محبوبترینها
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
سه برند برتر کلید و پریز خارجی، لگراند، ویکو و اشنایدر
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1825996542
احمدینژاد از اطرافیانش ضربه میخورد
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: احمدینژاد از اطرافیانش ضربه میخورد حسن بیادی «حسن بیادی» اگرچه این روزها بیشتر با عناوینی مانند نایبرئیس شورای شهر تهران، سخنگوی جمعیت آبادگران جوان و عضو هیات‌مدیره باشگاه پرسپولیس شناخته می‌شود، اما دور نیست زمانی كه او همه‌كاره ستادهای انتخاباتی «محمود احمدینژاد» در انتخابات دوره نهم ریاست‌جمهوری بود. تلاشها و زحماتی كه او به همراه «حبیب كاشانی» یار و رفیق شفیقش برای پیروزی احمدینژاد در آن انتخابات متحمل شدند و با هدایت فردی مانند «مهدی چمران» همراه بود باعث شد تا بیادی به «دست راست» احمدینژاد معروف شود. با این حال وقایعی كه پس از روی كار آمدن دولت نهم رخ داد موجب شد تا یاران قدیم به سرسخت‌ترین منتقدان مردی كه خود برای پیروزی‌اش در انتخابات زحمت كشیده بودند، بدل شوند. «دست راست» احمدینژاد سخنان جالبی درباره این دگردیسی دارد كه برای نخستین بار در گفت‌وگو با «كارگزاران» بیان می‌كند. بخوانید: جبهه متحد اصولگرایان با هدف ایجاد وحدت بین گروه‌های مختلف حاضر در این جریان تشكیل شد. حال كه كار آن تقریبا به پایان رسیده، فكر می‌كنید این جبهه تا چه اندازه در رسیدن به این هدف موفق بود؟ اصل تشكیل جبهه متحد اصولگرایی كار خوبی بود و لازم است تا دیگر جریانات سیاسی هم برای اتحاد و جلوگیری از سردرگمی مردم از این تجربه بهره بگیرند. مشكل این جبهه در تركیب گروه 6+5 بود كه ما از ابتدا بحث‌هایی روی آنها داشتیم. به‌عنوان مثال ما تاكید داشتیم كه این افراد چون برای انتخاب مصادیق گرد هم جمع شده‌اند، نباید خودشان مصداق باشند. این یكی از اصلی‌ترین مشكلات جبهه متحد بود كه افرادی كه خودشان كاندیدای انتخابات بودند، قصد انتخاب افراد را داشتند. از سوی دیگر فهرست نهایی كه این جبهه انتخاب كرد یك فهرست جامع و كامل نبود كه باعث شد در تعیین مصادیق اشتباه صورت بگیرد. مسوولان جبهه متحد اصولگرایان به جای آنكه كاندیداهای نهایی را از یك سبد انتخاب كنند، این كار را از چهار سبد انجام دادند كه این مسئله باعث بروز سهم‌خواهی در میان اصولگرایان شد. پس این جبهه در دستیابی به اهداف خود موفق نبود؟ ما دو بحث داریم؛ یكی ظاهر موفقیت است و دیگری باطن موفقیت. چون فهرست نهایی جبهه متحد از چهار سبد برداشت شده، مطمئنا اختلافات اصولگرایان به مجلس آینده هم كشیده می‌شود. این چهار سبدی كه شما به آن اشاره می‌كنید چه بودند؟ اجازه بدهید بیشتر از این درباره آن توضیح ندهم.
