واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: فقط بايد آستين ها را درست مثل برخاستن و قيام کردن براي اقامه نماز بالا زد و نيت کرد که خاصيت بهار همين آيين سخاوت اوست که هرچه در دل دارد رو مي کند تا همه جا زندگي جاري باشد. ايرانيان از همان ابتداي تاريخ سخاوتمندي را از نياکان خويش به ارث برده اند چه اينکه آيين هاي سنتي لنگ اندازي و گلريزان را رادمردان براي دست گيري مستمندان به پا مي کرده اند و با رخصتي پهلوانانه ، فتاده اي را دست مي گرفتند. آيين جوانمردي را اول خرد ، دوم راستي و سوم مردمي بر مي شمارند و آنها را از نشانه هاي رادمنشي و جوانمردي و عياري مي دانند و مينوي خرد براي جوانمردي سه اصل خرد، درستي و رادي به عنوان ويژگي بارز انسان دانسته است. عبدالرزاق کاشاني در کتاب فتوت نامه نيز جوانمرد را انساني آزاده و نيک سرشت مي داندمعتقد بود، براي رسيدن به کسوت جوانمرد بايدراه هاي دشواري را طي کرد تا بر ديو نفس فائق و پيروز شد. براي رسيدن به کسوت جوانمردي در نزد ايرانيان سه اصل مهم شريعت ، طريقت و حقيقت طي مي شود تا جوانمردي و بخشندگي پا بگيرد. در اصل پهلواني،رادي و بخشندگي همان گلريزان است،که خاستگاه اين بخشندگي طبيعت و بهار بوده، چرا که بهار و طبيعت هرچه دارد به امر خداوندگار به زمين مي بخشد تا حياتي دوباره يابد و فردوسي رادي و درستي را شکل شناسي پهلوانان اساطيري خود مي داند که همه مردمي بايد آيين تو / همه رادي و راستي دين تو . ايرانيان از دير باز براساس تکريم و نوع دوستي خود همواره بر آيين گلريزان همت گماشته اند و اين آيين را شکرانه نعمت خدادادي خويش مي دانند که مانند ابر بهاري طراوات زيستن دوباره بر مستمند و نيازمند روا مي دارند آن گونه که وقت گلشن، خوش که گلريزان ابر رحمت است. اين سنت ايرانيان در رادي و رادمنشي و پهلواني همواره يک افتخار بوده و بسياري از شرق شناسان از اين امر به نيکي ياد مي کنند به گونه اي که پرفسور مانوئل کوربن محقق ديرينه شناس و مردم شناس برجسته غربي آن را نمادي از زيباترين حرکتهاي بشري در طول تاريخ مي داند که فقط مختص ايرانيان بود. وي، در کتاب خود به صراحت ياد مي کنند که در ايران مرداني قابل احترام براي برداشتن موانع ازپيش پاي ديگران هرچه در توان خود داشته را به ديگران بدون هيچ منتي مي بخشيدند. دست گيري مستمندان از برگ هاي زرين تاريخ بزرگ ايرانيان است و برخي از مورخان ثبت اين سنت را از زمان حمله مغول عنوان کرده اند، که در باشتين خراسان عياراني براي کمک به نيازمندان، در سردابه اي شالي قرمز پهن کردند و آنان که زور بازو و توان مالي داشته، قدم پيش نهاده و هرچه داشتند براي کمک رو مي کردند. ذکر پهلوانان در آيين گلريزان گرفتن دست مستمندان و اقتدا به حضرت علي بن ابي طالب(ع) نخستين امام شيعيان همواره بوده و صاحب زنگ نيز در اين آيين ، پهلوانان و جوانمردان را به گلريزان فرا مي خوانده است. مهمترين آثار تاريخي به جايي مانده از آيين معنوي و سنتي گلريزان در ايران بناي تاريخي سي و سه پل است، که در آن هنگام شاه عباس براي ساخت اين بنا، از مردم استمداد کرد و آيين گلريزان برپا شد. مردم نيز به پهلوانان مهرگستر القاب راد آيين ، زاد مهر ، گلريز و رادي نسبت مي دادند و بين پهلوانان و عياران نيز برگزاري آيين گلريزان و کمک به مستمندان نشانه اي از پيش کسوتي و مرشدي و صاحب زنگي بوده است. هنگامي که جوانمردان و رادان وارد گود مي شدند، مرشد و صاحب زنگ با نواختن صداي زنگ از آنان رخصت مي طلبيد و پهلوانان خطاب به پير ميدان دار گود از او مي خواستند تا براي کسي که ناتوان است، گلريزي کند و فرياد اگر ناتواني بگو يا علي (ع)، اگر خسته جاني بگو يا علي (ع) بلندمي شد. در پس زمان اما گلريزان از گود زورخانه ها به خانه ها کشيده شد به گونه اي که زنان نيز در اين سنت حسنه حضور يافته و حتي براي انداختن سفره نذر ابوالفضل(ع) که با نذري ها زنان گسترده مي شد، نوعي گلريزان کوچکي را برپا مي داشتند. و اکنون با گذر زمان آيين سنتي گلريزان و رادي در ايران جلوه اي با شکوهتر به خويش گرفته و مردان و زنان توانمند و جوانمرد در آستانه بهار طبيعت و سخاوت نوروزي در جشن بزرگ نيکوکاري شرکت مي کنند. مردان و زنان جوانمرد و فتوت چون ابر بهاري بر تشنگاه انتظار خانواده ها و خانواري نيازمند مي بارند و سخاوت خويش را در جود و سخاي طبيعت بهاري به ديگران مي بخشند. چه چشم ها که اکنون در آستانه نوزايي نوروز چشم به راه انتظار مانده اند تا کسي دست ياري به سوي آنان دراز کند و يارگرشان باشد. به گزارش ايرنا، مردم يکي يکي به پاي صندوق هاي جشن نيکوکاري مي آيند تا بخشي از داشت هاي خود را به مستمندان بخشند و اين درسي بزرگ است که از بهار نوروز آفرين فرا مي گيرند. 7359/671 گزارش از محمود رييسي
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 454]