تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1835143665
آیت الله عبدالرحمن حیدری
واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: آیت الله عبدالرحمن حیدریدر محضر اهل بیتحاج شیخ عبدالرّحمن حیدرى ایلامى به سال 1304 شمسى در شهر ایلام دیده به جهان گشود. تحصیلات را تا كلاس ششم نظام قدیم ادامه داد. آنگاه به شغل معلّمى روى آورد؛ امّا رؤیایى صادق مسیر زندگى او را تغییر داد. او در آن رؤیا، محضر دوازده معصوم(ع) را در حالى درك مىكرد كه ائمّه هُدى(ع) با جمعى از مردم و دانش آموزان بر او وارد مىشدند، بقچهاى را كه به همراه داشته، باز كرده و قبایى را از آن خارج كرد و بر تن او پوشاند و عصایى به دستش سپرد؛ آنگاه به او دستور داد كه جمله «ولایة علیّ بن أبی طالب حصنی فمن دخل حصنی أَمن من عذابی» را به مردم بیاموزد.وى از خواب برخاست و چون قلم و كاغذ دردسترس نداشت، زغالى را از بخارى بیرون آورد و این جمله را بر دیوار منزل نگاشت؛ جملهاى كه تاریخ هجرتش را رقم زد و سرآغاز راه دیگرى در زندگىاش شد.در بارگاه نورشیخ عبدالرّحمن با هجرت به كربلاى مُعلّا چون كبوترى بر گرد «كعبه شش گوشه» به طواف پرداخت و واژه واژه علم را با توسّل و تعبّد جهت بخشید.از آنجا كه مرهم شهریّه، جراحت فقر او و خانوادهاش را التیام نمىبخشید، با خرید بیل كارگرى، روزها را در باغهاى خارج شهر به آبیارى و شبها را در صحن ابا عبداللّه و حجرهها به تحصیل مىپرداخت.او طى دو سال از ابتداى جامعالمقدّمات تا پایان شرح لمعه را نزد استادان بنام آنزمان چون: آیةاللّه سعید تنكابنى، آیةاللّه جعفر رشتى، آیةاللّه محمد حسین مازندرانى، آیةاللّه یوسف بیارجمندى (والد آیةاللّه محمد هادى معرفت) تلمّذ مىكرد و با رحلت حضرت آیةاللّه سیّد ابوالحسن اصفهانى كربلا را به سوى سامرّا ترك و در مدرسه میرزاىشیرازى فصلى دیگرى از علم و عمل را آغاز كرد.او در مدّت اقامت هشت ساله خود در كنار مرقد امام على النّقى و امام حسن عسكرى(ع) ضمن تحصیل رسائل و مكاسب، در درس خارج فقه و اصول آیةاللّه حاج شیخ مجتبى لنكرانى، آیةاللّه حاج شیخ عبدالرّسول اصفهانى و آیةاللّه حاج شیخ عبداللّه اصفهانى (معروف به حاج شیخ) شركت كرد و از خرمن علم وادب هریك آنان خوشهها چید. در این زمان است كه روح صیقل خورده شیخ عبدالرّحمن در فقر و مصیبت فرزند، او را به حریم نورانى این دو امام همام نزدیك كرده، مورد توجّه و شاهد كرامات این بارگاه نور شد.پس از چندى عطش سیرى ناپذیر علم و معرفت، وى را به بارگاه امیرمؤمنان على(ع) و حوزه نجف اشرف كشاند و در درس خارج آیات عظام سیّد محسن حكیم، سیّد ابوالقاسم موسوى خوئى، حاج سیّد محمود شاهرودى، آقا میرزا باقر زنجانى و آقا شیخ حسین حلّى شركت كرد و در نزد استادان تفسیر، كلام، فلسفه و عرفان نیز زانوى ادب بر زمین زد.