گفتگوي اختصاصي آفتاب يزد با عماد افروغ:رئيس جمهور نمي تواند براي كشور الگو مشخص كند

واضح آرشیو وب فارسی:آفرينش: گفتگوي اختصاصي آفتاب يزد با عماد افروغ:رئيس جمهور نمي تواند براي كشور الگو مشخص كند
گروه سياسي: طرح تحول اقتصادي دولــت و چــگــونــگي اجراي آن از جهات مـخـتلف موجب نگراني بسياري از نمايندگان مـجـلـــس، فــعـــالا‌ن ســيـــاســي و چـهــره هــاي سـرشـنـاسـي شـده كـه درسـال هـاي گـذشـته مسئوليت هاي مهم داشته اند واكنون نيز داراي مسئوليت هايي هستند. به طوري كه با طرح كردن برخي مسائل دولـــــت را بــــه اجــــراي صـــحــيــــح و بــــدون شـتاب‌زدگي وهمچنين دوري از تكروي توصيه مي‌كنند. اين در حالي است كه همزمان با اين نگراني‌ها برخي ازروحانيون پرنفوذ نيز نسبت به سياست‌هاي اقتصادي ابراز نگراني كرده و آن را خوانده‌اند. آيت‌الله جوادي آملي از جـمـلـه كـسـانـي اسـت كـه صـريـحـاً در ايـن خصوص هشدار داده و اظهار كرده‌ است كه اداره كشور با هنر نيست. نگراني‌ها در اين خصوص كه همزمان با بحران اقتصادي غرب بروز پيدا كرده در حالي تشديد مي ‌شود كه دولت همچون مشي سه سال گذشته خود حاضر به پذيرش ديدگاه منتقدان نيست و برصحت ودقت روش هاي خود پافشاري مي كند. اين در حالي است كه در هشدارهاي آيت‌الله جوادي آملي ، هاشمي رفسنجاني و بسياري ازتريبون داران ديگر نحوه معشيت مردم مطرح است. از سوي ديگر مـقـاومـت دولـت در برابر درخواست هاي مجلس در خصوص طرح تحول در حالي رخ مي دهد كه در اين چند ماه اخير رئيس جمهور و دولت به نسبت مقتضيات زمان برخوردهاي متفاوتي با مجلس داشته اند . به طوري‌كه رئيس جمهور پيش از جلسه راي اعتماد به محصولي و پس از آن در حالي از ضرورت تعامل دولت و مجلس سخن مي گفت كه خود وي پيش از جلسه استيضاح كردان - كه از سوي صدا و سيما به صورت مفصل پوشش داده شد - ‌اقــدام هــمــيــن مــجــلــس و نـمـايـندگان را در استيضاح وزير سابق كشور غيرصحيح خوانده و عنوان كرده بود كه در جلسه استيضاح شركت نمي كند . از سوي ديگر پس از كسب راي اعتماد محصولي با راي ضعيف مجلس احمدي نژاد در جلسه توديع و معارفه وزير سابق و فعلي كشور لحن متفاوتي را نسبت به جلسه راي اعتماد محصولي برگزيد. وي طي سخناني كه به نظر مي رسد خطاب آن به نمايندگان مجلس بود گفته بود:

افروغ نماينده منتقد مجلس هفتم كه اين روزها ازهر تريبوني براي بيان انتقادات خود استفاده مي كند در گفتگو با آفتاب يزد اين اقدام احمدي نژاد را يك دوگانگي خواند . افروغ همچنين با بيان اينكه دولت از فرصت به وجود آمـده بـه واسـطـه انتقادات استفاده نكرد به دولت توصيه كرد پاسخ مستدل به شبهات مطرح شده از سوي منتقدين دهد . عماد افروغاظهار كرد: اگر مطالب بنده را رصد و دنبال كرده باشيد از اول نمايندگي در مجلس بر ضرورت نقد تاكيد داشتم و مفهوم نقد درون‌گفتماني را مطرح كردم. به هر حال رشد و بالندگي جامعه را در گرو نقد دانستم. حتي بارها به اين فرمايش حضرت امام (ره) استناد كردم كه در واقع نقد يك فرصتي است در اختيار نقد شونده كه قابليت‌ها و تحمل خودش را به رخ بكشد.