واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: هزينه + سرعت = ارتباط
تقريبا همه جامعه جوان كشور ما كه در واقع طيف بيشتر جامعه را تشكيل مي دهند با مقوله ارتباط آنلاين در قالب هاي ايميل و اينترنت و غيره مواجه هستند و كمتر كسي است كه بدون استفاده از امكانات پيشرفته ديجيتال و دنياي مجازي بتواند به امور شخصي و حتي شغلي خود بپردازد.
براي دستيابي به اينترنت كه دنياي مجازي ولي گسترده و پرمنفعتي است به يك خط ارتباطي نياز است كه براي آن چندين راه و فناوري وجود دارد.
از جمله استفاده از زيرساخت هاي موجود يعني از خطوطي مانند تلفن براي دسترسي به اينترنت كه اين كار به دو روش است، روش شماره گيري (Dial up) و هم بدون شماره گيري با سرويس هاي ديجيتال (DSL)! كه نوع دوم ارتباط به علت نداشتن تداخل با صوت و سرعت چند برابر، در تمام دنيا محبوبيت و كارايي بسيار زيادي دارد.
در تمام دنيا اينترنت پرسرعت داراي هزينه ها و كيفيت هاي متفاوتي است كه تصميم داريم در اين مقاله مقايسه اي داشته باشيم بين هزينه هاي ارتباطي در ايران و چند كشور همسايه.
در ايران:
طبق آمار رسمي دسترسي به اينترنت در ايران هم اكنون براي حدود 100 هزار نفر از طريق خطوط پرسرعت امكان پذير است كه تقريبا هيچ يك از آن ها به داشتن يك لينك ارتباطي مستمر خوش بين نيستند و در بيشتر مواقع سرعت دسترسي با سرعت مورد قرارداد مغايرت فاحشي دارد و چه بسا در بسياري از مواقع به دليل فني اين ارتباط كلا قطع مي شود و تقريبا چاره اي جز صبر كردن براي مشتركان باقي نمي ماند (همان طور كه در سال و به كرات با اين موضوع روبه رو هستيم!)
علاوه بر اين، طبق قانون، سرعت دسترسي براي مشترك خانگي صرفا تا سقف 128 كيلوبايت مجاز است كه همين ارتباط نيز به غير از هزينه هاي اوليه هزينه ماهانه اي حدود 20 هزار تومان دربردارد و نكته اين جاست كه در هيچ شهري امكان استفاده يك خط براي چند نفر با استفاده از فناوري PCM 4 و پست هاي RU فراهم نيست حتي در مناطقي كه خطوط ارتباطي آن ها از نوع فيبر نوري است نيز امكان ارائه خطوط DSL را از بين برده است و چنان چه مجبور به پهناي باند مورد نظر باشيد بايد براي هر مگابايت مبلغي در حدود يك ميليون تومان به صورت ماهيانه بپردازيد.
از جايي كه شركت مخابرات قانون را تنها مرجع ارائه خدمات اينترنت دانسته و اجازه ارائه خدمات اينترنتي را به هيچ شخص حقيقي و حقوقي ديگري نمي دهد شما فكر مي كنيد پهناي باند 6 تا 8 گيگابايت براي تنها درگاه ارتباطي ايران با خارج از كشور كه از سوي مخابرات اعمال مي شود جوابگوي رشد فزاينده كاربران اينترنت در كشور ما هست يا نه؟
سري مي زنيم به ديگر كشورها تركيه
ميانگين هزينه ماهيانه خطوط باند پهن بر اساس MB/S در سال 2007 (واحد: دلا) در كشور ژاپن با كمترين رقم در دنيا يعني 09/3 فرانسه، 70/3، ايتاليا 61/4، انگلستان 29/5 و در كره جنوبي 96/5 و... تا به تركيه يعني همسايه غربي ايران برسيم كه 43/97 مي باشد.
