نادر محمدخانى: وضعيت تيم ملى را از بقال سركوچه بپرسيد

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: نادر محمدخانى: وضعيت تيم ملى را از بقال سركوچه بپرسيد
نادر محمدخانى از چهر ه هاى فراموش نشدنى فوتبال ماست كه هواداران فوتبال ايران خاطرات شيرين زيادى با او دارند. مدافع قلدرى كه تحت هيچ شرايطى اخلاق را فراموش نمى كرد چرا كه در مكتب بزرگمردى همچون مرحوم پرويز دهدارى بزرگ شده بود. او به قول خودش اول اخلاق را ياد گرفته و بعد فوتبال، همان كارى كه الان با بازيكنان خودش مى كند. كاپيتان اسبق تيم ملى مترصد فرصتى است تا زمينه كار كردن در ايران برايش فراهم شود چون عاشق خدمت به مملكتش است. صحبت هاى مردى را مى خوانيد كه در دوره جنگ ۲ سال در خط مقدم جبهه راننده آمبولانس بود و ۱۳ سال هم براى تيم ملى كار كرد اما هيچ گاه از مملكتش طلبكار نبود
•چطور شد كه براى ادامه زندگى تصميم گرفتيد ايران را ترك كنيد و به انگلستان برويد؟
- بيشتر به خاطر تحصيلات بچه هايم بود. پسرم جزو بچه هاى المپيادى بود و چون نمى توانستم شرايط خاصى براى تحصيل آنها ايجاد كنم تصميم گرفتم به انگلستان بروم. واقعاً لياقتش را داشتند كه در شرايط عالى تحصيل كنند اما من نمى توانستم اين شرايط را فراهم كنم. بايد جايى مى رفتم كه كمك هاى بيشترى براى آنها ايجاد كنم. پسرم الان در انگلستان بورسيه كامل است چون در تحصيلات خيلى عالى كار كرده است. ما هم با اين شرايط ماندگار شديم. دوست داشتم به ايران بيايم. شايد چند سال ديگر هم در آنجا بمانم اما نمى توانم براى هميشه بمانم. در حال فراهم كردن زمينه براى برگشتن به ايران هستم.
• اين سال ها چطور گذشت؟
- به خودم خيلى سخت گذشت اما با خلق و خوى آنها آشنا شديم و اين واخر كارم منظم شد. كار فوتبالم هم درست شد و الان يك تيم دارم كه به ثبت رسيده و از همه چيز برخوردار است و فقط استاديوم ندارد. ما به عنوان تيم ملى ايران در جام جهانى هاى كوچك بازى مى كنيم كه آخرين بار سوم شديم. به هرحال آنجا كنار فوتبال هستم و الان راحت هستم اما عشق و علاقه ام اين است كه برگردم . دوست دارم بيايم و خودم را ثابت كنم. يك روزى مى بينيد فوتبالى كه روز دنياست را در ايران پياده مى كنم.
• از تيمتان بيشتر صحبت كنيد.
- بچه هاى ما بيشتر بين ۱۶ تا ۲۰ سال سن دارند اما با بزرگسالان بازى مى كنيم. فوتبال خيلى خوبى هم بازى مى كنيم كه كارشناسان آنجا مى گويند در اين رده سنى در ۱۰ سال اخير چنين فوتبالى را نديده اند. ما در ليگ منطقه اى هندون سال قبل به مقام چهارم رسيديم اما ۲ سال قبل اول شديم. از سال قبل بچه هاى ۱۶ تا ۱۹ سال را جذب كرديم تا آنها را ترانسفر كنيم و پولى به تيم برسد اما باز هم دلم اينجاست. اميدوارم شرايط فراهم شود و برگردم. سخت است اما دوست دارم بيايم و كار كنم.
• فوتبال زمان شما با امروز چه تفاوت هايى داشت؟
- آن زمان بچه ها بيشتر دنبال كيفيت فوتبال بودند اما هم اكنون يا كم لطفى مى كنند يا من اشتباه مى كنم. بچه ها الان ۲ ، ۳ برابر بيشتر پول بگيرند اما سمت كشورهاى عربى نروند چون آنجا برخورد بدى با آنها مى كنند. ما با پرسپوليس به قطر رفتيم. على كريمى آنجا آنقدر خوب كار كرد كه ۲ بر صفر تيم ملى قطر را برديم.