يك فرصت بسيار مقتضي بود كه دولت در كل با اين فرصت، خوب برخورد نكرد. يعني مي‌توانست به تمام وزارتخانه‌هاي تحت امر خود بخشنامه كند كه تمام نقدها را احصاء و پاسخ روشمند و قاعده‌مند دهند. حتي لحن پاسخ مي‌توانست اين قابليت و سعه صدر را به رخ بكشد. اين نماينده سابق مجلس ادامه داد: به هرحال ما فقط شاهد اين بوديم كه منتقد دعوت مي‌شود كه نقدش منصفانه و دلسوزانه و حتي بعضاً همراه با راه حل باشد اما كمتر اين توصيه به دولت شد و دولت هم از آن استقبال كرد كه آن هم سعه صدر و پاسخ منصفانه و معقول بدهد. آن اوايل كار به شكايت هم كشيد منتهي بعداً شكايت‌ها پس گرفته شد. به هر حال من فكر مي كنم در مجموع دولت مي‌توانست انتقادهايي كه نسبت به نقدهاي موجود در جامعه نسبت به دولت مي‌شود را تلطيف كند. همچنين مي‌توانست با سعه صدر و پاسخ متين خود فضا را به نفع خود و فضاي نقد را لطيف‌تر و در واقع به سمت ارائه راه‌حل‌هاي موجه و نقدهاي معقول و معتدل هدايت كند. عضو هيئت علمي پژوهشكده علوم انساني و مطالعات فرهنگي با بيان اينكه متاسفانه اين اتفاقات نيفتاد اظهار كرد: به نظر من در اين خصوص يك فرصتي از دست دولـت خـارج شد. ولي هنوز هم دولت مي‌تواند از اين فرصت استفاده كند. من اصلا توصيه نمي‌كنم كه دولت در مقابل انتقادات كوتاه بيايد، زيرا اصلابحث كوتاه آمدن نيست. اگر واقعا دولت درك مي‌كند كه مي‌تواند از برنامه ‌اي دفاع ‌كند و به آن معتقد است از آن خوب دفاع و با سعه صدر با نقدها برخورد كند و بعد از طي كردن مراحل قانوني در خصوص نقدها جواب دهد. مثلا‌ اگر گفته مي شود كه طرح تحول اقتصادي تورم‌زاست دولت پاسخ دهد كه تورم زا نيست. يعني با عدد، رقم و مباحث اقتصادي قابل قبول نشان دهد كه طرح تحول، تورم زا نيست. نماينده تهران در مجلس هفتم با بيان اينكه كسي مخالف توزيع عادلا‌نه درآمد نيست گفت: منتهي دو سوال در اين خصوص وجود دارد؛ 1- آيا مي‌شود صرفاً به توزيع انديشيد و از توليد غفلت كرد؟ 2- بازتاب تورم زايي طرح تحول چه مي شود؟ به نظر من اين دو سوال معقول است كه دولت هم مي‌تواند برخورد معقول با آن داشته باشد. در واقع موضوع همين است و بحث خاص ديگري وجود ندارد. منتهي ظاهراً اين مقوله در كشور جانيفتاده و البته ربطي هم به اين دولت ندارد. متاسفانه در كشور ما اهميت نقد جا نيفتاده است. در اين خصوص بايد برگشت و تحليل كرد كه چرا اين گونه مي‌باشد، يعني ريشه هاي آن بايد شناسايي شود. اين استاد دانشگاه ادامه داد: من در حال حاضر نمي خواهم ريشه يابي كنم ولي به نظر من اگر ما يك مقداري به آموزه ‌هاي اسلا‌مي مان توجه كنيم و به سيره نظري وعملي بزرگان دين مان - مخصوصاً ائمه اطهار (ع- ) دقت ‌كنيم به دليل اينكه