آوازه علم و تقواى شیخ عبدالرّحمن او را در زمره هیئت استفتاى برخى از مراجع قرار داد؛ آوازهاى كه در همان روزهاى آغازین ورود به حوزه كربلاى مُعلّا ورد زبان عام و خاص بود. آیةاللّه محمد هادى معرفت مىگوید:عبادت ایشان در حوزه علمیّه كربلا نمونه بود و همه ایشان را به پاكى و تعبّد مىشناختند و چنان گرم تحصیل بود كه حتى یك لحظه را تلف نمىكرد.در محفل انسبا آغاز نهضت اسلامى در ایران و تبعید امام راحل به نجف اشرف، آیةاللّه حیدرى گمشده خود را در وجود امام یافت و جاذبه روحانىاش او را به مدار و محفل انس او كشاند.وى ضمن شركت در درس خارج فقه و امام اصول، در بحث «ولایت فقیه» نیز شركت كرد و همین درس افقى نو را فراروى او گشود و اندیشه سریان فقه در گستره جامعه و به عینیّت رساندن احكام الهى در متن زندگى مردم را، در باورش بارور كرد. او كه پس از سالها تلاش و تحصیل به مقام اجتهاد رسید، بر آن شد تا رسالت الهى خویش را در جامعه به انجام رساند.در ركاب ولایتدر خواستِ كُردهاى فیلى بغداد از آیة اللّه حیدرى به سال 1350شمسى براى ارشاد و تبلیغ در مسجد ابوسیفین، او را وارد مرحله تازهاى از حیات پر بارش مىكرد، او را به جرگه آنانى پیوند مىداد كه با كوله بارى از علم و عصاى تقوا، طلایهدار حركتهاى حماسه و عشق شدند.دستگاه امنیّتى عراق بیش از دو سال حضور وى را در پایتخت تحمّل نكرد. سرانجام پس از دستگیرى وى در مرز بصره، او را به یكى از پاسگاههاى ایرانى تحویل داد. آیةاللّه حیدرى پس از آزادى از اردوگاه، راهىِ شهر جهاد و اجتهاد شد و نزدیك به دو سال بر كرسى تدریس فقه و اصول نشست. آنگاه با درخواست مردم و روحانیّتِ ایلام به زادگاهش باز گشت. با ورود آیةاللّه حیدرى در سال 1354شمسى به شهر ایلام، انقلاب و نهضت روحانیّت در این منطقه جلوهاى تازه به خود گرفت و روحانیّت مبارز ایلام تشكیل شد. در آغاز ورود به شهر با بیان این مطلب كه من نماینده مراجع عظام هستم و حاضربه معرّفى خود به ساواك یا شهربانى نیستم، تهدید ساواك و شهربانى را تهدیدى تو خالى به شمار آورد و اوّلین ضربه روحانیّت را بر پیكر دستگاه حكومتى وارد كرد. آیةاللّه حیدرى در نخستین گام خود در احیاى امر به معروف و نهى از منكر با همیارى مردم خداجو، بلندگوهایى را كه در میادین شهر موسیقىِ مبتذل پخش مىكردند، جمعآورى كرد.خنثا كردن تبلیغات بهائیت در استان، دعوت از دهها روحانى از حوزه علمیّه قم چون: آیةاللّه محمدرضا طبسى، حجّة الاسلام كوشكى و...، تأسیس مدرسه علمیّه باقریّه و تربیت طلّاب، تأسیس بیش از هشتاد حسینیّه و مسجد در سطح استان، تشكیل كلاسهاى تابستانى قرآن و احكام براى خواهران و برادران در مقاطع مختلف سنّى و ترغیب و تشویق مردم در هر چه با شكوهتر برگزار كردن ایّاماللّه، خصوصاً نیمه شعبان، شهر ایلام را به شهرى مذهبى و انقلابى تبدیل كرد و استان را در قبضه قدرت روحانیّت مبارز و تبعیدى شهر قرار داد.ترك شهر از سوى آیةاللّه حیدرى به هنگام ورود شاه معدوم به ایلام خشم دستگاه را نسبت به او دوچندان كرد و از همان زمان بود كه وى مشى تهاجمى خود را آغاز كرد و این روند به گونهاى پیش رفت كه شش ماه پیش از پیروزى انقلاب ادارههاى دولت و دستگاههاى امنیّتى نظام ستمشاهى تنها حضورى سمبلیك را در منطقه ایلام ایفا مىكردند.