واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: اهميت مديريت زمان
درباره اهميت مديريت زمان جمله زيبايي وجود دارد و مي گويد: اگر نتواني وقت خود را خوب تنظيم كني از عهده انجام هيچ كاري بر نخواهي آمد.در واقع مي توان گفت كه تمام فعاليت هايي كه به طور روزمره در موقعيت هاي مختلف انجام مي دهيم تحت تاثير عامل زمان مي باشد.انسان بايد در دور گذر زمان، چگونگي استفاده و هدر دادن آن حساس و نگران باشد،زيرا زمان منبع بي بديلي است كه اگر هدر برود، جايگزيني نخواهد داشت.
ايجاد يك سيستم مديريت زمان كارآمد، فوايد زيادي دارد كه به بعضي از آن ها اشاره مي شود.
كنترل بيشتر، سودمندي بهتر، وقت آزاد بيشتر، توجه به پيشرفت بهتر، تنش كمتر.
بيشتر مشكلات و دشواري هاي موجود بر سر راه مديريت زمان بر اثر يك يا چند مورد زير پديد مي آيد:
1-رفتار كردن به گونه اي كه گويي زمان كالايي ارزان است.
2-امروز و فردا كردن 3-نبود اولويت در كارها
4-برنامه ريزي ضعيف يا بي برنامگي
5-اسير سمت بودن
6-مديريت زمان صرفا مسئله روبه رو شدن با آخرين مهلت ها نيست.
بلكه از پيش انديشيدن، برنامه ريزي كردن، اطمينان يافتن از صرف وقت در حد امكان و تعيين اولويت هاست، نه تنها آن هايي كه بر اثر فشار كاري افراد خانواده و با ضروريات اجتماع بايد به انجام برسد.
7-واكنش به جاي كنش: بسياري از ما به جاي قاطعانه عمل كردن و اجراي طرحي را عهده دار شدن، در دام واكنش نشان دادن نسبت به موقعيت ها و تطبيق برنامه خود بر طبق آن، اسير مي شويم.
*آيا زمان قابل مديريت كردن است؟
بعضي افراد مديريت زمان را امري محال و غير ممكن مي دانند.طرفداران اين تفكر معتقدند اين نكته، نگران كننده و در عين حال منطقي است كه نمي توان زمان را مديريت كرد.
اگر چه بحث زمان در مديريت زمان به دفعات مطرح مي شود، با وجود اين زمان تنها يك عامل ثانويه در مديريت زمان به شمار مي آيد، زيرا كه عامل اساسي در مديريت زمان واقعي بايد اولويت هاي شخصي ما باشد، افراد بر اساس محيطي كه در آن رشد كرده و تربيت شده اند، يك چرخه بهره وري دارند و در ساعاتي از روز از بيشترين راندمان كاري برخوردارند و ما بايد اين ساعات را براي خود مشخص كنيم.انسان براي نيل به اهداف شخصي و حرفه اي خود و براي استفاده مطلوب از زمان بايد برنامه ريزي راهبردي و بلند مدت داشته باشد.پديده ديگري كه در بحث مديريت زمان مطرح است و مانع مديريت صحيح مي شود دفع الوقت كردن و شايع ترين حالت آن تعلل در انجام كار است، علت اين امر تقليد از ديگران است.تعلل، ناشي از عدم آگاهي نيست، بلكه نوعي اختلال رفتاري محسوب مي شود.
فعاليت هايي كه انجام مي دهيم مانند يك زنجير به هم متصل اند و بر يكديگر اثر مي گذارند.اگر برنامه اول را نتوانيم انجام دهيم، برنامه هاي بعدي هم تحت تاثير قرار مي گيرند و مانند برنامه اول پيش مي روند.
مطالعات نشان مي دهد دشوارترين مرحله براي انجام كارهاي جديد آغاز آن است.
زهرا شاهدوست- مدير آموزشگاه معرفت
جمعه 27 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 232]