واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: اقتصاد > اقتصاد کلان - طهماسب مظاهرى سرمایه گذاری محصول همکاری و امتزاج "صاحبان ایده" و "صاحبان سرمایه"، است. این دو رکن اساسى سرمایهگذارى و لازم و ملزوم یکدیگر هستند. "صاحبان سرمایه" در سه گروه عمده شامل سرمایهداران، دولتها، و نهادهاى مالى هستند. "صاحبان ایده" نیز در سه گروه عمده شامل دولت، کارفرمایان، و رانتجویان قابل طبقه بندی هستند. تلفیق توانمندی صاحبان ایده و صاحبان سرمایه، منتج به یکی از سه نوع سرمایهگذارى عمرانى، تولیدى و رانتى می شود. ایده ی یک طرح سرمایه گذاری، علاوه بر اینکه هدف و مقصود آن طرح را تعیین می کند، نوع سرمایه گذار و روش تامین سرمایه برای آن طرح را مشخص میکند. هدف اصلی درطرحهاى عمرانى، خدمترسانى عمومی و توسعه و تقویت امکانات زیربنایى است و سرمایه ی آن عمدتا از درآمدهاى دولت و منابع حاصل از خلق پول تامین میگردد. در طرحهاى تولیدى هدف اصلی کسب و کار بهتر و سودآورى است، صاحب ایده در آن کارآفرینان هستند و سرمایه ی آن نیز از سوى کارآفرین یا نهادهاى مالى تامین مىشود. هدف اصلی از اجرای طرحها رانتی، استفاده از فرصتهاى ویژه و کسب منافع بدون ایجاد ارزش افزوده است؛ منشاء سرمایه ی این نوع طرحها، منابع و امتیازات ناشی از سیاستهاى نامناسب دولتى است .تصویب و اجرای هر سه نوع طرح سرمایه گذاری مشروط به توجیه پذیر بودن اقتصادى طرح و داشتن حداقل نرخ بازده جذاب در تمام دوران عمر مفید طرح است. در محاسبه ی بازده هر طرح، دو رکن اساسی وجود دارد؛ اول مشخصات ذاتی هر طرح و سودآور بودن محصول تولیدی آن، دوم سنجیده بودن و متانت سیاستهاى اقتصادى دولت و ثبات اقتصادى و سیاسی. کارآفرینان و صاحبان ایده آنقدر هوشمند هستند که به سرعت، ثبات یا عدم ثبات اقتصادى در کشور را لمس ودرک کنند و ان را در محاسبات خود وارد نمایند. در شرایطی که از ثبات اقتصادى و سیاستهاى سنجیده برخوردار باشد، کارآفرینان و صاحبان سرمایه برای محاسبه ی توجیه اقتصادى طرح، عواید آتى طرح را در نظر مىگیرند. در شرایطی که سیاستها و ثبات اقتصادی یک کشور از شرایط عادی و معمولی برخوردار باشد، کارآفرینان و صاحبان سرمایه دارائی های ثابت حاصل از سرمایه گذاری را مبنای محاسبه ی بازده طرح قرار میدهند. در شرایط بی ثباتی اقتصادی و سیاستهای غیر متین و ناپایدار اقتصادی، کارآفرینان و صاحبان سرمایه نقدینگی قابل تحصیل را مبنای محاسبه بازده طرح قرار میدهند. دو سوال اساسى میتواند شناخت مناسبی از شرایط حاکم بر اقتصاد یک کشور بدست دهد؛ اول: سهم هر یک از سه نوع سرمایهگذارى "عمرانى"، "تولیدی"، و "رانتى" در رشد خالص سرمایهگذارى در کشور چقدر است؟ دوم: کارآفرینان و صاحبان سرمایه در محاسبه بازده سرمایهگذارى، چه اقلامی را مبنای محاسبه عواید طرح در نظر میگیرند؟ اگر نسبت "سرمایهگذارى تولیدی" پایین باشد؛ و "عواید آتى طرح"، ملاک محاسبه بازده طرحهاى سرمایهگذارى نباشد، میتوان نتیجه گرفت که سیاستهاى اقتصادى از متانت و ثبات لازم برخوردار نیست و قدرت تامین آرامش در بازار را ندارد. در چنین شرایطى میتوان و باید باید به دولت توصیه کرد که نسبت به مساله بىتفاوت نباشد و اصلاحات لازم را انجام بدهد. این کار سختى است اما به سختی اش می ارزد؛ چون منافع عموم مردم و ملت در آن نهفته است. منبع:اقتصاد ایرانی
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 84]