محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855838412
پاره اي از وجود من
واضح آرشیو وب فارسی:قدس: پاره اي از وجود من
هادي مرزبان : يك سال گذشته است از زماني كه خبر رفتن «رادي» را در غربت شنيدم. انگار آن زمان خالي شدم.هجوم غربت بود كه در آن لحظه بر سرم هوار شد. من در تمام سال هايي كه در كنارش فعاليت مي كردم، چيزهاي بسيار فراگرفتم. رادي از آن دست نويسنده هايي نبود كه مشت بالا كند و مدام شعار دهد، بلكه تمام مفاهيم والاي انساني و مذهبي را در بطن كارهايش مطرح مي كرد. آن وقت كه در نمايش «آهسته با گل سرخ» به من گفت:
«انقلاب مثل يك كوه جلوي من ايستاده، چطور مي توانم آن را نبينم.» و اصلاً مگر تئاتر چيزي به غير از روابط انسان هاست؟ مگر به غير از انسان بودن به چيز ديگري مي پردازد؟ و تمام اينها را مي توان در نوشته هاي «رادي» به شكلي بسيار متعالي مشاهده كرد. رادي رفت و افسوسي فراتر از تمام افسوس ها بر من چيره شد كه چرا در آن لحظه بايد در غربت مي بودم و اگر بيماري ام نبود با چه بهانه اي خود را آرام مي كردم. شايد هم دست تقدير اين گونه رقم زد كه هيچگاه نتوانم رفتن او را باور كنم. من هنوز كه هنوز است تحمل اين غم را ندارم و نتوانسته ام از پس آن برآيم. او هميشه معلم من بود و معلمم باقي ماند. او پاره اي از تن من و جزئي از وجود من بود كه با رفتنش غمي بزرگ را براي من به يادگار گذاشت. آن روز كه اولين بار براي اجراي نمايشش با او صحبت كردم، گفتم مي خواهم 10 نمايشنامه از شما را اجرا كنم، او خنديد و گفت: چرا 10 تا؟ پانزده تا، شايد هم بيشتر. اما دست تقدير همان 10 نمايشنامه را در زمان حيات او ايجاد كرد و من هنوز نتوانسته ام پس از رفتن او نمايشنامه اي ديگر را به صحنه ببرم. اين را هم بايد به تمام افسوس هايم اضافه كرد. يادت هميشه جاودان باد رادي بزرگ...
پنجشنبه 5 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس]
[مشاهده در: www.qudsdaily.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 187]
-
گوناگون
پربازدیدترینها