ولی جبهه متحد دارای سه ضلع بود. چگونه از این سه ضلع، چهار سبد تولید شد؟ این جریان، حكایت آن بنده‌خدایی است كه می‌گفت دایره زندگی مربعی است كه سه ضلع دارد؛ آن هم عشق و محبت! فكر می‌كنید این جبهه و ساختار آن باید چگونه می‌بود كه حداكثر جامعیت را در میان اصولگرایان ایجاد میكرد؟ جبهه متحد باید از همان ابتدا از تمام گروه‌ها و احزاب جریان اصولگرا برای عضویت در آن دعوت میكرد. به عبارت دیگر تعریف اضلاع درونی آن غلط بود، یعنی اصلا ضلعی وجود نداشت! ضمن آنكه اضلاع آن باید از اشخاص و گروه‌هایی تشكیل میشد كه دارای مخاطبان مشخص باشد. نتیجه این نقطه ضعف هم باعث شد كه اصولگرایان نتوانستند مانند انتخابات مجلس هفتم اكثریت قاطع آرا را كسب كنند. دلیل موفقیت اصولگرایان در انتخابات قبلی این بود كه تمام این جریان از یك لیست واحد حمایت كردند و افرادی كه در آن لیست قرار گرفتند هم محل مناقشه نبودند. اما آن لیست، لیستی بود كه عنوان «آبادگران» را بر خود داشت. بله! من فكر می‌كنم نام «آبادگران» هنوز دارای نفوذ و اثرگذاری است و قاطبه مردم كماكان از این عنوان استقبال می‌كنند. ولی دیگر كمتر چهره شاخص و تاثیرگذاری در میان اصولگرایان یافت می‌شود كه حتی درباره عنوان آبادگران صحبت كند. درست است! دلیل این امر هم آن است كه مهندس چمران كه شاخصه و معیار آبادگران و آبادگری بودند در میان اعضای جبهه متحد حضور جدی نداشتند. این اتفاق چگونه افتاد؟ ما انتظار داشتیم مهندس چمران كه فردی باتقواست و بدون در نظر گرفتن مسائل جناحی و گروهی تصمیم‌گیری و عمل می‌كند و به دنبال شایسته‌سالاری در میان اصولگرایان است، حتما در تركیب جبهه متحد اصولگرایی حاضر باشد اما متاسفانه ایشان را به‌دلایل واهی از آن جبهه حذف كردند و حتی بعدها از نظرات ایشان هم استفاده نشد. اتفاقا یكی از دلایل اصلی مغبون شدن جبهه متحد اصولگرایی هم همین استفاده نكردن از نقش، جایگاه و نظرات ارزنده مهندس چمران بود. هیچكس نمی‌تواند منكر آن شود كه مهندس چمران از شاخصه‌های اصلی اصولگرایی است. در حالی كه برخی از افرادی كه برای انتخاب مصادیق در جبهه متحد حضور داشتند نه شناخته شده بودند و نه اساسا حضور جدی در مسائل داشتند. اما این افراد نمایندگان دولت و شخص آقای احمدینژاد بودند. من فكر می‌كنم نظرات رایحه خوش خدمت بیشترین تاثیر را در انتخاب مصادیق نهایی اصولگرایان نداشت و كمترین بهره نصیب آنها شد به خصوص در استان‌ها. از چه جهت؟ به دلیل اینكه كسانی كه با عنوان رایحه خوش وارد صحنه شدند به دنبال سهم‌خواهی بودند و فكر می‌كردند اگر خود را به دولت منتسب كنند رای می‌آورند در صورتی‌كه اكثر آنان چه قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری و چه بعد از آن جایگاهی در میان مردم نداشتند و عده معدود كه احتمالا با این عنوان انتخاب شدند نوعا همراه و همگام جریانات سیاسی دیگر بودند. در شهر تهران هم خودخواهی بعضی از این دوستان با ارائه لیست دیگر و تبلیغات گسترده از طرق مختلف و هزینه‌های گزاف باعث تفرقه و پایین آمدن رای لیست جبهه متحد شد. اما این مسئله در تهران كمتر به چشم می‌آمد. به نظر می‌آمد شما