مناظره محسن رضايي و عسگراولادي پيرامون « دولت ائتلافي و كارآمد »

واضح آرشیو وب فارسی:همشهری: مناظره محسن رضايي و عسگراولادي پيرامون « دولت ائتلافي و كارآمد »
با نزديك شدن زمان انتخابات رياست جمهوري دهم فضاي كشور حالت گفتمان سياسي به خود گرفته و صاحبنظران و فعالان سياسي و سران احزاب و جناح ها درباره چگونگي اداره كشور و انتخابات آينده اظهار نظر مي كنند. اگر اين اظهار نظرها در چارچوب هاي قانوني و اخلاقي جريان داشته باشد حركتي مبارك براي جامعه اسلامي و انقلابي ايران است و مي تواند بر توانائي هاي فكري مردم براي حضور سالم و آگاهانه در انتخابات كمك شاياني نمايد.
« تا انتخابات دهم » عنواني است كه روزنامه جمهوري اسلامي براي اين قبيل اظهار نظرها درنظر گرفته است . در اولين شماره اين صفحه نامه هاي آقايان محسن رضائي و حبيب الله عسگراولادي از نظر خوانندگان گرامي مي گذرد.
محسن رضايي به عسگراولادي : اداره دولت كار يك نفر نيست
بسمه تعالي
برادر گرامي جناب آقاي عسگراولادي
واعتصموا بحبل الله جميعا و لاتفرقوا
با سلام و تحيت
از قضاوت عجولانه جنابعالي كه ازپيشكسوتان انقلاب اسلامي هستيد در نفي « دولت ائتلافي كارآمد و متعهد » تعجب كردم . البته عده اي آن را با طرح دولت وحدت ملي اشتباه گرفتند. اين طرح با طرح « دولت وحدت ملي » متفاوت و همان چندماه پيش هم عرض كردم كه كشور ما درشرايطي نيست كه طرح دولت وحدت ملي پي گيري شود. (به مصاحبه اينجانب با روزنامه اعتماد درهمان تاريخ مراجعه بفرماييد). اگر چه آن طرح هم از سر دلسوزي و تعهد پيشنهاد شده بود و پس از آنكه اصلاح طلبان با آن مخالفت كردند طراح آن موضوع را مسكوت گذاشت .
طرح دولت وحدت ملي به توافق بين سران جناح ها بر مي گشت درحاليكه دولت ائتلافي دردرون جناح ها بوجود مي آيد. حتي اگر چند نفري هم از نيروهاي كارآمد و متعهد از جناح ديگر بكارگيري شوند بدون توافق جناحي و يا چانه زني و از اين دست اقدامات صورت مي گيرد.
البته معتقدم كه بايد « عرصه ملي » را در كشور بوجود آوريم كه موضوع اصلي آن منافع ملي و ارزش هاي حياتي جامعه است و همه معتقدين به نظام اسلامي چه درجناح ها باشند و چه مستقل چه درحاكميت باشند و چه درجامعه مي توانند در ايجاد آن مشاركت داشته باشند.
تفاوت عرصه ملي باعرصه جناحي اين است كه اولي فراجناحي است و با منافع ملي مرتبط است ولي دومي جناحي است و به سليقه هاي متفاوت در اداره كشور باز مي گردد. اولي بر پايه همكاري وبرادري استوار است ولي دومي بر پايه رقابت .
اگر اولي در يك كشورنباشد اولا : رقابتها در آن صورت چون مرز ندارند به منازعه ودرگيري كشيده مي شود. ثانيا : از مرزهاي ملي و اعتقادي در رابطه با مخالفين و دشمنان مراقبت نمي شود. ثالثا : از فرصتهاي ملي استفاده مناسب بعمل نمي آيدو در مقابل تهديدات با همه توانايي ها نمي توانيم ايستادگي كنيم . (در فرصت مناسبي به اين موضوع خواهيم پرداخت ).
