توپ، شعر، عكس حياط خلوت بازيگران

واضح آرشیو وب فارسی:خراسان: توپ، شعر، عكس حياط خلوت بازيگران
بودن يا نبودن، مسئله اين است
گزارش اين هفته صفحه سينما را با طرح يك سوال آغاز مي كنيم: آيا سينماگران مي توانند در ديگر عرصه هاي هنري و ادبي، فعاليت داشته باشند يا خير؟ براي اين كه پاسخ به اين پرسش آسان تر شود، توضيح اين نكته ضروري است كه دراين پرسش،«توانستن» هم به معناي «مجاز بودن» و« حق داشتن» است و هم مترادف با «توانايي داشتن».

شما بر حسب اين كه چه جوابي به اين پرسش بدهيد، در يكي از دو گروه موافقان و مخالفان قرار مي گيريد.

اين بحث هرچند وقت يك بار در مي گيرد و به سوژه داغ محافل فرهنگي بدل مي شود. هر چند وقت يك بار كه سينماگري در نمايشگاه عكس شركت مي كند يا كارگرداني كتابي منتشر مي كند، يا بازيگري داور يك جشنواره ادبي مي شود و... آن وقت است كه جدال دوگروه موافق و مخالف، آغاز مي شود. كافي است به چند سايت هنري سر بزنيد تا رد پاي اين دو گروه را پيدا كنيد. آن وقت مشاهده مي كنيد كه گروه موافق، در دفاع از ستاره مورد نظرشان سينه چاك كرده و از اين كه فرد محبوبشان، از هر انگشتش چندين هنر مي ريزد، به وجد آمده اند.

آن ها مدام بر اين نكته پافشاري مي كنند كه نمي توان يك هنرمند را، از حق طبيعي اش كه حضور در فعاليت هاي هنري است، محروم كرد يا هنرمندي كه به سبب تجربه هاي سينمايي اش به شهرت رسيده است، مجبور نيست تا آخر عمرش در همان حرفه بماند. او هم مثل هر انسان ديگري، مي تواند دست به انتخاب بزند و بختش را در حوزه هاي ديگر نيز بيازمايد.

گروه مخالفان هم سرك كشيدن سينماگر به عرصه هاي ديگر را، دليل نابلدي او در حرفه سينما مي دانند و او را به اين دليل كه جاي ديگران را تنگ كرده است، زير سوال مي برند.

اعتراض عكاسان به سياه مشق ستاره ها
هفته گذشته اعتراض چند عكاس به حضور سينماگران، در « اولين اكسپوي عكس صبا» خبرساز شد و هياهوي زيادي به پا كرد. ماجرا از اين قرار بود كه چند بازيگر و كارگردان از جمله لاله اسكندري، عباس كيارستمي، رضا كيانيان، نيكي كريمي، فريبرز عرب نيا و محمود كلاري در نخستين اكسپوي عكس ايران كه در موسسه فرهنگي و هنري صبا، وابسته به فرهنگستان هنر، برگزار شده بود حضور پيدا كردند. حضور پر رنگ اين چند سينماگر موجب شد كه آثار هنري تعدادي از عكاسان حرفه اي ،زير سايه نام اين ستاره هاي مشهور رنگ ببازد و آن چنان كه بايد و شايد ديده نشود. از اين رو چندين عكاس، به حضوراين سينماگران واكنش هاي تند و تيزي نشان دادند و با نوشتن نامه هاي اعتراض آميز، از حضور در اين برنامه هنري انصراف دادند. آن ها برخورد دوگانه مسئولان فرهنگستان هنر با سينماگران و عكاسان را «توهين آميز» خواندند و در نامه هايشان مدعي شدند كه:سينماگران «تازه عكاساني» هستند كه صرفا بر «معروفيت شغلي»شان تكيه كرده اند و « سياه مشق هايي» را با خود آورده اند كه ارزش هنري چنداني ندارند.

توان عكاسان زير سايه ستاره ها پنهان شد
مسعود زنده روح كرماني، يكي از عكاسان معترض « اكسپوي صبا»، در نامه اش به رئيس موسسه فرهنگي صبا نوشت: متاسفانه در اين چند روز از سوي آن موسسه تبليغات فراواني در خصوص حضور هنرمندان سينما كه به تازگي «كشف استعداد» كرده اند صورت گرفته كه سابقه و توان هنري هنرمندان عكاس را، در سايه سنگين «معروفيت شغلي» خود پنهان كرده است.

وي با انتشار اين نامه در وبلاگ شخصي اش آورده است: اين جانب به دليل اطلاع نداشتن از سياست هاي اين گونه موسسه و استفاده ابزاري از « تازه عكاسان سينمايي» و اهانت به شخص خود و جامعه عكاسي، انصراف خود را از شركت در بازار فروش « بازيگر- عكاس» اعلام مي كنم. خواهشمندم هرچه سريع تر اقدام لازم را براي حذف آثار اين جانب از ديوار نمايشگاه مبذول فرماييد.