• آن زمان پول چقدر در كار شما نقش داشت؟
- خيلى كم. ما پيش قرارداد كه نداشتيم. خودم ماهى هزار تومان حقوق مى گرفتم. دكتر قرضى وزير مخابرات و دكتر كلانترى وزير كشاورزى و مهندس صفى زاده باعث شدند فوتبال ما تكان بخورد. آنها به خود من خيلى لطف داشتند و همين مسأله باعث شد ۱۳ سال در تيم ملى بودم و بازى كردم. از سال ۱۹۸۷ با خدا بيامرز دهدارى آمدم و تا سال ۲۰۰۰ در تيم ملى بودم.
• رفاقت هاى آن زمان چطور بود؟
- چون پول نقشى نداشت توقعات كمتر بود و مثل الان نبود كه پول حرف اول و آخر را بزند. در حال حاضر پول آمده اما بچه ها به جاى اينكه فيزيوتراپ، بدنساز و دكتر شخصى داشته باشند و حرفه اى فكر كنند، متأسفانه به اصل فوتبال فكر نمى كنند. الان كيفيت پايين آمده و بچه ها از دل و جان كار نمى كنند. براى هر كارى بايد علاقه وجود داشته باشد.
• چه خاطره اى از مرحوم دهدارى داريد؟
- خاطره كه زياد است. مهمترين خاطره اين است كه خيلى از درس هاى زندگى ام را از خدا بيامرز دهدارى ياد گرفتم. خيلى چيزها به من ياد داد كه الان به بچه هاى خودم ياد مى دهم. مرحوم دهدارى اول اخلاق ما را دست كرد و بعد فوتبال ما را. جايى هم بخواهم كار كنم همين كار را مى كنم. بايد با بازيكنان خودم زندگى كنم. بايد از ۸ صبح تا ۸ شب با هم باشيم تا اخلاق آنها درست شود. وقتى ايران با استراليا بازى كرد ما بايد ۲۰ ، ۳۰ گل مى خورديم اما همت و تلاش بچه ها كه از اخلاق آنها نشأت گرفته بود باعث شد آن حماسه رقم بخورد. در بازى با آمريكا هم همين طور بود. آنها به لحاظ تداركاتى بهتر از ما بودند اما ما برديم چون مى خواستيم ببريم. مهم خواستن است. كارى كه با جان و دل انجام شود كيفيت آن بالا مى رود. وقتى بازيكن بخواهد و چهارچوب مشخص شود، مى توانيم با فوتبال دنيا رقابت كنيم. بازى با يوگسلاوى را به خاطر بياوريد كه چطور بازى كرديم. آلمان هم در جام جهانى به زحمت ما را برد.
• مهمترين چيزى كه از دهدارى ياد گرفتيد؟
- درس اخلاق. مجتبى محرمى خيلى چيزها دارد كه خيلى ها ندارند اما ادعا مى كنند كه دارند. محرمى به دهدارى خيلى احترام مى گذاشت و روى حرف او حرف نمى زد. خيلى ها را كه نمى شد درست كنى، دهدارى درست مى كرد. جواب خيلى ها را مى داد. آدم بزرگى بود و به خيلى ها كمك كرده بود اما قدرش را ندانستند.
• شما با مرحوم سيروس قايقران رفاقت نزديكى داشتيد. او چطور شخصيتى داشت؟
- شما هم كه امشب دست روى دل من گذاشتيد و سؤال هايى مى پرسيد كه دلم آتش مى گيرد. وقتى در تيم بچه هاى سال ۹۸ مقابل منتخب گيلان بازى مى كردم و در استاديوم برادرش را ديدم، فكر كردم خود سيروس است. بچه اى بود كه گيلان را مى پرستيد. به خيلى ها كمك مى كرد. خودش هيچى نداشت اما دست خيلى ها را مى گرفت. هر چه به دست مى آورد خرج رفقايش مى كرد. من با دهدارى زياد صميمى نبودم چون همسن و سال هم نبوديم اما قايقران لنگه دوم دهدارى بود. اينها آدم هايى استثنايى و تك هستند. آنها در مردانگى و بى ريايى تك بودند. سيروس آدم دل پاكى بود. خدا بيامرزدش. خيلى دوست داشتم در تيم منتخب گيلان حضور داشت اما حيف كه دستش از دنيا كوتاه است.