اين حكومت هم بناي ديني دارد معقول تر بود كه مي بايست با استقبال بيشتري با نقد برخورد مي‌كرديم. براي من خيلي جالب است كه حضرت امير (ع) هيچ گاه نمي گويد كه از من تقدير و تجليل كنيد- اين موضوع خيلي مهم است - به مالك مي‌گويد كه اي مالك مشاوريني را برگمار كه تيزترين انتقادات را از تو بكنند. همچنين از قول ائمه ماست كه بهترين دوست ما كسي است كه عيب‌هاي ما را بگويد . نگاه كنيد بيشترين تاكيد بر نقدها شده تا تمجيدها. اين نكته بسيار دقيقي است. بعضاً گفته مي شود كه اگر نقاط ضعف را مي گوييد نقاط قوت را هم بگوييد ؛ من نمي توانم اين موضوع را بفهمم، براي اينكه نقد سره از ناسره كردن است. وقتي ضعف‌ها را مي‌گوييم خود به خـود قـوت‌هـا گفته مي شود، يعني وقتي ضعف‌ها را مي گوييم ما بقي مطالبي كه عنوان نشده است حتما جزء قوت‌ها بوده است. ضمن آنكه اصحاب نقد بيشتر بايد معايب را بگويند، زيرا در غير اين صورت شائبه تملق و چاپلوسي پيدا مي‌شود . اين موضوعاتي است كه بايد ديد چرا در فرهنگ عمومي جا نيفتاده است . مثلا‌ً آيا اگر ما يك وضعيت بهتري در مردم‌سالا‌ري داشتيم و همچنين اگر تفكيك قوا داشتيم و قوه مقننه كاملا‌ در راس بود باز اين مشكلا‌ت را داشتيم؟ عماد افروغ ادامه داد: چرا به محض اينكه گفته مي شود نقد، برخي مي گويند نقد بايد دلسوزانه و همراه با راه حل باشد؟ بارها بنده اشاره كردم اينكه گفته مي شود نقد، دلسوزانه و همراه با ارائه راه حل باشد ربطي به ماهيت و موضوعيت نقد ندارد . اينها شرط تاثير اجتماعي و اخلا‌قي آن هستند . در واقع اينها ربطي به ماهيت نقد ندارد. نقد بايد معقول ، معتدل و مستند باشد كه خود به خود از دل اين نقد، دلسوزي و راه حل زاده شود، اما اگر ما فقط بياييم بر روي دلسوزي تـاكـيـد كـنـيـم ضـمن آنكه دلسوزي قابل اندازه‌گيري نيست و به گونه‌اي تاكيد بيش از اندازه بر روي دلسوزي باعث خلط انگيزه و انـگـيـخته مي شود و اينكه در نقدها به انگيخته‌ها توجه كنيم آن وقت دوستي خاله خرسه را چكار خواهيم كرد، يعني نقد كاملا‌ دلسوز است اما فهم لا‌زم را ندارد. من فكر مي‌كنم كه به هرحال آن مطلوبي كه ما هميشه در آرزوي او به سر مي برديم كه سعه صدرونقدها شفاف، قاطع، معقول و معتدل باشد به گونه‌اي يا شاهدش نبوديم و يا تحت الشعاع عدم سعه صدرها و تساهل ها قرار گرفته است.وقتي كه فضا براي منتقدين سنگين مي‌شود خواه ناخواه‌‌‌اولين اثري كه اين موضوع برجاي مي‌گذارد اين است كه آن منتقد خوب هم احساس مي‌كند فـضاي مطلوب ومساعدي براي نقد در اختيارش نيست.اين را همواره گفته ام و موضع‌گيري ما همان موضع‌گيري قديم مي باشد و فرقي نكرده است. عضوكميسيون فرهنگي مجلس هفتم ادامه داد: به نظر من دولت مي‌توانست از اين فرصت‌ها استفاده كند و از روز اول هم اين توصيه به او شد كه اين فرصت ها را مغتنم بشمارد اما دولت اين كار را نكرد. الا‌ن هم دير نشده و اگر دولت ادله محكمي در خصوص اينكه طرح تحول اقتصادي هم توجه به وجه توليدي عدالت و هم اينكه از پيامد تورم‌زايي برخوردار نيست دارد، بيايد و دفاع كند.