عضو شوراي مركزي جنبش عدالتخواه دانشجويي: بايد در وحدت عملي كوشيد عدم درك متقابل مانعي براي ايجاد وحدت است

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: /‌‌٢٧ آذرـ وحدت حوزه و دانشگاه/ عضو شوراي مركزي جنبش عدالتخواه دانشجويي: *بايد در وحدت عملي كوشيد *عدم درك متقابل مانعي براي ايجاد وحدت است

خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران
سرويس: سياسي

عضو شوراي مركزي جنبش عدالتخواه دانشجويي با بيان اينكه وحدت حوزه و دانشگاه مي‌تواند در عرصه‌هاي توليد علم و جنبش نرم‌افزاري به ياري بيايد، گفت:حوزه و دانشگاه به مثابه دو بال، بايد زمينه‌ي رشد و توسعه و دست‌يابي به جامعه‌اي دين‌دار، اخلاق‌محور و عادلانه فراهم آورند. دست‌يابي به چنين جامعه‌اي بدون همكاري بين حوزه و دانشگاه تقريباً غيرممكن است.

محمدصالح مفتاح، در گفت‌وگو با خبرنگار سياسي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا) به سالروز وحدت حوزه و دانشگاه اشاره و اظهار كرد: از آن جا كه ظهور دانشگاه و مظاهر تجدد در كشورهمزمان با سنت‌ستيزي شد، اين گريز از سنت نتيجه‌اي براي از دست رفتن تمام تجربيات و سنت‌هاي علمي و فرهنگي شد. از سوي ديگر نبود وحدت در كشورمنجر به دوري دانشگاه از دين و رفتارهاي دين‌ورزانه و همچنين دوري حوزه‌هاي علمي از فهم درست مسائل و شرايط زمانه مي‌شود. در اين صورت نه دانشگاه را از دين گريزي است و نه حوزه را از درك زمانه. به همين دليل همواره نياز به همكاري و همياري اين دو نهاد علمي احساس مي‌شود.

اين فعال دانشجويي با بيان اينكه شهيد آيت‌الله مفتح با درك درست حوزه و دانشگاه در جايگاه‌هاي شاگردي و استادي، توانست ضرورت اين وحدت را درك كند، افزود:البته اين وحدت و فهم ما از آن، در طول زمان‌ تغيير كرده است. ما تنها يك فهم از وحدت نداريم. گاهي مراد از وحدت، وحدت معرفتي است و گاهي وحدت ايدئولوژيك، گاهي وحدت ساختاري و گاه وحدت مبتني بر تقسيم كار است.

وي ادامه داد: بر اساس همين فهم‌هاي متفاوت، آثار مختلفي در اين باره قابل مشاهده است. از ايجاد نهادهاي بينابيني همچون دانشگاه امام صادق(ع) يا مؤسسه‌ي امام خميني تا برگزاري جلسات و نشست‌هاي دوستانه ميان دانشجويان و طلاب، از تدريس حوزويان در دانشگاه‌ها تا تحصيل طلاب در علوم دانشگاهي و بالعكس ايجاد شده است. همه‌ اين رفتارها به نوعي بازتاب‌دهنده‌ي نياز جامعه‌ي امروز علمي ما به وحدت است.

عضو شوراي مركزي جنبش عدالتخواه دانشجويي اصلاح نظام‌ها و شيوه‌ها را از جمله آثار وحدت حوزه و دانشگاه عنوان و خاطرنشان كرد: به عنوان مثال شيوه‌ي مناسب براي تحصيل و نظام آموزشي در حوزه‌هاي علميه، از انتخاب درس و استاد تا نظام سنجش و تا شيوه‌ي مباحثه مي‌تواند به عنوان جايگزين‌هايي براي شيوه‌ي مدرك‌محور دانشگاه مد نظر قرار بگيرد.

مفتاح ضرورت وحدت حوزه و دانشگاه را براي همگان روشن خواند و گفت: همه بر اين مدعا پاي مي‌فشرند كه بايد ميان حوزه‌هاي علميه و دانشگاه‌ها ارتباط باشد. البته بروز اين نياز با بروز انقلاب اسلامي بيشتر احساس شده است؛ چراكه نيازهاي جامعه تنها از يك سنخ نيست. حكومت اسلامي را گريزي از اسلامي شدن در ابعاد مختلف نيست و از اين رو نياز به اسلام‌شناس در همه‌ي زمينه‌هاي علمي و عملي و مديريتي نظام احساس مي‌شود و اداره كردن جامعه بدون ياري گرفتن از دانشگاه‌ها ميسر نيست.