سپهبد مقدّم رئیس دستگاه امنیّت كه ایلام را از دست رفته دید با نامهاى متظلّمانه و عنوان این مطلب كه این كشور، تنها كشور شیعى است و باید از آشوب حفظ شود، قرآنى را به همراه یك میلیون تومان براى او فرستاد تا او را به سازش بكشاند؛ امّا آیةاللّه حیدرى با عبارتى كوتاه ومحتوایى رسا، نامه سپهبد مقدّم را اینچنین زیرنویس كرد:بعد از سلام، كلام اللّه را بوسیده وبردیده گذاشتم؛ ولى از قبول این گونه پولهایى كه تاكنون از بركت و توجّهات ولى عصر(عج) عادت ننموده ام، معذرت مىخواهم. خداوند متعال ما وشما را به حقّ و حقیقت واسلام واقعى راهنمایى واز ظلم و ستم وخیانت به مسلمانان ودین مبین اسلام نگهدارى (و) محافظت فرماید.حیدرى، 57/1/26آیةاللّه حیدرى نخستین كسى بود كه دادگاه عدل اسلامى را به همین نام شش ماه قبل ازپیروزى انقلاب درمنزل خود بنیان نهاد و به شكایات واختلافهاى مردم رسیدگى مىكرد و نیز اوّلین كسى بود كه حدود اسلامى را قبل از پیروزى انقلاب بدون اعتنا به تهدیدهاى ساواك وشهربانى وقت درمسجد جامع ایلام در برابر دیدگان مردم، جارى ساخت.وى قبل وپس ازانقلاب فرماندهى امنیّتى وحراستى استان ایلام را به دست گرفت و با تشكیل ستادهاى مقاومت و هستههاى ضربت درتمام نقاط استان راه را بر سود جویان وضدّ انقلابها بست.درپیش گرفتن روش پدرانه وگفت و گوى محرمانه با كارمندان دولت وحتى نیروهاى نظامى وانتظامى براى جذب آنان همزمان با خروش مقدّسش بر ضدّ دستگاه ستمشاهى نه تنها نشان از هوشمندى سیاسى و آیندهنگرى او داشت، بلكه همین برخورد موجب شد تا با پیروزى انقلاب اسلامى، بافت ادارى استان با حفظ اسناد ومدارك درخدمت انقلاب باقى بماند.هشدار ایشان به نیروهاى زرهى كرمانشاه و دستور او مبنى برروشن كردن آتش بر روى قلّهها وتپّهها درشبهاى انقلاب، رعب و وحشت را در دلهاى نیروهاى اعزامى ازپادگان كرمانشاه دوچندان ساخت. فریاد اودرمسجدجامع در عكسالعمل به تهدید ساواك مبنى بر دستگیرى طلّاب اعزامى با این بیان كه اگر طلبهاى را بگیرندكافى است تونل را ببندیم. با همین امكاناتى كه داریم، توان آن را داریم كه ماهها با طاغوت بجنگیم، شورى وصفناپذیر در مردم ایجاد كرد و كوره انقلاب را تا روز دوازدهم بهمن شعلهورتر نمود.سرانجام رشادتهاى مردم و جوانان ایلامى با تقدیم شهیدانى به پیشگاه انقلاب، به بارنشست وآیةاللّه حیدرى همزمان با ورود امام در دوازدهم بهمن با آمدن به خیابان وشلیك چند گلوله ازتفنگ خود، پیروزى انقلاب را اعلام كرد وپس ازتشكیل شوراى انقلاب و همآهنگى با شهید مظلوم بهشتى ماهها، یكّه و تنها با تنى خسته، انقلاب را دراستان ایلام هدایت كرد.