عماد افروغ در ادامه گفت: ضمن آنكه در اين خصوص يك موضوع ديگر هم وجود دارد. چون مجلس در راس است قوه مجريه بايستي مصوبه اي در اين خصوص داشته باشد. تحت هيچ شرايطي قابل قبول نيست كه مجلس از سوي دولت دور زده شود. نمي گويم كه مجلس دور زده خواهد شد ولي بايد به هر حال به گونه اي مجلس در اين خصوص قانع شود و به اين طرح اگر قرار است كه اجرا شود راي مثبت بدهد.اگر مصوبه مجلس در پس اين طرح نباشد عاقبت سوء اجراي اين طرح مضاعف خواهد شد. اين نكته اي است كه به هر حال موضوع و حرف تازه‌اي نيست و از بحث هاي قديمي ما بوده و همچنين يك ضرورت اســـت . مــخــصــوصــاً وقـتــي كــه افــرادي در خصوص طرح تحول، انتقاداتي را مطرح مي كنند كه از يك جايگاه عمومي و وجيهي بـرخـوردار هستند.مثل انتقادات حضرت آيت الله جوادي آملي كه اقتضاي جواب دارد. بـه هـر حـال ايـشـان از عـرصـه عـمـومي بر خاسته‌اند و نقدي را در اين خصوص مطرح كرده‌اند برخلا‌ف بقيه كه از عرصه رسمي بحثي را مطرح كرده و داراي مقام و جايگاهي هستند. اين جا بحث ديگري هم وجود دارد كه فضيلت عرصه عمومي است، يعني به چهره موجهي مثل حضرت آيت الله جوادي آملي بايستي حتماً پاسخ دهند و ايشان را قانع كنند، زيرا ايشان اهل استدلا‌ل و بحث است و مي توان از مبادي استدلا‌ل ايشان با خبر شد و مبادي استدلا‌ل خودمان را هم مطرح و ايشان را قــانــع كــنـيـم. زيـرا بـه هـر حـال حرف و حديث‌هايي در خصوص طرح تحول و زمان اجراي آن مطرح است و دولت مي‌تواند اين حرف و حديث‌ها را كنار بزند و منتقدين را قانع كند. به نظر من اگر نتوانيم به لحاظ استدلا‌ل، حضرت آيت‌الله جوادي آملي را قانع كنيم، پس چه كسي را مي‌خواهيم قانع كنيم؟ به هر حال ايشان كه اهل لجاجت نيست و برخوردهاي احساسي و وابستگي جناحي ندارد، به نظر من اين فرصتي است كه دولت مي‌تواند از طرح خود دفاع كند و در اجراي اين طرح بايستي تمام اركان نظام دخالت كنند. زيرا در غير اين صورت شائبه بحث تكروي مطرح مي‌شود و اين شائبه هم زيبنده نظام جمهوري اسلا‌مي با 30 سال سابقه خدمت نيست. اين استاد دانشگاه با تاكيد مجدد بر اينكه در جامعه ما مسئله نقد نهادينه نشده است، گـفـت: بـا پـاسـخ خـوب و سـعه صدرمان مي‌توانيم كمك كنيم كه موضوع نقد در جامعه نهادينه شود. ضمن آن كه دوباره تاكيد مي‌كنم نقد فرصت مغتنمي در اختيار دولت است. در واقع خود نقدها خدمتي است كه به دولت ‌ها مي‌شود. به وسيله نقد قسمتي از معايب نظام برملا‌ مي شود و دولت از يك فرصت بسيار متنعم شده كه هم متوجه شده اشكال كار كجاست و هم اينكه حداقل در مقام پاسخبر مي‌آيد و قابليت تحمل خودش را بــه رخ مـي‌كـشـد، امـا مـتـاسـفـانـه مـا ايـن موضوعات را در دولت نديديم و توقعي كه ما داشتيم برآورده نشد.