• بزرگترين افتخار زندگى شما؟
- توانستم جزو آدم هايى باشم كه براى مملكتم خدمت كردم. توقعى ندارم كه برايم كارى بكنند. هميشه دوست داشتم كارى براى كشورم انجام بدهم. طلبكار نيستم چه زمان جنگ كه ۲ سال در خط مقدم جبهه راننده آمبولانس بودم و چه زمان تيم ملى. اگر كارى باشد كه از دستم برآيد، مى خواهم جزو آدم هاى تأثيرگذار فوتبال مملكتم باشم.
• بزرگترين حسرت زندگى؟
- هيچ حسرتى ندارم. خانواده خوبى دارم كه كنار هم هستيم. همسرم مثل خودم است. خيلى جاها به كمكش احتياج داشتم و هميشه كنار من بوده است. صبر و تحمل زيادى دارد و با من همراهى مى كند. چه حسرتى مى ماند؟ فقط يك حسرت دارم. تابستان امسال پدرم فوت كرد و من دير رسيدم.
• نسل شما را مى توان نسل طلايى دانست؟
- بله.مى شود گفت كه نسل ما طلايى بود. اگر به همين نسل ميدان بدهند، فوتبال ايران را عوض مى كنند. اصغر مديرروستا را ببينيد، اولين سالش است كه مربيگرى مى كند اما تيمش چه فوتبالى بازى مى كند. اگر حمايت كنند، همين نسل فوتبال ايران را عوض مى كند. انشاءالله در سطح مديريت هم نگاه ها عوض شود. چقدر بچه هاى جوان دنبال مدرك گرفتن رفتند. بايد احترام قديمى ها را نگه داشت اما اين نسل بايد بچرخد. طبيعت همين حالت را دارد. قديمى ترها مى توانند مدير فنى تيم ها باشند.
• پرسپوليس امسال را چطور ارزيابى مى كنيد؟
- در پرسپوليس الان شرايط خوبى نمى بينم. اطلاعى ندارم اما چيزهايى كه در روزنامه ها مى خوانم شرايط خوبى نيست. آقاى خوردبين مى گويد كمك مربى انتخاب شده و من خبر ندارم. بازيكن مى آورند و مى گويند بازيكن طلايى است اما وقتى در سايت ديدم خجالت كشيدم كه بازيكن محلات را آورده اند. خيلى زشت است. ما اين حرف ها را مى گوييم چون پرسپوليسى هستيم. اگر واقعيت را نگويم چه كسى بايد بگويد؟ اگر ما دخالت نكنيم چه كسى بايد دخالت كند؟ اگر مشكلى مى بينيم بايد تذكر بدهيم چون ما هم از اين خانواده و تشكيلات هستيم. ما به بزرگترهاى خودمان مى گوييم. اگر آنها تذكر ندادند ما مى گوييم. مربى را با ناز مى آورند و در دقيقه ۹۶ با آن شرايط قهرمان مى شويم. قطبى چون در دنياى حرفه اى بزرگ شده بود دنبال پول بود. هميشه مى گفت فوتبال بين المللى را به ايران آورده ام اما ما كه چنين چيزى نديديم. متأسفانه به قول آقاى ناصر ابراهيمى وقتى جاى آقا با مستر عوض مى گردد، رفتارها عوض مى شود.مى خواستند كلمنته كه مريض بود را با آن همه پول بياورند اما وقتى مربى خودمان مى آيد يا پول نيست يا مشكلات ديگرى به وجود مى آيد.