در مجلس خبرگانآیةاللّه حیدرى درسال 1358شمسى به مجلس خبرگان قانوناساسى راه یافت و از آن پس تا زمان حیات پربارش دو دوره متوالى نمایندگى مردم در مجلس خبرگان را عهدهداربود. نظرها ودیدگاههاى او درخصوص حاكمیّت ولایت مطلقه فقیه درخبرگان قانوناساسى وموضعگیرى او در برابر تفكر لیبرالىِ كسانى چون بنىصدر، بیانگر ژرفاندیشى این پیرفرزانه است. خود او در این باره مىگوید:وقتى اصل ولایت فقیه مطرح شد، بنىصدر كه در صندلى جلو من نشسته بود، به عقب برگشت وگفت: آقاى حیدرى! ولایت فقیه دیگر چیست؟ به او گفتم: تو نمىفهمى یعنى چه!در ستیز با لیبرالیزمنبرد با التقاط و ابتذال، سرلوحه برنامههاى آیةاللّه حیدرى به شمار مىرفت. او همانگونه كه شجاعانه در عصر ستمشاهى پرچم مبارزه با فساد وابتذال را به اهتزاز درآورده بود، در بحبوحه عصر سفسطهگرى گروهكهاى الحادى و التقاطى نیز با موضعى خدامحورانه در سایهسار ولایت فقیه، به فعّالیّت خود ادامه داد و شیرمردان شهر را در راستاى رویارویى با التقاط سازماندهى كرد. از بین بردن جاىگاههاى فروش نشریّات ضدّانقلاب، مبارزه با كتابفروشىها، كتابخانهها، نوارخانهها وخانههاى تیمى منافقین و ممانعت از سخنرانى سران كومله و دمكرات و خروج مفتضحانه آنان از شهر، گامهاى آغازین نیروهاى تحت رهبرى او بود. وضعیّت شهر به نفع نیروهاى انقلاب به گونهاى ورق خورد كه درزمان دولت موقّت بازرگان، هیئت اعزامى نهضت آزادى به ایلام - با ماشینهاى كذایى - حتى جرأت پیاده شدن از ماشین را پیدا نكردند.اعزام جوانان ایلامى به كردستان در كنار كمك رسانى به شهید چمران درزمانى كه ایلام ازسوى منافقین، «قلب كردستان» نامیده مىشد، اززیباترین حركتهاى سیاسى این فرزانه گمنام است كه تأثیرى بس شگرف در روحیّه یاران انقلاب درمنطقه غرب وشمال برجاى نهاد.با این همه، فردانگرى و هوشمندى سیاسىِ آیةاللّه حیدرى را بایددرموضع صریح وقاطع او درمقابل بنى صدروحركت لیبرالیزم جستوجو كرد كه استان ایلام را به كانون تقابل و رویارویى با بنىصدر و خطّ منحط فكرى او تبدیل كرد.آیةاللّه حیدرى با شجاعتى وصف ناپذیر درانتخابات ریاست جمهورى اعلام كرد: بنده كه حیدرى باشم به ایشان رأى نخواهم داد واین سرآغاز حركتى شد كه منجر به ممانعت مردم از ورود بنى صدر در هنگام تصدّى ریاست جمهورى به شهر گشت. بنىصدر كه ورود به شهر را به جهت خشم مقدّس مردم به صلاح خود نمىدید، تصمیم گرفت به مزار شهداى ایلام - كه در 45 كیلومترى شهر قرار دارد - برود؛ ولى در آنجا نیز خانوادههاى شهدا و مردم حزب اللّه ایلام به سوى هلىكوپتر حامل او حملهور شدند وبا پاشیدن خاك برروى اووسردادن شعار «مرگ بر ضدّ ولایت فقیه» و «فرمانده كلّ قوا، خمینى روحخدا» او را مجبور به فرار كردند.عزل بنىصدر از فرماندهى كلّ قوا از سوى امام خمینى در شامگاه همان روز بعد از این واقعه، نقطه عطف و مدالى پرافتخار بر سینه مردمى است كه پیرشان را در این حركت مطیع و فرمانبردار بودند.عشق آیةاللّه حیدرى به آیةاللّه خامنهاى، حجّة الاسلام هاشمى رفسنجانى و شهید مظلوم بهشتى درقاموس واژهها نمىگنجد و همواره این سه یار را امین امام و یاوران راستین انقلاب برمىشمرد ونسبت به تفكر مقابل این سه رادمرد بزرگ تاریخ انقلاب هشدارمىداد.