تبلیغات

تبلیغات متنی

محبوبترینها

دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024

ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!

بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟

قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران

نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]

9 روش جرم‌ گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد

ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع

خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?

پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟

تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها

آمار وبسایت

تعداد کل بازدیدها : 1840186999

۱۰ انسان پرورش یافته توسط حیوانات!

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

کودک وحشی، به کودکی اطلاق می.شود که از سنین بسیار پایین، دور از اجتماع انسانی زیسته است و از مراقبت و عواطف انسانی، رفتارهای اجتماعی و از همه مهم.تر زبان بشری، چیزی نمی.داند ( یا تجربه.ی بسیار کمی از آن.ها دارد ). بعضی از این کودکان وحشی توسط دیگران ( معمولاً والدین خودشان ) زندانی بوده.اند؛ گاه، والدینی که نمی.توانند از پس اختلالات جسمی و ذهنی کودکانشان بربیایند، آنان را به حال خود رها می.کنند. کودکان وحشی پیش از آن که به حال خود رها شوند یا از خانه فرار کنند، ممکن است مورد سوء استفاده.ی شدیدی قرار گرفته باشند یا آسیب.های روانی جدی بر آن.ها وارد آمده باشد. طبق گزارش.ها، برخی از این کودکان، توسط حیوانات، بزرگ می.شوند و برخی دیگر، به تنهایی در طبیعت وحشی، روزگار می.گذرانند. بیش از صد مورد کودک وحشی گزارش شده است. ما ۱۰ تا از آن.ها را که در زمان خود معروف شده.اند، در اینجا می.آوریم.

۱۰) دینا سانیچار، پسر گرگی هند
تاریخ پیدا شدن : ۱۸۶۷
سن هنگام پیدا شدن : ۶
محل : سکندرا
مدت زمان زندگی در طبیعت : ۶ سال
حیوانات : گرگ.ها

گفته می.شد «دینا سانیچار»، یکی از پسرهایی که در پرورشگاه سکندرا زندگی می.کرد، دچار معلولیت.های ذهنی است. او را در سال ۱۸۶۷، هنگامی که شش سال سن داشت، از غار گرگ.ها بیرون آوردند. چند شکارچی در جنگل.های «بلندشهر» از دیدن پسری که روی چهار دست و پا دویده و به دنبال یک گرگ، وارد لانه.ی گرگ.ها شد، در شگفت ماندند. این چنین بود که دینا سانیچار پیدا شد. آن.ها با استفاده از دود، گرگ و همراهش را بیرون آوردند و گرگ را با شلیک گلوله کشتند.

دینا، در ابتدا، عادات یک حیوان وحشی را از خود بروز می.داد؛ او جامه.هایش را می.درید و از زمین غذا می.خورد. دینا سرانجام غذای پخته را با غذای خام جایگزین ساخت اما هرگز صحبت کردن نیاموخت. ظاهراً دینا به تنباکو هم معتاد شد. وی در سال ۱۸۹۵ مُرد.

۹) کامالا و آمالا، دختران گرگی میدناپور

تاریخ پیدا شدن : ۱۹۲۰
سن هنگام پیدا شدن : ۸ (کامالا)، 1.5 (آمالا)
محل : میدناپور، هند
مدت زمان زندگی در طبیعت : ۸ سال ، ۱ سال
حیوانات : گرگ.ها

شاید یکی از مشهورترین و بحث.برانگیزترین ماجراهای مربوط به کودکان وحشی، ماجرای «کامالا» و «آمالا» باشد. کامالا و آمالا، دو تن از جالب.ترین افراد، در میان کودکان وحشی هستند. این دختران گرگی، کنار هم، در لانه.ی گرگ.ها پیدا شدند. در آن زمان، آمالا ۱۸ ماهه بود و کامالا هشت سال داشت. با این حال، گفته می.شد این دو خواهر نیستند، بلکه در سال.های متفاوتی، به حال خود رها شده.اند یا این که گرگ.ها آن.ها را برداشته.اند.

