واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: وقتی آقای وزیر نمک بر زخم فقیران می پاشد! به راستی آیا وزیر رفاه و تامین اجتماعی در ایران زندگی می کند و از قیمت ها و سطح تورم و اوضاع معیشتی مردم خبر دارد؟ او، پیش از آنکه وزیر شود، نماینده مجلس بوده و بنابراین قطعاً از سیاره ای دیگر نیز نیامده است! عصرایران- سخنان اخیر وزیر رفاه و تامین اجتماعی، نه تنها دردی از اقشار کم درآمد جامعه درمان نمی کند، بلکه نمکی است بر زخم التیام نیافته فقرای ایران.عبدالرضا مصری، که قاعدتاً و بنا به مسوولیتی که در دولت دارد، باید مدافع حقوق نیازمندان و قشرهای کم درآمد و آسیب پذیر جامعه باشد، در گفت و گو با باشگاه خبرنگاران جوان ادعایی را مطرح کرده است که به سختی می توان پذیرفت کسی از آحاد عادی مردم ایران، آن را باور داشته باشد.او در واکنش به اخباری که اخیرا درباره جمعیت زیر خط فقر مطلق منتشر شده گفته است: "جمعیت زیر خط فقر مطلق در کشور وجود ندارد!" و البته دلیل این ادعا هم، کاملا منحصر بفرد و شنیدنی است: "چون به مددجویان خود ماهانه 25 الی 50 هزار تومان حقوق می دهیم." و ای کاش، آقای وزیر، لااقل این استدلال (!) را ضمیمه ادعای خود نمی کرد.به راستی آیا وزیر رفاه و تامین اجتماعی در ایران زندگی می کند و از قیمت ها و سطح تورم و اوضاع معیشتی مردم خبر دارد؟ او، پیش از آنکه وزیر شود، نماینده مجلس بوده و بنابراین قطعاً از سیاره ای دیگر نیز نیامده است! با این اوصاف او که مسوول رفاه و تامین اجتماعی است، چگونه می پندارد با ماهی 25 الی 50 هزار تومان هم می شود زندگی کرد؟ راستی خود آقای وزیر ماهانه چقدر درآمد دارد؟!آیا این 25 هزار و 50 هزار تومان، کفاف ضروریات غذایی یک نفر را برای 30 روز می کند؟ و آیا کسی که ماهانه این حد از درآمد را دارد، زیر خط فقر مطلق نیست؟! اگر چنین فردی زیر خط فقر مطلق نیست پس چه کسی زیر آن خط قرار دارد؟ آیا حتما باید کسی از گرسنگی بمیرد و زیر سنگ قبر برود تا آقایان قانع شوند که زیر خط فقر مطلق بوده است؟!در اندازه گیری خط فقر مطلق، حداقل کالری مورد نیاز روزانه یک فرد بالغ را 2000 کیلو کالری در نظر می گیرند و ای کاش آقای وزیر رفاه فهرستی از غذاهای مورد نیاز یک فرد را که با 50-25 هزار تومان در ماه می توان آنها را خرید و روزانه 2000 کیلوکالری دریافت کرد، اعلام نماید و البته بماند سایر نیازهای انسانی مانند مسکن و پوشاک و درمان و ... که لابد هزینه چندانی ندارند!مبنای استدلال وزیر رفاه و تامین اجتماعی به ارقام سال 2000 میلادی برمی گردد که طی آن برخی نهادهای فعال در زمینه های بشردوستانه، اعلام کردند هر کس در روز کمتر از یک دلار درآمد دارد، زیر خط فقر مطلق است.این در حالی است که اولا این آمار به سال 2000، یعنی 8 سال پیش مربوط می شود و بد نیست آقای وزیر بدانند در این هشت سال، قیمت ها چند برابر شده اند و طبیعتاً نمی توان همان یک دلار را مبنای پذیرفته شده ای برای تعیین خط فقر مطلق در سال 2008 دانست.ثانیا، در هر کشوری با توجه به مقتضیات اقتصادی آن، باید خط فقر را تعیین کرد. چنانچه در حال حاضر، در کشور هند خط فقر مطلق را سه دلار تعیین کرده اند و قطعا در ایران نیز با توجه به وضعیت اقتصادی کشور و تورم بالای آن، قرار دادن یک دلار به عنوان خط فقر مطلق، در بهترین حالت، تنها یک شوخی تلخ تلقی می شود و چه دردناک است وزیر رفاه حتی در سخن نیز نمی خواهد پدیده ای به نام فقر مطلق را بپذیرد و از این رو در عمل نیز نمی توان انتظار برنامه ای برای حل این مشکل از او انتظار داشت زیرا متولی این بخش اساساً وجود مشکل را باور ندارد تا بخواهد برای حل آن تمهیدی بیندیشد و بیچاره فقیران ایرانی!آقای وزیر!در درستی این گزاره تردید نکنید: واقعیت های اقتصادی، با کتمان، پنهان نمی شوند؛ صادقانه با مردم سخن بگوییم!
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 167]