آیةاللّه حیدرى حاكمیّت «قانون خدا» را در گرو حاكمیّت «ولایت مطلقه فقیه» مىدانست وسرافرازى دردنیا وآخرت را پیروى از ولایت مىدانست. چنان كه در وصیّتنامه سیاسى الهى خودمىنویسد:خدمت به اسلام ومسلمانان را در حدّ قوّه وقدرتى كه دارید، ترك نكنید و همواره پیرو رهبر عظیمالشّأن خمینى بتشكن - روحى فداه - باشید. به فرامین آن حضرت عمل كنید كه سرافرازى دنیا و آخرتتان در این است».درنگاه امامعملكرد قاطعانه و شجاعانه آیةاللّه حیدرى درمقابل خطوط انحرافى براى برخى خوشایند نبود، آنان با ایجاد جوّى ناجوانمردانه در صدد به انزوا كشاندن آیةاللّه حیدرى از صحنه سیاست برآمدند. آیةاللّه حیدرى كه حفظ نظام و وحدت نیروهاى انقلاب را بر دفاع از موضعگیرىهاى خودترجیح مىداد، به قم هجرت كردتامشغول تدریس و تحقیق شود.شناخت امام نسبت به زهد وتقوا وموضعگیرىهاى خدا محورانه آیةاللّه حیدرى و همچنین وضعیّت حسّاس منطقه موجب شد كه امام(ره) با حكمى دیگر او را به استان ایلام باز گرداند تا تمام نقشههاى ضدّانقلاب نقش برآب شود.متن حكم حضرت امام(ره) چنین است:جناب مستطاب حجّةالاسلام شیخ عبدالرّحمن حیدرى - دامت افاضاته.مقتضى است جناب عالى در این موقعیّت حسّاس كه مردم احتیاج بیشترى به راهنمایى وارشاد دارند به ایلام بروید و همانند گذشته به ترویج شریعت مقدّسه واصلاح امور ورفع مشكلات مردم اشتغال ورزید وباهمكارى وكمك علماى اعلام - دامت افاضاتهم - و اهالى متدیّن و بالاخص جوانان عزیز جلو تبلیغات سوء دشمنان اسلام ومملكت را بگیرید و وحدت و یگانگى را بهخواست خداى متعال حفظ كنید. موفقیّت و سعادت همگان را از خداى تعالى خواستارم. روح اللّه الموسوى الخمینى.در سنگر جهادآیةاللّه حیدرى باپیروزى انقلاب اسلامى، عدّهاى را براى سركشى و دیدبانى مرز عراق مأمور كرد. وى درچندنوبت بازدید ازپاسگاههاى مرزى وضعیّت منطقه واحتمال شروع جنگ را به اطلاع امام رساند و كمكارى و عدم توجّه از سوى مسئولان امنیّتى را گزارش داد.به جرأت مىتوان گفت: آیةاللّه حیدرى اوّلین مجتهدى است كه با به صدا درآمدن ناقوس جنگ با لباس رزم قامت بست. وى بى درنگ در ساعات آغازین جنگ و پس از سقوط شهر مهران، فرمان تشكیل خطّ پدافندى در تنگه «گنجانچم» را صادر كرد و با پوشیدن لباس رزم و فراخوانى مردم، جوانان و عشایر به مسجد جامع با سخنرانى پرشور خویش فرمان بسیج مردمى را صادر كرد و پس ازپایان سخنرانى به همراه جوانان ایلامى به سمت مهران حركت كرد.در این هنگام نیروهاى ارتش كه باخیانت بنى صدروعدم پشتیبانى او تا منطقه گلان عقب نشینى كرده بودند باآیةاللّه حیدرى ونیروهاى مردمى روبه روشدند. آیةاللّه حیدرى باتهدید نیروها به تشكیل دادگاه صحرایى درصورت عقب نشینى خطّ پدافندى را به منطقه «گنجانچم» یعنى بیست كیلومتر جلوتر از ارتش انتقال داد آنگاه با مأموركردن برخى براى ثبت نام و مسلّح كردن عشایر، به جبهه حال وهوایى دیگر بخشید كه همین جذب نیروهاى مردمى بناى آغازین لشكر مقتدرى به نام امیرالمؤمنین گشت كه درطول تاریخ دفاع مقدّس حماسه هایى درخشان در دفتر مقاومت این مرز و بوم به ثبت رساند.