اين چايي خوردن داره!

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: اين چايي خوردن داره!
دستشو به كمرش مي زنه و ابروهاي كوتاه و باريك كم پيداشو به هم مي كشه و مي گه: عروسك ... عروسك... عروسك! همه جا رو عروسك برداشته! هر جا نيگاه مي كنم عروسكه هر وقت بهت نيگاه مي كنم يك عروسك تو دستته! يكي بگه اين همه عروسك واسه چي اين جا ريخته؟! با اين عروسكا چي كار بايد كرد؟

بعد كه جوابي نشنيد روي مبل روبه رويي مي شينه و بدنشو جلو مي ده و با همون حالت لحن صدا مي گه: محض رضاي خدا يكيشو جواب بده! آخه اين عروسك چي داره كه اين قدر باهاش ورميري؟!

سرمو مي گيرم بالا و تو چشماش خيره مي شم و مي گم: يه چيزي رو دقت كردي؟ گوشاشو تيز مي كنه و گوشه چشماشو تنگ مي كنه و سرشو تكون مي ده و مي گم: دقت كردي هر وقت مياي اين جا هر وقت كاري دستم نداشته باشي بايد حتما طبق وظيفه ات به يك چيزي خيلي بي خود هم كه شده گير بدي؟!

با دلخوري صورت و بدنشو عقب مي كشه و تكيه مي ده به پشتي مبل و منتظر مي شه صحبتم رو ادامه بدم!

من هم مي گم: كسي دعوتت نكرده، خودت زنگ زدي مي خواي بياي منو ببيني، خب ببين! ميوه هم بخور! از اون شكلاتايي كه برام از سوريه آوردن هم بخور... اصلا هر چي گيرت مياد بخور.... فقط جون عزيزت حال منو نگير!

چشماشو گرد مي كنه و دستشو بالا مياره و داد مي زنه:خودتم مي گي اومدم ببينمت!

با آرامي و بي خيالي مخصوص خودم مي گم: خب، بفرما ببين، نكنه منتظري فيگور بگيرم؟! ببينم جناب عالي با كدوم فيگور من بيشتر حال مي كنين؟! خنده كوتاهي مي كنه و مي گه: خوبه خوبه توام! با اون فيگورش! پاشو برو برام چايي بيار! مثلا من مهمونم، اونوقت همه كارا رو خودم مي كنم مي گم: نه پس مي خواستي صاحب خونه هم باشي، هي راه بري و به من گير بدي برات فيگور بگيرم كه دلت نگيره...

حرفمو قطع مي كنم و مي گم: جدي مي گم، يه چايي كه به ما بده.

داد مي زنم: بلند شو برو توي اون آشپزخونه، مثل هميشه يه سماور چايي درست كن و همه شو خودت تنهايي بخور...

با لج بازي پاهاشو به زمين مي كوبه و مي گه: من نمي رم چون مهمونم و تو بايد بلند بشي و برام چايي بياري!

با كلافگي جواب مي دم: اين قدر ، چايي، چايي نكن، كفري مي شم با يكي از همين عروسكاي محبوبم حسابتو مي رسم، ها!

مي گه: خجالت نكش بگو بلد نيستي!!

مي گم: برفرض هم اگر اين طور باشه كه تو مي گي كتاب آشپزي كه هست طرز پخت چايي به هزار روش هندي وار توش نوشته است.

خنده اي مي زنه و مي گه طرز تهيه داره نه طرز پخت! اون چيزي كه بايد بپزه مخ نصفه و نيمه تويه كه بعيد مي دونم در باقي مونده عمرت همچين اتفاق بزرگي براش بيفته!

مي گم: مي بيني چقدر پررويي! واسه همينه كه بهت چايي نمي دم! مي گه: خوب ندي خودم مي رم درست مي كنم.

و بعد بلند مي شه و مي ره توي آشپزخونه، زير گازو روشن مي كنه و مي گه: راستي اين فندكو از كجا خريدي، خيلي توپه!

مي گم: بذار سر جاش مينو جان خطرناكه به خصوص واسه بچه هايي مثل تو! هزار دفعه بهت گفتم كه گازمون آخرين سيستمه فندك سر خود داره!

مياد جلوي پيشخون اپن و مي گه: حيف كه كارت دارم و گرنه همچين زده بودم توي فرق سرت كه موهات فرفري رشد مي كرد!مي گم: چه تيكه جالبي گفتي. يه كم توضيح مي دي؟! مي گه: نخير!

مي گم: خب حالا چايي رو بيار بخوريم و بيشتر بحث كنيم شايد به توافقم برسيم.

مي گه: رو رو برم ، ميهمان نواز! ميهمان نواز!!

تند چايي مي ريزه و مياد كنارم مي شينه و مي گه: هيچ مي دوني تا حالا چند دفعه گولتو خوردم؟ مي گم: نه

مي گه: خب قربونت برم واسه همينه كه با اين همه بي محلي بازم دلم برات تنگ مي شه!

مي گم: خب، تو كه اين قدر آمار ما رو داري تا كي مي تونيم اين قدر صميمي و صاف و صادق به رفاقت توام با خويشاوندي مون ادامه بديم؟!

زل مي زنه توي چشمام و مي گه: تا هر وقت همين جوري صاف و صادق و بي توقع دلمون براي هم تنگ بشه و به اختلافات بين پدرامون اهميت ندهيم مي گه: پس اين چاي حتما خوردن داره مي خنده و مي گه حتما!!
شنبه 23 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 152]