واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: يك فنجان قهوه داغ، يك صحبت مختصر!
...اين جا بر خلاف هواي سرد بيرون، از بخار قهوه و نسكافه و شور و شوق و همهمه جمعيت گرم است. به سمت يك ميز خالي مي روم و نگاهي به اطراف مي اندازم، بيشتر مشتري ها و شايد همه آن ها جوانان زير 30 سال هستند، عده اي با آرامش و خونسردي كامل در حال نوشيدن يك فنجان قهوه يا نسكافه هستند و گروهي آن چنان مشغول صحبت كردن با همراه و يا همراهان خود هستند كه گويي حضور ديگران و حتي شايد گذر زمان را احساس نمي كنند و تعدادي نيز تك و تنها سر يك ميز نشسته اند، شايد اين تعداد هم منتظر همراهانشان هستند و شايد هم ...يك ربع از حضورم در آن جا مي گذرد، از تعداد مشتري ها كم نمي شود و تازه هر چند وقت يك بار تعدادي از دختران و پسران جوان وارد مي شوند.
اين جا كافي شاپ است...
سر صحبت را با يك جوان كه به قول خودش براي پر كردن اوقات فراغت به اين مكان آمده، باز مي كنم، مي خواهم بدانم چرا كافي شاپ؟! جواني است، ديگر... اين روزها اكثر جوانان ترجيح مي دهند اوقات فراغتشان را به جاي سينما، پارك، كوه در اين اماكن و جاهايي شبيه اين جا كه مطابق با روحيات جوان امروز است بگذرانند. جوان و نوجوان نياز به نشاط، تنوع و چيزهايي نو دارد، نياز به امكانات و شرايطي كه بتواند خواسته هاي خود را در آن جا محقق كند، خوب كافي شاپ ها مطابق با شرايط روحي جوانان است و در اين سرما طبيعي است كه مشتري كافي شاپ ها بيشتر مي شود. مي پرسم چه مدت است اين جا نشسته اي؟مي گويد: اين جا مردم براي خوردن يك فنجان قهوه ممكن است نيم ساعت و حتي بيشتر وقت صرف كنند! من هم مثل بقيه حدود يك ساعت است كه اين جا نشسته ام.به سراغ ميزي مي روم كه 2 نفر مشغول صحبت كردن هستند، اجازه مي گيرم و شروع به صحبت مي كنيم. برخي جوانان درواقع براي تفريح و اوقات فراغت خود به اين جا مي آيند اما واقعيت اين است كه تعدادي هم مشتري دائم كافي شاپ ها هستند، ماهي يك تا دو بار براي تنوع و تفريح به كافي شاپ مي آييم بايد پذيرفت جواني ويژگي هاي خاص خود را دارد هر چند از نظر افراد ميان سال و بزرگ ترها بودن جوان در كافي شاپ و اماكني مثل آن، ناپسند باشد.در كنار كافي شاپ از تفريحاتي مثل كوه هم استفاده مي كنيم ولي واقعيت امر اين است كه متوليان امور جوانان نتوانسته اند آن گونه كه بايد و شايد بستر مناسبي براي پر كردن اوقات فراغت جوانان مهيا كنند به عنوان مثال وضعيت سينماهاي شهر، كتاب خانه ها، پارك ها جاي تامل دارد.تك و تنها سر ميز نشسته خود را فرهاد معرفي مي كند و مي گويد: درسم را خوانده ام؛ مدرك دانشگاهي گرفته ام، اما هنوز بيكارم و چون بيكارم، نه از خانه و ماشين خبري هست و نه از زن و زندگي، حوصله ام در خانه سر مي رود و تحمل سرزنش و نصيحت اطرافيان را ندارم و در واقع براي خلوت كردن با خود و فرار از مشكلات به اين كافي شاپ آمده ام، ضمن اين كه جاي با كلاسي هم هست، اين جا وقت به خوبي مي گذرد.از كافي شاپ خارج مي شوم، اين بار مرد ميان سالي پاسخ گوي سوالم است؟چرا كافي شاپ؟ مي گويد: در قديم جوان ها اوقات فراغت نداشتند، اهل كار بودند و به محض فارغ شدن از يك كار، به كار ديگري مشغول مي شدند، جوانان امروز با قديم قابل مقايسه نيستند.
كافي شاپ خوب يا بد؟!
مي گويد: به هر حال جوان در كنار كار و فعاليت و تحصيل نياز به تفريح دارد و گذراندن وقت دركافي شاپ در حد معقول و منطقي مانعي ندارد، اما متاسفانه تعدادي از جوان ها به اين اماكن معتاد مي شوند به طوري كه درس و كار و زندگي در اولويت بعدي زندگي آن ها قرار مي گيرد.اين مرد ميان سال نقش متوليان امور جوانان را در بهينه سازي اوقات فراغت آن ها مهم مي داند و مي افزايد: متاسفانه عده اي از جوانان اين گونه اماكن را به كانون گرم خانواده ترجيح مي دهند و براي فرار از تنهايي و مشكلات به كافي شاپ مي آيند كه ريشه اين مقوله را بايد در تربيت خانواده ها جست و جو كرد.اميدواريم با توجه بيشتر والدين به نيازهاي جوانان و نوجوانان و اقدام اصولي تر متوليان در تامين خواسته هاي اين قشر، ديگر شاهد حضور افرادي نباشيم كه براي فرار از تنهايي و مشكلات دوري از خانواده را انتخاب مي كنند.
يکشنبه 29 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 212]