هم چندان فعالیتی در پایتخت نداشتید. متاسفانه در تهران برخی افراد بودند كه دنبال یك نفر می‌گشتند تا تمام ضعف‌های خود را بر گردن او بیندازند و بگویند او عامل تفرقه و اختلاف بوده. ما از اول اعلام آمادگی كردیم كه به‌رغم تمام نابسامانی‌ها و بی‌مهری‌ها در جهت وحدت گام برداریم. به همین جهت وقتی شرایط را در تهران نامساعد دیدیم، برای تحقق فرمایشات مقام معظم رهبری در راستای مشاركت حداكثری، شخصا به استان‌های مختلف سفر كردیم و برای نامزدهایی كه از نظر اصولگرایان و آبادگران جوان دارای صلاحیت لازم بودند، تبلیغ كردیم و تا حدود زیادی هم موفق بودیم. آبادگران جوان در نهایت وارد ساختار جبهه متحد اصولگرایی نشد؟ ما افراد و مصادیق مدنظر خود را به جبهه متحد ارائه كردیم اما به هر حال در بسیاری از استان‌های كشور، كاندیداهای مورد تایید ما حتی اگر در لیست جبهه متحد هم قرار نگرفتند هم به مجلس راه یافتند. به نظر می‌آید كه در این دوره از انتخابات، گروه‌هایی به منتقدان درونی اصولگرایان بدل شده بودند كه عنوان آبادگران قسمتی از نام آنها را تشكیل می‌داده، درست است؟ واقعیت آن است كه بسیاری از این دوستان با عنوان آبادگران وارد صحنه شده‌اند نه با اندیشه آبادگران. به همین دلیل هم بود كه ما با انتخاب مجدد برخی افراد مشكل داشتیم و رسما هم آن را به جبهه متحد اعلام كرده بودیم. چون احساس می‌كردیم این افراد در مدت زمانی كه در مجلس حضور داشتند، مثمر ثمر نبودند و دلیلی ندارد كه مجددا در لیست قرار بگیرند اگرچه شاید آدم‌های خوب و متدین و انقلابی هم باشند. نظر شما درباره فعالیت برخی دیگر از گروه‌ها با عنوان آبادگران چیست؟ این كم لطفی‌ای بود كه برخی از دوستان با اطلاق گروهشان به نام آبادگران در حق ما انجام دادند زیرا آبادگران جوان اولین گروهی بود كه با این نام درخواست مجوز رسمی از كمیسیون ماده 10 احزاب كرد اما وزارت كشور و نمایندگان مجلس كه در این كمیسیون حضور دارند به دلایل واهی كه هیچ توجیه حقوقی و منطقی ندارد از صدور پروانه فعالیت خودداری می‌كنند. فكر نمی‌كنید مسوولان كمیسیون ماده 10 برای صدور مجوز بین گروه‌های مختلفی كه عنوان آبادگران دارند، سردرگم شده‌اند؟ خیر! چطور این سردرگمی قبلا اتفاق نیفتاد؟ دلیلی كه برای عدم صدور مجوز جمعیت آبادگران جوان آورده می‌شود، شباهت اسمی آن است. در صورتی كه همانطور كه قبلا هم گفته‌ام احزاب و تشكل‌های سیاسی زیادی وجود دارند كه با نام‌های مشابه یكدیگر فعالیت می‌كنند. مثل جامعه اسلامی مهندسین و انجمن اسلامی مهندسین یا جامعه اسلامی پزشكان و انجمن اسلامی پزشكان، یا شباهت اسمی روزنامه جوان با مجله امید جوان، ضمن آنكه ما اولین گروهی بودیم كه با عنوان آبادگران جوان ایران اسلامی درخواست مجوز كردیم. بالاخره اگر قانونی وجود دارد باید به این مسائل توجه كرد اما اگر قرار است غیرقانونی تصمیم‌گیری شود، بشود ولی آگاه باشند كه آینده خوبی در انتظار مدیریت آنها نیست و در تاریخ ثبت خواهد شد. به حذف مهندس چمران از دایره تصمیم‌گیری‌های اصولگرایان اشاره كردید. این اتفاق چگونه و توسط چه افرادی اجرایی شد؟ در گروه یازده نفره‌ای كه قصد تعیین اعضای نهایی جبهه متحد اصولگرایی در یك رای‌گیری را داشت، كسی به مهندس چمران رای نداد. این یك پروژه كاملا برنامه‌ریزی شده بود. این افراد مطمئن بودند كه حضور مهندس چمران در جبهه متحد اصولگرایی مانع سهم‌خواهی آنها می‌شود چون ایشان با سهم‌خواهی مخالف و طرفدار شایسته‌سالاری در میان اصولگرایان بودند. ایشان اعتقاد داشتند تمام مصادیق باید در درون یك سبد ریخته شوند و از درون آن یك سبد كاندیداهای نهایی را تعیین كرد اما به سبب اینكه دوستان می‌خواستند حتی از لیست سهم ببرند با حضور ایشان مخالفت كردند. این پروژه هم توسط نمایندگان دولت و هم توسط نمایندگان دیگر احزاب اجرایی شد. همانطور كه در انتخابات دوره سوم شوراها نام مهندس چمران را از لیست حذف كردند. البته این مسئله هیچ چیزی از ارزش‌های والای ایشان كم نمی‌كند. آقای چمران سرمایه‌ای بود كه جبهه متحد آن را ارزان از دست داد. ایشان در كل كشور و در میان اقشار مختلف اجتماعی دارای پایگاه قابل توجهی هستند. مهندس چمران مصداق «شرف‌المكان بالمكین» هستند. یعنی پست‌ها به ایشان شخصیتی نمی‌دهند بلكه مهندس چمران هستند كه با حضور خود به پست‌ها ارزش می‌دهند. همه می‌دانند كه مهندس چمران با همراهی افرادی مانند خود شما و آقای كاشانی از افرادی بودید كه بیشترین نقش را در پیروزی آقای احمدینژاد در انتخابات ریاست‌جمهوری داشتید و بار اصلی ستادهای ایشان را هم بر دوش می‌كشیدید. حالا چه اتفاقی افتاده كه امروز برخی اطرافیان آقای احمدینژاد تاب تحمل نظرات آقای چمران و شما را ندارند و سعی می‌كنند شما را از بازی حذف كنند؟ تمام این مسائل به خاطر منافع شخصی و گروهی است. حضور افرادی كه به فكر منافع شخصی و باندی خود نیستند و به منافع مردم می‌اندیشند برای بسیاری از اشخاص غیرقابل تحمل است. ضمن آنكه ما برای شخص آقای احمدینژاد كه كاری نكردیم، و اگر كاری هم صورت گرفته برای نظام اسلامی بوده كه همیشه مدیون آن هستیم و هیچ‌وقت هم از این مسئله پشیمان نبوده و نخواهیم بود. اگرچه از آقای احمدینژاد گلایه‌هایی داریم. وضعیت دقیق ستادهای آقای احمدینژاد در انتخابات ریاست‌جمهوری به چه صورت بود؟ ستادهایی كه ما در آن فعالیت می‌كردیم از ستادهای آقای احمدینژاد مجزا بود. در آن هنگام من و آقای كاشانی به عنوان نیروهایی كه عاشق نظام، انقلاب و ولایت فقیه بودیم، ستادهایی را با هدایت مهندس چمران و با حضور نیروهای جوانان، مومن و انقلابی تشكیل دادیم و در سراسر كشور هم حضور جدی داشتیم. ستادهای انتخاباتی آقای احمدینژاد هم با مسوولیت آقای زریبافان فعالیت می‌كردند. رابطه این ستادها با همدیگر چگونه بود؟ این ستادها اگرچه از یكدیگر مجزا بودند اما با هم همكاری داشتند و اختلافی وجود نداشت. البته نوع تبلیغات و سخنرانی‌ها متفاوت بود. به عنوان مثال CD یار دبستانی من توسط من تهیه و توزیع شد. یا سخنرانی‌های شهرستان‌ها توسط ما ترتیب داده میشد. یا مثلا سخنرانی معروف آقای احمدینژاد در قم كه پس از آن رسانه‌ها نوشتند «سونامی احمدینژاد در راه است» را ما عملی كردم. در آن هنگام مسوولان ستاد انتخاباتی آقای احمدینژاد حتی با رفتن ایشان