در همان سال، کشیش «جوزف سینگ» ، یک مبلغ مذهبی که اداره.ی پرورشگاهی در شمال هند را بر عهده داشت، شایعاتی شنید درباره.ی دو موجود شبح.مانند، که در جنگل بنگال، در نزدیکی «میدناپور»، دسته.ای از گرگ.ها را همراهی می.کنند. روستاییان محلی از این ارواح می.ترسیدند، اما بر اساس عرف منطقه، حق نداشتند به گرگ.ها آسیبی برسانند. سینگ، که کنجکاو شده بود، بر بالای یک درخت، مخفیگاهی ساخت مشرف به لانه.ی دسته.ی گرگ.ها. لانه، در واقع، یک پشته.ی قدیمی ده پایی موریانه.ها بود که با گذشت زمان، گود و میان.تهی گشته بود. با بالا آمدن ماه، سینگ، گرگ.ها را دید که یکی یکی بیرون می.آیند. سپس، دو موجود خمیده و ترسناک ظاهر شدند. این دو موجود سرهای خویش را کمی بیرون آوردند، هوای شبانه را بو کشیدند و آن.گاه به بیرون جهیدند. این «اشباح» بر اساس توصیفات سینگ در دفتر خاطراتش، موجوداتی بودند : «…بسیار مخوف و ترسناک…دست، پا و بدنی همچون انسان داشتند، اما سرهایشان، جسم گردی بود از چیزی که شانه.ها و قسمت فوقانی بالاتنه.شان را می.پوشاند…چشم.هایشان، درخشان و نافذ بود و شباهتی به چشم انسان.ها نداشت…هر دوی آن.ها روی چهار دست و پا می.دویدند».

ظاهرا،ً در این دخترها، اثری از رفتار و افکار انسانی نبود. گویی آن.ها ذهن یک گرگ را داشتند. هر لباسی که به تنشان پوشانده می.شد را پاره می.کردند، فقط گوشت خام می.خوردند، هنگام خواب به صورت دایره.ای و خمیده به هم می.چسبیدند، در خواب تکان.های ناگهانی می.خوردند و خرناس می.کشیدند، تنها بعد از طلوع آفتاب بیدار می.شدند، زوزه می.کشیدند و می.خواستند دوباره آزاد شوند. کامالا و آمالا آن.قدر چهار دست و پا راه رفته بودند که تاندول.ها و مفاصلشان کوتاه شده بود، به همین دلیل قادر نبودند پاهایشان را راست نگه دارند یا حتی برای راه رفتن روی دو پا، کوششی نشان دهند. آن.ها هرگز لبخند نزدند و علاقه.ای به ارتباط با انسان.ها نشان ندادند. تنها احساسی که در چهره.شان دیده می.شد، ترس بود. حتی حواس این دو نیز همچون حواس گرگ.ها شده بود. به گفته.ی سینگ، شب. هنگام، چشمان آنان بینایی خارق.العاده.ای داشت و مثل چشم گربه.ها می.درخشید. قدرت شنوایی آن.ها نیز بسیار قوی بود، اما به نظر می.رسید صدای انسان.ها برای گوش.هایشان غریب و غیر قابل شنیدن است.

سینگ، به عنوان مردی فقیر اما تحصیل.کرده، تمام تلاش خود را کرد تا وظیفه.ی خود مبنی بر بهبود حال کامالا و آمالا را به بهترین نحو ممکن انجام دهد. وی که به نظریه.ی رشد گیاه.وار کودکان اعتقاد داشت، این طور نتیجه گرفت که عادات گرگی کامالا و آمالا، به نحوی مانع از بروز آزادانه.ی خصایل انسانی آن.ها می.شود. سینگ احساس می.کرد وظیفه دارد ( حداقل به دلایل مذهبی ) که این این دو دختر را از روش زندگی گرگ.وارشان جدا کند و زمینه.ی ظهور انسانیت دفن.شده.ی آنان را فراهم آورد. متأسفانه، پیش از آن که کار پژوهشی وی پیشرفت کند، دختر کوچکتر، آمالا، بیمار شد و جان داد. این واقعه، برای کامالا که تازه ترسش از انسان.های دیگر و محیط پرورشگاه ریخته بود، ضربه.ی مهلکی محسوب می.شد. کامالا مدت زیادی عزا گرفت و سینگ، می.ترسید او هم جانش را از دست بدهد. اما سرانجام کامالا بهبود یافت و سینگ برنامه.ی بهبودی بیمار را آغاز کرد.

