پرخاشگري

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: پرخاشگري
حيدرزاده هر چه روابط بين افراد صميمانه تر باشد و به خواسته ها، احساسات و عقايد يكديگر احترام بگذارند، جامعه سالم تر، پوياتر و داراي ايمني بالاتري خواهد بود.اما در زندگي پر فراز و نشيب امروز عوامل مختلفي موجب تحريك پذيري، خشونت، افسردگي، پرخاشگري و ... در افراد مي شود كه بايد با شناسايي و معرفي آن ها به مردم از وارد آمدن آسيب به جامعه جلوگيري كرد.به گفته كارشناسان، پرخاشگري نوعي رفتار است كه از خشم و عصبانيت نشأت مي گيرد و موجب صدمه ديدن فرد پرخاشگر و ديگران مي شود.يكي از شهروندان در اين باره مي گويد: بعضي از افراد با بروز رفتارهاي پرخاشگرانه خود قصد آزار دادن ديگران را دارند اما از آسيب ديدن خود در اين قضيه غافل اند.سبحاني مي افزايد: افراد پرخاشگر دوستان كمتري دارند و در زندگي فردي و اجتماعي خود دچار مشكل مي شوند و اين رفتار تمام ابعاد زندگي آن ها را تحت تاثير قرار مي دهد.م. ر كه در دوران كودكي با مشكلات عاطفي زيادي رو به رو بوده است، اظهار مي دارد: اختلافات و كشمكش والدين و در نهايت جدايي آن ها موجب پرخاشگري من شده است، به طوري كه همسر و فرزندانم از اخلاق و رفتارم ناراضي هستند.وي مي افزايد: هميشه پس از عصباني شدن و پرخاشگري پشيمان مي شوم و عذرخواهي مي كنم اما به دليل اين كه از دوران كودكي با رفتارهاي پرخاشگرانه والدين بزرگ شده ام، قادر به ترك اين رفتار نيستم.محبي يكي ديگر از شهروندان معتقد است: انتظار بيش از حد زن و شوهر يا فرزندان از يكديگر و غرق شدن در تجملات زندگي و چشم و هم چشمي ها و برآورده نشدن نيازها، موجب پرخاشگري افراد در خانواده مي شود. در حالي كه دين مبين اسلام افراد را به ساده زيستن، هم دلي و غلبه بر خشم دعوت كرده است.يك معلم هم اظهار مي دارد: دانش آموزان پرخاشگر اغلب فحاشي و دعوا مي كنند، آرامش كلاس و به طور كلي نظم عمومي مدرسه را بر هم مي زنند كه اين امر ترس، دلزدگي و اضطراب ديگر دانش آموزان به خصوص در سنين پايين را به دنبال خواهد داشت.پورعلي مي افزايد: با توجه به پيامدهاي منفي و مستمر پرخاشگري در دوران بزرگسالي بايد علت هاي آن ريشه يابي و از پرورش يافتن آن جلوگيري شود.وي مي گويد: افت تحصيلي، كتك كاري، فرار از مدرسه، بيش فعالي، دروغ گويي و بي نظمي بيشتر در دانش آموزان پرخاشگر ديده مي شود.

وي مشاوره، ورزش، ايجاد سرگرمي و فعاليت هاي مختلف، محبت و تعامل خوب را از جمله راهكارهاي مناسب براي مقابله با پرخاشگري دانش آموزان مي داند.يك كارشناس مشاوره هم اظهار مي دارد: الگوهاي رفتاري در بروز پرخاشگري نقش مؤثري دارد؛ به طوري كه پرخاشگري والدين سبب پرخاشگري فرزندانشان مي شود.محمدي مي افزايد: محيط ناامن و نامتعادل خانواده، اعتياد والدين، تنبيه بدني كودك، تضاد بين پدر و مادر، تبعيض بين فرزندان و ناكامي هاي فرد در طول زندگي موجب پرخاشگري مي شود.به گفته وي حتي افرادي كه نازپرورده و پرتوقع بزرگ مي شوند، هنگام برآورده نشدن نيازها و انتظارات خود به خشونت، زور و پرخاشگري متوسل مي شوند.وي با بيان اين كه پرخاشگري موجب سلب آرامش فرد و ديگران مي شود، مي گويد: ايجاد محيط صميمي در خانه، روابط دوستانه بين والدين و فرزندان، احترام گذاشتن به يكديگر، تفريحات سالم، ورزش و ... از بروز پرخاشگري افراد جلوگيري مي كند.وي ادامه مي دهد: پرخاشگري موجب دشمن تراشي، افسردگي، سرخوردگي و پايين آمدن اعتماد به نفس و تنش دائمي فرد مي شود و صدمات جبران ناپذيري به فرد پرخاشگر وارد مي كند.وي اظهار مي دارد: فرد پرخاشگر در خانه و جامعه فردي بي عاطفه، بي ادب و گستاخ شناخته مي شود و چه بسا گاهي اوقات نيز مورد تمسخر ديگران قرار گيرد. بنابراين اين رفتار نادرست بايد از دوران كودكي تشخيص داده شود و برطرف شود تا فرد بتواند آينده موفقي داشته باشد.

