شاهرخ شاهی: المان های سینمای وحشت را بلدم

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:

نیما شاهرخ شاهی بازیگر «نفرین»، گفت: من به بازی در ژانر وحشت علاقمندم و المان های آن را بلدم و درباره آن مطالعه و تحقیق کرده ام.

به گزارش خبرنگار سینماپرس، نشست فیلم سینمایی «نفرین» با حضور علی و حسن توکل نیا، نیما شاهرخ شاهی، اندیشه فولادوند، سعید واثق، برگزار شد.

آقای واثق کمی از ویژگی های فیلمبرداری این کار بگویید.

سعید واثق(فیلمبردار):۸۰ درصد از فیلمبرداری فیلم "نفرین"در جنگل و زمستان و شب انجام شد در این فیلم دوربین تماما رو دست بود اما تمام حرکات دوربین در خدمت بازیگر,شخصیت ها و کار بود.من متاسفم بابت اینکه چنین فیلمی با چنین سختی هایی ساخته می شود ودر نهایت با چنین اکرانی به دیده شدن آن لطمه وارد می شود .

از نظر من ساخت فیلمی درژانر وحشت خصوصا در ایران کار هر کسی نیست .من فکر می کنم" فیلم نفرین "جزو فیلم هایی است که در این ژانر حرفی برای گفتن داردچرا که فیلمی است که بیننده را جذب می کند و به سهم خودم از تبلیغات محیطی و نوع اکران این فیلم اصلا راضی نیستم.

آقای توکل نیا به تبلیغات محیطی کار و نوع اکران فیلم اشاره شد خود شما به عنوان تهیه کننده از شرایط اکران راضی هستید یا خیر؟

حسن توکل نیا(تهیه کننده):قطعا ما در تلویزیون به دلیل عدم نمایش صحنه های ترسناک با موانعی روبرو شدیم و این موضوع آگهی تلویزیونی این فیلم را با موانعی روبرو کرد و در نهایت ما به این نتیجه رسیدیم که از حضور هنرپیشه فیلم آقای شاهرخ شاهی برای تیزرهای تلویزیونی آن استفاده کنیم تا این معضل را حل کنیم اما بیشتر از این موضوع معضل اکران و تعدد فیلم در سینما به فروش این فیلم ضربه زد.فیلم ما با ۱۷ سانس در حال اکران است.در حال حاضرجغرافیای اکران فیلم "نفرین" مناسب نیست .متاسفانه در ایران یک تهیه کننده و کارگردان با محدودیت هایی برای ساخت فیلم در ژانر وحشت روبرو است . اینگونه فیلم ها بیشتر با تهیه کننده بخش خصوصی ساخته می شود واکثر بدون دخالت و مشارکت بخش دولتی است اما بهتر است که حداقل در مرحله اکران و نمایش فیلم اینطور سنگ جلوی پای این نوع فیلم ها نندازند .باید باور کنیم که سینمای ما به ژآنر های متنوع نیاز دارد.

علی توکل نیا(کارگردان): به نظر من باید ترتیبی اتخاذ شود تا برای همیشه مشکل اصلی اکران برطرف شود.در حال حاضر مشکل اصلی اکران کمبود سالن است . چرا که این نوع اکران به هر ترتیب باعث می شود تا فاجعه فیلم سوزی اتفاق بیفتد . طبیعی است که اگر شرایط اکران بدین صورت باشد اقتصاد سینما روز به روز بدتر خواهد شد اما با توجه به جغرافیای سینما و تعداد سانس هایی که برای اکران فیلم "نفرین" در نظر گرفته شد این فیلم به نسبت فروش خوبی داشت .امار نشان می دهد فیلم ما ظرفیت ۵۰ تا ۶۰ درصدی سالن های نمایش دهنده اش را پر می کند. قطعا ژانر وحشت به حمایت نیازدارد این فیلم در دنیا تماشاگر خودش را دارد و در ایران نیز به همین صورت . من فکر می کنم اگر "نفرین" در اکران شرایط یکسانی داشت و در گروه سینمایی اکران می شد و در جغرافیای مناسب سینما می داشت فروش بهتری داشت .