اين كشور براي خود در رده بندي هاي جهاني جايي باز كرده و درميان 30 كشور اتحاديه اروپايي داراي مقام آخر از نظر قيمت خدمات اينترنت است.
به طوري كه هزينه هر مگابايت در اين كشور بين 35 تا 97 هزار تومان متفاوت است كه اين رقم در كشور ما 80 تا يك ميليون تومان آب مي خورد اما نكته جالب تر اين كه دسترسي به اينترنت براي كاربران ترك از نظر پهناي باند محدود نيست و اين كشور يكي از مهم ترين درگاه هاي ارائه خدمات به كشورهاي همسايه و آسياي ميانه از جمله ايران است.
افغانستان
افغانستان همسايه شرقي و جنگ زده و ويران ماست كه فقط 6 سال از ورود اينترنت و خدمات اينترنتي به آن مي گذرد با اين وجود و در اين مدت كم شش ساله خدمات اينترنت، موبايل و انواع شبكه هاي بي سيم به صورت چشم گيري رشد و توسعه داشته است مثلا پوشش تلفن همراه در اين كشور 75 درصد است و 4 اپراتور تلفن همراه خصوصي و دولتي آن را اداره مي كند و از اين جالب تر اين كه خدمات آنلاين و پيشرفت هاي اين چنيني آن قدر براي اين كشور اهميت داشته كه دولت جنگ زده افغانستان مناقصه اي را براي اجراي دولت الكترونيك برگزار كرده است و در حال آموزش مردم اين كشور براي استفاده از خدمات آنلاين و مجازي است.
خوب است بدانيد در افغانستان هزينه دسترسي به اينترنت با پهناي باند 128 كيلو بايت براي هر ماه حدود 20 هزار تومان و هزينه يك دقيقه مكالمه با تلفن همراه از دو سال پيش كه 100 افغاني بود به 5 افغاني رسيده اما به علت اين كه هنوز زيرساخت ها در اين كشور جنگ زده وجود ندارد خدمات اينترنت همچنان گران است كه با توجه به سرعت اقدامات انجام شده به نظر مي رسد اين مشكل هم خيلي زود برطرف شود.
عراق
با وجود اين كه عراق هم مثل افغانستان اوضاع آشفته و بحراني دارد و از طرف ديگر زيرساخت هاي كابلي مناسبي اما با اين وجود اينترنت با سرعت 144 كيلو بايت حدود 25 هزار تومان قابل دسترسي است و كافي نت ها براي هر ساعت استفاده هزينه اي حدود 800 تومان دريافت مي كنند يعني چيزي درحدود مبلغي كه در كشور ما اعمال مي شود.
پاكستان
در پاكستان كه مراكز تجاري و دانشگاهي مهم و معتبري دارد هزينه استفاده از اينترنت براي هر مگابايت تقريبا 30 هزار تومان است و براي كاربران خانگي نيز محدوديتي وجود ندارد.در پاكستان فقط يا اپراتور تلفن همراه 32 ميليون مشترك دارد و خدماتي چون 5 هزار دقيقه مكالمه رايگان و 1000 پيامك مجاني در ماه در قالب بسته هاي تشويقي به مشتركان خود ارائه مي دهد و هزينه استفاده از CPRS بر تلفن همراه در اين كشور براي هر مگابايت 280 تومان است يعني يك ششم هزينه اين سرويس در ايران ما!
كويت
در كشور كوچك كويت كه مي گويند به اندازه يكي از استان هاي كوچك ايران است بانكداري الكترونيك به يكي از عمومي ترين پيشرفت هاي اين كشور تبديل شده و بازار و بورس كويت نيز داراي خدمات آنلاين بسيار مطلوبي هستند و اينترنت با سرعت حداكثر 8 مگابايت در دسترس همگان است كه براي هر مگابايت هزينه اي حدود 200 هزار تومان دريافت مي شود كه با وجود درآمد سرانه مردم كويت اين رقم اصلا به چشم نمي آيد و دربسياري مناطق شهري نيز استفاده براي كاربران رايگان است.
