واضح آرشیو وب فارسی:سياست روز: به مناسبت سالروز ميلاد حضرت عيسي (ع)مسيح (ع)، پيامبر صلح و عشق
اسداللهافشار: ، جشني كه هر ساله نويد آغاز سال نوي ميلادي را به جهانيان ميدهد، يك جشن مذهبي براي مسيحيان است كه در طول تاريخ خود، دگرگونيهاي بسياري را تجربه كرده است. آنگونه كه از تاريخ بر ميآيد، كريسمس در قرن چهارم ميلادي كه امپراطوري روم ـ بيزانس ـ بطور رسمي آئين مسيحيت را پذيرفت، در دنياي غرب رايج شد و به مرور زمان، نشو نما گرفت. مورخان ميگويند اين جشن گرچه متعلق به مسيحيان است اما در اصل از ايران باستان و آئين ـميترانيسمـ گرفته شده و به همين دليل، با دي و شب يلداي ايران همزادي و اشتراكات فراوان دارد. آنان در اين زمينه به اختلاف نظرهاي موجود بر سالروز ولادت حضرت عيسي(ع) استناد ميكنند و ميگويند كه بحث ميان بزرگان عالم مسيحيت و تاريخنگاران درباره روز ميلاد آن حضرت چنان زياد است كه نميتوان دراين باره روزي را مشخص كرد.
زمان كريسمس در مذاهب مختلف مسيحيت
زمان اكنون نيز ميان شاخههاي مختلف مسيحيت اعم از ارتدوكس، كاتوليك و پروتستانها، متفاوت است و هر يك، مبنايي را براي آنان تعيين كردهاند گرچه همگي به سالروز تولد ـ ميترا ـ (خداي پاكي) در ايران باستان نزديكند. آداب و رسوم كريسمس نيز در طول زمان دچار دگرگونيهاي بسيار شده است به گونهاي كه ميگويند: هديه دادن و شيرينيهاي متنوع و رنگارنگ آن در قرن نوزدهم ميلادي توسط تاجران يهودي در اروپا رايج شد. عده بسياري نيز معتقدند كه ، شخصيت افسانهاي كه مسيحيان را در ايام كريسمس با هداياي خود، خوشحال ميسازد، در واقع از ايراني الهام گرفته و در ابتدا، لباسيسبز بر تن داشته است.
علت تغيير رنگ بابانوئل به لباس قرمز مشخص نيست و به همين دليل، امروزه عدهاي ـ به طنز يا جدي ـ معتقدند كه شركت كوكاكولا، چنين رنگي را به آن داده است. بابانوئل پيش ازاين به كودكان هديه ميداد اما چند دهه است كه به لطف تبليغات دنياي مصرف، دادن هديه به بزرگان را نيز مد كرده است. با وجود اين، برگزاري كريسمس در كشورهاي مختلف مسيحي بنا به سنت و رسم و رسوم آنان، تفاوتهايي نيز با يكديگر دارد.
كريسمس بار ديگر نزديك ميشود و مردم براي جشن گرفتن تولد حضرت عيسي(ع) به كليساها ميروند. در اين دوران، به خصوص رايج است كه مسيحيان از دستورهاي حضرت عيسي(ع) پيروي ميكنند، اما چيزي كه به خوبي درك نشده است اين است كه مسلمانان هم حضرت عيسي(ع) را دوست داشته به وي احترام ميگذارند، چرا كه او نيز يكي از پيامآوران خدا براي بشريت بوده است.
معناي لغوي عيسي(ع) و مسيح
كلمه در اصل بوده كه هم به معناي مخلص تفسير شده و هم به معناي منجي؛ و كلمه به معناي ممسوح است و اگر آن جناب را به اين نام ناميدند، به اين مناسبت بوده كه آن جناب ممسوح به يمن و بركت بوده و يا براي اين بوده كه آن جناب ممسوح به تطهير از گناهان بوده و يا با روغن زيتون تبرك شده ممسوح گشته، چون انبياء روغن زيتون به خود ميماليدند و يا بدين جهت است كه جبرئيل بال خود را در هنگام ولادت آن حضرت بر بدن او ماليده تا از شر شيطان محفوظ باشد و يا براي اين بوده كه دست بر سر ايتام ميكشيده و يا براي اين بوده كه دست بر چشم اشخاص نابينا ميكشيده و آنان را بينا ميكرده و يا بدين جهت مسيحش خواندند كه دست بر بدن هيچ بيماري نميكشيده مگر آن كه شفا مييافته است.
از انجيل چنين استنباط ميشود كه چون حضرت مسيح براساس پيشبيني تورات بايد ظهور ميكرد و به مقام سلطنت ميرسيد او را مسيحا ناميدند.
اوضاع اجتماعي مقارن تولد حضرت عيسي(ع)
حضرت عيسي(ع) زماني در فلسطين چشم به جهان گشود كه اختلافات مذهبي و سياسي در اين كشور عرصه را بر مردمان تنگ كرده و كشور را به نابودي و سياهي كشانده بود. فلسطين كه در آن زمان به تازگي تحت سيطره روميان درآمده بود و يهوديان از پراكندگي و آشفتگي در رنج بودند، دلهايي سخت و جامد و كينههاي فرقهاي و مذهبي چون آتش زير خاكستر و انتظار جرقهاي براي انفجار بود. عيسي(ع) در اين سرزمين به دنيا آمد.