کمی از پروسه ساخت این فیلم صحبت کنید چه شد که چنین قصه ای را به تصویر کشیدید؟

علی توکل نیا(کارگردان): من فیلمنامه دیگری با نام "قیصرانه"که فیلمنامه بسیار ویژه ای بود و قطعا باید تکنیکی و فنی ساخته می شد پروانه ساخت گرفتم اما ارشاد شرط و شروطی برای ساخت فیلم گذاشت که ما از ساخت آن فیلم منصرف شدیم تا اینکه این قصه کاملا اتفاقی به من پیشنهاد شد و درچند مرحله این فیلمنامه در ارشاد رد شد که بالاخره اقای شمقدری لطف کردند ودستور پروانه ساخت این فیلم را صادر کردند.ما فرصت کمی برای پیش تولید کار داشتیم چرا که باید خیلی زود آن را برای جشنواره فجر آماده می کردیم خیلی راضی هم نبودیم که به این شکل ساخت فیلم را شروع کنیم اما با محدودیت زمانی بسیار زیاد این فیلم را آماده کردیم .

آقای شاهرخ شاهی شما تا پیش از این در "پارک وی" نیز تجربه حضور در ژانر وحشت را داشتید . چطور شد دوباره در این قالب سینمایی ایفای نقش کردید؟

نیما شاهرخ شاهی(بازیگر): من بعد از بازی در فیلم "پارک وی" که نمی دانم دقیقا بگویم که فیلم خوبی بود یا خوب دیده شد و خاطره خوبی که مردم از بازی من در آن فیلم داشتند باعث شد تا تصمیم بگیرم دیگر در ژانر وحشت بازی نکنم و مدتی از بازی در این گونه سینمایی فاصله گرفتم و از اینگه در این ژانر به یک بازیگر کلیشه ای تبدیل شوم ترسیدم .

البته ناگفته نمایند بسیاری از فیلم هایی که در ژانر وحشت ساخته می شود فیلم های موفقی نیستند و خدا را شکر در ژانر وحشت کلیشه نشدم و توانستم توانایی هایم را در ژانر های دیگر نیز نشان دهم ولی به نظر من تجربه کردن نقش های متفاوت بد نیست .من به بازی در این ژانر علاقه مندم و المان هاشو بلدم و درباره آن مطالعه و تحقیق کردم . و فکر می کنم بد نیست که اگر فیلم موفقی در این ژانر ساخته می شود و از من درخواست حضور در آن فیلم می شود بازی کنم .من بعد از بازی در "پارک وی"کمی از این ژانر دور شدم اما سعی می کنم طبق علاقه خودم باز هم به این سمت قدم بردارم .

اما من لازم است تا تشکر کنم از آقایان توکل نیا به این دلیل که اصولا ساخت فیلم در ژانر وحشت حقیقتا جرئت می خواهد و تماشاگران ما با دیدن فیلم های ژانر وحشت سایر کشور ها توقع اش از این فیلم بالا می رود. ساختن فیلم در این ژانر با امکانات و بضاعت سینمای ایران حقیقتا کار سختی است و کمترکسی جرئت ورود به چنین ژانری را دارد. مردم هم این ژآنر را دوست دارند من بعد از "پارک وی"کارهای زیادی بازی کردم اما بیشتر مردم نقش من در فیلم "پارک وی"را در ذهن دارند و این نشان دهنده تاثیر این ژانر در میان مردم است وناراحت هستم از این موضوع که این فیلم از شرایط بد اکران برخوردار است اما خدا را شکر که در این مدت خوب فروخته است و تماشاگرش را جذب کرده است . به نظر من "نفرین"فیلم آبرومند ی است .این فیلم در شرایط نابرابری اکران شد ولی به نظر من در کل توانست حق مطلب را ادا کند.