افروغ با اشاره به اظهارات چندي پيش خود مبني بر اينكه هيئت رئيسه مجلس هشتم نسبت به هفتم انتقادي‌تر شده است در پاسخ به اين سوال كه گفت: فكر مي‌كنم بهره‌اي نداشته است، يعني در آن دو مسئله‌اي كه من گفتم كه رئيس مجلس انتقادي‌تر مي‌باشد به نظر مي‌رسد كه فقط يك طرفه بوده است، يعني برخلاف مجلس هفتم كه هيئت رئيسه تـعــامــل‌گــرايــي يــك‌ســويـه بـا دولـت داشـت جرقه‌هايي از تعامل‌گرايي دو سويه از سوي رئيس‌ مجلس هشتم ديده شد. من در اين خصوص مثالي مي‌زنم، ازجمله : 1-پيشنهاد براي عزل آقاي كردان كه به هر حال رئيس مجلس پيگير اين قضايا بودو حتي نامه‌نگاري كرد و رئيس كميسيون آموزش و تحقيقات را مامور كرد كه در اين خصوص تحقيق كند كه گام مثبتي بود. اين موضوع مي‌توانست به نتيجه سازنده و به يك رفتار قابل قبولي بينجامد 2- من احساس مي‌كنم درخصوص فرد پيشنهادي بعدي هم - البته من اطلاعي در اين خصوص ندارم- قاعدتا رئيس مجلس بايد اقدامي كرده باشد. البته اين مـوضـوع بـايـد مـستقيما از آقاي لاريجاني پرسيده شود و من هم در جريان قرار گيرم 3- درخـصـــوص بـحــث لايـحــه طــرح تـــحــــول اقتصادي هم كه موضوع عيان و آشـكاري مي‌باشد، گزارشي كه كميسيون مربوطه در اين خصوص داد و من آن را گوش مي‌دادم حكايت از يك نگاه انتقادي و همراه با يــك نـوع تـشـويـش خـاطـر و نـگـرانـي بـود. مشخص است كه نگراني اين كميسيون نگراني كل مجلس مي باشد . من كه هنوز نمي بينم به اين نگراني ها پاسخي داده شده باشد . به هر حال لا‌يحه تحول اقتصادي ، اكنون تقديم مـجـلــس شــده و بــايـد بـبـيـنـيـم مـجـلـس چـه برخوردي مي كند و آيا متناسب با اين برخورد كه حكايت از نگرش انتقادي دارد دولت برخوردي مي كند يا خير. زيرا ممكن استاين گونه قضاوت شود كه به هر حال رئيس مجلس يك فرداست و الزاماً تصميمات او، معرف كل مجلس نيست، بايد منتظر شد و ديد كه مجموعه مجلس چه تصميمي مي‌گيرد. در واقع اگر تصميمي گرفت دال بر تاييد اين لا‌يحه همراه با اصلا‌حاتي، اين موضع رئيس مجلس هم خواهد بود ولي حداقل تا آن زمان به دليل اينكه رئيس مجلس مي تواند تا حدودي معرف اين وجه عمومي مجلس باشد قابل قبول است كه بين دو رئيس دو قوه شاهد تعامل مثبت باشيم، يعني وقتي آقاي لا‌ريجاني به عنوان رئيس مجلس موضعي مي گيرد و اظهار نگراني مي كند نبايد منتظر شد تا ديد كه مصوبه مجلس چه مي شود . اين موضوع مي تواند علا‌متي باشد براي اينكه حداقل رئيس قوه مجريه يك برخورد ملا‌يم تر و لطيف تري با قضايا داشته بـاشـد. نـمـايـنـده تـهـران در مجلس هفتم در خصوص تغيير لحن دولتمردان قبل و بعد از جلسه راي اعتماد به محصولي و اينكه حـتـي پـيـش از جـلـسـه راي اعـتماد، جلسه استيضاح كردان را غيرقانوني مي دانستند، اظهار كرد : من بايد يك نكته اي در اين خصوص عرض كنم، من همواره گفتم كه تعامل مجلس با دولت در مجموع تعامل يك‌سويه بوده ، يعني تعامل