۸) دانیل، پسر بزی آند

تاریخ پیدا شدن : ۱۹۹۰
سن هنگام پیدا شدن : ۱۲
محل : آند، پرو
مدت زمان زندگی در طبیعت : ۸ سال
حیوانات : بزها

پسر بزی آند در سال ۱۹۹۰ در آند، پرو پیدا شد و گفته می.شود که هشت سال توسط بزها بزرگ شده است. وی با خوردن شیر آن.ها و تغذیه از ریشه.ها و دانه.ها زنده مانده بود. دانیل در طبیعت، و با مشخصه.های بارز زندگی وحشی بزرگ شده بود.

او روی چهار دست و پا راه می.رفت و دست.ها و پاهایش آن.قدر زخم شده.بودند که سفت شده و برایش حکم سم را پیدا کرده بودند. وی می.توانست با بزها ارتباط برقرار کند اما نتوانست زبان بشر را یاد بگیرد.

پسر بزی آند پس از پیدا شدن، توسط تیمی از دانشگاه پزشکی «کانزاس» تحت بررسی و آزمایش قرار گرفت. نام او را «دانیل» گذاشتند.

۷) پسر-آهوی کوهی سوریه.ای

تاریخ پیدا شدن : ۱۹۴۶
سن هنگام پیدا شدن : تقریباً ۱۰
محل : صحرای سوریه
مدت زمان زندگی در طبیعت : ۹ سال
حیوانات : آهوان کوهی

پسری که حدوداً ۱۰ سال سن داشت در میان گله.ای آهوان کوهی در صحرای سوریه پیدا شد. او را به کمک یک جیپ عراقی گرفتند، چون می.توانست با سرعت ۵۰ کیلومتر در ساعت بدود. اگرچه وی به طرز وحشتناکی لاغر بود، اما می.گفتند بسیار سالم و تندست است و عضلاتی پولادین دارد. این پسر را گرفتند و دست و پایش را بستند.

به گفته.ی آرمن، پسر-آهوی کوهی سوریه.ای در سال ۱۹۵۵ هنوز زنده بود و سعی کرده بود از وضعیت نامطلوبی که در آن زندانی شده بود، فرار کند. من احساسات شما را با بیان کارهایی که برای جلوگیری از این اقدام او انجام گرفت، جریحه.دار نمی.کنم.

آنچه که Magazine Life در تاریخ ۹ سپتامبر۱۹۴۶ نوشته بود، تا حد زیادی با گزارش.های دیگر مطابقت دارد. گزارش می.گوید یک ماه پیش، گروهی از شکارچیان، پسری پیدا کرده.اند که وحشی و آزاد در میان گله.ای از آهوان کوهی، در دشت سوریه می.دویده است. گویا، وی، که در زمان پیدا شدن ۱۰ الی ۱۴ سال داشت، در کودکی به حال خود واگذاشته شده بود. بعد از پیدا شدن، او را به آسایشگاه بیماران روانی انتقال داده بودند. Sunday Express نیز گزارش مشابهی ارائه کرده، با این تفاوت که سرعت پسر را ۵۰ متر در ساعت قلمداد کرده است نه ۵۰ کیلومتر در ساعت.

۶) بلو، پسر شامپانزه.ای نیجریه.ای

تاریخ پیدا شدن : ۱۹۹۶
سن هنگام پیدا شدن : ۲
محل : نیجریه
مدت زمان زندگی در طبیعت : ۱ سال
حیوانات : شامپانزه.ها

«بلو»، پسر شامپانزه.ای نیجریه.ای را هنگامی که دو سال داشت، در سال ۱۹۹۶ پیدا کردند. والدینش احتمالاً وی را که دچار معلولیت جسمی و ذهنی بود، در شش ماهگی رها کرده بودند، کاری که معمولاً چادرنشینان «فولانی»، ساکنان بخش عمده.ای از منطقه.ی «ساحل» در غرب آفریقا، با کودکان معلولشان انجام می.دهند و امری عادی محسوب می.شود.

