آن شب کینگ کنگ هم حریف فریزر نمی شد

واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > ورزش جهان - پیرمردهای ورزشدوست ایرانی هنوز هم خاطره بیدار ماندن تا صبح برای دیدن پخش مستقیم مسابقه «کلی – فریزر» را در سینه دارند. علی آخوندان / محمد علی (کلی) هنوز هم محبوبیتی افسانه ای در ایران دارد، محبوبیتی که شاید هیچ ورزشکاری (منهای فوتبالی ها) حتی به نزدیکی آن هم نرسیده است. البته علی نه تنها در ایران بلکه در دنیا «کاریزمای» عجیبی داشت. شاید به دلیل چهره مطبوعش که در دنیای بوکس بی نظیر بود (و هست) و شاید به دلیل حرکات «دلقک گونه اش» در مصاف با حریفان و شاید هم به خاطر تصویری که از خودش به عنوان ورزشکاری «معترض» و «یاغی» جا انداخته بود. پیرمردهای ورزشدوست ایرانی هنوز هم خاطره بیدار ماندن تا صبح برای دیدن پخش مستقیم مسابقه «کلی - فریزر» را در سینه دارند. سه شنبه گذشته چهلمین سالگرد اولین مسابقه این دو اسطوره بوکس جهان بود. مبارزه کلاسیکی که حداقل برای ایرانی ها تلخ تمام شد. «علی» با آرواره ای ورم کرده در اتاق هتل نشسته بود، که پیشخدمت صبحانه را آورد و برای قهرمان آرزوی موفقیت کرد، اما او بلافاصله گفت:«من قهرمان نیستم، جو فریزر قهرمان است». در واقع همین طور هم بود. علی شب قبل با فریزر مسابقه داده بود و روزنامه های صبح پر بود از عکس هایی که در پایان راند پانزدهم مسابقه گرفته شده بود: علی روی طناب های رینگ افتاده بود و فریزر که بیش از هر زمانی از پیروزی اش مطمئن بود، به سوی گوشه مخالف می رفت. فریزر در حالی که لبخندی به لب دارد، می گوید:«چند باری او را «ناک دان» کردم. می گفتند، پایش سر خورده است، ولی یک هوک چپ بود که باعث سرخوردن علی شد!» سه شنبه 40 سال پیش بود که علی و فریزر در «مدیسون اسکوئر گاردن» جلوی هم ایستادند تا یکی از بزرگ ترین مسابقات بوکس تاریخ رقم بخورد. فریزر قهرمان سنگین وزن بوکس جهان بود و در اوج قرار داشت، اما هنوز خیلی از تماشاگران علی را قهرمان می دانستند. علی بدون این که در مسابقه ای ببازد، تنها به سرباز زدن از حضور در جنگ ویتنام «خلع عنوان» شده بود. فریزر که تا آن زمان شکست ناپذیر باقی مانده بود، علی را زیر رگباری از «هوک چپ» گرفت؛ این تنها سومین مبارزه علی پس از تحمل سه سال و نیم محرومیت بود. او قبل از مسابقه گفته بود:« خیلی ها می خواهند من ببازم. بعضی دوست دارند ببازم چون به ارتش نرفتم تا با ویتنام بجنگم، بعضی به خاطر دینم و برخی برای این که سیاه پوست هستم و بعضی هم به دلایلی که من نمی دانم!» علی و فریزر دوبار دیگر هم مبارزه کردند، از جمله مبارزه خاطره انگیزشان در «مانیل»، ولی هیچکدام شبیه این مبارزه نشد. مسابقه ای که «فرانک سیناترا» کنار رینگ پرید تا عکس یادگاری بگیرد و «سلبریتی ها» برای بدست آوردن صندلی های ردیف جلو سر و دست می شکستند. قیمت بلیت صندلی های جلویی 150 دلار (قیمتی هنگفت در آن زمان) تعیین شده بود، که سرانجام 2 برابر این قیمت فروخته شدند. بلیت ها به سرعت نایاب شدند، به طوری که «فرانک کاستلو» رئیس خانواده مافیایی «لوچانو» که همیشه 4 بلیت می خرید، این بار تنها 2 بلیت گیرش آمد. فریزر سراسر شب قبل را حمله کرده بود و هروقت به حریف نزدیک می شد، هوک چپی حواله او می داد. علی نیز با احتیاط رقص پا می کرد و ضربات راست محکمی به سر فریزر می کوبید. نمی توان کتمان کرد که فریزر خیلی قوی بود. او در راند 11بدجوری علی را به دردسر انداخت. (همان راندی که پای علی روی قسمت خیسی در رینگ سر خورد و روی طناب های رینگ افتاد) 25 ثانیه مانده با پایان راند 15 نیز فریزر هوک چپ خرد کننده ای به علی زد، که او را نقش زمین کرد. علی بلند شد و مسابقه را تمام کرد، ولی آرواره اش به اندازه یک «گریپ فروت» باد کرد. «اد شویلر» نویسنده بازنشسته «آسوشیتد پرس» که در آن مسابقه کنار رینگ نشسته بود می گوید:«علی باخت، ولی بازهم این یکی از بزرگ ترین لحظات حرفه ایش بود! او پس از بازگشتش تنها دو مسابقه داده بود و توانست 15 راند جلوی حریفی که کاملا در اوج بود، دوام بیاورد». علی هنوز هم آنقدر مهارت داشت که بتواند هر بوکسوری را شکست دهد، حتی با وجود سه سال دوری از مسابقه، ولی آن شب نتوانست از پس اراده راسخ فریزر بربیاید. «جین کیلروی» که دوست هر دو بوکسور بود و بعدها مدیر تجاری علی شد، می گوید:« آن شب اگر فریزر با کینگ کونگ هم مبارزه می کرد، ناک اوت اش می کرد. هیچ کس نمی توانست جو فریزر را متوقف کند». علی حالا 69 ساله است. او در «آریزونا» زندگی می کند و بیماری «پارکینسون» امانش را بریده.فریزر 67 ساله است و در «فیلادلفیا» زندگی می کند. او پس از 25 دقیقه تمرین با دوچرخه ثابت گوشی تلفن را بر می دارد، می گوید قصد دارد به مهمانی هایی که به افتخارش در نیویورک و فیلادلفیا برگزار می شود، برود:« آن شب یکی از بهترین شب های زندگی ام بود». علی پس از آن مسابقه شروع به بدگویی از فریزر کرد و تهمت های زیادی به او و سایر برگزارکنندگان زد، حرف هایی که موجب شد، موجی از نفرت ضد فریزر راه بیافتد، ولی فریزر می گوید که کینه ای از حریفش به دل ندارد:« بخشیدمش. او وضعیت بدی دارد». فریزر در پاسخ به این سوال که اگر حالا با علی روبرو شود، راجع به چه چیز حرف می زنند؟ فقط لبخند می زند! به نظر می رسد، علی و فریزر هم در صورت ملاقات از چیزی حرف می زنند، که هرکسی با شنیدن نام این دو درباره اش صحبت می کند:«بزرگ ترین مبارزه زندگی فریزر». منبع: CNN 40

