واضح آرشیو وب فارسی:مهر: يادداشت تحليلي مهر/مهندسي ديپلماتيك؛ نياز امروز روابط فزاينده وهوشمند تهران - بغداد
خبرگزاري مهر - گروه سياسي: سفر نوري مالكي به ايران فرصتي مناسب براي "مهندسي ديپلماتيك" روابط تهران - بغداد با توجه به جديدترين تحولات جاري در منطقه و مسائل اصلي و حاشيه اي حاكم بر روابط دو طرف فراهم خواهد آورد كه قطعا هدايت هوشمند آن به سود طرفين خواهد بود.
نوري مالكي، نخست وزير همسايه غربي كشورمان در حالي روزهاي آينده عازم تهران خواهد بود كه با توجه به شرايط جاري در منطقه و نظام بين الملل، دو كشور در شرايطي ويژه قرار گرفته اند.
شرايط كشور عراق، به عنوان بازيگري كه به رغم وجود روابطي استراتژيك با جمهوري اسلامي ايران به امضاي توافقنامه امنيتي با ايالات متحده وادار شده، طبعا آينده اي پيچيده را بر مناسبات تهران - بغداد حاكم خواهد كرد. در وضعيتي كه آمريكا به عنوان يكي از بازيگران خارجي حاضر در خاورميانه، حضور بلندمدت خود ولو در ابعاد نرم را در دستور كار داشته، نوع تعامل عراق با همسايگان خود به ويژه ايران اهميتي دو چندان مي يابد.
با توجه به نوع حضور بيگانگان در همسايه غربي ايران، معادله اي چند مجهولي در عرصه تنظيم روابط يك يا چندجانبه در چارچوب مناسبات منطقه اي شكل مي گيرد؛ معادله اي كه هر چند دو طرف اصلي آن تهران و بغداد هستند اما گاه به واسطه وجود و قدرت تاثيرگذاري بالاي عوامل ديگر، از طرف هاي ثانوي نيز تاثيراتي مقطعي يا بعضا پايدار را مي پذيرد.
خبر مربوط به تعويق سفر نوري مالكي به تهران كه هفته گذشته بر خروجي اغلب رسانه هاي منطقه قرار گرفت خود گواهي بر اين مدعاست. نبايد از ياد برد كه به رغم تاكيدات موجود بر لزوم شكل گيري مناسباتي به دور از هياهوهاي جاري در نظام بين الملل، نمي توان منكر تاثيرگذاري متقابل پديده هاي خاص در روابط بين الملل شد. علت تاخير سفر مالكي به تهران هر چه كه باشد، از "سرماي پيش از حد هوا" تا "احتمال سفر اوباما به بغداد" يا "مطالبات مغفول ايران از عراق"، هر چه كه باشد حضور عامل ثانوي در آن كاملا عيان است.
عراق امروز ديگر نه عراق زمان صدام است و نه عراق پس از اشغال، عراقي است كه از رهگذر تعاملي چند سويه با بازيگران تاثيرگذار منطقه اي و فرامنطقه اي، در پي تثبيت ثبات در قلمرو ارضي خود برآمده تا شايد از اين طريق گامي در راستاي تامين منافع ملي خود بردارد.
هر چند كه شكست اشغالگران و هزينه هاي سنگين قدرت هايي چون آمريكا در ميدان تحولات خاورميانه و به ويژه كشورهايي چون عراق و افغانستان، بخش قابل توجهي از منافع تاكتيكي واشنگتن در منطقه را به باد داده اما در مجموع هم نبايد و نمي توان پازلي كه در عراق امروز در حال تكميل است را به طور كامل به زيان ايالات متحده ارزيابي نمود.
بدون شك واشنگتن اين همه هزينه سياسي، اقتصادي، نظامي و امنيتي را صرفا براي سقوط صدام به عنوان يكي از دشمنان ايران متحمل نشده و در پي اين داستان به ظاهر تراژديك، اهدافي استراتژيك و طولاني مدت را نيز پيگيري مي نمايد كه گذر زمان نوع ورود ايالات متحده با هدايت خاص "دموكرات ها" يا "جمهوري خواهان منصوب دموكرات ها" به اين مسائل را روشن تر خواهد ساخت.
به هر حال سفر نخست وزير عراق به ايران، علاوه بر زماني كه براي انجام گفتگوهاي جاري و مرسوم دو كشور در حوزه هاي مختلف سياسي، اقتصادي، فرهنگي و ... را فراهم مي كند، فرصتي مناسب براي "مهندسي ديپلماتيك" روابط تهران - بغداد با توجه به جديدترين تحولات جاري در منطقه و مسائل اساسي و حاشيه اي حاكم بر روابط دو طرف را فراهم خواهد آورد كه قطعا "هدايت هوشمند" آن علاوه بر كمرنگ ساختن نفوذ و نقش عوامل خارجي به سود طرفين خواهد بود.
جمعه 13 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 146]