واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: ورزش > دیگر ورزشها - یوسف کرمی ایرانی ها با پایان مسابقه فینال یوسف کرمی تکواندوکار ملی پوش ایران نفس راحتی کشیدند. کرمی با این که از حریف پیش بود اما در یکی دو دقیقه پایانی مسابقه ترجیح می داد حریفش را از خودش دور نگهدارد. برای این که امتیازی از دست ندهد. با این کار اما خیلی ها فکر می کردند کرمی کم آورده. حتی بعضی ها معتقد بودند او تمام شده. تکواندوکار میانه ای اما حاجتش را با توسل به شهدای میانه گرفت تا حالا در کلکسیونش دو مدال بازیهای آسیایی بدرخشد. *انگار در مسابقه کم آورده بودید؟ من کم نیاوردم. حتی یک بار سه امتیازم را می خواستند تغییر دهند.اما نتوانستند.بنابراین برای این که طلا را از دست ندهم ،همه کار کردم. *اما حرکاتتان چیز دیگری می گفت.همه معتقد بودند یوسف کرمی کم آورده. امتیاز من جلوتر از حریف بود و شرایط حساس .از طرفی نمی خواستم امتیاز از دست بدهم.حتی حاضر بودم اخطار بگیرم اما پای تکواندوکار کره ای از روی صورتم رد نشود و امتیاز ندهم. بنابراین سعی می کردم از او فاصله بگیرم. با این که می توانستم فشار بیاورم اما این کار را نکردم. *نمی ترسیدید اخطار بگیرید و امتیاز از دست بدهید؟ فکر اینجا را هم کرده بودم.برای نگرفتن اخطار هم فقط پا می زدم. *کاری که فرزاد عبداللهی فراموش کرده بود. فرزاد هم می توانست برنده باشد اما بی تجربگی کرد.حریف من اما یک پا هم نزد.البته نمی شود با همه حریفان به یک شکل کار کرد. *فکر می کردید مشکل پیدا کنی؟ صددر صد.اما فکر می کردم به خاطر داوری مشکل پیدا کنم نه امتیاز. *مگربعداز اعتراض فیلمها را بازبینی نمی کنند؟ چرا. اما برای آنها کاری ندارد.حسین تاجیک را داوران حذف کردند.او سه ضربه به صورت حریفش زد که سه امتیاز داشت. اما هر بار آنها امتیاز را می دادند و باز پاک می کردند. یک نفر کره ای فیلم را می بیند و پاک می کند بعد می گوید ضربه نخورده. *با این شرایط باز هم مطمئن بودی که طلا می گیری؟ من مطمئن بودم که در فینال برنده ام.6 دقیقه را باید می جنگیدم وجنگیدم.قبلا هم گفته بودم می روم برای دومین مدال بازیهای آسیایی .مدالی که تنها رنگ طلا داشته باشد. *درست است که مدالتان را به شهدای میانه تقدیم کردی؟ این مدال البته عیدی همسرم بود اما آن را به خاطر نذری که دارم به شهدای میانه هدیه می کنم. *چطور؟ بعداز بازیهای آسیایی 2004 آتن سر مزار شهدا در زینبیه میانه رفتم.همانجا جانبازی به من گفت هر چی می خواهی از شهدا بخواه، می گیری. بعد از آن یک هفته در حال خودم نبودم. خیلی سخت بود. من نذر کردم در گوانگژو طلا بگیرم و آن را به شهدای میانه تقدیم کنم. امیدوارم با این کار خانواده های شهدا را خوشحال کنم. طلایی که برای هر ورزشکار با ارزش ترین چیز محسوب می شود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 257]