گفتگو با حسين اوجاقي، مدير فني تيم‌هاي ملي قدر ما را نمي‌دانند

واضح آرشیو وب فارسی:جام جم آنلاین: گفتگو با حسين اوجاقي، مدير فني تيم‌هاي ملي قدر ما را نمي‌دانند
جام جم آنلاين: هرچند در جامعه ورزش‌هاي رزمي، چهره شناخته شده‌اي است و كمتر رزمي‌كاري در ايران با او بيگانه است، اما خودش مي‌گويد آنان كه بايد مرا بشناسند، چشم‌هاي خود را بسته‌اند. ملي‌پوشي كه 12 سال در عضويت تيم ملي ووشو بوده و 14 مدال در مسابقات المپيك، جهاني و آسيايي براي كشورمان كسب كرده، معتقد است مورد بي‌مهري بسياري قرار گرفته و كسي طي اين سال‌ها اين 14 مدال ارزشمند را نديده است.

حسين اوجاقي كه حالا در سمت مديرفني تيم‌هاي ملي، عنوان نايب‌قهرماني مسابقات جهاني جوانان را در كارنامه خود دارد ، درددل‌هاي زيادي داشت ، از بي‌توجهي به ووشو گفت، از ناديده گرفتن افتخارات ملي‌پوشان اين رشته و از نبود امكانات سخت‌افزاري و... او معتقد است ووشوي ايران هنوز اشباع نشده است.

از چه سالي ووشو را شروع كرديد و چه سالي به تيم ملي راه يافتيد؟

در 13 سالگي يعني از سال 67 دوران ورزشي‌ام را با ورود به ورزش‌هاي رزمي شروع كردم.اول كاراته و بعد كيك بوكسينگ.از سال 72 نيز در محل تولدم، شهرري به صورت رسمي و زير نظر زنده‌ياد استاد فريدون مالكي وارد دنياي قهرماني در رشته ووشو شدم؛ 4 سال بعد در سال 76 قهرمان كشور شدم و در قسمت سانشو (مبارزه) به عضويت تيم ملي درآمدم.از آن تاريخ تاكنون كه 12 سال است عضو ثابت تيم ملي هستم.

در اين 12 سال چه مدال‌هايي را كسب كرده‌ايد؟

در رشته ووشو فاصله زماني برگزاري مسابقات جهاني و قاره‌اي با رشته‌هاي ديگر متفاوت است؛ به طوري كه مسابقات جهاني و همچنين قاره‌اي هر 2 سال يك بار برگزار مي‌شود. مدال طلاي مسابقات جهاني 97 ايتاليا و 99 هنگ‌كنگ، مدال نقره 2001 ارمنستان و 2007 چين و مدال برنز پيكارهاي جهاني 2003 ماكائو، طلاي جام جهاني چين در سال 2002 و جام جهاني 2008 چين، همچنين مدال طلاي جام جهاني ساندا در سال‌هاي 2001 و 2005 ايتاليا، نقره بازهاي آسيايي 98، طلاي 2002 بوسان، طلاي مسابقات قهرماني آسيا در سال 2004 ميانمار و طلاي 2008 ماكائو از ديگر مدال‌هايي است كه در اين سال‌ها موفق شده‌ام آنها را كسب كنم.ضمن اين كه در المپيك پكن كه ووشو به صورت آزمايشي حضور داشت، صاحب مدال نقره شدم.در مسابقات بين‌المللي 98 تركيه، 99 ارمنستان، 2008 تهران و 2008 چين نيز مدال طلا كسب كرده‌ام.