بلو که گفته می.شود توسط شامپانزه.ها سرپرستی و بزرگ شده بود، میان یک خانواده.ی شامپانزه، در ۱۵۰ کیلومتری جنوب «کانو» واقع در شمال نیجریه پیدا شد. زمانی که این ماجرا، شش سال بعد در سال ۲۰۰۲ به چند خبرگزاری رسید، بلو در خانه.ی بی.سرپرستان Tudun Maliki Torrey در کانو ساکن شده بود.

بلو، زمانی که تازه پیدا شده بود، مثل یک شامپانزه راه می.رفت، او از پاهایش بهره می.گرفت اما دست.هایش را روی زمین می.کشید. وی شب.ها در خوابگاه به این سو و آن سو می.پرید، بچه.های دیگر را آشفته می.کرد و همه چیز را پرت می.کرد و می.شکست. شش سال بعد، بلو بسیار آرام.تر شده بود، اما همچنان مثل شامپانزه.ها به این سو و آن سو می.پرید، صداهای شامپانزه.وار در می.آورد و چند بار با مشت به سرش می.زد. بلو در سال ۲۰۰۵ از دنیا رفت.

۵) جان سبونیا، میمون-پسر اوگاندایی

تاریخ پیدا شدن : ۱۹۹۱
سن هنگام پیدا شدن : ۶
محل : اوگاندا
مدت زمان زندگی در طبیعت : ۳ سال
حیوانات : میمون.ها

«جان سبونیا» در اوایل دهه.ی ۱۹۸۰ به دنیا آمده بود. وی بعد از مشاهده.ی قتل مادرش به دست پدر خودش، از خانه فرار کرده بود ( احتمالاً در آن زمان حدود سه سال داشته ). باور عام و پذیرفته بر این است که میمون.های سبز آفریقایی (green African vervet monkeys) حداقل تا اندازه.ای مراقبت از او را در جنگل بر عهده گرفته.اند. جان، در سال ۱۹۹۱، وقتی در درختی پنهان شده بود، توسط یک زن یا دختر قبیله ( به نام میلی ) پیدا شد. «میلی» با اهالی روستا بازگشت و در این مورد، نه تنها خود جان در برابر اسیر شدن مقاومت کرد- چیزی که معمولاً اتفاق می.افتد- بلکه خانواده.ای که سرپرستی.اش را بر عهده گرفته بودند نیز، با پرتاب چوب به سمت روستاییان، به دفاع از او برآمدند.

گزارشات اولیه حاکی است که تمام بدن جان با موهایی موسوم به هایپرتریکوسیس پوشیده شده بود. در مدفوع وی، کرم.هایی به طول نیم متر وجود داشت. وقتی او را گرفتند و تمیزش کردند، معلوم شد تمام تنش پر از شکاف و خراش است و زانوهایش به دلیل چهار دست و پا راه رفتن، زخمی است. هویت جان سبولینا در همین زمان مشخص شد. میلی، جان را به «پل و مولی واسوا»، مدیران یک مؤسسه.ی خیریه، سپرد. جان در ابتدا نمی.توانست حرف بزند یا گریه کند اما بعدها یاد گرفت صحبت کند. این بدان معناست که وی پیش از زندگی در طبیعت، تا حدی حرف زدن را یاد گرفته بود.

او حالا نه تنها حرف می.زند، بلکه آواز نیز می.خواند و همراه گروه کر کودکان «مروارید آفریقا» به سفر می.رود. بی.بی.سی، مستندی از ماجرای جان ساخت به نام «گواه زنده» (Living Proof). این مستند در ۱۳ اکتبر ۱۹۹۹ به نمایش درآمد.