دولت ائتلافي كارآمد و متعهد :
سابقه طرح دولت ائتلافي به چندماه قبل از انتخابات رياست جمهوري نهم بر مي گردد كه در آنجا از يكي از مقامات عالي رتبه نظام (كتبا) تقاضا كردم كه از شش نفر نامزدهاي انتخاباتي اصولگرايان بخواهند كه دور هم جمع شوند و از بين خود يك نفر را انتخاب و بقيه هم در كابينه او باشند و بصورت جمعي قوه مجريه را اداره كنند.
البته محور وحدت آنها برنامه توافقي باشد كه روي آن توافق كنند و هم عهد شوند. بعدها شنيدم كه يكي از علماي بزرگ تهران با اجازه از يك مقام عالي رتبه كه در پاسخ به او فرموده بودند يك تكليف است درصدد انجام چنين طرحي برآمد كه متاسفانه تصميم زودهنگام شوراي هماهنگي و مصاحبه اي كه صورت گرفت موجب عقب نشستن ايشان شد و بعدهم گروهي تندرو با ادعاي قيم مابانه اي ته مانده وحدت درجبهه اصولگرايي را ازبين بردند و آن شد كه ديديم شفافيت از انتخابات رخت بربست و تك روي به اوج خود رسيد و من هم به عنوان اعتراض به اين وضعيت و پاسخ به خواست مراجع به نفع ملت ايران كناره گيري كردم .
بهرحال دولت ائتلافي كارآمد و متعهد با الگويي كه در پيوست توضيح داده شده است به جمع گرايي و برنامه محوري و نفي خود محوري و تكروي مي انجامد. از اختلاف در انتخابات جلوگيري مي كند و پس از انتخابات همكاري را تسهيل مي نمايد. پيشنهاد اين است كه نامزدهاي اصولگرا و ارزشي در چارچوب طرح پيوست وحدت كنند و يك دولت ائتلافي كارآمد و متعهد براي چهار سال آينده تشكيل دهند و در انتخابات رياست جمهوري تلاش كنند يك نفر به نمايندگي از آنها به صحنه بيايد ولي بقيه هم در دولت او حضور داشته باشند.
در غير اين صورت اگر نامزدهاي انتخاباتي وحاميان آنها فكر كنند كه يك فرد به تنهايي و با يك تيم صرفا هماهنگ با او مي تواند قوه مجريه را اداره كند از چند حال خارج نيست يا آنكه درك درستي از اداره كشور و مشكلات و فرصتهاي داخلي و بين المللي ندارد و يا ممكن است خداي ناكرده انگيزه ديگري غير از خدمت داشته باشد و يا آنكه برداشت غلطي از توكل دارد.
مهمترين وظيفه رئيس جمهور تشكيل دولت كارآمد و ارائه يك برنامه سازنده با كمك آن دولت درچارچوب سياستهاي كلان است . در غير اين صورت دولت در حد يك بنگاه و آنهم از نوع سهامي خاص تنزل يافته است كه هم سهامداران و هم هيئت مديره آن يك نفره است .
مجلس شوراي اسلامي و هيئت دولت كم اثر مي شود و رئيس جمهور بايد به تنهايي نقش و وظايف مجلس و هيئت دولت را برعهده بگيرد. به اين ترتيب انتظار تحولي از آن نخواهد بود. در حاليكه شرايط تاريخي ايران نشان مي دهد كه تاچندين دهه بايد دولتهاي كارآمد ومتعهد برسر كار بيايند و فضاي عمومي كشور به سوي همكاري و نشاط پيش برود.
دولت و جامعه توحيدي :
در آيه شريفه مذكور وحدت سه بار با معاني و كاركردهاي خاصي مورد تاكيد قرار گرفته :
1 ـ واعتصموا بحبل الله : چنگ زدن به ريسمان الهي مي تواند به وحدت هم منجر شود . حبل الهي هم در اينجا اطاعت از خدا و رسول اوست و در زمان غيبت اطاعت از دين او و علماي باتقوا و اسلام شناس و در عصر جمهوري اسلامي اطاعت از دين خدا و ولي فقيه زمان .
