*معتكفان: با دانشجويان توهين‌كننده به مقدسات و مسوولان برخورد و قانون اجرا شود

واضح آرشیو وب فارسی:ايسنا: /برگزاري اعتكاف اعتقادي - سياسي در دانشگاه شيراز/ *معتكفان: با دانشجويان توهين‌كننده به مقدسات و مسوولان برخورد و قانون اجرا شود
خبرگزاري دانشجويان ايران - شيراز
سرويس: سياسي

جمعي از دانشجويان دانشگاه شيراز در اعتراض به محتواي تريبون آزادي كه از سوي برخي دانشجويان ديگر به مناسبت روز دانشجو برگزار شده بود و آن‌چه توهين به مقدسات و مسوولان نظام در اين تريبون آزاد خواندند، برنامه‌اي را با عنوان اعتكاف سياسي اعتقادي برگزار كردند.

مسئول هماهنگي اعتكاف اعتقادي - سياسي دانشگاه شيراز در اين باره به خبرنگار ايسنا گفت: هدف اين اعتكاف سياسي تقاضاي اجراي قانون است؛ ما جمع نشده‌ايم كه با چند نفر برخورد شود.

به گزارش ايسنا، منطقه فارس، منصور كنعاني افزود: ما مي‌خواهيم مسئولان اجرايي و قضايي مصلحت‌سنجي را كنار بگذارند و قانون را در دانشگاه پياده كنند.

به گفته وي جرياني در دانشگاه شيراز رخ داده كه در پي آن به راحتي مقدسات و ارزش‌هاي اعتقادي را زير سوال برده و به آنها توهين كرده است.

وي با بيان اين كه در تريبون يادشده به شهدا و سران نظام، احزاب و رؤساي جمهور پيشين و كنوني توهين شده افزود: اين گروه خود را ماركسيست معرفي كرده و هيچ وابستگي به گروهها و احزاب سياسي قانوني كشور ندارد.

كنعاني يكي از دلايل برگزاري اين اعتكاف سياسي اعتقادي را برخورد با جرياني در حال گسترش دانست و اظهاركرد: كساني كه توهين كرده‌اند يك جريان هستند و ما با برگزاري اعتكاف مي‌خواهيم فضاي دانشگاه نسبت به اين قضيه منفعل نباشد؛ زيرا آنها مي‌خواهند فضاي دانشگاه را به سمت سكولاريسم پيش ببرند.

اين دانشجو افزود: دانشجويان با برگزاري اعتكاف مي‌خواهند بگويند هر كس به مقدسات توهين كند به راحتي از كنار آن نمي گذريم و اگر اين روند را ادامه دهند، ساكت نخواهيم نشست.

وي هدف اين اعتكاف سياسي را تقاضاي اجراي قانون خواند و تصريح كرد: ما جمع نشده‌ايم كه با چند نفر برخورد شود. ما مي‌خواهيم مسئولان اجرايي و قضايي مصلحت‌سنجي را كنار بگذارند و قانون را در دانشگاه پياده كنند.

وي گفت: مجوز نشريه‌ندادن، مخالفت با راه‌اندازي تشكل و يا تجمعات دانشجويي، و مسائل مديريتي ربطي به ما ندارد كه آنها اين مسائل را بهانه كنند و به مقدسات و ارزش‌هاي ما توهين كنند.

مسئول هماهنگي اين اعتكاف افزود: نهضت علمي در دانشگاه فلج است و تنها دليل آن اجرا نشدن قانون است؛ ما مي‌خواهيم گفتمان قانون‌مدار در دانشگاه پياده شود.

بر اساس اين گزارش هم‌چنين جمعي از دانشجويان معتكف گفتند: مي‌خواهيم فريادمان را به كساني برسانيم كه وظيفه خود را انجام نمي‌دهند. ما نمي‌توانيم هر كس توهين كرد سكوت كنيم .

يكي از دانشجويان معترض نيز گفت: هدف اين اعتكاف، مخالفت با يك جريان كلي در دنياست كه وارد ايران هم شده كه همان جريان تقدس‌زدايي است.

وي افزود: تا كنون برخوردي با اين دانشجويان صورت نگرفته و تنها انتظار ما از مسئولان برخورد قانوني است؛ زيرا تجمع آنها از انتقاد خارج و به توهين به اساس اعتقادي تبديل شده بود؛ ما اعتكاف برگزار كرديم، زيرا تاكنون كسي حتي اعلام موضع هم نكرده است.

يكي ديگر از دانشجويان معترض گفت: اعتكاف گرفتيم تا قانون اجرا شود. خدا خود دين خودش را حفظ مي‌كند و ما مأمور به انجام تكليفيم نه به نتيجه!

