اگر می خواهید یک وبلاگ خوب داشته باشید پس بخوانید !

واضح آرشیو وب فارسی:ایران ویج: اگر می خواهید یک وبلاگ خوب داشته باشید پس بخوانید !

دوستان مختلف در دنیای مجازی در مورد این موضوع که چگونه می توان یک وبلاگ خوب تهیه کرد، نوشته اند. من هم بد ندیدم به موضوعی بپردازم که مدت هاست برای من یک دغدغه جدی است. مخاطب این نوشته طبعا بیشتر وبلاگ نویسان حوزه مدیریت و آی تی هستند که من بیشتر دنبالشان می کنم، اما نکاتی که می نویسم در وبلاگ های سایر حوزه ها هم احتمالا معنادار است.
احتمالا وقتی عنوان این پست را خوانده اید در ذهنتان این سؤال پیش آمده که خوب وبلاگ نوشتن یعنی چه؟ با سابقه بیش از یک سال رصد هفتگی بسیاری از وبلاگ های حوزه مدیریت و آی تی به ۵ مشکل مشترک میان این وبلاگ ها برخورد کرده ام. بد ندیدم که یک جا مستندشان کنم؛ شاید حداقل باعث شود تا دیگران هم کمی به آنها فکر کنند. بیایید نگاهی بیندازیم به برخی اشکالات وبلاگ نویسی تخصصی در حوزه های مدیریت و آی تی در دنیای وب فارسی:
▪ ضعف ادبیات فارسی: این مشکل به نظر من مهم ترین و آزاردهنده ترین مشکل وبلاگ های این حوزه است. این مشکل خودش چند وجه دارد:
▪ ضعف املایی: اشتباهات املایی ظاهرا برایمان خیلی مهم نیست؛ احتمالا هم در اغلب اوقات درست اش را بلد نیستیم!
▪ ضعف در نگارش: طبعا انتظار نمی رود یک وبلاگ نویس مدیریت یا آی تی مثل یک وبلاگ نویس حوزه ادبیات، نگارش خوب، جذاب و روانی داشته باشد؛ اما نگارش بد هم برای خودش تبدیل به معضلی شده است. بارها به مطالبی با محتوای بسیار عالی برخورد کرده ام که از بس از نظر نگارش ضعیف بوده اند، مشتریان احتمالی شان را از دست داده اند. چه بهتر که بتوانید یک سبک نگارشی خاص خودتان هم ایجاد کنید.
استفاده نادرست از واژه گان تخصصی: واقعا از خواندن مطلبی که در آن واژه گان تخصصی دارای معادل فارسی بسیار زیبا و مصطلح، با حروف انگلیسی یا از آن هم بدتر، با حروف فارسی نوشته شده اند، رنج می برم. خواهش می کنم کمی با زبان تخصصی حوزه وبلاگ نویسی تان آشنا شوید. کتاب ها و مقالات نوشته شده یا ترجمه شده توسط دیگران را بخوانید تا با معادل های درست این گروه از واژه ها آشنا شوید. این جوری نوشتن باکلاس بودن نیست؛ نشان دهنده ضعف زبانی و نگارشی شماست. حالا بگذریم که شاید ناآگاهی شما را هم نسبت به ادبیات روز حوزه ای که دارید در مورد آن می نویسید، نشان دهد!
▪ ضعف درست نویسی: ظاهرا برای بسیاری از وبلاگ نویسان این حوزه ، درست نویسی فارسی در دنیای مجازی (مخصوصا رعایت نیم فاصله ) اصلا اهمیتی ندارد. یاد بگیریم که در دنیای مجازی (و از جمله دنیای وب)، درست فارسی بنویسیم.
به نظرم اشکالات املایی و نگارشی، متأسفانه اغلب ریشه در جدی مطالعه نکردن ما دارند. خیلی از ما حتی حوصله خواندن رمان و داستان کوتاه را هم نداریم. عادت کردن به نوشته های دنیای مجازی (که بسیاری شان دقیقا همین اشکالات ادبیات فارسی را دارند) هم که دیگر اوضاع را بدتر می کند. بنابراین برای بهتر شدن ادبیات فارسی تان، لطفا بیشتر کتاب بخوانید!