قدم سينماگران را مبارك مي دانيم اما...
افشين شاهرودي هم ديگر عكاسي بود كه در نامه اش چنين نوشت: متاسفانه دست اندركاران اين حركت كه انتظار مي رفت حرمت جمعي عكاسان را نگه دارند، بدون توجه به نام، اعتبار و شان كار عكاسان بزرگي كه آثارشان در اكسپوي شما عرضه شده است، آن قدر مجذوب هنرپيشگان سينما و سينماگراني كه سياه مشق هاي اوليه خود را در اكسپو شركت دادند، قرار گرفته اند كه بي توجه به حيثيت جامعه عكاسي ايران، دائما خبر و اطلاعيه مي دهند و حضور فلان هنرپيشه و فلان سينماگر در اكسپوي عكاسي را در بوق و كرنا مي دمند.

عليرضا كريمي صارمي، مدير « آژانس عكس ايران» نيز به سايت عكاسي گفت: بايد نكته اي را روشن كرد. ما قدم سينماگران را مبارك مي دانيم و تاكيد مي كنم حضورشان، به كسي صدمه نمي زند، اما از دوستان گلايه دارم كه چرا آثار عكاسان حرفه اي در جايي به نمايش درآمده است كه كمتر به چشم مي آيد، در حالي كه آثار سينماگران در بهترين جاي نگارخانه روي ديوار است.

كدام بازيگر، به چه شكلي، در چه فعاليتي و در چه مقامي
اين فقط عكاسان نيستند كه « شهرت جادويي» سينماگران را، دردسرساز مي دانند. بازيگران ستاره به هر جا كه رفته اند، گرد و خاك به پا كرده و اعتراض بقيه را برانگيخته اند. هم زمان با برگزاري «اكسپوي صبا» انتشار خبر حضور « نيكي كريمي»، در جمع داوران يك جشنواره ادبي نيز با مخالفت عده اي از فعالان حوزه ادبيات داستاني مواجه شد.

نيكي كريمي در كنار نام هايي چون كريستف بالايي، شهلا زرلكي، مديا كاشيگر و شهريار وقفي پور، عهده دار داوري رمان هاي «جايزه ادبي والس» شد و اين انتخاب، سر و صداي زيادي در سايت هاي ادبي به راه انداخت.

نويسنده وبلاگ « خوابگرد» در اين باره نوشت: بر جايگاه نيكي كريمي در بازيگري سينما و نيز محبوبيتش، هيچ خدشه اي نيست. استفاده از ستاره هاي سينما در فعاليت هاي فرهنگي هم نه چيز تازه اي است ونه لزوما ناپسند، ولي اين كه «كدام بازيگر، به چه شكلي، در چه فعاليتي و در چه مقامي» موضوعاتي است كه جاي درنگ و بحث دارد.

همچنين نويسنده ديگري در مخالفت بااين انتخاب نوشت: تا آن جا كه من مي دانم، حضور نويسندگان در جشنواره هاي سينمايي، امري معقول، منطقي و معمول است. چون ستون برپادارنده سينما، روايت داستاني است. اما اين موضوع نسبت به عكس چندان منطقي نمي نمايد.

در هم آوردي يك جشنواره و يك ستاره بازنده اصلي ادبيات است
در اين ميان، ديدگاه هاي موافق و مخالف كاربران اينترنتي هم جالب و خواندني بود. مثلا يكي از مخالفان نوشت: مشكل از بازيگران است كه مي خواهند در زندگي عادي هم نقش هاي متفاوت را بازي كنند، هرچند كه در خيلي از موارد، اجرايشان از نقش مورد نظر زياد تعريفي ندارد.

فرد ديگري اظهار عقيده كرد: ببينيد اين يك معامله است بين جشنواره «والس» و خانم نيكي كريمي. والس با استفاده از نام خانم كريمي اين مسابقه را، با سر و صداي بيشتري معرفي مي كند و خانم كريمي هم به علاقه اش كه روشن فكر نمايي است، مي رسد. اين وسط البته بازنده ادبيات است.

موافقان انتخاب نيكي كريمي معتقد بودند در ديگر نقاط دنيا هم از سينماگران، براي داوري جشنواره هاي ادبي دعوت مي شود. ضمن اين كه نيكي كريمي به عنوان يك كتاب خوان حرفه اي و كسي كه كتاب زندگي «مارلون براندو» را ترجمه كرده است، مي تواند در جايگاه داوران اين جشنواره قرار گيرد.