دوسـويـه نبوده است و اصلا‌ اين موضوع قابل قبول نيست. زيرا مجلس در راس امور است. البته هيچ‌گاه مجلس در راس امور نبود و حتي زماني كه امام (ره) فرمود مجلس در راس امور است يك ضرورت و يك امر شايسته‌اي را گفتند و اگر اين موضوع برقرار بود ايشان اين موضع‌گيري را نمي‌كردند. در واقع مجلس هنوز نتوانسته در راس امور باشد. اين موضوع الزاما نمي‌تواند ربطي به خود مجلس داشته باشد بلكه بخشي از آن به مجلس برمي‌گردد. در واقع به فهم جايگاه مجلس در نظام حكومت كشور كه به هر حال هنوز به جايگاه مطلوب خود نرسيده برمي‌گردد. وي با بيان اينكه اينگونه اظهاراتاز مقامات دولتي نسبت به مجلس حكايت از نوعي دوگانگي دارد گفت: من اين دوگانگي را تاييد مي‌كنم. به هر حال از يك طرف يك فضاسازي مي‌شود كه هيچ اختلافي ميان مـجـلـس و دولـت نيست كه تا حدي اين اختلافات طبيعي است. از طرف ديگر در جاي ديـگـــري يــك فـضــاســازي مـتـفــاوت مـطــرح مي‌شود. به نظر مي‌رسد يك منطق واحدي وجود ندارد. اگر يك منطق واحدي وجود داشت اولا‌ ما شاهد فضاسازي‌هاي دوگانه نبوديم، ثانيا شاهد يك تعامل دو سويه فعال از سوي طرفين بوديم. در مورد جلسه استيضاح كردان كه عنوان شد غيرقانوني است من متوجه نشدم چرا غيرقانوني است. مگر فقط بايد يك وزير به خاطر عملكردش استيضاح شود؟ كجا چنين موضوعيآمده است؟ ما يك بحثي را داريم با عنوان اسلا‌ميت نظام كه در اين خصوص حضرت امام (ره) فرمودند كه اسلا‌م ويژگي اشخاص حاكم و محتواي حكومت را تعيين مي‌كند. اگر از ويژگي ‌اشخاص حاكم صداقت نباشد در واقع چه چيزي مي‌تواند مهمتر از عنصر صداقت باشد؟ در جمهوري اسلا‌مي اگر ما به عنصر صداقت بي توجهي كـنـيـم ديـگر چه عنصري را برجسته كنيم. ضمن آنكه بارها براين موضوع تاكيد شده كه اصلا‌ صداقت يكي از ويژگي‌هاي حكومت اسـلا‌مـي اســـت.يــكــي از ويــژگــي‌هـايـي كـه خـواجـه نصرالدين طوسي - يكي از بزرگان ما- بر آن اصرار مي‌ورزد. بايستي متوليان حكومت ما از صداقت برخوردار باشند. بنابراين عطف به اين موضوع اين حق مجلس است وكاملا‌ حركتش قانوني بوده زيرا احساس كرده در اين موضوع عنصر صداقت ديده نشده است. مجلس اين استيضاح را سامان داده و كاملا‌ هم درست بود. عماد افروغ ادامه داد: به نظر من زيبنده نبودكه با همه اين بي صداقتي ‌ها، رئيس محترم جمهور از وزير سابق كشور به عنوان الگوي بسيجي ياد كند. من واقعا نمي‌توانم اين موضوع را هضم كنم، يعني چه ربطي وجود دارد ميانبي صداقتي و تفكر بسيجي. اين موضوعات در حالي مطرح مي شود كه ما به تازگي هفته بسيج را پشت‌سرگذاشته ايم.