2 ـ جميعا : توحيد دسته جمعي تاكيد مجددي بر وحدت است . گويي كه نگراني قرآن مجيد اين است كه خداپرستي باشد ولي جمعي نباشد. يا آنكه خدا پرستي فردي را كافي نمي داند.
3 ـ ولاتفرقوا : اين هم به زبان ديگري بيانگر همان « وحدت » است . اگر ديانت ما عين سياست ماست چون دين ما توحيدي است سياست ما هم بايد توحيدي باشد. تنفر از مشركين بايد همراه دوستي و برادري با خودمان باشد و هر دو بعد هم بايد براي رضاي خدا باشد و طريق آن هم اطاعت از دين خدا و نماينده رسول خداست كه درشرايط كنوني ولي فقيه است .
بنظر مي رسد همانطور كه وحدت نماد توحيد است تفرقه هم نماد شرك است :
« ولا تكونوا من المشركين من الذين فرقوا دينهم و كانوا شيعا كل حزب بما لديهم فرحون » روم آيه 32
معلوم است كه منظور ما از وحدت راه پيدا كردن افراد غير متعهد به كانونهاي راهبردي كشور نيست و البته برخوردهاي تند و كنار ماندن سرمايه هاي انساني فراوان در توسعه كشور را نيز توحيدي نمي دانيم .
حقيقتا ما با دارا بودن اسلام و نظام جمهوري اسلامي و رهبري دانا و با انگيزه و نخبگاني بي نظير و پيشكسوتاني توانمند بايد بهترين دولتها چه در بعد كارآمدي و چه دربعد اخلاقي و ارزشي را به جهانيان نشان دهيم . موفقيت هاي بزرگ سه دهه اخير جمهوري اسلامي نبايد ما را مغرور نمايد و از اصول گذشته خود دور سازد و خداي ناكرده دعواهايي بر سر غنائم صورت گيرد. بايد با تمام توان و قبل از آنكه دوباره قدرتي مثل شوروي تنفس ما را در مرزهاي شمالي محدود سازد و يا قدرتي مثل آمريكا بتواند از بحرانها عبوركند و به مرزهاي جنوبي و يا غربي ما نزديك شود و يا آنكه دوباره ازغرب قدرتي بخواهد جايگزين او در منطقه شود. همان طوركه آمريكا در شصت سال پيش جايگزين انگليس در منطقه شد.
بايد از فرصت فعلي استفاده كرد و ايران را تبديل به يك امپراطوري علمي فرهنگي و اقتصادي نمائيم كه ريال و زبان فارسي پول و زبان مشترك منطقه گردد.
افول آمريكا در دو دهه آينده پايان دوران امپراطوريهاي نظامي در جهان است و ما هم به اين نوع امپراطوريها نيازي نداريم . پنج سال پيش در كتاب « ايران منطقه اي » به اين آينده درخشان اشاره نموده و در چشم انداز بيست ساله پايه هاي آن ريخته شده است و امروزه هم سازمانهاي اطلاعاتي آمريكا اذعان كرده اند كه چنين موقعيتي براي ايران امكان پذير است .
لازمه دستيابي به چنين موقعيت هايي وحدت و همكاري و نشاط و برادري و اميد به آينده است و اينكه به گذشته قانع و مشغول نباشيم و حداكثر تواناييهاي ملي را بسيج كنيم و گامهاي باقي مانده انقلاب را برداريم تا به يك جامعه آرماني و يك تمدن درخشان در منطقه و جهان دست يابيم .
از آنجاكه ما نه به ليبرال دموكراسي و نه به سوسيال دموكراسي معتقديم بايد در انتخابات و درساير امور اجتماعي و سياسي مدلهايي را ابداع كرده به آنها تن دهيم كه با اسلام دموكراسي سازگار باشد.