چطور شد كه ووشو در ايران به صورت مستقل فعاليتش را در قالب فدراسيون پيگيري كرد؟

همان طور كه علاقه‌مندان ورزش‌هاي رزمي مي‌دانند، ووشو در كشورمان تا سال 83 زيرمجموعه فدراسيون ورزش‌هاي رزمي بود و در قالب يك كميته برنامه‌هاي خود را دنبال مي‌كرد. اين در حالي بود كه ابتدا در فدراسيون ورزش‌هاي رزمي تنها ووشو، كونگ‌فو و رشته رزم‌آوران فعاليت مي‌كردند، اما بتدريج سبك‌هاي مختلفي زيرمجموعه اين فدراسيون شدند، به طوري كه اين اواخر حدود 40 رشته زيرمجموعه فدراسيون بودند. در نهايت دلايلي باعث شد ووشو از اين فدراسيون مستقل و فدراسيون ووشو رسما تاسيس شود. اين كه ووشو به عنوان يكي از رشته‌هاي اصلي در بازي‌هاي آسيايي گنجانده شده و حتي كانديداي حضور در بازي‌هاي المپيك است، داشتن فدراسيون مستقل جهاني IWUF و مدال‌آوري پياپي ملي‌پوشان ووشو ازجمله دلايلي است كه مسوولان ورزش را متقاعد كرد كه فدراسيون ووشو در ايران هم تاسيس شود.

به طور طبيعي تاسيس فدراسيون ووشو تاثير مثبتي در فعاليت‌هاي اين رشته داشته است؟

طبيعي است كه اين اقدام مثبتي بود، چراكه علاوه بر افزايش ميزان اعتبارات ووشو، مديريت اين رشته هم با تمركز كامل امورات آن را پيگيري مي‌كند و اين خود مي‌تواند پيش‌زمينه موفقيت باشد.

برخي معتقدند در روند مدال‌آوري اين رشته تاثير چنداني مشاهده نشده است و گاه ما با افت نيز مواجه بوده‌ايم.

نبايد اين نكته را فراموش كرد كه فدراسيون ووشو فدراسيوني جوان است و طبيعي است كه در ابتداي راه مسائل و مشكلاتي نيز وجود دارد. در واقع ما در بعد مدال‌آوري پس از تاسيس فدراسيون افت نكرديم، بلكه افت و خيز داشتيم. به طور مثال، پيش از تاسيس فدراسيون در مسابقات جهاني2 و مدال طلا، يك نقره و يك برنز كسب كرديم و در دوره بعدي مسابقات جهاني كه فدراسيون ووشو در كشورمان تاسيس شده بود، تنها يك مدال طلا كسب كرديم و در دوره بعد هم 2 مدال طلا كسب كرديم. هرچند در اين ميان نبايد از سرمايه‌گذاري كشورهاي خارجي روي اين رشته غافل بود، نكته‌اي كه خيلي در اين ميان درخشان است، اين كه ما پيش از اين در تالو (فرم) هيچ گاه مدال‌آور نبوديم و امروز به نقطه‌اي رسيديم كه در مسابقات بين‌المللي مختلف در اين بخش هم مدال‌آور هستيم. از طرفي، برگزاري مسابقات ليگ، برگزاري دوره‌هاي آموزشي مربيگري و داوري، اعزام به تورنمنت‌هاي بين‌المللي تداركاتي و برنامه‌ريزي براي رشد كمي در كنار رشد كيفي ووشو از ديگر محسنات تاسيس فدراسيون است و كسي نمي‌تواند آنها را ناديده بگيرد.

در بعد سخت‌افزاري وضعيت ووشوي ايران را چطور مي‌بينيد؟

در اين زمينه در بخش‌هايي خوب و در بخش‌هايي ضعيف هستيم. در حالي كه در سراسر قاره اروپا تنها 2 تشك مخصوص تالو (تالو فيلد)‌ وجود دارد، اما سال گذشته 5 تالو فيلد از سوي فدراسيون خريداري شد و در اختيار استان‌هاي تهران، آذربايجان شرقي، خراسان رضوي، زنجان و خوزستان قرار گرفت يا حدود 8 سكوي اختصاصي سانشو در 8 استان كشور وجود دارد كه داشتن اين امكانات با توجه به هزينه بالاي تهيه آنها قابل قبول است، اما در زمينه داشتن سالن اختصاصي براي اين رشته بشدت در مضيقه هستيم حتي در تهران هم براي تيم ملي سالن اختصاصي وجود ندارد و در خوابگاه شماره 2 مجموعه ورزشي آزادي علاوه بر ما رشته‌هايي نظير كاراته و بوكس نيز تمرينات خود را انجام مي‌دهند.