در واقع بسيجي‌ها با صداقت ، اخلا‌ق ، ايمان، شجاعت و اطاعتشان از فرمان رهبري شناخته مي شوند، اما به هرحال اين اطاعت مسبوق به يك صفاتي است كه صداقت از جمله آن است. بنابراين به اين راحتي نمي توان تفكر بسيجي و الگوي بسيجي را تقليل داد به فردي كه حداقل يك بي صداقتي آشكار در پرونده او مشهود است. به نظر من مي توانيم در اين خصوص دفاع كنيم اما دفاع مان نبايد به گونه اي باشد كه الگوها زير سوال و مخدوش شود. اين واقعاً دست ما نيست. يعني ما در مقامي نشسته ايم بگوييم كه چه كسي الگوي چه چيزي است. در واقـع الـگـوها خودشان حرف مي‌زنند و معيارها، معيارهاي روشني هستند و دست من و امثال بـنـده نيست كه الگويي براي اين معيارها مـشـخص كنيم. اگر هم قرار باشد فردي حقيقي الگو را مشخص كند به هر حال مشخص است كه در نظام ما آن فرد نه رئيس جمهور، نه رئيس قوه قضائيه ، نه رئيس مجمع تشخيص و نه رئيس قوه مقننه است بلكه آن فرد مقام معظم رهبري مي باشد. زيرا به هر حال رهبر نظام است . در واقع مـسئله استيضاح كردان مسئله بديهي بود كه اتفاق افتاد و وزير ديگري انتخاب شده است. خيلي از نمايندگان مجلس احساس مي‌كردند اگر قرار است تعاملي بين مجلس و دولت باشد ايـن تـعـامـل در مـعـرفـي وزيـر بـعـدي نمود مي‌داشت. نمود ايــن تـعـامـل دو سـويـه مـثـبـت در ايــن فــرد پـيـشـنـهـادي نـبود. حداقل در اين خصوص بايد راي را ديد. اگر واقعاً معناگرايانه و محتواگرايانه بخواهيم به تعامل دو سويه مجلس و دولت بنگيريم - مخصوصاً در شرايط فعلي - نمود اين تعامل گرايي مثبت دوسويه در اين وزير پيشنهادي نبود. اين استاد دانشگاه ادامه داد: حرف و حديث ‌هايي كه از قــبـــل وجـــود داشـــت و هــمــچـنـيــن هـمـيــن موضوعات كه در روز راي‌گيري موجود بود و همچنين حرف و حديث‌هايي كه بعد از راي‌گيري اتفاق افتاد هيچ آدم عاقل مدبري را در واقع به اين قضاوت وا نمي‌دارد كه اين علا‌مت و نشانه يك تعامل دوسويه است.نه اينكه فكر كنيد چـون راي پـايـيـن اسـت بـه ايـن قـضاوت رسيده‌ايم، خير؛ زيرا اين موضوع سابقه دارد و با نگاهي به گذشته مشخص مي‌شود كه سابقه آن از دو و سه سال پيشآغاز شده است و به اينجا رسيده است كه در آن انواع و اقسام شبهات مطرح شده است.عطف به اين شـبـهـات ‌وعـطـف بـه نـتـيجه راي‌گيري و همچنين عطف به صحبت‌هاي روز راي‌گيري تاييد مي‌شود كه بيانگر يك تعامل دوسويه مجلس و دولت نبود . در واقع نبايد فقط و فقط به قالب توجه كرد بلكه بايد به محتوا هم توجه نمود . يعني اين طور نباشد كه ما يك چيزي بگوييم و مردم هم تابع حرف ما شوند . بايد آنچه كه گفته مي شود منطبق با محتوا باشد . نبايد محتوا چيز ديگري بگويد و واقعيت ها چيز ديگر. من مخالف اين نيستم كه حرف و حديث‌ها بيان شود و در واقع ممكن است برخي اوقات اتفاقاتي بيفتد كه ما مجبور باشيم به لحاظ مصلحت يك چيز ديگري مطرح كنيم و در برخي مواقع توصيه مي شود اما در همه مواقع توصيه نمي شود . بالا‌خره يك عده اهل معنا و درس هستند و متوجه بسياري از معاني مي‌شوند .
جمعه 15 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: آفرينش]

[مشاهده در: www.afarineshdaily.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 54]