دولت ائتلافي كارآمد و متعهد و تشكيل « عرصه ملي » در اين رابطه پيشنهاد شده است .
دولت ها اگر كارآمد و متعهد نباشند و اگر تمامي معتقدين به جمهوري اسلامي به ساخت يك عرصه ملي كه فراتر از جناح هاست نپردازند. و يك فضاي مثبت و اميدوارانه در كشور شكل ندهند نمي توانيم به اهداف خود برسيم و فرصتهاي تاريخي را از دست مي دهيم و ارزشهاي انقلابي و اسلامي جامعه هم ازبين مي رود.

آيا مردمسالاري ديني فقط همين است كه افراد از تاييد شوراي نگهبان بگذرند آيا مدلهاي انتخاباتي نبايد با اصول اسلامي و اخلاقي سازگار باشد آيا در انتخابات نبايد وحدت حفظ شود آيا رقابت نبايد تنها براي افزايش كارآمدي باشد و نه تفرقه و نزاع و بداخلاقي آيا پيروز انتخابات نبايد دست كمك به سوي همه دراز كند و از همه ظرفيتها و نخبگان بهره گيرد و يا آنكه از آن طرف بيافتد و مرزهاي ملي با مخالفين و دشمنان يكسان شود
اگرچه تحقق چنين ايده اي كار ساده اي نيست ولي اگر امثال جنابعالي و بزرگاني كه در شكل گيري اين نوع ايده ها و يا ممانعت از تحقق آنها موثر هستيد به صحنه بياييد يكي از عوامل محقق شدن آن بوقوع مي پيوندد.
بهرحال از اينكه ناچار شدم اين نامه را سرگشاده بنويسم از جنابعالي عذر مي خواهم . هدف من گرفتن پاسخ نيست بلكه در پي روشن كردن ابهامات طرح پيشنهادي و باز كردن مباحثي از اين دست در گفتمان غالب جامعه بوده ام .
محسن رضايي
1387 9 22

پاسخ عسگراولادي به رضائي
دولت ائتلافي كارآمد و متعهد را در همكاري با رئيس جمهور منتخب و تدبير صحيح امور ببينيم
برادر ارجمند جناب آقاي محسن رضايي دامت افاضاته
نامه سرگشاده جنابعالي را از طريق سايت هاي خبري و رسانه ها ملاحظه كردم . ضمن تشكر از دلسوزي جنابعالي نكاتي را از باب آنچه حضرتعالي « قضاوت عجولانه » در خصوص دولت وحدت ملي يا دولت ائتلافي ناميديد تقديم مي دارم .
1 ـ نظريه پردازي در مورد نوع مدل رقابت و رفاقت سياسي در جمهوري اسلامي چه در عرصه ملي و چه در عرصه جناحي امري ميمون و مبارك است .
اگر اين نظريه پردازي معطوف به كارآمدي نظام و رعايت حقوق سياسي ملت باشد بايد به ديد خريداري به آن نگاه كرد و اعتنايي جدي به آن نمود.
2 ـ اينكه « دولت ائتلافي كارآمد و متعهد » با « دولت وحدت ملي » چه تفاوت هايي دارند و جنابعالي مرزهاي اين دو دولت را چگونه توصيف مي نماييد مهم است . همان طور كه در نامه خود تصريح فرموديد : « كشور در شرايطي نيست كه دولت وحدت ملي پيگيري شود » لذا جنابعالي با بنده و آقايان باهنر و حبيبي در نفي آن در شرايط كنوني هم عقيده اند. لذا به نظر مي رسد « قضاوت عجولانه اي » در نفي آن صورت نگرفته است . ما اكنون در شرايط عادي بسر مي بريم . بحراني در كار نيست تا نياز به تشكيل دولت وحدت ملي باشد.