جايگاه حقيقي مسيح(ع) در قرآن
قرآن كريم در 15 سوره و 93 آيه درباره حضرت مسيح(ع) سخن به ميان آورده است كه با عنوانهاي عيسيبنمريم16 بار و ابن مريم 17 بار و مسيح 11 بار ياد شده است. برخي از دانشمندان اسلامي تبار واژه مسيح را عربي و برخي ديگر بيگانه شمردهاند. اين واژه تنها در سورههاي مدني به كار رفته است. براي تبار واژه عيسي نيز اقوال گوناگوني وجود دارد.
ظهور حضرت مسيح(ع) در عصر حضرت مهدي(عج)
در زمان ظهور حضرت مهدي(عج)، مسيح(ع) نزول خواهند كرد و در ركاب آن بزرگوار و پشت سر آن امام همام(ع) اقامه نماز خواهند نمود و اين به مفهوم خاتميت و خاتمالاوصياء بودن آن بزرگوار است و در روايت آمده كه آن بزرگوار به حضرت مسيح(ع) احترام نموده و مسيح(ع) گويد: كسي را نرسد كه بر ائمه اهل بيت(ع) تقديم بجويد و حق تقدم با شماست. كتاب منتخبالاثر 25 حديث در اين رابطه نقل نموده است. و در بحارالانوار از جابر نقل شده كه امام عصر(عج)به حضرت عيسي(ع) ميگويد: بيايد بر ما امامت كنيد. و حضرت عيسي(ع) ميفرمايد: بعضي از شما بر بعضي ديگر امارت دارد و اين عنايت خداوند نسبت به اين امت است.
علامه مجلسي با استناد به اين حديث ميگويد: اين حديث صحيح و نيكو است كه بزرگان نقل نمودهاند و دلالت دارد بر اينكه مهدي(عج) به جز عيسي(ع) است و اين به معني تسليم مسيحيت و يهوديت در برابر قرآن و آل البيت(ع) خواهد بود. چيزي كه آن را در طول چهارده قرن گذشته كمتر پذيرفتهاند. و همواره در برابر اسلام با جنگهاي صليبي و صهيونيستي و تهمتها و نسبتهاي ناروا و جنگهاي رواني و تبليغاتي و عمليات تخريبي تلاش كردهاند تا مانع گسترش و نفوذ آن در جهان بشوند و البته اين ظلم بزرگي است كه نسبت به بشريت و ارزشهاي الهي و اديان الهي و حضرت مسيح(ع) و حضرت موسي(ع) و پيروان راستين اين دو دين و پيامبران بزرگ الهي روا داشتهاند.
صلح و عشق پيام مسيح(ع)
برههاي افتخارآميز از سال است، اما هر ساله چهره حضرت عيسي(ع) و آموزههاي وي بيشتر و بيشتر از اين مراسم رخت برميبندد. ولي به هر حال، نكته مثبت هم داردكه اگرنبود، روابط خانوادگي از آنچه امروزه ديده ميشود بدتر بود و در واقع، تنها فرصتي است كه خانوادهها تلاش ميكنند، پيوندهاي شكسته شدهشان را ترميم كنند.
در جنگ جدايي دين از مدارس و دولت، كريسمس پيروزي بزرگي در بازگرداندن روحانيت به زندگي فرد است. واقعا خجالتآور است كه به جاي كريسمس مبارك از الفاظي مانند تعطيلات مبارك و تبريكات فصلي استفاده ميشود كه بيشتر ناشي از تمايلات تجاري است. انكار مسيحيت در جشنهاي كريسمس به هيچ كس كمك نميكند. در واقع ما مسلمانان از وجود محتواهاي بيشتر مسيحيت استقبال ميكنيم و احترام خود را به روش خودمان و با برپايي جشن به حضرت مريم(س) و فرزندشان ميدهيم.
در حالي كه عدهاي ميكوشند تا مسلمانان و مسيحيان را از هم جدا كنند، ما با نيرويي جداييناپذير با يكديگر متحد ميشويم؛ نيرويي كه پيام عشق، صلح و آموزههاي فراموش ناشدني حضرت عيسي(ع) بوده و از سوي پيروان هر دو دين پذيرفته شده است. اين جمله فراموش ناشدني است: عيسي پسر مريم گفت: دنيا يك پل است، از آن بگذريد، اما خانهاي بر آن نسازيد. كسي كه به روز آخرت معتقد است، اميد به ابديت دارد، اما اين دنيا، تنها يك ساعت است. آن را در ستايش و دعاي خداوند براي آسايش در روزي ناديده بگذارنيد به اين جملهاي است كه بر سر بزرگترين معماري مسلمانان مسجد ساخته شده توسط امپراتور اكبر در استان آگرا در شمال هند نوشته شده است.
چرا تولد حضرت عيسي(ع) در همه جهان جشن گرفته ميشود، به ويژه در آمريكا، اما پيام صلح و عشق وي تقريبا قرباني و ناديده انگاشته ميشود؟!!
سه شنبه 3 دي 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سياست روز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 454]