واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: عيد قربان روز تعبد و تسليم ابراهيميان به آستان عبوديت است
عيد سعيد قربان، جلوه گاه تعبد و تسليم ابراهيميان به آستان عبوديت است.
عيد قربان، فصل قرباني كردن عزيزي در آستان عزيزتريني يعني خداست و اين روز مجراي فيض الهي و بهانه عنايت رحماني به بندگان مومن و مطيع است و هر كس بتواند رضاي خويش را فداي رضاي حق كند و از خواسته دل در راه خواسته خدا چشم بپوشد و از داشته ها و خواسته ها بگذرد، به مرز عبوديت مي رسد.
قرباني، وسيله قرب به خداست و عيد قربان روز تقرب به پروردگار است، روز رها شدن از تعلقات قرباني كردن تمنيات در پيش پاي اراده الهي است.
عيدقربان، يكي از اعياد بزرگ اسلامي است كه يادآور زيباترين نمونه تعبد انسان در برابر خداوند متعال است.
عيد قربان، يادآور تجلي اوج ايمان و عشق در وجود پيامبري است كه در پرتو انوار انديشه هاي بلند و الهي خويش، از سوي معشوق در بوته آزمايشي بس عظيم و دشوار قرار گرفت.
ابراهيم خليل (ع)با گذراز مرزهاي شك و ترديد و شكستن بت هاي شرك و جاهليت، به وادي يقين و ايمان گام نهاد و در زلال زمزم عشق، تطهيري دوباره يافت.
وي، سرشار از جاذبه هاي خالق، در پي اغناي عطشي سيري ناپذير در شناخت و ديدار يار، همچنان در تكاپو بود كه ناگاه رويايي بس شگفت، او را به محك تجربه اي تاريخي و بزرگ سپرد.
ابراهيم بت شكن كه شانه هاي خسته اش زير بار عظيم رسالت خم شده بود، در خواب ديد كه فرزندش اسماعيل را ذبح مي كند.
مبهوت و پريشان حال برخاست، حس غريبي داشت و مدهوش از معناي پيام معشوق، سخت در انديشه فرو رفت.
روياي شگفت اين پيامبر صديق، دوبار ديگر خواب شيرين وي را آشفته ساخت و او را بر سر دوراهي شك و يقين قرار داد.
رگه هاي زلال ايمان در سراسر وجودش جاري گشت و وي را راسخ تر از هميشه راهي انجام ماموريتي الهي كرد.
ابراهيم، مفتون و شيدا، پس از گشودن راز دل نزد اسماعيل، وي را به قصد قرباني كردن، به مسلخ عشق برد.
برغم فوران مهر و عاطفه پدري و جاذبه نگاه هاي فرزند دلبندش، لحظه اي در تحقق ماموريت خويش ترديد به خود راه نداد.
حادثه اي عظيم در شرف وقوع بود كه ناگاه ازسوي خداوند رحمان گوسفندي براي قرباني شدن فرستاده شد و بدين گونه ابراهيم،سربلند از بوته آزمايش بدرآمد و پاداش "تسليم"، "صبر" و "يقين" و باور خويش را دريافت كرد.
برگ زرين ديگري در دفتر تاريخ اسلام ورق خورد و با افزوده شدن عيدي ديگر بر اعياد اسلامي،"دهم ذي الحجه" آن روزگار آكنده از عطر دل انگيز بهاري شد.
عيد "قربان"، روز شكوفايي جان آدمي پس از محرم شدن در حريم يار و طواف در كعبه عشق است.
حجاج بيت الله الحرام، يك روز پيش از عيد قربان با ورود به صحراي "عرفات" در روز "عرفه"، از هنگامه ظهر تا غروب "نهم ذي الحجه" به قصد وصال يار در اين وادي مقدس كه كالبد حسين (ع) روح آن است، مقيم مي شوند.
زايران عاشق خانه خدا، پس از قرباني كردن گوسفند از لباس احرام خارج مي شوند و با بستن ميثاقي دوباره با پروردگار خويش و زنده كردن ياد و عظمت ايمان ابراهيم، خود را از تمامي پليدي ها و تمايلات نفساني رها مي كنند.
"كعبه" از روزگار ابراهيم تاكنون، هر سال شاهد مراسم زيبا و عارفانه قرباني كردن و تبلور عشق در زائران دلخسته اي است كه از سراسر جهان عازم مكه مي شوند.
عيد قربان نماد جان باختن و قربان شدن در پاي معشوق و رسيدن به قله كمال است.
چه زيباست كه حجاج در هرگوشه جهان و ايران اسلامي،در چنين روزي با ديدار از ايتام و نيازمندان و توزيع گوشت هاي قرباني در ميان آنان، اين عزيران را نيز در جشن و شادماني عيد "اضحي" و بزرگ اسلامي سهيم كنند.
ك/4 7337/686/543 شماره 178 ساعت 13:25 تمام
سه شنبه 19 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ايرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 60]