وي افزود: آزادي بيان با آزادي تهمت متفاوت است. هر چيزي خط قرمز خودش را دارد.

اين دانشجو خطاب به برگزاركنندگان تريبون آزاد يادشده گفت: اگر بر اساس منطق حرف مي‌زنيد و دليلي داريد به مناظره مي نشينيم.

اين دانشجو اظهار كرد: اگر قانون كشور و اسلام گفته چنين افرادي را تشويق كنيد حرفي نيست. ما فقط مي‌خواهيم قانون را اجرا كنيد. از هر كس مي‌خواهيد مي‌توانيد انتقاد كنيد؛ ولي اجازه توهين به كوچكترين شخص و مسئول را هم نداريد.

بر اساس اين گزارش در اين اعتكاف از شنبه‌شب در مسجد دانشگاه آغاز شده و تا روز 26 آذرماه ادامه دارد، برخي استادان دانشگاه نيز حضور يافتند.

هم‌چنين برخي گروه‌هاي سياسي، مذهبي و مردمي براي حضور در آن اعلام آمادگي كرده‌اند.

اين گزارش مي‌افزايد جنبش دانشجويان مسلمان دانشگاه شيراز نيز در بيانيه‌اي با محكوم‌كردن ‌توهين به مقدسات اعلام كرد كه خواستار پاسخ دولت مكتبي است.

در بيانيه اين جنبش آمده است: بيش از سه سال از رأي قاطع مردم اين مرز و بوم به محمود احمدي‌نژاد رييس‌جمهور مكتبي و انقلابي‌شان مي‌گذرد. شعار اين دولت از ابتداي كار؛ يعني بازگشت به آرمان‌هاي اصيل انقلاب و خميني كبير (ره) و احياي مجدد آنچه به دليل سهل‌انگاري و كم‌توجهي برخي، غبار غربت و مظلوميت بر آن نشسته بود، اميد را در دل‌هاي دوستداران نظام و انقلاب زنده كرد؛ چنان‌كه رأي ميليوني مردم انقلابي و ولايت‌مدار به احمدي‌نژاد خود گوياي اين مطلب بود و بر آن صحه گذاشت. مردم كه بازگشت به معنويت سياسي سال‌هاي ابتدايي انقلاب را حق الهي خود مي‌دانستند و حضور پررنگ‌تر آرمان‌هاي انقلاب در بطن جامعه را در سر مي‌پروراندند، فريادشان در يك مرد خلاصه شد: محمود احمدي‌نژاد؛ مردي كه مستضعف‌بودن را نه مايه ننگ و عار، كه افتخار خود مي‌دانست. مردي كه انقلاب اسلامي را چون جان دوست مي‌داشت و به خاطر لحظات اين انقلاب شرمنده هيچ ابرقدرتي نبود. مرام و منش او در اين سه سال و اندي همچون خار، چشمان همراهان منافق و منافقان همراه انقلاب را آزرده كرد. منافقان و دشمنان قسم‌خورده اين انقلاب كه در ميان توده مردم جايگاهي را براي خود نيافته بودند در لواي پرورش انديشه و تضارب آرا با كوچ اجباري به محيط دانشگاهها، حياط خلوت و جولانگاه نشر افكار مزورانه و بي‌پرده خود را انتخاب كردند. آنها به ويژه پس از انتخابات دوره نهم رياست‌جمهوري كه تمام اميد خود را رنگ باخته ديده بودند، ديگر نه محمود احمدي‌نژاد كه اصل اين انقلاب و نظام را مورد هجمه قرار مي‌دادند.

سياه‌نمايي هر آنچه در اين مملكت رخ مي‌دهد همچون مخالفت با بومي‌سازي علوم و فناوري‌هاي كاربردي، تحريف تاريخ و وارونه جلوه دادن خون دل‌هاي پير جماران، هتك حرمت ساحت مقدس شهدا و جلوگيري از دفن فرزندان گمنام زهراي اطهر (س) در محيط دانشگاهها، استفاده از ادبيات چاله‌ميداني و توهين مستقيم به خادمان ملت در جلسات مختلف، اغتشاش و ايجاد هرج و مرج در نظم عمومي دانشگاه‌ها به بهانه‌هاي گوناگون، حمايت از گروهك‌هاي تروريست و جلاد دهه شصت در بيانيه ها و تريبون‌هاي آزاد و... تنها گوشه‌اي از طرح‌هاي منافقان دانشجونما در مقابله با انقلاب و نظام بود.

