واضح آرشیو وب فارسی:سیمرغ: تیم تحقیقاتی پروژهی كشف جسد زنی كه تصور میشود مدل شاهكار هنری «داوینچی» بوده، اعلام كردند استخوانهای جمجمه و مهرههای این زن.... احتمال كشف استخوانهای باقیمانده از «مونالیزا» افزایش یافت. به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، تیم تحقیقاتی پروژهی كشف جسد زنی كه تصور میشود مدل شاهكار هنری «داوینچی» بوده، اعلام كردند استخوانهای جمجمه و مهرههای این زن رنسانسی را پیدا كردهاند. پرفسور «سیلوانو وینستی» مدیر این گروه تحقیقاتی گفته است كه این استخوانهای باقیمانده میتواند متعلق به «لیزا ژراردینی دل ژكوندو» باشد كه در سال 1542 از دنیا رفت. وی در ادامه گفت: ما هنوز مطمئن نیستیم كه این استخوانها بخشی از اسكلت یك شخص است یا به جسد چند نفر تعلق دارد. این استخوانها طی یك عملیات تحقیقاتی سه هفتهای درون محفظهای در طبقهی زیرین یك صومعه در فلورانس كشف شدند. به گزارش روزنامه میرر، قرار است حاصل این اكتشافات برای شناسایی DNA به مركز آزمایشگاهی فرستاده شود. این گروه تاریخدان قصد دارند جمجمهی «لیزا ژراردینی دل ژكوندو»، كه تصور میشود مدل شاهكار «داوینچی» باشد، را شبیهسازی كنند تا صحت این ماجرا اثبات شود. هدف این پروژه شناسایی استخوانهای «لیزا» و در صورت امكان، دوبارهسازی صورت وی با استفاده از آزمایشهای DNA، كربن و روشهای پزشكی قانونی است. یك متخصص مردمشناسی از دانشگاه «پیزا» در اینباره گفت: ما میتوانیم DNA فرزندان «لیزا» - «بارتولومیو» و «پیرو» - كه در كلیسایی در فلورانس دفن شدهاند را با DNA او مقایسه كنیم. وی در ادامه گفت: اگر به اندازهی كافی از جمجمهی این زن باقی مانده باشد، میتوانیم خصوصیات چهرهی او را دوبارهسازی كنیم و ببینیم كه آیا همان ویژگیهای نقاشی موجود در موزهی «لوو» پاریس را دارد یا نه. این تحقیقات معمای هویت صاحب لبخند «ژكوند» را روشن میكند. طی دهههای اخیر نظریههای بسیاری دربارهی هویت «مونالیزا» و معنای لبخند رازآلود او ارائه شده است از جمله اینكه او مادر «داوینچی»، زنی اشرافی و یا در اصل یك مرد بوده است. بسیاری از متخصصان معتقدند ممكن است صورت این زن اسرارآمیز تركیبی از چند چهرهی مختلف باشد. بعضی از تاریخدانان نیز گفتهاند كه دستان بزرگ «مونالیزا» حاكی از این مطلب است كه مدل این اثر یك مرد بوده ا ست. اما اكثر دانشمندان مدرن بر این باورند كه تابلوی «مونالیزا» كه در فرانسه به «ژكوند» معروف است، پرترهای از «لیزا ژراردینی» است. وی عضوی از خانوادهای تقریبا اشرافی برخاسته از روستا بوده است كه با «فرانچسكو دل ژكوندو» - تاجری ثروتمند - ازدواج كرد. «لئوناردو داوینچی» در سال 1452 میلادی در شهر فلورانس ایتالیا متولد شد. او پس از آموختن هنر مجسمهسازی به میلان رفت و پس از بازگشت به فلورانس در مدت چهار سال، تابلوی معروف «مونالیزا» را خلق کرد که اكنون در موزهی «لوور» شهر پاریس نگهداری میشود. وی طراح اولیه صدها اثر معماری و همچنین طرح اولیه هواپیما بهشمار میرود. یکی از طرحهای ابتکاری او لباس غواصی و زیر دریایی جنگی است. او همچنین مسلسل، تانک نظامی، ساعتی که به ساعت داوینچی معروف است، کیلومتر شمار و چیزهای دیگر را اختراع کرد. «داوینچی» همچنین طراح صدها شاهکار معماری دورهی رنسانس است. از دیگر تابلوهای مشهور «داوینچی» به تابلوی معروف «شام آخر» میتوان اشاره کرد. آغاز به کار «داوینچی» برای کشیدن این تابلو در سال 1503 بود و تا 1507 اتمام آن به طول انجامید. این تابلوی نقاشی با ابعاد 77 در 53 سانتیمتر است. نسخهای را که او تهیه کرده بود از نسخهی فعلی، بزرگتر بود چرا که در گذر زمان دو ستون از طرفین چپ و راست این تابلو بریده شده است. به همین دلیل به هیچ وجه مشخص نیست که «مونالیزا» در این تابلو نشستهاست. همچنین باید اشاره کرد که بسیاری از قسمتهای این تابلو به مرور زمان خراب و یا دوباره نقاشی شده است. اما با این وجود شخصیت اصلی نقاشی همچنان محفوظ مانده است. شهرت تابلوی «مونالیزا» در 22 اوت 1911 پس از سرقت در موزهی «لوور» دو چندان شد. پلیس فرانسه در بازجوییهای خود حتی «پابلو پیكاسو» را نیز احضار كرد. در حالی گمان میرفت كه این شاهكار بینظیر دیگر برای همیشه از دست رفته است، دو سال بعد سارق واقعی كه از كارمندان موزه بود، شناسایی و دستگیر شد. وی قصد داشت این تابلو را به مسوولان موزهی فلورانس بفروشد. «مونالیزا» در سراسر گالریهای ایتالیا به نمایش درآمد و پس از آن در سال 1913 به «لوور» بازگشت. سال 1956 با اتفاقات ناخوشایندی برای تابلوی «مونالیزا» همراه بود. ابتدا قسمتهای پایین این تابلو توسط اسید از بین رفت و در دسامبر همان سال، یك شهروند اهل بولیوی سنگی بر روی آن پرتاب كرد كه آرنج سمت چپ تصویر این زن را تخریب كرد. استفاده از شیشهی ضد گلوله این اثر هنری گرانقیمت را در برابر حملات بیشتر مصون نگه داشت تا اینكه در آوریل 1974، یك زن معلول كه نسبت به سیاستهای موزهی ملی توكیو در قبال معلولان معترض بود، هنگام برپایی گالری ویژهی نمایش «مونالیزا» بر روی آن رنگ قرمز پاشید.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سیمرغ]
[مشاهده در: www.seemorgh.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 291]