۴) ترایان کالدارار، پسر سگی رومانیایی

تاریخ پیدا شدن : ۲۰۰۲
سن هنگام پیدا شدن : ۷
محل : براشوف، رومانی
مدت زمان زندگی در طبیعت : ۳ سال
حیوانات : سگ.ها

«ترایان کالدارار»، پسری رومانیایی بود که سه سال، دور از خانواده.اش، یک زندگی وحشی در پیش گرفته بود. گفته می.شود او به دلیل خشونت.های خانوادگی، خانه.اش را ترک کرده بود. مادرش، «لینا کالدارار»، گفت که پسرش را دوست می.داشته، اما همسرش مرد خشنی بوده و همواره لینا را کتک می.زده. وقتی او ترایان را گم کرد، بسیار آزرده.خاطر شد و این امید را در خود پرورش داد که شاید خانواده.ی دیگری، سرپرستی ترایان را بر عهده گرفته.اند. او گفت : «وقتی فرار کردم، ارتباطم با ترایان قطع شد، با این حال، سعی کردم او را پس بگیرم. هر کاری کردم، او ( پدر ترایان ) اجازه نداد بچه.ام را پس بگیرم. او گفت بچه مال خودش است».

اگرچه ترایان کالدارار وقتی پیدا شد، هفت ساله بود، اما جسم یک بچه.ی سه ساله را داشت. او نمی.توانست صحبت کند، لخت بود و در یک جعبه.ی مقوایی پوشیده با پلی.اتیلن زندگی می.کرد. وی از نرمی استخوان شدیدی رنج می.برد، زخم.های عفونی داشت و جریان خونش احتمالاً به دلیل سرمازدگی، بسیار ضعیف بود. به اعتقاد دکترها، امکان نداشت ترایان به تنهایی زنده مانده باشد. آنان این طور نتیجه گرفتند که تعداد زیادی از سگ.های ولگرد حومه.ی شهر ترانسیلوانیا به او یاری رسانده.اند. وقتی ترایان پیدا شد، جسد سگی در کنارش بود که ظاهراً وی از آن تغذیه می.کرده.

ترایان کالدارار، بعد از آن .که اتومبیل یک چوپان به نام «مونالسکو یوان» از کار افتاد، پیدا شد. آقای یوان مجبور شده بود پیاده از مرتع خود بازگردد. در این زمان او کودک را پیدا کرده، به پلیس خبر داده بود. پلیس کمی بعد ترایان را گرفت. ترایان همچون یک شامپانزه راه می.رفت و خوابیدن زیر تخت را به خوابیدن روی آن ترجیح می.داد. به گزارش دکتر «مرسیا فلوریا»: «او را در وضعیتی حیوانی یافته بودند و حرکات او نیز حیوان.گونه است. این شواهد نشان می.دهند که وی در یک محیط اجتماعی رشد نیافته. وی در نبود غذا، بسیار آشفته می.شود. در تمام مدت به دنبال غذاست. وی بعد از خوردن غذا می.خوابد».

۳) راچام پنگینگ، دختر جنگل کامبوج

تاریخ پیدا شدن : ۲۰۰۷
سن هنگام پیدا شدن : ۲۹
محل : جنگل کامبوج
مدت زمان زندگی در طبیعت : ۱۹ سال
حیوانات : حیوانات مختلف

دختر جنگل کامبوج، زنی کامبوجی است که در ۱۳ ژانویه.ی ۲۰۰۷، در جنگل «ایالت راتانکیری» پیدا شد. خانواده.ای در یک روستای نزدیک به محل، ادعا کردند که این زن، دختر آن.ها، «راچام پنگینگ» است که ۲۹ یا ۳۰ سال دارد ( متولد ۱۹۷۹ ) و ۱۸ یا ۱۹ سال پیش ناپدید شده. ماجرای راچام، به عنوان یک کودک وحشی که سال.های زیادی از عمر خود را در جنگل گذرانده است، پوشش خبری وسیعی داشت.