در اين ميان جنبش دانشجويي مسلمان و فرزندان نسل سومي اين انقلاب، خشم انقلابي خود را در گلو فرو برده و در برزخ مصلحت‌انديشي برخي مسئولان مي‌سوختند!

در دانشگاه‌ها پياده نظام منافقان ، شهدا را مشتي استخوان پوسيده، اسلام را دين منسوخ شده و خشن، كومله و بني صدر را خادم ملت ايران، بسيجي را مزدور و جيره‌خوار و دفاع مقدس را نشان ناكارآمدي نظام خواندند و ما باز هم دم برنياورديم و منتظر مانديم تا پاسخ دولت مكتبي را بشنويم. اما پاسخ وزير علوم دولت ما چه بود. پاسخ او به هتك حرمت هر آنچه زندگي‌مان را به پاي آن مي‌دهيم چه بود؟ پاسخ او به اشك خشكيده فرزندان شهدا چه بود؟ پاسخ او به بغض فروخورده فرزندان اين انقلاب چه بود؟!

در ادامه اين بيانيه از آنچه موضع وزير علوم در اين باره خوانده شده انتقاد شده و آمده است: با ما بگوييد از چه مي‌ترسيد؟ از بوق‌هاي دروغين حقوق بشر و دموكراسي‌خواهي. مگر غزه و عراق و افغانستان و پاكستان را نديده‌ايد؟ اين روبه‌صفتان چه گلي بر سر دنياي اسلام زده‌اند كه قرار باشد از ادعاي واهي آنها هراسي داشته باشيد. شما را چه سود.

از چه مي‌ترسيد. از اغتشاش و درگيري و سوءاستفاده تلويزيون‌هاي عناصر منافق و ضدانقلاب. از آنكه بگويند اينجا مستبد ترين كشور دنياست؟ مگر امروز كه دست نوازش شما و مسئولان منتصب شما در دانشگاه‌ها بر سر پياده نظام آنها سايه افكنده است نظام و انقلاب تو را به استبداد محكوم نمي‌كنند.

ساده نباشيد. شما وزير دولت محمودي احمدي‌نژاد هستيد! شما وزير نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران هستيد! پس يا تصميم انقلابي بگيريد و لكه ننگ جامانده بر دانشگاه‌ها را محو كنيد و يا نظاره كنيد و ببينيد چگونه خشم انقلابي جنبش دانشجويي مسلمان نه تنها لانه امن كفتارها كه ميز صدارت شما را مي‌سوزاند.

به گزارش ايسنا هم‌چنين جامعه اسلامي دانشجويان دانشگاه شيراز پيرامون اين مساله بيانيه‌اي صادر كرد.

در اين بيانيه آمده است: جنبش دانشجويي در حالي وارد دهه چهارم انقلاب اسلامي مي‌شود كه دستان خبيث فتنه از آستين ايادي استكبار بيرون آمده و متحجران بي‌ريشه سعي دارند به هر نحو ممكن به اهداف شوم خود كه همانا بر زمين زدن دولت مكتبي و نيروهاي ارزشي است برسند. امروز با قاطعيت مي‌توان ادعا كرد كه « اسلام » و « انديشه‌هاي والاي حضرت روح‌الله » هويت اكثريت غالب جنبش دانشجويي را تشكيل مي‌دهد و جنبش دانشجويي با هويت « سكولار » مرده است و نعش متعفنش به زباله‌دان تاريخ پيوسته است.

امروز جنبش دانشجويي مفاهيمي همچون « حقوق بشر » ، « حقوق زنان » و ديگر مفاهيم وارداتي از اين قبيل را در مفهومي كامل‌تر و جامعتر به نام « اسلام » يافته است. استقامت بر گفتمان حضرت امام (ره) هيچگاه يك تفكر حكومتي نبوده و همواره برخاسته از بطن جامعه و دانشگاه بوده است و بزرگترين دليل بر اين مدعا ايستادگي مردم و دانشجويان در مقابل آن دسته از مسئولاني است كه از مباني جمهوري اسلامي فاصله گرفته‌اند.

در كشورهاي مختلف آمريكايي و اروپايي، جنبش دانشجويي حتي در فعال‌ترين دوره‌ها و راديكال‌ترين وجوه خود (همانند جنبش دانشجويي چپ فرانسه در 1986) با وجود ابراز شديدترين انتقادات نسبت به اوضاع جامعه، خط قرمزها و چارچوب كلي ارزش‌ها و قوانين حاكم بر جامعه را مد نظر قرار داده و پا را از مباني تئوريك و روح حاكم بر كليت نظام اجتماعي فراتر نمي‌گذاشت؛ اما جريان غوغاسالار در سال‌هاي اخير نشان داده است كه به هيچ وجه حاضر به گردن نهادن به قانون و خواست عموم (كه تبلور عيني آن اصول قانون اساسي است) نيست و همچنان بر اقدامات ساختارشكنانه و براندازانه خود (كه در قاموس خودشان انتقاد نام دارد) اصرار مي‌ورزد و هر زمان كه صحبت از قانون، حفظ حريم، رعايت چارچوب و... مي شود فرياد آزادي سر مي‌دهد.