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خبر آنلاین]

[مشاهده در: www.khabaronline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 241]

اضافه شدن مطلب/حذف مطلب

صفحات پیشنهادی

مرد هزار چهره سانسور شده بود؟
آن شب کینگ کنگ هم حریف فریزر نمی شد · دوستی چیست ؟ ( قسمت دوم ) · ایران و آلمان پرتماشاگرترین بازی تاریخ جهان · دخترانی که قربانی فوتبال شدند ...

گوناگون

چرا سعادت آباد به محله ای پر طرفدار برای زندگی تبدیل شد؟

فصل جدیدی در روابط ایران و افغانستان؛ کاظمی قمی با امیرخان...

چرا خرید والواشر و ریسه بلوطی انتخابی هوشمندانه برای نورپر...

شرایط و هزینه تحصیل در فرانسه

آموزش تعمیرات موبایل آموزشگاه تهران پایتخت

چگونه بلیط مشهد به اهواز را با تخفیف ویژه بخریم؟

مقایسه مهم ترین چسب های ساختمانی و کاربرد آنها

معرفی بهترین مراکز تعمیرات کامپیوتر برتر در تهران

راهنمای خرید ساعت کاسیو اصل در ایران

معرفی 3 روش مطمئن و سریع برای انتقال پول به خارج از کشور

بهترین آموزشگاه آرایشگری مردانه شرق تهران