني مي‌شود. اين اتفاق باعث مي‌شود مسير تنفسي داخلي بيني باريك‌تر شود.

به گفته رئيس انجمن تحقيقات راينولوژي، ما براي اينكه اين عارضه را به حداقل برسانيم، در جراحي كمترين برش را در داخل بيني ايجاد مي‌كنيم كه زخم كمتري هم ايجاد شود. دومين كاري كه مي‌كنيم اين است كه ورقه‌هاي سيليكوني را در داخل بيني مي‌گذاريم و اين كار براي اطمينان از عدم‌چسبندگي است.

« عارضه ديگر در جراحي‌هاي پلاستيك عملكردي اين است كه بعضي از بيماراني كه مشكل تنفسي دارند به خاطر باقي ماندن انحراف تيغه بيني مجددا به جراح مراجعه مي‌كنند.»
دكتر نراقي با بيان اين عبارات توضيح مي‌دهد: خيلي از بيماران قبل از جراحي انحراف بيني دارند و از اين انحراف هم بي‌خبرند در حالي‌كه تنفسشان خوب است.

ولي وقتي ما آنها را عمل مي‌كنيم، اگر اين انحراف را اصلاح نكنيم، مشكلات تنفسي به‌تدريج در اين افراد ظاهر مي‌شوند.

براي همين يكي از كارهاي ما براي تمام متقاضيان جراحي پلاستيك بيني اين است كه داخل بيني آنها را معاينه كنيم. اين در حالي است كه گاهي اوقات ما به معاينات معمولي هم بسنده نمي‌كنيم و براي ديدن عمقي‌ترين قسمت‌هاي بيني با آندوسكوپ به معاينه بيماران مي‌پردازيم.

«عارضه ديگر اين است كه برخي بيماران بعد از عمل به‌دليل اينكه سوراخ بيني‌شان تنگ مي‌شود، تنفسشان هم مشكل خواهد شد. براي همين است كه ما به متقاضيان مدام توصيه مي‌كنيم كه هيچ گاه تقاضاي كوچك كردن بيني را از جراح نداشته باشند چون اين اتفاق يك مسئله تقريبا غيرقابل برگشت است و رفع آن جزء مشكل‌ترين جراحي‌هاي پلاستيك بيني است.»

عضو هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي تهران به اين عبارات نيز اشاره مي‌كند و معتقد است: يكي ديگر از مسائلي كه قبل از عمل بايد به آن دقت كنيم، اين است كه برخي بيماران شاخك‌هاي داخل بيني بزرگي دارند كه ممكن است لازم باشد اقداماتي روي اين شاخك‌ها انجام شود.

البته در روش‌هاي قديمي اين شاخك‌ها برداشته مي‌شد كه الان ديگر اين كار منسوخ شده است. اين شاخك‌ها ديگر به‌طور كامل خارج نمي‌شوند چون اين كار با فيزيولوژي طبيعي بيني منافات دارد.

به گفته وي، امروزه با روش‌هاي جديد مثل استفاده از امواج راديوفركانس يا ليزر، سعي مي‌شود بدون برداشتن شاخك‌ها حجم‌ آنها كاهش يابد و اين كار منجر به حفظ آناتومي بيني خواهد شد.

از ديگر عوارض شايع و ناخوشايند مشكلات تنفسي بعد از جراحي، تنگي دريچه داخلي بيني است.دكتر نراقي در توضيح اين عارضه خاطرنشان مي‌كند: علت اينكه ممكن است اين دريچه بعد از جراحي تنگ شود، ممكن است به خاطر برداشتن بيش از حد بافت‌هاي بيني و پايين آوردن بيش از حد ارتفاع پشت بيني باشد؛

يعني در كساني كه مي‌خواهند بيني‌شان پايين برود يا قوس پيدا كند، اين درخواست به هيچ وجه صحيح نيست. علاوه بر اينكه اصلاح اين اتفاق ناخوشايند كه تمام زندگي فرد را تحت‌تأثير قرار مي‌دهد، جزء مشكل‌ترين جراحي‌هاست.

و حالا دردسرهاي زيبايي

اما برخي از عوارض جراحي پلاستيك بيني هم مربوط به عوارض زيبايي هستند. «يكي از اين عوارض برداشتن بيش از حد قوز استخواني يا غضروفي است كه باعث مي‌شود بيني حالت زيني‌شكل به‌خود بگيرد يا قوس زشتي پيدا كند، چون وقتي بيني بيش از حد كوچك شود، تناسب خود را با صورت از دست مي‌دهد.»

رئيس انجمن تحقيقات راينولوژي با اشاره به اين جملات تاكيد مي‌كند: هدف ما در جراحي زيبايي اصلا ايجاد تناسب درصورت است ولي اصلاح اين عارضه جزء مشكل‌ترين اصلاحات بعد از جراحي است.