شعارهاي نخ‌نمايي همچون « تك صدايي كردن فضاي دانشگاه » ، « سركوب منتقدين » ، « نداشتن استقلال آكادميك » ، « ايجاد خفقان » و ديگر ياوه‌هايي از اين دست همگي اظهارات بي‌پايه و اساس اقليتي سياست‌زده و اجير شده توسط كانون‌هاي قدرت خارج از دانشگاه در جهت سرپوش‌نهادن بر قانون‌شكني‌هاي خود است.

اما دست و پا زدن بي‌فايده است و اعتراضات حقيرانه بي‌حاصل.

اخراج، حبس، تعليق و... همگي اقدامات قانوني در مقابل اقدامات غيرقانوني آشوب‌گراني است كه هيچ حد و مرز قانوني و اخلاقي براي خود متصور نيستند و ملاك و معيار درستي و يا نادرستي هر گزاره‌اي را مطابقت با منافع و هوا و هوس‌هاي خويش مي‌پندارند و در اين ميان اگر جاي مطرح شدن سوالي باشد، سوال اين است كه چرا حجم اين مجازات‌ها اين قدر كم و ناكافي است؟

امروز مشكل اصلي دانشگاه نداشتن استقلال آكادميك و شنيده شدن صداي مخالف نيست. امروز مشكل اصلي دانشگاه نبود « اخلاق سياسي » و « ادب آزادي » و « منطق گفت‌وگو » و « نقادي منصفانه » در رفتار و كردار اقليتي انحصارطلب است كه خود را عقل كل و تنها صداي برحق موجود در دانشگاه مي‌دانند و با استفاده از امكانات تبليغاتي سعي در مظلوم‌نمايي و موجه جلوه دادن اعمال خود دارند؛ اما اين حربه ديگر به هيچ روي مؤثر واقع نخواهد شد؛ چرا كه قاطبه دانشجويان فهيم به اين امر واقفند كه در هيچ جاي دنيا تخطي از قانون به عنوان يك آزادي مدني شناخته نمي‌شود.

امروز بزرگترين تهديد براي آزادي كساني هستند كه تحت لواي آزادي‌خواهي، مرزهاي عقيدتي، اخلاقي و انساني جامعه را در نورديده‌اند و چهره‌اي متعارض را از آزادي با دينداري و اخلاق ترسيم مي‌كنند.

اما روي سخن ما با آن دسته از مسئولاني است كه با عملكرد ضعيف و سهل‌انگاري‌هاي خود زمينه‌ ايجاد چنين جريان‌هايي را به وجود آورده و باعث رخ دادن حوادث ناگوار در دانشگاه شده‌اند. هر فردي در هر موقعيتي و تحت هر شرايطي بايد به قانون (كه اصلي‌ترين ضرورت براي تحقق يك جامعه مدني است) پايبند باشد و متخلفان از قانون بايد در قبال عملكرد خود پاسخگو باشند. بگذار تا حنجره خود را پاره كنند و فرياد بزنند كه آزادي نيست و در ايران منتقدان را به دار مي‌آويزند!!! ما كه در دانشگاه هستيم و مي‌بينيم كه اينان چه مي‌كنند و چه مي‌نويسند. ما كه در نشريات آنها انواع و اقسام توهين‌ها و ترور شخصيت‌ها را خوانديم و دانستيم كه از منظر اينان « آزادي بيان » مساوي با « آزادي زبان » است.

در پايان اعلام مي‌داريم در عين احترام به تمام اقشار دانشجويان با هر مذهب و هر عقيده سياسي، تحت هيچ شرايطي اجازه نخواهيم داد تا موجوديت جنبش دانشجويي در خدمت اقليتي برانداز و ساختارشكن قرار گيرد تا از جايگاه موجه و قانوني آن به حملات بيرحمانه و شيطاني خود عليه ارزش‌هاي اسلام و انقلاب ادامه دهند.

بر اساس اين گزارش در پي اين مساله هم‌چنين چند تن از دانشجويان حاضر در تريبون آزاد يادشده به كميته انضباطي دانشگاه احضار شده‌اند.

انتهاي پيام
يکشنبه 24 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايسنا]

[مشاهده در: www.isna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 39]