راچام، پس از آن که در ۱۳ ژانویه.ی ۲۰۰۷، ژولیده، لخت و وحشت.زده، در جنگل.های انبوه ایالت راتانکیری واقع در دورترین نقطه.ی شمال شرقی کامبوج پیدا شد، مورد توجه بین.المللی قرار گرفت. وقتی یک روستایی متوجه شد از غذای موجود در جعبه.ی ناهار خبری نیست، آن ناحیه را تحت نظر گرفت، چشمش به این زن افتاد و چند تن از دوستانش را برای گرفتن او گرد آورد.

پدر راچام، افسر پلیس، کسور لو لانگ، او را از روی زخمی که روی پشتش داشت شناسایی کرد. وی اظهار داشت راچام پنگینگ در سن ۸ سالگی، هنگامی که همراه خواهر شش ساله.اش، گله.ی گاوها را هدایت می.کرد، ناپدید شده بود ( خواهرش نیز همین.طور ). یک هفته بعد از پیدا شدن، راچام در تطبیق خود با زندگی متمدن، دچار مشکل شد. به گزارش پلیس محلی، او تنها می.توانست سه کلمه بگوید : «پدر»، «مادر» و «شکم.درد». یک روانشناس اسپانیایی که این دختر را دیده بود، گفت او «می.تواند چند کلمه بگوید و با دیدن بازی.هایی که در آن.ها آیینه و اسباب.بازی.هایی به شکل حیوانات وجود دارد، لبخند می.زند» اما راچام هرگز به زبانی که قابل درک باشد، صحبت نکرد. او هنگام گرسنگی و تشنگی، به دهانش اشاره می.کرد و ترجیح می.داد به جای این.که به صورت قائم قدم بردارد، روی چهار دست و پا راه برود. خانواده.ی راچام مجبور بودند تمام مدت مراقبش باشند تا به جنگل فرار نکند. راچام پنگینگ بارها سعی کرده بود به جنگل بازگردد. مادرش مرتب ناچار بود لباس.های راچام را را تنش کند زیرا او می.خواست آن.ها را از تنش بیرون بیاورد. بر اساس اظهارات یکی خبرنگار از «گاردین»، خانواده.ی راچام، مراقبت فراوانی از وی به عمل می.آوردند و این زن غمگین و بی.توجه می.نمود، هرچند شب.ها بی.قرار می.شد. در ماه مه ۲۰۱۰، راچام پگینگ به جنگل فرار کرد. علی.رغم جست و جوها، کسی نتوانسته او را پیدا کند.

2) پسر پرنده.ای روسی

تاریخ پیدا شدن : ۲۰۰۸
سن هنگام پیدا شدن : ۷
محل : ولگوگراد، روسیه
مدت زمان زندگی در طبیعت : ۷ سال
حیوانات : پرندگان

در سال ۲۰۰۸، مددکاران روسی، یک «پسر پرنده.ای» پیدا کردند، که مادرش او را در لانه.ی پرندگان بزرگ کرده بود. این پسر تنها می.توانست از طریق جیک جیک کردن ارتباط برقرار کند. به گفته.ی مقامات، این بچه.ی وانهاده.شده را در یک آپارتمان کوچک دو اتاقه در حالی یافته بودند که با قفس.هایی پر از پرنده، غذای پرندگان و مدفوع آنان، احاطه شده بود.

به گزارش روزنامه.ی روسی «پراودا» پسر پرنده.ای از زبان انسانی چیزی نمی.فهمید و با جیک جیک کردن و تکان دادن بازوانش، ارتباط برقرار می.کرد. فعال اجتماعی، «گالینا ولسکایا»، که در نجات کودک از خانه.اش در «کروسکی»، ولگوگراد، شرکت داشت، اظهار کرد مادر ۳۱ ساله.ی این پسر، با او همچون سایر حیواناتش رفتار می.کرده و هرگز با وی سخن نمی.گفته. خانم ولسکایا گفت : «وقتی با او حرف می.زنیم، جیک جیک می.کند».

مقامات روسی اعلام کردند که کودک از لحاظ جسمی آسیبی ندیده است اما از «سندروم ماگلی» رنج می.برد و قادر به برقراری ارتباط عادی با انسان.ها نیست. نام این سندروم، از شخصیت «کتاب جنگل» گرفته شده؛ ماگلی در این داستان، پسربچه.ای است که توسط حیوانات وحشی بزرگ می.شود.