اما جالب ترين نظر متعلق به فردي بود كه نوشته بود: كتاب خوان حرفه اي زياد است به خصوص با رواج گروه هاي كتاب خواني در اين سال ها ولي آيا اين نكته براي داور بودن كفايت مي كند؟

محمدرضا گلزار: اين كه مربي واليبال شدم، كار عجيبي نيست
فعاليت هاي غيرمرتبط ستاره هاي سينما، فقط به محافل ادبي و هنري محدود نمي شود. چند هفته پيش انتشار يك خبر جنجالي موجب شد كه عكس يك ستاره سينما (محمدرضا گلزار) بر صفحات اول روزنامه هاي ورزشي نقش بندد. انتخاب محمدرضا گلزار بازيگر مطرح سينماي ايران، به عنوان مربي بدن ساز يك تيم واليبال در ليگ برتر، بازتاب گسترده اي در ميان روزنامه هاي ورزشي داشت. گلزار در اين باره به روزنامه ايران ورزشي گفت: حرفه سينما و موسيقي، مرا از واليبال دور كرد. با سابقه اي كه در واليبال دارم، حالا عجيب نيست كه دوباره وارد عرصه واليبال شده ام. اگرچه من ٣ سالي نيز كاپيتان تيم واليبال هنرمندان هم بوده ام.

يك ستاره مي تواند به واليباليست ها روحيه بدهد
علي عروجي سرمربي تيم واليبال، مهم ترين دليل حضور گلزار را تقويت روحي شاگردانش دانست و گفت: «حضور گلزار در تيم، بيشتر از نظر بالا بردن روحيه به ما كمك مي كند. براي تقويت روحيه بازيكنان حضور او در كنار تيم به نفع ماست.»

در پرونده هايي كه در ابتداي اين گزارش بررسي كرديم، حضور سينماگران در عكاسي و ادبيات با اعتراض فعالان اين رشته ها مواجه شد، اما اين بار طرفداران «سينما» بودند كه نسبت به اين موضوع واكنش منفي نشان دادند.

به عنوان مثال يكي از كاربران سايت «سينماي ما»، در بخش ديدگاه هاي مربوط به اين خبر نوشت: آقاي گلزار اگه بازيگري، فقط تمركزت را روي بازيگري بذار، اگه موسيقي و كنسرت و از اين جور حرفا رو دوست داري برو دنبال گيتار برقي و...

اگه از بچگي عاشق واليبال بودي و به صورت اتفاقي، به واسطه لطفي كه خدا در مورد ظاهر شما داشته، وارد سينما شدي برو دنبال آرزوي بچگي ات.

آقاي گلزار يه چيزي را بدون رو در بايستي و نه از روي حسادت مي خوام به شما بگم

:«خوب بازي نمي كني.»

ستاره ها هر جا مي روند معادلات را بر هم مي زنند
باز هم مي توانيم به ماجراهاي ديگري، در رابطه با فعاليت سينماگران در زمينه هاي متفاوت اشاره كنيم.

شايد مشهورترينشان تجربه متفاوت «عباس كيا رستمي»، در نوشتن كتاب هايي باشد كه واكنش هاي زيادي را در پي داشت. اين فيلم ساز با انتشار كتاب هايي در رابطه با غزل هاي سعدي و حافظ، ساختار شكني كرد و به چهره اي خبر ساز بدل شد.

اين كه اين گونه فعاليت ها اين قدر به چشم مي آيد و درباره شان صحبت مي شود، به سبب شهرتي است كه سينماگران، در سايه قدرت جادويي «هنر هفتم» كسب كرده اند. سينماگران به هر حوزه اي كه وارد مي شوند، جلب توجه مي كنند و در معرض ديد قرار مي گيرند.

آن ها با حضور پر رنگشان معادلات را بر هم مي زنند و ديگران را، از ميدان رقابت خارج مي كنند. چند دقيقه قبل از اين كه نوشتن اين مطلب را آغاز كنم به وبلاگ شخصي «ترانه عليدوستي» بازيگر تحسين شده سينما سر زدم. او در وبلاگش داستان ها و متن هاي ادبي اش را مي نويسد. در شرايطي كه بسياري از وبلاگ هاي ادبي رونق چنداني ندارد، وبلاگ اين بازيگر پرطرفدار بازار داغي دارد.

آن ها كه وبلاگ خوان هستند، مي دانند تعداد نظرهاي يك وبلاگ در شرايط عادي از چهار تا پنج نظر فراتر نمي رود. اما تعداد ديدگاه هاي وبلاگ اين ستاره سينما به طور ميانگين ٢٥٠ تا ٣٠٠ نظر است. آيا مي دانيد آخرين مطلب وي كه نظرهاي متنوع زيادي در پي داشته است، چيست؟«سرم شلوغ است و گرفتاري زياد و فرصت كم و من نمي رسم به اينجا سر بزنم... تا چند روز ديگر من را ببخشيد. مي آيم. زود.»وقتي خبر «در دسترس نبودن» يك بازيگر، براي طرفدارانش اين قدر جذاب است، بي گمان خبر فعاليتش- آن هم در يك حوزه متفاوت- مي تواند بسيار هيجان انگيز و غافلگيركننده باشد.
شنبه 16 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: خراسان]

[مشاهده در: www.khorasannews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 339]