قطب‌هاي ووشوي ايران چه استان‌هايي هستند؟

مثل بيشتر رشته‌هاي رزمي ووشو نيز در سراسر كشور از علاقه‌مندان زيادي در همه استان‌ها برخوردار است به عنوان مثال در همين تيم جوانان كه اخيرا نايب‌قهرمان جهان شد، در بخش تالو، 3 هرمزگاني3 خراساني، 3 مازندراني، 2 كرمانشاهي، يك زنجاني، يك ايلامي و يك نفر از 4 محال و بختياري ازجمله نفرات تشكيل‌دهنده تيم ملي بودند ملاحظه مي‌كنيد كه از جنوب، شمال، شرق و غرب كشور در تيم ملي ووشو نفراتي حضور دارند.

با توجه به اين كه اخيرا به عنوان مدير فني تيم‌هاي ملي مشغول فعاليت هستيد، آيا از دنياي قهرماني خداحافظي كرده‌ايد؟

خير از دنياي قهرماني خداحافظي نكرده‌ام و قصد دارم مانند 5 ماه اخير كه مديرفني تيم ملي هستم، در كنار اين مسووليت در تيم ملي بزرگسالان نيز به عنوان ورزشكار حضور داشته باشم.

در اين زمينه مشكل تداخل به وجود نمي‌آيد؟ آيا مي‌توان هم ملي‌پوش بود و هم مدير فني تيم‌هاي ملي!؟

چنانچه به عنوان مربي و ورزشكار همزمان فعاليت داشته باشي، يقينا مشكل تداخل پيش مي‌آيد. در سانشو يك ورزشكار بايد تمركز لازم را روي فعاليت‌ها و تمرينات خود داشته باشد و مربي سانشو نيز بايد تمرينات همه ملي‌پوشان را زير نظر داشته باشد بنابراين مربي و ورزشكار بودن امري دشوار و شايد نشدني است، اما مديرفني لزوما قرار نيست بر تمرينات همه نفرات نظارت داشته باشد.

قيد حقم را زده‌ام. 12 سال است در تيم ملي هستم اما هيچ كس قدر اين زحمات را نمي‌داند

در واقع من به عنوان مدير فني تيم‌هاي ملي ووشو شرح وظايفي مثل مباحث كلان تمريني، ايجاد هماهنگي ميان مربي بدنساز و مربي فني، حلقه ارتباط كادر مربيان و فدراسيون، ابلاغ سياست‌ها و خط‌مشي‌هاي فدراسيون به كادر فني و جهت‌دهي و برنامه‌ريزي در بحث فني را به عهده دارم. روشن است كه اين مسائل نمي‌تواند تداخل در روند تمرينات من به عنوان يك ورزشكار ايجاد كند؛ چراكه تيم ملي هم سرمربي دارد و هم مربي.

درخصوص انتخاب تركيب اصلي تيم ملي چطور؟ نقشي هم در اين زمينه داريد؟

تركيب اصلي تيم ملي را يك گروه گزينشي مشتمل بر 5 نفر انتخاب مي‌كنند كه من هم به عنوان يك عضو اين گروه تنها يك راي دارم. سرمربي، مدير فني، رئيس كميته فني فدراسيون، نماينده رئيس فدراسيون و رئيس كميته استعداديابي اعضاي اين گروه را تشكيل مي‌دهند و براساس ضوابط مشخصي تركيب تيم‌هاي ملي اعزامي به مسابقات مختلف را مشخص مي‌كنند.