آیةاللّه حیدرى نخستین كسى است كه ستادجذب وهدایت كمكهاى مردمىرا شكل داد. او مسئولیّت این امرخطیر را از ساعتهاى نخست جنگ تاپایان عمر پر بارش بر عهده داشت. درطى سالهاى دفاع مقدّس وآوارگى مردم دركوه ودشتبا تشكیل ستادى مركزى وتقسیم كردن آن به سه محور، به كمك مردم جنگ زده پرداخت.در عملیّات پیروزمندفتح میمك كه نخستین عملیّات نیروهاى اسلام به شمارمىرود وبا همآهنگى ارتش ونیروهاى عشایرى ایلام صورت گرفت، آیةاللّه حیدرى فرماندهى محورى آن را برعهده داشت. ازاینرو، مىتوان او را یكى از پایهگذاران جنگهاى چریكى دفاع مقدّس برشمرد.او در همان آغاز انقلاب بارها مىگفت: من بنىصدر را خوب مىشناسم و همین شناخت او از بنىصدر وى را بر آن داشت تا زمانى كه بنىصدر در رأس فرماندهى كلّ قوا است، یك لحظه جبهه جنگ را ترك نكند. حمایتهاى مادّى و معنوى آیةاللّه حیدرى از رزمندگان اسلام و شركت او در عملیّات فتحالمبین، بیتالمقدّس خاطره عالمان و بزرگانى را زنده مىكند كه در جنگهاى ضدّ استعمارى در طول تاریخ، تسبیحشان قطار فشنگ و محرابشان سنگر و آب وضوىشان خون رخسارشان بود.درعینیّت جامعهدرزندگى روشى زاهدانه وعارفانه داشت و وقتى ازدنیا رفت جزتفنگ، پوستین، عصا، ساعت وتعدادى كتاب از خود چیزى بر جاى ننهاد. در وصیّتنامه خودنوشت: خانه گلین و تیركلافى قم هم از آن من نیست و باید در خصوص تصرّف دركتابها و خانه از امام امت و حضرت آیةاللّه گلپایگانى اجازه گرفت.همواره درمتن جامعه قرارداشت و در سوگ و سوز مردم شریك بود. او در حقیقت نماد و نماینده یكایك مردم به شمار مىرفت و این تجلّى یك امت در پیكره یك مرد تا آنجا پیش رفت كه هرقشرو صنف او را از خود و خود را از او مىدانستند.متواضع بودوكم سخن، ناگفته هایش بیش ازگفته هایش بود. كارهایش را خودانجاممىداد، غذایش ساده و درِ خانهاش شبانه روز به روى همه باز بود. اهل تهجّد وشب زنده دارى بود ؛ امّا از هرگونه تظاهر و ظاهرسازى دورى مىجست ودرعین حالى كه بر قلّه اجتهاد، زهد و عرفان قرارداشت، با زبان ساده و عامیانه بامردم سخن مىگفت. براى سادات احترامى ویژه قائل بود. اگر احساس مىكرد كه پرداخت كننده وجوهات شرعى نظرى دارد، از پذیرفتن آنها خودارى مىكرد.حلقه وصل میان مسئولان ومردم به شمار مىرفت و این از ویژگىهاى منحصر به فرد او به شمار مىرفت.هرگاه باعامّه مردم خلوت مىكرد، مردم را به پیروى از قانون و احترام به قانونگذاران دعوت مىكرد ومىگفت: اینان مهمان شماهستند ؛ ازشهرهاى دور براى كمك به شما آمده اند؛ به آنان احترام بگذارید. گاه باسخنان ملیح به معترضِ مسئولان مىگفت: بگو ببینم تو براى انقلاب چه كردهاى؟.