پراودا این گونه نوشت : « ( مادر وی ) از پرندگان خانگی نگهداری می.کرد و به پرندگان وحشی غذا می.داد. هرگز نه پسرک را زده بود و نه بدون غذا رهایش کرده بود، اما هیچ وقت با او صحبت نکرده بود. این پرندگان بودند که با وی ارتباط برقرار کرده، زبان پرنده.ای یادش داده.اند. او فقط جیک.جیک می.کند و وقتی می.فهمد کسی منظورش را متوجه نشده، دست.هایش را مثل پرنده.ها تکان می.دهد». این مادر، بعد از آن. که پسرک پیدا شد، یک فرم رضایت امضا کرد. براساس این فرم، وی باید کودکش را آزاد می.کرد تا تحت مراقبت قرار گیرد. گزارش.ها حاکی از آن هستند که پسر پرنده.ای موقتاً به یک آسایشگاه روانی منتقل شده بود، اما بعد از مدت کوتاهی، او را به مرکز مراقبت.های روانپزشکی فرستاده. بودند.

۱) اکسانا مالایا، دختر سگی اوکراینی

تاریخ پیدا شدن : ۱۹۹۱
سن هنگام پیدا شدن : ۸
محل : بلاگوشچنکا، اوکراین
مدت زمان زندگی در طبیعت : ۵ سال
حیوانات : سگ.ها

«اوکسانا مالای» نه یک کودک وحشی بود، نه یک کودک محبوس، بلکه کودکی بود وانهاده، که بیشتر دوران طفولیت خود را از ۳ تا ۸ سالگی، در لانه.ی سگ.ها، پشت باغچه.ی خانه.ی خانوادگی خود در «نوایا بلاگوشچنکا»، اوکراین، گذرانده بود، هر چند، گاهی به خانه می.آمد و والدین الکلی و اهمال.گر خویش را ملاقات می.کرد.

والدین دائم.الخمر اکسانا، نمی.توانستند از او نگهداری کنند و به همین دلیل اکسانا در سه سالگی از خانه.اش تبعید شد. آنان در منطقه.ای فقیرنشین زندگی می.کردند و سگ.های وحشی بسیاری در آن خیابان.ها پرسه می.زدند. اکسانا در یک کپر، که محل زندگی این سگ.ها بود و پشت خانه.اش قرار داشت، پناه جست. وی تحت مراقبت سگ.ها قرار گرفت و حرکات و رفتارهای آنان را آموخت. رابطه.ی اکسانا با سگ.ها آن.قدر قوی بود که وقتی مقامات برای نجاتش آمدند، در ابتدا توسط سگ.ها رانده شدند. اعمال و صداهای او، تقلیدی از سرپرستانش بود. دختر سگی خرناس می.کشید، پارس می.کرد، روی چهار دست و پا راه می.رفت، مثل یک سگ وحشی قوز می.کرد، پیش از خوردن غذا آن را بو می.کشید و دارای حواس بسیار قوی بینایی، شنوایی و بویایی بود. وقتی اکسانا را نجاتش دادند، او تنها کلمات «بله» و خیر» را می.دانست.

اکسانا، بعد از پیدا شدن، کسب مهارت.های عادی اجتماعی و عاطفی انسانی را دشوار یافت. وی، محروم از هرگونه محرک اجتماعی و فکری، تنها، از حمایت عاطفی سگ.های همراهش برخوردار گشته بود. از آن.جایی که اکسانا در محیط اجتماعی از زبان استفاده نکرده بود، وی در بهبود مهارت.های زبانی با مشکل مواجه می.شد.

اوکسانا در سال ۲۰۱۰، ۲۶ ساله است. او در محل نگهداری معلولین ذهنی نگهداری می.شود و در مراقبت از گاوهای مزرعه.ی کلینیک کمک می.کند. وی گفته است وقتی کنار سگ.هاست، از همیشه خوشحال.تر است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 317]