مهم‌ترين برنامه‌هاي پيش روي تيم‌هاي ملي چيست؟

مسابقات قهرماني جوانان آسيا كه اواخر ارديبهشت سال آينده در فيليپين برگزار مي‌شود، مسابقات جهاني بزرگسالان كانادا كه آبان سال آينده برگزار مي‌شود و همچنين مسابقات جهاني دوئلين (مبارزه نمايشي) مهم‌ترين مسابقات پيش‌روي ما هستند و برنامه‌ريزي لازم به منظور برگزاري مسابقات قهرماني كشور و انتخابي تيم ملي و زمان تشكيل اردوي‌هاي تيم ملي و همچنين پيكارهاي انتخابي درون اردويي براي اين مسابقات صورت گرفته است؛ به طوري كه پس از برگزاري مسابقات قهرماني كشور قرار است اسفند اردوي تيم ملي جوانان و خرداد اردوي تيم ملي بزرگسالان آغاز شود تا حضوري پرقدرت در پيكارهاي پيش روي داشته باشيم.

برنامه استعداديابي ووشو در سطح كشور و همچنين شيوه انتخاب نفرات تيم ملي چگونه است؟

استعدادها از 3 طريق به تيم ملي دعوت مي‌شوند و در نهايت در اردوهايي تيم‌هاي ملي با برگزاري مسابقات انتخابي درون اردويي كه با يك قانون مشخص (برتري در دو مسابقه انتخابي از 3 مسابقه) در نهايت به عضويت تيم ملي درمي‌آيند و در نتيجه حق هيچ ورزشكاري پايمال نمي‌شود و همه براساس توانايي و استعداد خود به تيم ملي راه پيدا مي‌كنند.

پس خبري از انتخاب‌هاي سليقه‌اي در تيم ملي نيست؟

به هيچ عنوان. همه نفرات براساس توانايي و قابليت خود صاحب پيراهن مقدس تيم ملي مي‌شوند.

آيا رسيدن به چين به عنوان قدرت اول ووشوي جهان براي كشورمان امري شدني است؟

معتقدم اين كار غيرممكن نيست به شرط اين كه مانند آنها سرمايه‌گذاري لازم را انجام دهيم و با يك برنامه منسجم و گسترده پيش برويم.

سرانجام ووشو المپيكي خواهد شد؟

چند رشته كانديداي حضور در المپيك هستند، اما با توجه به اين كه در المپيك پكن شاهد حضور آزمايشي ووشو بوديم، در مقايسه با رشته‌هايي نظير كاراته از شانس بيشتري براي المپيكي شدن برخوردار است. اميدواريم اين اتفاق در آينده‌اي نزديك بيفتد تا شاهد افتخارآفريني ووشوكاران كشورمان در المپيك نيز باشيم.

و به عنوان حسن‌ختام مصاحبه، برگرديم به وضعيت قهرمان 12 ساله تيم ملي.حسين اوجاقي در ووشو به حق خود رسيده است؟

قيد حقم را زده‌ام. 12 سال است در تيم ملي هستم و براي كشورم در حد توانم افتخارآفريني مي‌كنم. من و هم‌دوره‌اي‌هايم مثل ميرميران و جعفري به استخوان ووشو ماهيچه داديم؛ اما هيچ كس قدر اين زحمات را نمي‌داند. به عنوان مثال، هرچند ووشو در المپيك به صورت آزمايشي حضور داشت، اما ما هم مثل ورزشكاران ديگر رشته‌ها زحمات زيادي را كشيديم و در المپيك نيز نايب قهرمان شديم، اما متاسفانه مسوولان ورزش هيچ ارزشي براي افتخارآفريني ما قائل نبودند و اصلا اين افتخارآفريني را نديدند، به همين دليل است كه مي‌گويم قيد حقم را زده‌ام، چون حتي در انتخاب قهرمانان برتر سال نيز همواره مدال‌هاي ما ناديده گرفته مي‌شود.

اميد توفيقي
شنبه 14 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: جام جم آنلاین]

[مشاهده در: www.jamejamonline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 143]