آقای حاج رمضان شما به عنوان صدابردار چه ویژگی هایی را در فیلم "نفرین"می بینید؟

حاج رمضان(صدابردار): فیلم ساختن در شرایطی که در سینما حاکم است بسیار سخت است و کار در فیلم" نفرین" هم شرایط خاص خودش را داشت خصوصا به لحاظ نور پردازی شرایط ویژه ای حکمفر ما بود ومن هم متاسفم که این فیلم ها در شرایط اکران با بی مهری روبرو شد.

از نحوه چینش بازیگران این کار صحبت کنید .چطور شد که به این ترتیب بازیگران رسیدید؟

علی توکل نیا(کارگردان): من فیلمنامه را که می خوانم در ابتدا ما به ازای در بازیگران موجود پیدا می کنم من فکر نمی کنم برای ژانر وحشت نیاز به ستاره داشته باشیم، چرا که این گونه فیلم ها فیلم هایی هستند که بیشتر به تکنیک و بازیگر خوب وابسته اند نه ستاره حتی فکر می کنم استفاده از بازیگران تئاتر برای بازی در اینگونه فیلم ها مناسب تر است چرا که اصولا بازیگران تئاتر تکنیک بهتری در بازیگری دارند.از نظر من بازیگر مثل نگین انگشتری سینما است این نگین اگر درخشنده تر باشد به ستاره تبدیل می شود و آنوقت ستارهمسئولیتی را متوجه خودش می کند که در ایران کمتر دوستان ما و ستاره های سینما به آن توجه می کنند.مثلا درسینمای دنیا یک فیلم ساخته می شود که دستمزد یکی از بازیگرانش ۲۰ میلیون دلار است اما همان بازیگر در فیلم دیگری بازی می کند که کل بودجه فیلم ۱ میلیون دلار است آن بازیگر می داند و به این آگاهی رسیده است که گاهی یک فیلم آنقدر موجبات دیده شدنش را فراهم می کند که می تواند از دستمزد چند صد دلاری اش بگذرد و عوض آن بهتر دیده شده و مطرح شود .ما متاسفانه بازیگران ما به این نکته توجه نمی کنندکه مثلا ۱۵ فیلم شبیه هم بازی کرده اند که دیگر نقش کشش دیده شدن ندارد .به هر حال برای این فیلم هم من از ابتدا همین کست را در نظر داشتم که خدا را شکر که به سرعت به کست مورد نظر رسیدیم.

درخواست شما از مردم چیست؟

علی توکل نیا (کارگردان):در خواست من از مردم این است که تجربه های نو در سینمای ایران را ببینند و به کارگردان خط بدهد وآنها را به ادامه راهشان تشویق کنند متاسفانه سلیقه عموم مردم در این چند سال به سمتی رفته که تا اسم فیلم کمدی می آید کاملا آن را پس می زند مردم باید از فیلم هایی که در ژانر های مختلف ساخته می شود حمایت کنند و این پیام را بدهند که چه نوع فیلمی را دوست دارند طبیعی است که من به عنوان فیلمساز توجه بیشتری در کارم به خرج می دهم .

در نیمه های اکران این فیلم قرار داریم شرایط حال حاضر سینما را برای این فیلم چطور ارزیابی می کنید؟

حسن توکل نیا (تهیه کننده):در اکران که متاسفانه۲۰ درصد حق این فیلم هم ادا نشد ژاانر وحشت را بجز بخش خصوصی دولت به سمت آن نمی رود این نوع سینما را کسی حمایت نمی کند ولی به هر حال ما باید گروه سینمایی می داشتیم که متاسفانه سینما داران ما نیز در حق این فیلم بی مهری کردند اما خوشبختانه استقبال مردم تا بحال از این فیلم خوب بوده به هر صورت این فیلم آنطور که باید حمایت نشد و امیدوارم با حمایت بیننده و سینما دار بیشتر دیده شود تا دیگران هم جرئت کنند که این ژانر را ادامه دهند تا سینمای ما متنوع تر شود.

من به مدیران دولتی پیشنهاد می دهم که در سال حداقل بودجه ای را به ساخت ژانر سینمای وحشت اختصاص دهند که در سال چند نمونه از این آثار داشته باشیم تا بتونیم در هر فصل یکی از این کارها اکران شود تا مردم از تنوع در اکران برخوردار باشند.

