واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: شاهنامه نامه شاهان نيست، شاهنامه متن گزارش فاخرانه از اسطوره و عرفان است ، آنچنان كه اگر تني باشد بايستي با نام ايران زمين باشد. رستم بغض در گلو مانده تمام پهلوانهاي شاهنامه است ، كه فقط در حاشيه متن صداي گريستن اش به گوش مي رسد، چشمهاي مغموم اسفنديار افق روشن مردماني رويين تن است و خون سياووشان، حيات همه اسطوره هاست، كه براي ايران از همه چيز خود مي گذرند و در رگان زمان و قلبگاه تاريخ جاري مي شود. گردآفريد مام همه پاسبان دژهاي تسخيرناپذير ايران زمين است ، مادر همه اسطوره ها كه براي وطن خويش، ايستاده مي ميرند. و اينچنين حماسه آغاز مي شود و پاسداري از خاك وطن و سرزمين ايران زمين گرچه باعقده پسركشي همراه مي شود و اين عقده گشايي درهيچ نظام روانشناسي و جامعه شناختي جهان نمي گنجد، اما هرگز اين خاك را به اهريمن نمي دهند. حكيم ابوالقاسم فردوسي در سال 329هجري قمري در روستاي باز ( پاز كنوني ) واقع در منطقه توس از سرزمين خور يا خورشيد (خراسان) چشم به جهان گشود و وي از ثروتمندان، نجيب زادگان و دهقانان شهر توس بود، كه دهقانان طبقه اي صاحب مقام و داراي املاك و اموالي بودند كه مي توانستند از راه درآمد ملك خود، زندگي راحتي داشته باشند. فردوسي،درزمان سلسله ساماني مي زيسته و حياتش درست در زمان حكومت غلامان ساماني ادامه داشته كه اين مساله او را آزاده خاطر مي كند و حكيم توس، مردي شيعه مذهب بود و دلبستگي اش به ميراث قومي و فرهنگي ايران كهن، مانع از ارادت خالصانه او به خاندان پيامبر(ص) و تعظيم تشيع نشد. در سرزمين بختياري شاهنامه رويكردي ديگر دارد، آنچنان كه مردمان اين ديار بر نام فرزندان خود نامهايي از شاهنامه واسطوره هاي پهلواني آن را برگزيده اند. شاهنامه در بين سرزمين بختياري به عنوان هفت لشگر معروف است و نقاله خواني و شاهنامه خواني به عنوان يك فرهنگ درآمده است و هر كدام از شخصيت ها و كاراكترهايي داستاني كه در شاهنامه به عنوان يك اسطوره هستند، نماد يك فرهنگ و انديشه مي باشند. درشاهنامه سياووش به عنوان اسطوره اتحاد و هويت ملي خون خود را فدا مي كند و اين نشانه اي از ايثار براي وطن و آرمانهاي سرزمين و فرهنگ و تمدن كشور است. نام برخي از مناطق جغرافيايي سرزمين بختياري از جمله رستم آباد، كوه رستم و دژسفيد برگرفته از شاهنامه است و شاهنامه فردوسي، تنها قصه و داستان نبرد نيست، بلكه يك اثر ستايشگري خداوند است و به جاي برنامه هاي انيميشن وارداتي بايد اقدام به توليد برنامه هايي از متن شاهنامه كرد. استاد بزرگ و سخن سراي نامي توس، پس از 35سال رنج، زحمت، صرف عمر و سرمايه، شاهنامه را به پايان رساند و يك شاهكار عالي را در عرصه ادبيات جهاني خلق كرد. شاهنامه، مجموعه تاريخ و فرهنگ اقوام ايراني است كه همه وجوه زندگي، اعتقادات، باورها و دستاوردهاي فكري، ديني، اخلاقي و اجتماعي آنان را در خود جاي داده است. شاهنامه فردوسي حدود 60هزار بيت شعر دارد و بزرگترين حماسه ملي ايران است، اين كتاب غير از حماسه اي بودن داراي پندها ، نصيحت ها ، اخلاق و ادب بوده، چرا كه فردوسي زنده كننده زبان و هويت ملي ايراني است. فردوسي، قالب مثنوي و بحر متقارب را براي نظم داستان هاي تراژيك شاهنامه برگزيده و به دليل آگاهي و علاقه به واژه هاي فارسي، تنها 800لغت عربي در آن به كار برده است. اتفاق ورخدادهاي شاهنامه پس از ستايش پروردگار و وصف خرد و مدح و مداحت پيامبر(ص) و ائمه اطهار (ع) روايت كننده پادشاهي كيومرث تا يزدگرد سوم، آخرين پادشاه ساساني است. حكيم توس، در سال 411هجري قمري در حالي كه نزديك به هشتاد سال داشت، دارفاني را وداع گفت و در بيرون دروازه در باغي كه ملك خود بود بخ خاك سپرده شد. رييس بنياد نيشابور و ويرايشگر شاهنامه در گفت وگو با ايرنا در شهركرد تاكيد كرد:تاريخ نشان مي دهد كه ايرانيان بنيانگذاران اصلي علوم مختلف از جمله علم روانشناسي بوده اند. استاد فريدون جنيدي افزود:در شاهنامه فردوسي به زنان به عنوان افرادي خردمند،با دانش، ناز و نجيب نگريسته مي شود و زنان به زيبايي در ايران باستان معرفي مي شوند و اين نگاه روانكاوي به زن در شاهنامه است. اين محقق برجسته ايران گفت:ايرانيان بنيانگذار علوم از جمله پزشكي قانوني ،حراجي مغز و جراحي چشم پزشكي نيز بوده اند و در كتاب و متون تاريخ باستان نيز رشته هاي پزشكي كه در ايران انجام مي شده به زبان باستاني وجود دارد و ايرانيان علوم جهان را پديد آورده اند. وي تصريح كرد:در شهر سوخته نيز براي نخستين بار مغز يك دختر بچه كه آب آورده بود از سوي ايرانيان جراحي شد و اين جراحي نخستين بار توسط ايرانيان بنيان گذاشته شد. رييس بنياد نيشابور و پژوهش تاريخ باستان ايران تاكيد كرد:تمدن ايراني، ديرينه ترين تمدن روي كره زمين است چرا كه يونان دو هزار و 800سال،ايتاليا دو هزار و 500سال و كشورهاي مانند فرانسه يك هزار سال و آمريكا 400سال پيش پديد آمده اند اما سفال متعلق به 14هزار سال در بخشي هاي از ايران يافته شده كه قدمت تمدن ايراني را نشان مي دهد. وي تاكيد كرد:شاهنامه فردوسي آيينه تمام نماي فرهنگ و تمدن ايراني است و فردوسي نيز سرو روان و پاك ايران است و نبايد به دست فراموشي سپرده شود. جنيدي گفت:اين كه برخي رخدادهاي شاهنامه فردوسي را اسطوره مي دانند اشتباه است چرا كه اسطوره را اروپاييان پديد آورده اند و اسطوره به منزله دورغ است،مانند دوران پهلوي كه تاريخ ايران را از دوران پادشاهي كورش مي دانستند و اين هماني فرضيه اي بود كه اسرائيل و آمريكا به دنبال آن بودند تا قدمت تاريخ ايران از ار پادشاهي كورش نشان دهند. اين نويسنده فعال ايران تصريح كرد:رخدادهاي دورن شاهنامه فردوسي حقيقي بوده اند و اژدهايي كه در فردوسي در شاهنامه از آن ياد مي كند همان كوه هاي آتشفشان هستند و تمامي رخدادهاي شاهنامه بيانگر خدادهاي ايران باستان است و در دوره باستان چهار دوره سرما و پديده هاي يخبندان بوجود مي آيد. وي،با رد اظهارهاي نظرهايي كه شاهنامه فردوسي را به دربار محمود غزنوي نسبت مي دهند ، گفت:برخي از بيت هاي شاهنامه را شاعران درباري وارد اين كتاب كرده اند تا نام محمود غزنوي به واسطه اين گنجينيه ايران زمين ، بزرگ جلوه دهند. جنيدي گفت:فردوسي هيچ كاري به محمود غزنوي نداشت،به همين دليل است كه در تاريخ بيهقي نام تمام كساني كه مدح محمود را گفته اند آمده است ، ولي هيچ نامي از فردوسي نيست. وي تصريح كرد: پس از گذشت مدتي، در زمان مودود نوه محمود غزنوي، اين كار انجام گرفت چون مي خواستند كه شاهنامه را به نام محمود غزنوي تمام كنند. وايشگر كتاب شاهنامه فردوسي گفت:فردوسي در سال 400 هجري كار شاهنامه را به اتمام رساند و همه ايرانيان آگاهند كه كار سرايش شاهنامه 30 سال به طول انجاميد، پس سال شروع شاهنامه 370 هجري است و در اين سال محمود غزنوي 10 سال بيشتر نداشته پس چطور مي توانسته مشوق فردوسي باشد. جنيدي تاكيد كرد:محمود غزنوي در سال 388 به اميري مي رسد و در اين زمان 19 سال از سرايش شاهنامه مي گذشته و اين عبرتي است تا اعلام شود، چگونه شاعران گزافه گوي دروغپرداز درباري به خاطر پول ركاب اميران درم خريده غيرايراني ،به گونه اي در نزد ايرانيان جلوه كنند كه فردوسي در ازاي پول دست به سرايش شاهنامه زده است. وي تاكيد كرد:هزار سال است كه اين دروغ بزرگ تاريخي تكرار مي شود و كساني كه نامشان استاد است اين دروغ بزرگ را رواج مي دهند تا عزت و شرف و آبروي ايراني را لكه دار مي كند. به گزارش ايرنا،روز بيست و پنجم ماه اردي بهشت روز بزرگداشت وطن و زاد روز حماسه ادبيات فارسي است. گزارش از محمود رييسي 7359/671
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 554]