وي در ادامه تاكيد كرد: حوزه و دانشگاه به مثابه دو بال، بايد زمينه‌ي رشد و توسعه و دست‌يابي به جامعه‌اي دين‌دار، اخلاق‌محور و عادلانه فراهم آورند. دست‌يابي به چنين جامعه‌اي بدون همكاري بين حوزه ودانشگاه تقريباً غير ممكن است.

اين فعال دانشجويي ادامه داد: تجربه‌ي تاريخي ما نشان داده است كه با برقراري ارتباط و همياري ميان اين دو نهاد علمي در كشور، خيرات و بركات بسياري براي كشور حادث مي‌شود. نمونه‌ي بارز اين وحدت، در جريان انقلاب اسلامي ديده مي‌شود. درك متقابل حوزويان و دانشگاهيان و ارتباط مستمر روشنفكران اين دو نهاد، باعث شد كه انقلاب با اتكاء به اين دو قشر به پيروزي برسد و نقش بي‌بديل اين دو نهاد در تاريخ مضبوط شود.

وي افزود: البته وحدت حوزه و دانشگاه در پيروزي انقلاب اسلامي، يك تجربه‌ي حداقلي است. تجربه‌اي كه صرفاً در آن درك متقابل و ايدئولوژي مشترك حاكم بوده است. امروز نيز اين وحدت مي‌تواند در عرصه‌هاي توليد علم و جنبش نرم‌افزاري به ياري بيايد و در ساري و جاري شدن اخلاق و ايمان در علم ياريگر فرهيختگان و نخبگان دانشگاهي و حوزوي شود.

مفتاح ادامه داد: مانع ديگر، بدبيني و عدم درك متقابل ميان اين دو نهاد است. تا زماني كه حوزويان، دانشجويان را دور از دين تصور كنند و دانشگاهيان، حوزويان را درك نكنند و زباني براي مفاهمه نباشد، نمي‌توان به وحدت اميد داشت.متاسفانه شاهديم كه موضوع وحدت حوزه و دانشگاه شعار زده و از عمل فاصله گرفته است. ما هر سال شعار مي‌دهيم كه به دنبال وحدت هستيم، اما در جهت تحقق آن كاري نمي‌كنيم.

اين فعال دانشجويي در ادامه تاكيد كرد:اين آسيب‌ها و موانع باعث نمي‌شود كه رشد و تعامل حوزه و دانشگاه را ناديده بگيريم. در طول اين سال‌ها در اين زمينه‌ها پيشرفت‌هاي خوبي داشته‌ايم. فهم مشترك و درك متقابلي كه امروز وجود دارد از گذشته بيشتر است. حضور روحانيون در دانشگاه‌ها در اصلاح نگاه‌هاي منفي بسيار مؤثر بوده است.

مفتاح با بيان اينكه امروز براي توليد علم ديني نيازمند تعامل حوزه و دانشگاه هستيم، گفت: اگر معتقد باشيم كه امروز يكي از مهمترين نيازهاي جامعه‌ي ما، جنبش نرم‌افزاري است، خود به خود اين ضرورت را درك خواهيم كرد كه بايد فرهيختگان و روشنفكران حوزه و دانشگاه به ياري يكديگر براي ايجاد و استحكام وحدت بكوشند؛ اين وحدت نه تنها فقط در فهم و درك متقابل، كه در داد و ستد علمي نهفته است.

وي در پايان اظهار كرد:امروز نياز داريم تا اخلاق را در علم جاري كنيم. فهم ايماني و گوهر اسلام ناب را با علم درآميزيم و در راه اعتلاي «كلمة‌الله» در جهان بكوشيم؛ الگوي زندگي پيشرفته و عادلانه را به جهانيان عرضه كنيم تا نمونه‌ي يك كشور پيشرفته‌ي مسلمان را به جهان عرضه كنيم.

انتهاي پيام
دوشنبه 25 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 99]