▪ معجون کپی بعلاوه پیست: منظورم وبلاگ هایی است که ذاتا برای کپی پیست ایجاد شده اند. هر مطلب خوبی که در وب تولید می شود در هزاران وبلاگ ـ و اغلب بدون ذکر منبع اصلی ـ بازنشر می شود. یک ژانر جدیدی هم در این زمینه پیدا شده که کارشان کپی پیست مقالات چند ده صفحه ای ارائه شده در کنفرانس ها و نشریات تخصصی است. من واقعا بارها و بارها به این فکر کرده ام که این حضرات، با این کارشان چه نیاز روحی و روانی را از خودشان ارضا می کنند.
▪ تکرار مکررات: این موضوع در وبلاگ های متمرکز روی فناوری بسیار دیده می شود که یک خبر و یک مطلب، بارها و بارها بدون هیچ نکته اضافی با ادبیات متفاوت نویسندگان منتشر می شود. بخشی از این مساله به نظرم برمی گردد به کمبود ایده برای نوشتن (که پایین تر به آن خواهم پرداخت)؛ بخشی هم برمی گردد به جذابیت خبرها و شاید انتشار همزمان آنها توسط وبلاگ های مختلف. شخصا برای حل این یکی ایده خاصی ندارم؛ جز این که لطفا ایده های خوب و تک داشته باشید.
▪ ضعف ایده ها: این هم از مشکلات بسیار جدی وبلاگ های این حوزه است. به نظرم قاعده درست وبلاگ نویسی این است که وبلاگ، یک ایده کلی داشته باشد و همین طور هر پست هم ایده مشخصی داشته باشد. اما… در عمل چند اشکال زیر رخ می دهد:
▪ نداشتن ایده کلی: خیلی از وبلاگ ها، از نداشتن ایده کلی رنج می برند. پراکنده نویسی و نداشتن هدف مشخص، هم خود نویسنده را گیج می کند و هم خواننده گانش را. در این حالت یا باید سبک نگارشی تان خیلی جذاب باشد، یا جنجالی بنویسید یا خوش شانس باشید که مشتری هایتان را از دست ندهید!
▪ نوشتن، بدون ایده: بعضی پست ها را که می خوانم؛ آخرش از خودم می پرسم: خوب که چی!؟ نویسنده قرار بود به من چه چیزی را انتقال بدهد؟ این که خود را به نوشتن متعهد کنید خوب است؛ اما خواهش می کنم وقتی واقعا ایده ای ندارید، ننویسید!
▪ نوشتن با ایده های تکراری: نوشتن با ایده های تکراری و حتی ادبیات تکراری (!) جز خسته کردن مخاطب، نتیجه ای ندارد. البته نوشتن در مورد ایده های تکراری خوب است اگر از زاویه دید جدیدی می خواهید به ماجرا وارد شوید و واقعا نکته ناگفته ای دارید.
▪ نوشتن با ایده های ضعیف: وبلاگ نویسی هم بازاریابی دارد. یک وبلاگ نویس، هر چقدر هم انگیزه های قوی داشته باشد به بازخوردهای مخاطبان زنده است. شما باید بتوانید مشتریان تان را جذب کنید و سپس آنها را نگه دارید. با ایده های ضعیف، هیچ وقت در این راه موفق نخواهید شد. وبلاگ های موفق دنیای وب، آنهایی هستند که نه همیشه ولی اغلب ایده های منحصر به فرد و یکتایی دارند که در هیچ جای دیگر دنیای وب فارسی پیدا
نمی شوند.
▪ تعهد نداشتن به نوشتن: بدون هیچ تعارفی اگر می خواهید وبلاگی داشته باشید که سالی یک بار به روز شود، ننویسید بهتر است. اما ماهی حداقل سه چهار مطلب خوب داشته باشید تا هم فراموش نشوید و هم مخاطب جدید پیدا کنید.
در هر حال لطفا وبلاگ بنویسید؛ اما خوب!

۲۴ مهر ۱۳۹۰

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ایران ویج]

[مشاهده در: www.iranvij.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 160]