واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: رمز موفقیت در هفته آخر
تمرکز: چرا؟ چگونه؟ با چه روشی؟ روزهای نزدیک کنکور برای داوطلبان و اولیای آنها از اهمیت خاصی برخوردار است. زیرا بی هیچ تردیدی کنکور با نحوه حضور در آن، تأثیر به سزایی در آینده دور و نزدیک داوطلبان دارد و بی جهت نیست که سالانه بیش از 9 میلیون نفر دانش آموز ، دیپلمه ، فارغ التحصیل، دانشجو، معلم، مدیر، طراح سوال، پشتیبانی، مشاوره، کارکنان آموزش و پرورش، بهداشت و آموزش عالی، نشریات و رسانهها و اولیا و سایر مسئولین آنها درگیر یا علاقه مند به موضوع هستند. یکی از ویژگیهای طبیعی رویارویی با اتفاقهای "ویژه" و غیر قابل تکرار ظهور پدیده اضطراب است و هر چه میزان نامعلومی و ریسک در آن بیشتر باشد میزان اضطراب نیز به همان نسبت بیشتر است و از دیگر سو هر چه نتیجه قابل پیش بینی با نتیجه دلخواه فاصله بیشتری داشته باشد باز هم به اضطراب منجر خواهد شد. با تمام مشکلاتی که در رقابت میلیونی کنکور در ایران وجود دارد و در روزهای نزدیک کنکور فزونی میگیرد ؛ برخی از داوطلبان کنکور با درایت ، تأمل و تیز بینی تمام روزهای نزدیک کنکور را سپری میکنند و بی جهت نیست که همینها جزو افراد موفق کنکور هستند. ویژگی عمده آنها" داشتن برنامه " و" تمرکز" روی آن و" توکل" است. داوطلبان موفق به شکست فکر نمی کنند و در نتیجه برای شکست برنامه ریزی نمی کنند. داوطلبان موفق به جای سیر در رویاهای غیر واقعی ، با تکیه بر واقعیت خود سعی دارند کمی بهتر از آن در کنکور ظاهر شوند و برای همان میزان پیشرفت نیز تلاش میکنند. داوطلبان موفق از دور باطل" اضطراب ، کم کاری، اضطراب" پرهیز میکنند و در صورت نگرانی از سیکل بازخورد منفی یعنی " اضطراب، تلاش، کاهش اضطراب " بهره میبرند. داوطلبان موفق برای روزهای نزدیک کنکور مشابه سایر روزها برنامه دارند و به" وظیفه" فکر میکنند تا به "نتیجه " برسند. داوطلبان موفق هر چند روز در یک کنکور خانگی شرکت میکنند و میدانند که بالاخره کنکور سراسری هم یک آزمون مثل همین آزمونهاست. داوطلبان موفق به اصل " عادی بودن " معتقدند و میدانند با بی خوابی و شب بیداری یا فشرده کاری در چند روز تغییر زیادی در نتیجه حاصل نخواهد شد. بنابراین برنامه " آهسته و پیوسته " خود را ادامه میدهند حتی اگر در سطح متوسط یا پایین قرار داشته باشند. داوطلبان موفق پراکنده کاری نمی کنند و حول برنامه خویش که بیشتر به آزمون اصلاح (try and true) تکیه دارد متمرکز هستند. داوطلبان موفق مواظب فیزیک بدنی خود هستند . زیاد تلاش میکنند اما به میزان عادی غذا میخورند و در ساعات شب بیش از شش ساعت استراحت میکنند و کلی هم نرمش میکنند و میدانند که عقل سالم در بدن سالم است. در اینجا باید یادآوری شود نقش اولیا در کاهش یا افزایش " اضطراب " و در مقابل آن " تمرکز " و " توکل " یک نقش " هم افزا" و مهم است و ما به صورت خلاصه یک نقش مثبت از جانب اولیا در جهت تمرکز داوطلب را ترسیم میکنیم . ولی یا همراه یا پشتیبان داوطلب یک آزمون جامع را ( ترجیجاً از کنکورهای گذشته ) برای داوطلب برای روز مشخصی طراحی میکند ( مثلاً فردا یا پس فردا) و استدلال این است که داوطلب به جای نگرانی در این آزمون خانگی شرکت کند تا وضعیت وی مشخص شود. در نتیجه داوطلب برای اجرای موفق آزمون خانگی متمرکز است داوطلب با تمرکز کامل در آزمون خانگی شرکت میکند این آزمون حتی الامکان با آزمون سراسری مشابه سازی شده است و نتیجه آن توسط اولیا تصحیح و در اختیار داوطلب قرار داده میشود. بی هیچ تردیدی داوطلب در تعدادی از سوالها اشکال داشته است با تأکید بر آنها داوطلب در جهت رفع اشکال آزمون متمرکز میشود با این تأکید مجدد که آزمون بعدی دوباره فردا یا پس فردا گرفته خواهد شد. با تکرار این آزمونهای متوالی داوطلب در یک فرایند " آزمون - اصلاح " درگیر و متمرکز میشود و این درگیری و تمرکز تا روز کنکور ادامه مییابد. نتایجی که از این روش حاصل میشود چنین است: داوطلب در تعدادی آزمون مشابه کنکور شرکت کرده است. داوطلب در حین آزمون روی دانسته های خود متمرکز است. داوطلب پس از آزمون روی ندانستهها یا اشتباههای خود متمرکز و دقیق میشود. داوطلب با چند هزار یا چند صد تست مشابه کنکور آشنا میشود و سعی میکند که اشکالهای خود را به صفر برساند. داوطلب یاد میگیرد که در هنگام پاسخ دادن به سؤالهای عمومی یا اختصاصی روی همان سوالها و درهنگام پاسخ دادن به سوالهای یک درس ، روی همان درس و هنگام پاسخ دادن به سوالهای یک مبحث روی همان مبحث و هنگام پاسخ دادن به یک سوال روی همان سوال متمرکز شود. تمرین تمرکز که با این طریق در روزهای نزدیک کنکور صورت میگیرد ، داوطلب را برای داشتن تمرکز در روز کنکور آماده میکند. آنچه برای همه روزهای زندگی ضروری است این است که نه تنها برای کنکور بلکه برای همه مسیر نیاز به " توکل " داریم بدون شک روزهای کنکور نیز مانند سایر روزها سپری خواهد شد و آنچه که میماند سرشت انسان است که میتوان به آن امیدوار بود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 634]