كره جنوبي
ضريب نفوذ اينترنت در ميان كاربران خانگي در كره جنوبي 90درصد است يعني بالاتر از ژاپن و هند!! هزينه هر مگابايت حدود 6 دلار يعني 6 هزار تومان است البته با پهناي باند 10 مگابايتي براي كاربران خانگي!! بيشترين واردات الكترونيك ايران را كره جنوبي در اختيار دارد و دولت الكترونيك و تجارت الكترونيك در اين كشور رواج خوبي يافته است! سرعت و پيشرفت علم در اين كشور به حدي بالا رفته است كه در مثل آورده اند: اگر كارخانجات ژاپن براي 24 ساعت تعطيل شود كره جنوبي خود را به سطح ژاپن مي رساند! جالب است بدانيد دانشگاه هاي كره جنوبي بدون هيچ محدوديتي به اينترنت دسترسي دارند و مبلغ قابل توجهي از معادلات تجاري اين كشور از طريق اينترنت صورت مي گيرد.
مالزي
مالزي در ميان كشورهاي اسلامي و آسيايي و حتي در سطح بين المللي كشور شناخته شده و مطرحي است كه سرعت اينترنت آن 1600 برابر سرعت اينترنت در كشور ماست و هزينه هر مگابايت از آن تقريبا به صورت رايگان در اختيار همگان است و همچنين استفاده از اينترنت باند پهن براي كسي محدود نيست!
در مالزي خدمات اينترنت Wimay نيز با قيمت هر مگابايت23 هزار تومان عرضه مي شود و مالزي برترين بانكدار الكترونيك در ميان كشورهاي اسلامي است.
نتيجه گيري
همان طور كه ملاحظه فرموديد در بيشتر كشورهاي همسايه و شريك تجاري ايران خدمات آنلاين مهم ترين وظيفه و هدف دولت به شمار مي رود.
راي تحقق آن نيز قوانين و امكانات در يك جهت ساماندهي شده و منابع به جاي سرگردان ماندن بين دستورات مديريتي و تلف شدن در بي برنامگي ها در جهت تحقق قوانين استفاده مي شوند در حالي كه بر اساس برنامه چهارم توسعه تا پايان سال 88 تعداد پورت هاي فعال ADSL (اينترنت پر سرعت) بايد به 5/1 ميليون پورت برسد؛ در حالي كه هم اكنون كه در سال چهارم برنامه به سر مي بريم كمتر از 100 هزار پورت فعال ADSL وجود دارد به عبارتي ديگر نفوذADSL در ايران يك نهم ميزان پيش بيني شده در برنامه چهارم توسعه است.
*شركت مخابرات با فراهم نكردن تسهيلات لازم و محدود كردن سرعت اينترنت ADSL باعث ورشكستگي شركت هاي PAP شده و هم اكنون نيز برخلاف اصل 44 قانون در مورد لزوم توجه به امر خصوصي سازي، خود براي راه اندازي پرپورسازي ADSL وارد عمل شده است.
*با وجود سند چشم انداز و جايگاه روشن خدمات الكترونيك در بسته اينترنت و اهدافي كه براي تجارت و دانش در نظر گرفته شده است ديگر جايي براي اما و اگر ها در ارائه خدمات و افزايش بي رويه تعرفه هاي ارتباطي از جمله اينترنت ،تلفن ثابت و همراه پيام كوتاه و ديگر انواع آن نمي ماند ودستگاه هاي مسئول بايد در اين باره شفاف سازي كنند و درباره اصل مشكل چاره انديشي كنند كه آيا انحصار گري مخابرات و عدم شفافيت اين وزارت مشكل اصلي است؟ آيا الزامات اجرايي قانون براي تحقق مصوبات، ناكار آمد يا ناكافي بوده است؟
پنجشنبه 12 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خراسان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 801]