به قم مخالف بودند اما ما با همكاری آقای روانبخش و دوستانشان كه از افراد بسیار باصداقت و باوفایی بودند این پروژه را اجرایی كردیم كه بازتاب فوق‌العاده مثبتی داشت. حتی آقای روانبخش هم از طرف ما مسوولیت ستاد انتخاباتی آقای احمدینژاد را برعهده داشتند. جالب آنكه از طرف ستاد مركزی آقای احمدینژاد شخصی مسوول ستاد ایشان در قم شده بود كه 17 روز مانده به انتخابات اصلا در قم حضور نداشت. آقای روانبخش یك روحانی وارسته هستند كه شاید نقدهایی بر ایشان وارد باشد اما در صداقت و انقلابی بودنشان شكی نیست. با این حال ستاد مركزی آقای احمدینژاد اصلا ایشان را قبول نداشت. در بسیاری از استان‌های دیگر هم همین‌گونه بود و برخی افراد تنها برای اینكه گفته شود ستادهایی وجود دارد به‌عنوان مسوول ستاد معرفی شده بودند اما اصلا وجود خارجی نداشتند. در آن شرایط كار برای ما و ستادهایی كه تحت هدایت مهندس چمران فعالیت می‌كردند بسیار دشوار بود كه با یاری خدا انجام میشد. اما حضور برخی افراد حتی باعث ریزش آرای آقای احمدینژاد میشد. با گذشت سه سال از روی كار آمدن دولت آقای احمدینژاد به نظر می‌آید بسیاری از حامیان اولیه ایشان كه بار عمده فعالیت‌های تبلیعاتی و تئوریك ستاد ایشان را برعهده داشتند، مانند خود شما، مهندس چمران، آقای كاشانی، آقای افروغ، آقای خوش‌چهره و دیگران راه خود را از آقای احمدینژاد جدا كرده‌اند. واقعا دلیل این مسئله چه بوده است؟ ببینید، در قرآن كریم، سوره صف، آیه‌ای وجود دارد كه باید نصب‌‌العین همه ما در كارهای مختلف باشد. در این آیه مباركه می‌فرماید: «یا ایهاالذین آمنو! لم‌تقولون مالاتفعلون؟» یعنی «ای كسانی كه ایمان آورده‌اید، چرا حرفی می‌زنید كه بدان عمل نمی‌كنید؟» این مسئله برای هر مسلمان متدینی یك شاخصه مهم است كه مومن هر حرفی را كه می‌زند باید بدان عمل كند. دوم اینكه ما اعتقاد داریم دروغ به هر شكل آن حرام است. دروغ 13 و 14 فرقی با هم ندارند. دروغ دروغ است و یك بدآموزی و ضایعات جدی را در جامعه رواج می‌دهد. ما نمی‌توانیم بگوییم با تفكری مخالف هستیم اما شاخصه آن تفكر را بر سر كار بگذاریم. نمی‌توانیم بگوییم با كسی رفیق هستیم اما او را از خودمان طرد كنیم. این دوگانگی‌ها است كه آزاردهنده است. مردم ما هم تمام این مسائل را می‌فهمند. نكته دیگر هم این است كه به نظر ما در كشور باید تنها یك تفكر حاكم باشد و آن هم تفكر رهبری است. نباید تفكرات مختلفی را كه در نهایت به قطب تبدیل می‌شوند در كشور رایج كرد. این اتفاقی است كه متاسفانه در دوم خرداد رخ داد. ما باید ولایت‌مدار باشیم و در قانون اساسی یك ولی فقیه بیشتر وجود ندارد. اگر قرار باشد دنبال تفكرهای دیگر برویم از تفكر اصلی باز می‌مانیم چون افكار با همدیگر در تعارض هستند. از سوی دیگر در مباحث اجرایی، برخی افراد تنها به دنبال تعریف و تمجید هستند و با كوچك‌ترین انتقادی برآشفته می‌شوند. شما اگر به سایت آبادگران جوان مراجعه كنید، می‌بینید كه این سایت مثبت‌ترین مطالب را درباره آقای احمدینژاد و دولت ایشان نوشته و اگر انتقادی هم بوده تماما منصفانه و خیرخواهانه بوده. اگر كسی نقد منصفانه كرد باید دست او را بوسید نه اینكه مورد مواخذه قرارش داد. یادآوری تعارض برخی اقدامات با وعده‌های اولیه كه ایرادی ندارد. مثلا در بحث شهرداری اگر گفته شود شما كه خودتان منتقد رفتار دولت قبلی با شهرداری بودید، چرا از زمانی كه خودتان همراه آقای احمدینژاد به دولت رفتید، همان رفتار را با شهرداری پیش گرفته‌اید؟ باید پاسخ منطقی داد نه اینكه پرسش‌كنندگان را طرد كرد. مقام معظم رهبری علاوه بر تاكید بر حمایت از دولت بر حمایت و كمك به دیگر سازمان‌ها و نهادهای كشور مانند مجلس و شهرداری هم تاكید دارند اما چرا دولت به شهرداری كمك نمی‌كند؟ مگر چوب اختلافات دولت با شهرداری را در نهایت كسی به جز مردم میخورد؟ اوج این اختلافات هم در زمان انتخاب شهردار تهران پس از آقای احمدینژاد بود كه نزدیكان دولت اصرار زیادی روی انتخاب یك شخص خاص داشتند كه او رای نیاورد و آقای قالیباف رای آورد. بسیاری از اختلافات از اینجا شروع شد و چون هدف از رده خارج كردن برخی افراد بود، گفتند اینهایی كه به قالیباف رای دادند چون در دولت پست نگرفتند، این كار را كردند. پس كلید حذف برخی افراد مانند شما و مهندس چمران هم از همین‌جا زده شد؟ تقریبا از همین‌جا زده شد. در صورتی‌كه اگر اعضای شورا به دنبال پست و مقام بودند كه به گزینه مورد نظر آقایان رای می‌دادند. اتفاقا بسیاری از افرادی كه به آقای قالیباف رای دادند در انتخابات ریاست جمهوری با ایشان مخالف بودند. البته نباید هم فراموش كرد كه كشور احتیاج به موازنه دارد. نمی‌توان همه‌چیز را به یك فكر و گروه بخشید. شاید این مسائل به علت آن بود كه برخی افراد آقای احمدینژاد را معیار اصولگرایی می‌دانستند و نمی‌توانستند شهردار شدن رقیب ایشان را تحمل كنند؟ معیار اصولگرایی فقط مقام معظم رهبری هستند. آقای احمدینژاد تنها یكی از شاخص‌های اصولگرایی است. ضمن آنكه آقای توكلی و آقای لاریجانی هم رقیب آقای احمدینژاد بودند. آقای حداد عادل هم در انتخابات از كسی حمایت می‌كردند كه آن شخص آقای احمدینژاد نبود. آقای باهنر هم همین‌طور. اینكه دلیل بر اختلاف نمی‌شود. ما از آقای احمدینژاد حمایت كردیم اما این مسئله به معنای آن نیست كه ایشان تمام خوبی‌ها را در خود جای داده است. دولت نهم می‌توانست با هوشیاری از پتانسیل تمام كاندیداهای رقیب استفاده كند كه متاسفانه این كار را نكرد. ولی دولت نهم حتی از پتانسیل شما هم استفاده نكرد. ما كه اصلا قرار نبود پست دولتی بگیریم و بنایی برای خروج از شورا و حضور در دولت نداشتیم. اما دوستانی كه شعار می‌دادند نباید از شورا خارج شد، اولین افرادی بودند كه شورای شهر را رها كردند و به دولت رفتند. این یكی از مصادیق «لم‌تقولون مالاتفعلون» است. ما از ابتدا گفتیم كه از شورا نمی‌رویم و نرفتیم. هرگز هم برای گرفتن پست با آقای احمدینژاد صحبت نكردیم. خود ایشان هم خوب این مسئله را می‌داند. شاید پیشنهادهایی میشد ولی ما پیشنهاددهنده نبودیم. لازم به ذكر است اختلاف ما بر سر مسائل اجرایی و حفظ شاخصه‌های اصولگرایی از جمله شخص جناب آقای دكتر احمدینژاد است و آقای مهندس چمران هم كه جزء نفرات اول اصولگرایی است و اگر حمایت‌ها و پشتكار ایشان نبود حتما آقای احمدینژاد در جمع‌آوری رای آسیب جدی می‌دید. آقای چمران هم تنها برای رضای خدا آن فعالیت‌ها را كرد. به‌رغم تمام فشارها و نامهربانی‌های دوستان نزدیك ما. فكر می‌كنید نظر خود آقای احمدینژاد درباره این برخوردها چیست؟ این برخوردها عمدتا توسط اطرافیان ایشان صورت گرفت. ببینید! ما بعضی از اطرافیان احمدینژاد را هیچ‌وقت قبول نداشته و الان هم نداریم. ضربات زیادی كه در این دو سه ساله به ایشان خورد از جانب همین افراد بود. این اشخاص ظرفیت لازم را برای احراز آن مشاغل نداشتند. آنها نه سواد این كارها را داشتند و نه تجربه لازم را. من روایتی را از حضرت امام جعفرصادق(ع) خوانده‌ام كه فرموده‌اند: «فرقی نمی‌كند بر سر كاری یك خائن باشد یا یك بی‌تجربه.» این روایت نشان می‌دهد كه ما باید از افرادی استفاده كنیم كه بتوانند مشكلات مردم را حل كنند. به عنوان مثال، تمام گرانی و تورم موجود به چه علت است؟ آیا مقصر همه آن آمریكاست؟ قطعا نه! بخش عمده‌ای از این مسئله به علت بی‌تدبیری‌هاست. یكی از كسانی كه موافق كاهش نرخ سود بانكی بود خود من بودم اما این بسترهای لازم را می‌طلبد. این كار، كار شجاعانه‌ای بود كه آقای احمدینژاد انجام داد ولی چون بسترهای لازم مهیا نشده بود و مشاوره‌های خوبی هم برای اجرا به ایشان ارائه نشد، این طرح در اجرا شكست خورد و عملا خودش باعث افزایش تورم شد. الان هم كه با یك لطایف الحیلی نرخ سود بانكی همان 24 درصد است! آیا شما تاكنون این مسائل اختلافی را با آقای احمدینژاد مطرح كرده‌اید؟ بله! من هنوز ایشان را دوست دارم و هنوز از جمله رفقای ایشان هستم كه برای اصلاح امور انتقاد می‌كنم نه برای تضعیف ایشان. واكنش آقای احمدینژاد به طرح این مباحث چه بود؟ البته آقای دكتر احمدینژاد همیشه به این حقیر و برخی از دوستان لطف داشتند. ایشان باید خودشان تصمیم بگیرند. حتما برخی از انتقادات را قبول داشته و برخی را هم حتی قبول نداشته كه عمل نكرده‌اند. رابطه ما حسنه است ولی در ارتباط با حقوق مردم ایشان از اول هم مشی ما را می‌دانست و اطلاع داشتند كه نباید از ما انتظار تعریف و تمجید صرف داشته باشند. ولی متاسفانه اطرافیان ایشان ظرفیت انتقادپذیری را ندارند. به همین دلیل هم در كارهایشان هیچ‌وقت موفق نبودند. مانند مطرح كردن ستادهای رایحه خوش خدمت كه چون ظرفیت‌های لازم را نداشت، باعث ایجاد اختلاف میان اصولگرایان و ریزش آرای دولت شد. كسانی كه با پرچم وحدت اصولگرایان فعالیت می‌كنند، نباید خودشان عامل تفرقه باشند. من خواهشم این است دوستانی كه اطراف ایشان هستند كمی فكر و تدبیر بیشتری به خرج دهند زیرا شك ندارم كه بسیاری از اقدامات این دوستان حتی مورد تایید آقای احمدینژاد هم نیست. ولی مجموعه دولت باید پاسخگو باشند. سوال آخر هم اینكه انتخابات ریاست جمهوری اندك اندك نزدیك می‌شود. آیا انتخاب مجدد شما بازهم آقای احمدینژاد است؟ فكر می‌كنم حالا زود است و باید در این زمینه پس از مشورت با دوستان اصولگرا و مشاورانمان تصمیم بگیریم. منبع:روزنامه کارگزاران
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 590]
-
گوناگون
پربازدیدترینها