هرگاه با مسئولان مىنشست، دردمندانه مىگفت: ازیاد نبریم؛ اینان ولىنعمتهاى ما هستند؛ اینان ما را به اینجا رساندهاند. از خودگذشتگى و بهخداپیوستگى، او را به مرزى رسانده بود كه از اهانت به خود مىگذشت، امّا اهانت به نظام ومسئولان را بر نمىتابید.اجازه نمىداد كسى باورها واعتقادات مردم را به مسخره بگیرد، با خرافه زدایى وپالایش وپیرایش اعتقادات مردم دردشناسانه و درمانگرانه برخورد مىكرد. بر این عقیده بود كه باید نخست زمینه پذیرش، آنگاه جاىگزینى به فراخور زمان و مكان ایجاد كرد تا فرهنگ پویا و زاویههاى واقعى در متن جامعه شكلى نهادینه به خود گیرد.در مسیر نابسازى فرهنگ، برخورد فیزیكى را جایز نمىدانست و آن را جزو وظایف و رسالتهاى روحانیّت مىدانست، همین نگرش و روش و منش، او را در زمره محییان دین با روش خاصِّ خود قرارداده است كه روشى صددرصد موفّق در راستاى اهداف اسلام و انقلاب بود.امر به معروف، نهى از منكر، اقامه نماز، رسیدگى به اختلافها وشكایتهاى مردم، دستگیرى ازمستمندان، حمایت از روحانیّت و مسئولان نظام و پشتیبانى ازحزب اللّه برنامه هر روز زندگى او بود.خاطرات وخطرات این فصل اززندگى آیةاللّه حیدرى از جذّابترین و شیرینترین حكایات مردانى است كه حماسه حضور و در عینیّت بودن جامعه را بر كنج عزلت و عافیت ترجیح دادند.در وادى رحمتدوستان آیةاللّه حیدرى، زمانى اورا در مسیر لقاى خدا یافتند كه حضرت امام(ره) درعكسالعمل خبر بیمارى ایشان با تأثّر فرمود: دوستان مایكى یكى مىروند.سرانجام این مرد سنگر و محراب، این زاهد و همقدم امام، درنیمه شب یازدهم دى ماه 1365 از جهان دیده بر بست و استان ایلام، رزمندگان اسلام وحزب اللّه را در سوگ خود نشاند.اصرار مردم براى انتقال پیكر مطهّرش به ایلام با پا درمیانى حضرت آیةاللّهالعظمى گلپایگانى پایان یافت. پیكر پاك و مطهّرشان باتشییع باشكوه مردم ایلام وقم ونمایندگى بیت امام و ریاست جمهورى به حرم مطهّر حضرت فاطمه معصومه(س) منتقل و در جوار او به خدا سپرده شد. آرى، او سرانجام با جسم نحیف به دیدار امامان معصومى شتافت كه یك لحظه ذكر و نامشان از لبش نیفتاد و با تمام فقر و تنگدستى دست نیاز را جز بر در خانه آنان كه واسطه فیض الهى بودند، دراز نكرد. امیداست كتابهاى او كه به گفته خود تنها سرمایه زندگىاش به شمارمىرفته است وسالهاى سال با فقر و تنگدستى جمع كرده است در كتابخانهاى كه در سفر رهبر انقلاب حضرت آیةاللّه خامنهاى كلنگ آن به دست نماینده ایشان برزمین زده شد، مورد استفاده نسل فردا قرار گیرد تا به تنها وصیّت او كه شكوفایى علم و فرهنگ در این استان است جامه عمل پوشیده شود.عارف بزرگ حضرت آیةاللّه بهاءالدّینى در ملاقات با جمعى از مردم ایلام فرمود:باید او را در قبرستان ایلام دفن مىكردید تا خدا به یمن وجود او عذاب را از قبرستان شما دور مىداشت.پاینده باد حوزههاى نور و حجرههاى كوچك مدارس علوم دینى كه در هر زمان خیزشگاه مردانى بزرگ و ژرفاندیش بوده وهست وخواهد بود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9316]
-
گوناگون
پربازدیدترینها