• چاره كار چيست؟
- يك بار قانون بگذارند تا فوتبال ما حرفه اى شود. اگر قرار است حرفه اى شويم يك دفعه قانون درست و حسابى بگذاريم. الان اين همه پول درست خرج نمى شود. بازيكن بايد پول بگيرد. چرا نگيرد؟
• پرسپوليس امسال قهرمان مى شود؟
- فكر مى كنم ذوب آهن قهرمان شود. پرسپوليس و استقلال شرايط خوبى ندارند اما ذوب آهن از شرايط خوبى برخوردار است. آنها بازى هاى خانگى زيادى انجام دادند و آرامش بيشترى هم دارند و دغدغه هاى تيم هاى ديگر را ندارند. مربى خيلى خوبى نيز بالاى سر آنهاست. بچه هاى تيم هم سنگ تمام مى گذارند. مديريت آقاى آذرى نيز قابل ستايش است. البته من تا كنون با آقاى آذرى و ابراهيم زاده برخوردى نداشته ام و آنها را نديده ام و اين مسائل را در اخبار شنيده ام. ابراهيم زاده تا كنون خيلى خوب كار كرده و اگر تيمش عقب مى افتد تلاش مى كنند و مى برند. بعد از آنها استقلال است اما براى پرسپوليس شانسى نمى بينم چون مسائل حاشيه اى پرسپوليس زياد است و هيچ نتيجه اى نمى گيرد. در حال حاضر ۷۵ درصد پرسپوليس حاشيه است. اگر حتى ۴۹ درصد هم بود، مى شد حرف از قهرمانى زد. مديريت وقتى ايراد داشته باشد، چك برگشتى داشته باشند و بچه ها حقوق نگيرند، همين است. مگر چه خبر است كه اين همه مشكل دارند. كار پرسپوليس را سخت مى بينم. اگر آرامش بر تيم حكمفرما بشود پرسپوليس هم شانس قهرمانى دارد.
• شرايط تيم ملى را چطور ارزيابى مى كنيد؟
- اصلاً خوب نيست. على كريمى حرف زد يك سال محرومش كردند. وضعيت تيم ملى را از بقال سركوچه بپرسيد.
• چرا؟
- كاپيتان تيم حرف نزند چه كسى بايد حرف بزند؟ شما روزهايى را كه مى توانيد بازى تداركاتى انجام بدهيد را از دست مى دهيد اما در تورنمنت عمان بازى مى كنيد و همه چيز را خراب مى كنيد. وقتى بازيكنان اصلى نيستند چه فايده اى دارد؟ اگر قرار باشد آنها در بازى هاى رسمى بازى كنند وقتى در بازى هاى تداركاتى نيستند چه فايده اى دارد؟ اگر آرامش داشته باشيم تيم دوم ما هم به جام جهانى مى رود. اگر آرامش باشد با همين مربيان وطنى به راحتى نتيجه مى گيريم. ما با عربستان در خانه اش مساوى مى كنيم اما بايد در امارات اين تيم را مى برديم. اگر آنها انگيزه دارند ما هم بايد همين طور باشيم. تا كنون به هيچ كدام از اين تيم ها باج نداده ايم. ما هرچه هزينه كنيم كم است. براى غريبه كه نيست، براى جوان هاى همين مملكت خرج مى كنيم.
• كار فنى على دايى را چطور مى بينيد؟
- عمان كه رفته بودند يكسرى اصول را رعايت نمى كردند. اگر فوتبال دنيا را قبول داريم بايد اصولى كار كنيم. جايى كه بايد سانتر كنيم شوت مى زنيم. جايى كه بايد شوت بزنيم پاس به عقب مى دهيم. فوتبال ما يك چيز استثنايى است كه مختص خودمان است. الان اگر بچه هاى تيم خودم يك بار به جاى سانتر كردن شوت بزنند، آنها را از زمين بيرون مى كشم. ما نمى توانيم از على كريمى و رحمان رضايى استفاده كنيم، آنها را كنار مى گذاريم. واقعاً عجيب است!
• على پروين خيلى كار كرديد. به نظر شما ايشان چطور شخصيتى دارند؟
- هميشه به ايشان احترام گذاشته و مى گذارم. هر وقت نبودند و دوستانش بوده اند سراغش را گرفته ام. ايشان خيلى آدم خوبى است. خيلى ها مى گويند على آقا بد حرف مى زند اما هيچ وقت بى نزاكتى از ايشان نديده ام.آقاى پروين از مسببان رفتن من به قطر بود كه توانستم خانه بخرم. خدا خيرش بدهد.
• بزرگترين آرزوى زندگى شما چيست؟
- (آه بلند) همه در زندگى شان خوشحال و سعادتمند بشوند. بچه هاى من هم كنار آنها سعادتمند باشند. مملكت سرو سامان بگيرد. ما از سربلندى مملكت لذت مى بريم.
پنجشنبه 12 دي 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 137]