به گفته وي، عارضه ديگر در اين جراحي‌ها انحراف بيني است كه اگر اين انحراف اصلاح نشود، در ظاهر بيني هم خودش را نشان خواهد داد.

اما بالا رفتن بيش از حد نوك بيني هم عارضه‌اي است كه خيلي از متقاضيان گرفتار آن مي‌شوند؛ به‌طوري كه به عقيده دكتر نراقي در بعضي از افراد نوك بيني ممكن است آنقدر بالا رود كه بيني حالت خوكي شكل پيدا كند و باز هم تناسبش با صورت به هم بخورد.

با وجود همه اين عوارض، درصد بيماراني كه براي عمل جراحي مجدد مراجعه مي‌كنند، با ميزان تجربه و دانش جراحان نسبت مهمي دارد. دكتر نراقي به اين نسبت اشاره مي‌كند و مي‌گويد: اين نسبت ممكن است از درصد‌هاي پايين يعني زير 5‌درصد تا بالاي 50 درصد متغير باشد. البته در جراحان مختلف و در مراكز مختلف باز هم اين نسبت متفاوت است.

«حالت متعادل از نظر ما ميزان زير 5 درصد است اما به‌دليل اينكه طيف جراحاني كه جراحي بيني انجام مي‌دهند، با تجربيات و مهارت‌هاي مختلف است، ميزان بالاي 50 درصد در بيشتر موارد وجود دارد.»

وي با توضيح اين عبارات مي‌افزايد: هدف ما بايد كاهش اين ميزان و در نتيجه كاهش ميزان مراجعات متقاضيان براي عمل مجدد باشد؛ به‌طوري كه آگاهي دادن به بيماران و اينكه بايد در انتخاب جراح مناسب وسواس زيادي به خرج دهند، يكي از اين اقدامات است.

اكثر متقاضيان مشكل رواني دارند

اما جالب است بدانيد حدود 75درصد متقاضيان جراحي زيبايي مشكل رواني دارند؛ به‌طوري كه براساس مطالعات روانشناختي 80‌درصد از زنان و 60 درصد از مردان تمايل به انجام اعمال جراحي دارند كه تنها حدود 10‌درصد آنها از چهره جديد خود راضي هستند و كار 50‌درصد آنها نيز به عمل دوباره مي‌كشد.

دكتر سيد سعيد صدر، روانپزشك استاديار گروه روانپزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي در اين باره به همشهري مي‌گويد: در اعمال جراحي زيبايي بيني نكته مهم اين است كه قبل از جراحي بيماران بايد از نظر روانپزشكي به‌طور كامل بررسي شوند به اين دليل كه برخي از اين افراد به‌علت ابتلا به وسواس و افسردگي احساس ناخوشايندي از چهره‌شان دارند.

همچنين خيلي از آنها هم بعد از عمل باز از وضعيت جراحي ناراضي هستند و اين وسواس باز هم ادامه دارد. وي با بيان اينكه اين بيماران حتي از جراح هم ابراز نارضايتي مي‌كنند، ادامه مي‌دهد: دليل اين امر هم اين است كه در كشور ما متأسفانه به غيراز تعداد خيلي كمي از جراحان پلاستيك بيني كه به‌طور مستقيم با روانپزشكان ارتباط دارند، بقيه جراحان براي انجام اين جراحي با روانپزشكان هيچ مشورتي نمي‌كنند.

دكتر صدر معتقد است: علاوه بر اين، اگرچه برخي افراد از نظر رواني مشكلي ندارند و حتي بعد از آن زندگي شاداب‌تري هم دارند، ولي در اين ميان باز هم متقاضياني ديده مي‌شوند كه با اينكه مشكل رواني ندارند ولي بعد از عمل به‌علت نارضايتي از آن دچار مشكلات عصبي و پرخاشگري مي‌شوند و ارتباط اجتماعي‌شان بسيار محدود مي‌شود.

به گفته وي، حتي در اين ميان افرادي با مشكلات رواني بدتري مثل كساني كه هميشه احساس بدشكلي بدن دارند، ديده مي‌شوند.

اين افراد با وجود اينكه وضعيت بدني مناسبي دارند ولي باز هم اقدام به جراحي مي‌كنند و حتي اگر نتيجه جراحي آنها بسيار موفق باشد همچنان اين احساس بدشكلي بدن در آنها باقي مي‌ماند؛ به‌طوري كه اينها هم جزو كساني مي‌شوند كه پياپي براي انجام جراحي‌هاي بعدي مراجعه مي‌كنند
جمعه 4 بهمن 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 185]