خانم فولادوند چطور شد که بازی در این فیلم را پذیرفتید؟

اندیشه فولادوند (بازیگر): روند حضور من در این فیلم خیلی ساده اتفاق افتاد به این صورت که آقای توکل نیا( تهیه کننده) فیلم ,فیلمنامه را برای من فرستادند و این باب آشنایی من با این گروه شد ودر نهایت به این همکاری منجر شد.اصولا من از هر تجربه تازه ای استقبال می کنم و این قصه را یک قصه چالش برانگیزی برای آکتور می دیدم یعنی من در حین مطالعه فیلمنامه از سکانس سوم تصمیم گرفتم در این فیلم بازی کنم در همان زمان اتفاقا من برای بازی با پروژه دیگری صحبت کرده بودم که من آنقدر به قصه "نفرین" علاقه مند شدم که برای ایفای این نقش از دوستانم در پروژه دیگر خواهش کردم که به من اجازه دهند که من در خدمتشان نباشم که بتوانم این نقش را بازی کنم .

بازی در فیلمی با محوریت ژانر وحشت برای شما چطور تجربه ای بود وچه وجهی از شخصیت هستی در این قصه برای شما جذابیت داشت؟

اندیشه فولادوند (بازیگر):چیزی که در وهله اول به نظر من می رسد همان چالش ها و دیالوگ هایی است که بر مبنای روانشناسی این نقش در بازیگر اتفاق می افتد و من فکر می کنم همه ژانرها در یک جایی با هم مشترک هستند و آن این است که ژانر ها همگی بعد از فرآیند کالبد شکافی قصه تعیین می شوند .یعنی اینکه برای خیلی از ژانر ها تعریف کلاسیک وجود ندارد یعنی ما الان در فیلم هایی که در سال های اخیر در سراسر جهان تولید می شود فیلم هایی زیادی هست که در واقع تنوع در تفکر وجود دارد که به فرایند تعدد ژانر منجر می شود. و خیلی نمی شود تعریف کلاسیکی برای این سبک وسیاق از فیلم ها در نظر گرفت که ما بر مبنی آن بگوییم که این فیلم در چه دسته ای قرار می گیرد ولی من بیشتر از اینکه در واقع المان های ژانر وحشت را در این قصه پیدا کنم قبل از آن المان های روانشاختی من را تحت تاثیر قرار می داد و از آدم هایی که از یک افسردگی دو قطبی و بعد مضمن و یا عمیق می توانند به سمت توهم هایی بروند که کاملا می تواند برای آنها سرنوشت ساز باشد این خیلی برای من اهمیت داشت.

شما تا پیش از بازی در این نقش مطالعات جانبی هم درباره وجوهه شخصیت هستی داشتید؟

اندیشه فولادوند (بازیگر):من وقتی با این نقش مواجه شدم درست بر عکس تمام فیلم هایی که کار کردم فرصتی نداشتم برای بررسی کردن این نقش چون پروسه ساخت این فیلم خیلی سریع انجام شد و اگر شناختی نسبت به این جهان وجود داشته است مربوط به خود من در قبل از مطالعه این قصه است در واقع همان نگاه عمومی به دنیا و انسان و کنجکاوی هایی که در زندگی داریم ما را صاحب یکسری شناخت ها می کند و من مجبور شدم از همان شناخت های اولیه که در زندگی شخصی خودم وجود داشت وام بگیرم چرا که فرصت تحقیقات تخصصی برای این فیلم را نداشتم مثلا من اولین فیلمی که در سینما بازی کردم "سرباز های جمعه "نام داشت آن فیلم دارای یک پیش تولید طولانی بود و من آن زمان فرصت خوبی داشتم برای اینکه درباره معقوله اعتیاد تحقیقات عمیق تری داشته باشم قبل از اینکه آن نقش را بازی کنم ولی متاسفانه در این فیلم فرصت زیادی برای اینگونه مطالعات وجود نداشت.

مصاحبه : خبرگزاری سینمای ایران (cinemapress.ir)

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 106]