استیلی:راهی غیر از عذرخواهی ندارم،کاش از اول نمی آمدم

واضح آرشیو وب فارسی:آپام: حمید استیلی در شبی که بیش از ۵۷ درصد از ۲ میلیون شرکت کننده نظرسنجی ۹۰ گفتند رفتنش فرقی در نتایج پرسپولیس ندارد از دوره کاری اش در این تیم گفت. خبرآنلاین: استیلی که مهمان برنامه ۹۰ بود ، در ابتدا گفت:« من از شبی که رفتم ، هنوز هم خواب راحت ندارم . مدام دارم فکر می کنم. من اینجا نیامدم که بخواهم خودم را توجیه کنم من هیچ وقت مشکلات را گردن داوران انداختم ، نه بازیکنان و مدیریت. آمدم یکسری از مشکلات را بگویم که دیگران به این مشکل نخورند.» او سپس گفت:« من معتقدم با رفتنم شرایط تیم بهتر می شود. چون هم بازیکنان مصدوم مان بر می گردند و هم اینکه فشار روحی از روی تیم کم خواهد شد.» او در این گفت و گو به سئوال های فردوسی پور پاسخ داد که گزیده هایی از این گفته های او را در ادامه می خوانید: در ابتدای فصل که مربی پرسپولیس شدم ، من چه گناهی داشتم؟ من انتخاب کاشانی نبودم ، کمیته فنی مرا انتخاب کرد. خودم هم گفتم دایی بهترین گزینه است. چون دایی یک سال و نیم با تیم بود و تازه زمان هم از دست رفت. ما همه برنامه دادیم . کمیته فنی هم برنامه ها را بررسی کرد بعد گفتند آقای دایی . من خودم حتی آن شب به دایی تبریک گفتم ، بعد که او نیامد به من گفتند بیا. من حتی آن موقع موبایلم خاموش بود و رفته بودم بهشت زهرا که از طریق یکی از دوستانم در بهشت زهرا پیدایم کردند. اگر می دانستم این سرنوشتم می شود ، اصلا به پرسپولیس نمی آمدم. همیشه آرزویم بود که مربی پرسپولیس شوم ، اما نه با این شرایط . ما در ابتدای فصل ، زمان را از دست دادیم و نتوانستیم بازیکن بگیریم. خیلی از بازیکن ها رفته بودند. من ضعف تیم را می دانستم اما بازیکنانی که خواستم ، تیم ما نتوانست بیاورد. ما سقف قرارداد را رعایت کردیم.خدا شاهد است که علی کریمی را نوشتند ، ۳۵۰ میلیون و رقم واقعی قراردادش هم همین است . من قرارداد علی را می دانم که ۳۵۰ میلیون گرفته. مهرداد اولادی هم همین طور. او یک طلب قبلی هم داشت و گرفت. باقی قراردادش ، همین مبلغ سقف است. من تیم را که گرفتم ، ۸ تا ملی پوش داشتیم ، تال و کاظمیان را هم که آخرین لحظه گرفتیم. به عکس ما ، استقلال تیمش را زودتر استارت زده بود و مربی شان همان مربی سال قبل بود. آنها ۴ ملی پوش داشتند و ما ۸ تا. ما رفتیم ترکیه اردو داشتیم ولی وقتی برگشتیم به تهران ، تازه ۳ روز به شروع فصل ، ۱۰ بازیکن مان را در اختیار گرفتیم. از همان بازی اول ، ما بازی خوبی داشتیم ولی به من حتی یک نیمه هم فرصت داده نشد. در فوتبال مسائل روحی و روانی خیلی مهم است. از دقیقه ۳۰ به بعد ، فشار شروع شد. اگر الان برگردم به ابتدای فصل ، در همان دو بازی اول استعفا می دادم . من فکر می کردم که از هفته پنجم بهتر می شود ، که نشد. من مهاجرانی را می خواستم. او دو سال با ما بود . قرار بود که او مدیر فنی ما شود اما یک سری سایت ها علیه او نوشتند و نسبتش دادند به رژیم قبلی. این باعث شد که باشگاه یک مقدار تردید کند. بعد هم به هر حال گفتند گزینه دیگری بیاید. بعد هم بحث آقای مایلی که شد ،ئکاشانی از من پرسید مایلی را بیاوریم؟ من گفتم برایم فرقی ندارد. گفتم مربی سابقم بوده و … به هر حال ایشان آمدند. من هنکه را خواستم ، یکی از دوستان گفت ما می رویم او را با قیمت کمتر می آوریم و بعد رفتند و آمدند و همه چیز را خراب کردند. او هنوز آن موقع حتی با استقلال مذاکره نکرده بود ولی شرایط طوری شد که هنکه رفت به استقلال چون سر بحث مالی ، همه چیز به هم ریخته بود. این طور نبود که من به هر قیمتی بخواهم در تیم باشم و هر شرایطی را قبول کنم. حتی دو بار در این مدت استعفا دادم. یا همان موقع روی خیلی از مسائل پافشاری کردم. مثلا نگذاشتم آقای چمنیان به تیم بیاید یا حتی ماجرای بدنساز تیم بود که آقای صالح نیا را نپذیرفتم . این رفت و آمدهای مربیان ، روی کار ما اثر گذاشت و آرامشم را به هم ریخت . در مورد سعید عزیزیان هم باید بگویم ، ما مشکل در دروازه مان داشتیم. دروازه بان های خوبی داریم اما خوب عمل نمی کردند. این بحث در کمیته فنی مطرح شد و من هم به رغم اینکه بیش از ۴ سال است با عزیزیان کار می کردم ، این حرف را قبول داشتم. آقای پروین گفت عابدزاده را بیاور . من گفتم احمدرضا می آید ؟ من با عابدزاده حرف نزدم . پروین حرف زد. ولی احمدرضا نیامد. ولی همان موقع با کریم حرف زدم. او آمد در تمرینات و کمک بزرگی هم به تیم ما کرد. قبول دارم درباره دروازه بان ها اشتباه کردم. دو دروازه بانی را آوردیم که با هم خوب نبودند. من گفتم این ها با هم خوب می شوند. کسی برای من خط و نشان نکشید. شرط نگذاشت. فکر می کردم که این اختلافات را کنار می گذارند. ولی الان می گویم اشتباه کردیم . می خواستم ۲ دروازه بان خوب داشته باشم که اگر خدای نکرده مثل سوشا مکانی یک دروازه بان مصدوم می شد ، مثل تیم استیل آذین ، بی دروازه بان نمی ماندیم. الان رحمتی عالی است اما اگر به مشکل بخورد ، استقلال چه کار باید بکند؟ من الان معتقدم که در انتخاب این دو با هم اشتباه کردم ولی پرسپولیس نیاز به دو دروازه بان داشت. من باز هم در برنامه شما از همه هواداران عذرخواهی می کنم. من اگر استیلی شدم ، به خاطر همین هواداران بوده. امیدوارم که با حمایت آنها ، پرسپولیس ببرد و مردم خوشحال شوند. ما وقتی آمدیم تیم را ببندیم ، محمد و علی عسگر را در پست دفاع راست داشتیم اما او آسیب دید و از همان ابتدای فصل از دستش داشتیم . بعد محمد مصدوم شد و دیگرانی را که در این پست گذاشتیم روی ناچاری بود.من مهدی مهدوی کیا را خیلی دوست دارم . با او هم بازی بودم. به خوردبین گفتم یک کمی صبر کند تا من دو تا بازیکن بگیرم. اصلا نمی خواستم به او توهین شود ، گفتم خیلی سکرت با او حرف بزنیم. من غیر از کریمی کسی را نگرفته بودیم . گفتم اول دو یا سه بازیکن بگیریم بعد مهدی را بیاوریم که او ناراحت شد و رفت. درحالی که اگر مهدی را می آوردیم خیلی می توانست با شخصیت بزرگش به ما کمک کند. من نگفتم مهدی را نمی خواهیم ولی او تحمل نکرد و رفت. من همه بازیکنان را خودم گرفتم .ابتدا می خواستم تیمم جوانتر باشد.اوایل کارم ما در ترکیه بودیم ، هاشمیان هم به آلمان رفته بود. ما دیدیم بازیکن نتوانستیم بگیریم ، گفتیم وحید که هست ، حفظش کنیم. نه اینکه وحید را نخواهم. دنبال بازیکن جوانتر بودم اما وقتی نشد ، گفتم وحید بازیکن خوبی است. خواستم تا او به کمک مان بیاید. شیث با باشگاه قرارداد داشت و ناچار بود باشگاه تعهداتش را عمل کند. بعد هم از او تعهد گرفتیم و تا زمانی که مشکل بازی با داماش پیش نیامده بود ، او در خدمت تیم بود. درباره بحث کاپیتانی هم البته او مشکلی ایجاد نکرد. بحث بازی با شاهین هم این طور بود کهتوی زمین علی کریمی تصمیم گرفت چه کسی کاپیتان کی باشد . در تریکه چون بچه ها نبودند ، شیث بازوبند می بست. من هنوز بحثی درباره کاپیتانی نکرده بودم. آنجا خود علی کریمی نگذاشت شیث بازوبند را ببندد. علی کریمی هیچ دوره ای مثل همکاری اش با من در استیل آذین و پرسپولیس ، خوب نبوده. او همیشه اندازه خودش را می دانست. اما در بازی شاهین هم مشکلی ایجاد نشد ، حاشیه ای نساختند. هیچ وقت نگفتم موفقیت تیم قطبی برای من بوده. همیشه گفتم ، او مربی