3 ـ اگر نمودار رقابت در انتخابات رياست جمهوري را طي سه دهه گذشته درست ترسيم كنيم مي بينيم كه بعد از انتخابات دوره اول رياست جمهوري از يك رقابت يك ضلعي به دو ضلعي و از آنجا به يك رقابت چند ضلعي رهنمون شديم . انتخابات دور نهم رقابتي ترين انتخابات بود كه به شكل چند ضلعي برگزار شد. مردم نيز در يك مشاركت وسيع نهايتا راي خود را در مورد يكي از نامزدهاي مطرح اعلام كردند.
سخن از وحدت و ائتلاف در خصوص نوع چينش اعضاي هيئت دولت بعد از انتخابات به نظر مي رسد. ناديده گرفتن حقوق سياسي فردي است كه انتخاب شده و مورد اعتماد مردم قرار گرفته است .
همچنين سخن از « وحدت » و « ائتلاف » چه درون جناح و چه بيرون از آن قبل از برگزاري انتخابات نيز اگر مقدور يا مطلوب بود حتما به نتيجه مي رسيد و نيازي به بگو مگوهاي سياسي و چالش هاي برنامه اي يا غير برنامه اي نبود خرد جمعي در درون جناح يا بيرون جناح به يك فرد مي رسيد و انتخابات تقريبا به صورت رفراندوم برگزار مي شد.
به نظر مي رسد وقتي انتخابات رياست جمهوري در يك فرد يا دو فرد متعين نيست انتخابات به طور طبيعي از حالت يك ضلعي و دو ضلعي خارج مي شود و لذا ناظر يك انتخابات پرشور چند ضلعي با حضور علائق و سلايق گوناگوني كه هر كدام دغدغه كارآمدي نظام و پيشرفت كشور را دارند خواهيم بود.
در چنين شرايطي عقلانيت سياسي حكم مي كند به منتخب مردم احترام بگذاريم و رقابت ها را در درون جناح و برون جناح پايان يافته تلقي كنيم و دوره رفاقت و همكاري را آغاز كنيم نه اينكه با رويكرد سهم خواهي خود را آماده حضوري مجدد در ميدان قدرت نمائيم .
البته اگر رئيس دولت براساس يك عقلانيت سياسي و سعه صدر و بلند نظري همان رقبا را دعوت و همكاري كرد امري مطلوب است . اما اگر نكرد نمي توانيم او را متهم به برهم زدن « وحدت ملي » يا « ائتلاف ملي و جناحي » كنيم .
همچنين اگر او دعوت به همكاري كرد نبايد به گونه اي برخورد شود يك دولت يا چند رئيس جمهور داشته باشيم قطعا با چنين رويكردي نه تنها وحدت و ائتلافي صورت نمي گيرد بلكه برعكس شاهد ناكارآمدي هم خواهيم بود.
4 ـ ما دولت نهم را خالي از اشكال و انتقاد نمي دانيم ما رئيس محترم دولت نهم را معصوم نمي دانيم . اما شهادت مي دهيم او در شكل گيري كابينه خود به اندازه فهمي كه از وحدت ملي و ائتلاف داشت از همه نيروها استفاده كرد. اما بعضي از نيروهايي كه به كار گرفته شدند آزمون خوبي در همگرايي و همكاري با رئيس جمهور از خود نشان ندادند. هر چند ممكن است رئيس جمهور نيز در مديريت و همكاري با آنها خطاهايي داشته باشد.
اكنون در درون كابينه و نيز در بدنه اجرايي دولت كساني حضور دارند كه صد در صد با رئيس جمهور همراه نيستند و اين حكايت از سعه نظر رئيس جمهور در به كارگيري نيروها دارد.
به نظر مي رسد نقد تلويحي جنابعالي به رئيس جمهور در خصوص « عدم جمع گرايي » « خود محوري » « تكروي » « عدم استفاده از همه ظرفيت ها و نخبگان » خالي از اشكال نباشد.