وي با اشاره به تضادهاي دروني برخي افراد مي گويد: دودلي و تضادهاي دروني هم موجب پرخاشگري مي شود و بايد احساس دوگانگي كه از كودكي در فرد شكل مي گيرد، به سرعت و با دقت اصلاح شود.وي ادامه مي دهد: گذشت، آرامش، مشاوره، برنامه هاي تفريحي، غني سازي اوقات فراغت و لذت بردن از لحظات زندگي، پرخاشگري افراد را كاهش مي دهد.يك جامعه شناس معتقد است: اگر بهره مندي از مزايا عادلانه نباشد خصومت، دشمني و پرخاشگري به وجود مي آيد به خصوص فردي كه احساس كند والدينش بين او و فرزندان ديگر تبعيض قائل مي شوند، بيشتر در معرض پرخاشگري قرار مي گيرد.قربان محمد مقدسي مي افزايد: اگر امكان گفت و گو و استدلال براي افراد وجود نداشته باشد يا با وجود اعتراض، پاسخ قانع كننده اي دريافت نكنند، اين امر موجب بدبيني و بي اعتمادي و در نهايت پرخاشگري خواهد شد.وي با بيان اين كه تقاضاي نامعقول براي افزايش بهره مندي از مزايا در مقايسه با ديگران نيز از عوامل پرخاشگري است، مي گويد: در جامعه اي كه بي عدالتي گسترش يابد نارضايتي، بدبيني و بي اعتمادي و در مرحله بعد خصومت و پرخاشگري افراد نسبت به يكديگر افزايش خواهد يافت.وي ادامه مي دهد: ترديد نسبت به ارزش ها، گاهي موجب كج روي و پرخاشگري و تضاد طبقاتي در جامعه موجب بروز خشونت و خصومت بين افراد مي شود.وي مي افزايد: پرخاشگري فرزندان در ميان خانواده هايي كه با هم تفاهم ندارند و يا فرزندان طلاق بيشتر ديده مي شود.وي در خصوص تأثير پرخاشگري بر جامعه و روابط اجتماعي تصريح مي كند: پرخاشگري موجب آسيب فرد و جامعه، از دست دادن شغل، متلاشي شدن زندگي خانوادگي، فرار از خانه و بر هم خوردن نظم اجتماعي مي شود.وي با بيان اين كه پرخاشگري موجب به خطر افتادن شأن و منزلت اجتماعي فرد مي شود، صميميت، شاد بودن، احترام به فرد مقابل و گذشت و ايثار را از عوامل كاهش پرخاشگري مي داند و اظهار مي دارد: نوع دوستي، هم دلي، رعايت هنجارها و قوانين جامعه، داشتن تعامل اجتماعي با ديگران و ورزش كردن از پرخاشگري افراد جلوگيري مي كند.

مقدسي ادامه مي دهد: اگر رفتار و گفتار افراد صادقانه باشد هم چنين زن و شوهر از انتظارات بي جا چشم پوشي و در مقابل اشتباه هاي خود عذرخواهي كنند، از بروز پرخاشگري در خانه جلوگيري مي شود.يك كارشناس ارشد روان شناسي هم پرخاشگري را رفتاري مي داند كه با هدف تخريب افراد ديگر انجام مي شود.طالبي مي گويد: فرد پرخاشگر بدون توجه به سلامت خود و ديگران و به دو شكل فيزيكي و كلامي اين رفتار را انجام مي دهد.وي معتقد است: فرد پرخاشگر به مقررات جمعي و اجتماعي احترام نمي گذارد و اغلب، خواسته خود را بر هر مجموعه اي ارجح مي داند و در رفتارش جنگ طلبي، كج خلقي، بدگماني، زودرنجي و مقاومت شديد در مقابل مقررات ديده مي شود.

وي اظهار مي دارد: انسان از بدو تولد تا لحظه مرگ بخشي از هنجارها، ارزش ها و الگوهاي زندگي را به شكل آگاهانه يا ناآگاهانه، مستقيم يا غير مستقيم دروني مي كند، مي آموزد و در طول زندگي متناسب با آن ها رفتار مي كند، در نتيجه اگر هنگام برخورد با مسئله اي، دانش و زمينه قبلي نداشته باشد، رفتار نامتعارف از او سر خواهد زد.

وي ادامه مي دهد: فرد پرخاشگر با آسيب زدن به جسم و روان و روابط اجتماعي خود به ديگران نيز صدمه مي زند.وي تصريح مي كند: تماشاي فيلم هاي خشن، زندگي در خانواده هاي گسسته، متشنج،تك والد، داشتن همسالان با رفتارهاي پرخاشگرانه و شكست از عواملي است كه تأثير زيادي در پرخاشگر شدن افراد دارد.

وي اظهار مي دارد: براي اصلاح فرد پرخاشگر بايد رفتارهاي نادرست، غير متعارف و عوامل به وجود آورنده آن ريشه يابي شود؛ سپس با برنامه ريزي هاي مناسب، راهنمايي، مشاوره و روان درماني الگوهاي غلط را تغيير داد.

طالبي با بيان اين كه پرخاشگري به خصوص بين نوجوانان روند رو به رشدي دارد، مي گويد: برنامه هايي كه از سوي رسانه هاي جمعي تهيه مي شود، بايد كمترين خشونت و پرخاشگري داشته باشد.

وي خاطر نشان مي كند: كسي پرخاشگر به دنيا نمي آيد، بلكه عوامل محيطي و اكتسابي در بروز آن نقش دارد. بنابراين افراد پرخاشگر قابل تغيير و درمان هستند.
شنبه 30 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 564]