خوبی بوده و سهم زیادی داشته . خود من قطبی را به ایران آوردم. اگر ما با هم چالش نمی کردیم ، پیشرفت حاصل نمی شد. محال است بدانید که من یکبار با قطبی اختلاف نظر داشته باشم. من با سوبل مشکلی نداشتم و تا ته فصل ماندم. البته آن زمان این علی پروین بود که همه کارهای تیم را زیر داشت. دنیزلی مرا نخواست و من خیلی راحت رفتم. او ترکی حرف می زد و من می فهمیدم. بعد هم که گفت برو ، حرفی نزدم. من که با آری هان کار کردم و مشکلی نداشتیم. بعد از دربی در رختکن به بچه ها گفتم من می روم ، بچه ها خیلی ناراحت بودند . می گفتند ، بمان ما در دو بازی آخر لیگ سعی می کنیم جبران کنیم اما من گفتم دیگر صلاح نیست در کنار باشگاه باشم. علی کریمی هم خیلی از استعفای من ناراحت بود . او معتقد بود نباید بازی جام حذفی ما در این تاریخ برگزار می شد و برای همین شد که آن طور حرف زد. او بعدا از اینکه این حرف ها را زده خودش هم شاکی بود ، برای همین از آقای عزیز محمدی عذر می خواهم که این بحث ها مطرح شد. امسال علی خیلی کم حاشیه بود و همه کار برای اینکه پرسپولیس را جمع و جور کند هم انجام داد. من دو بار استعفا دادم ولی قبول نکردند. این طور نبود که به هر قیمتی بخواهم بمانم یا آنها گزینه نداشته باشند. اگر می خواستند کنارم بگذارند ، مثل همین الان که دستیارانم ایستادند ، من را برکنار می کردند و کس دیگری می آمد.شما دیدید چه فشاری روی من بوده و در چه جوی کار کردم. واقعا خیلی سخت بود که در این فشار تیم را تا همین جا هم رسیدم. البته از لحاظ مالی پول ها را دادند اما از لحاظ روحی فشار روی ما زیاد بود. من اگر تیم پشت ما یک مقدار سعی می کرد جای این همه اصرار برای آوردن مربی ، دنبال آوردن یک بازیکن بود شاید خیلی به ما کمک می کرد. من درباره این بیانیه بعد از قبول استعفایم ، با آقای رویانیان حرف زدم و گفتم شما می دانید که من ۵ سال دستیار اول پرسپولیس بودم؟ بالاترین دوره های مربیگری را طی کردم و بعد ایشان گفت من نمی دانستم . من از همه هم بازی هایم دیرتر به سرمربیگری آمدم. بعد گفتند من در جریان نبودم که شما این مراحل را طی کردید. من آدم صبوری هستم. حتی چک شاهین دستم است و پولم را از سال قبل نگرفتم اما مشکلی ایجاد نکردم. من با بقیه ، خشصیتم فرق دارد. نگذاشتم عباس چمنیان را بیاورند. مربی بدنسازآقای مایلی کهن را هم قبول نکردم اما بعد از درگیری با آقای مایلی کهن ، کماسی خودش نیامد وگرنه من کوتاه نیامد. یک بار هم آقای مایلی خودش بعد از یک باخت ، می خواست بیاید تیم را بدواند که من قبول نکردم و گفتم که من مربی هستم و ایشان هم پذیرفت. من تو ۱۳ بازی نتایج خوبی گرفتم. اگر نتیجه خوبی نمی گرفتم ، همان روزهای اول این مدیریت کنارم می گذاشت. بازیکنانم می گفتند سال قبل ۵ تا باخت داشت اما این طور استرس نداشت. شرایط طوری بود که حتی علی کریمی هم نمی توانست آرامش داشته باشد. او با این همه تجربه. در این اواخر نتایجم خوب بود که دوستان ۸۰ روز به ما مهلت دادند. حتی اگر بازی با ذوب آهن در جام حذفی نتیجه نمی گرفتیم ، مرا نگه نمی داشتند. با این وجود شرایط طوری بود که نمی توانستم با این پرسپولیس ادامه بدهم. بعد از دربی هم این قدر حرف ها برایم سنگین بود که مادرم آمد و دلداری ام داد. او گفت این ها بچه های خود من هستند به دل نگیر شعارهای شان را. برای خود من هم اشک هواداران خیلی سخت است. من غیر از عذرخواهی ، کاری از دستم بر نمی آید.
آذر ۲۲, ۱۳۹۰

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آپام]

[مشاهده در: www.apam.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 363]