آنچه بنده و آقايان باهنر و حبيبي نسبت داده شده بود اين بود كه (ما معتقديم « كشور نه با اين رئيس جمهور و سياست هاي آن قابل اداره كردن است و نه احمدي نژاد قابل اصلاح ! » و با همين اعتقاد به روحانيت مبارز رفتيم براي شكل گيري دولت وحدت ملي !)
خوب اين گزاره صد در صد خلاف واقع و يك جفا به ما و رئيس جمهور منتخب مردم است . ما به طور جد اعتقاد داريم خدمات و كارآمدي دولت اگر از دولت هاي پيشين بيشتر نباشد قطعا كمتر نيست .
ما معتقديم دولت اكنون گفتمان امام و انقلاب را مديريت مي كند و رئيس دولت از اينكه از ارزش هاي انقلاب و امام دفاع كند جدي است و خجالت نمي كشد.
ما معتقديم دولت كنوني در خدمت به مردم ركوردهاي جديدي را بويژه در حوزه پيشرفت علمي و اقتصادي به جاي گذاشته كه بي سابقه است . لذا ناديده گرفتن خدمات دولت نوعي جفا به انقلاب و مردم است .
5 ـ صورت مسئله رقابت در انتخابات رياست جمهوري دهم بايد مورد بازخواني دقيق قرار گيرد . به نظر مي رسد با صورت مسئله رقابت در انتخابات رياست جمهوري نهم در درون اصولگرايان و بيرون اصولگرايان متفاوت است .
برخي با القاي اين مطلب كه دولت نهم هيچ دستاوردي نداشته است با سياه پردازي در صدد اثبات عدم كارآمدي اصولگرايان در مديريت قوه مجريه هستند تا در داخل اين شكاف تنور انتخابات را به نفع خويش گرم كنند و نان راي خود را بپزند.
آنها با تنوري دل فريب « دولت و وحدت ملي » يا « دولت اسلامي كارآمد و متعهد » به ميدان آمدند و با سربازگيري از خودي ها در صدد بازسازي آرايي هستند كه در چند انتخابات آن را از دست دادند.
هيچ عقل سليمي با وحدت ملي و ائتلاف و كارآمدي و تعهد مخالف نيست اما بايد ديد جغرافيايي طرح اين بحث چيست و زير عناوين زيباي اين چنيني چه اتفاقي مي افتد.
كساني كه اين تئوري پردازي ها را باب كرده اند در « ائتلاف » و « وحدت » سهم همه را در قدرت مي بيند الاسهم دكتر محمود احمدي نژاد و آرا ميليوني كه مردم به او داده اند! احمدي نژاد اكنون به عنوان يك رجل سياسي و مذهبي در سپهر سياست انقلاب و ايراني يك واقعيت انكارناپذير است آيا به عقيده شما اين جفا به مردم نيست با طرح دولت ائتلافي و يا وحدت ملي حضور او را در صحنه تخفيف دهند يا به كلي حذف كنند. به نظر مي رسد ما دولت وحدت ملي را بايد در سر انگشت هدايت راي مردم جستجو كنيم و دولت ائتلافي كارآمد و متعهد را در همكاري و همياري با رئيس جمهور منتخب و تدبير صحيح امور ببينيم .
لذا بايد تن به يك رقابت اخلاقي و جدي و در عين حال چند ضلعي داد تا مردم با آراي خود در توليد و توزيع قدرت نقش اول را ايفا كنند. اين نقش را نمي توان از مردم گرفت و به تكنو كراتها و بروكرات ها و نخبگاني سپرد كه هر كدام بر حسب منافع خود در يك يا چند ستاد انتخاباتي سازماندهي شده اند.
6 ـ از خداوند متعال براي جنابعالي توفيق خدمت به اسلام و مسلمين آرزومندم و براي خودم و دوستانم در حزب موتلفه اسلامي و جبهه پيروان خط امام و رهبري در توفيق جدي عمل به وظيفه را مسئلت دارم .
حبيب الله عسگراولادي
دوشنبه 25 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: همشهری]

[مشاهده در: www.hamshahrionline.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]