واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: سیدالاعلام و ملجا الانام آیت الله العظمی اقا سید محمد باقر سلطانی طباطبایی بروجردی (ره)
مرحوم سید الاعلام آیةاللّه آقاى حاج سیّد محمد باقر سلطانى طباطبائى از چهرههاى مشهور علم و فضیلت و تقوا و از مفاخر اساتید حوزهعلمیّه قم به شمار مىرفت. معظّمٌله به سال 1328 - كه به صحّت نزدیكتر است - یا 1332قمرى در بروجرد در بیت سیادت و ریاست و دانش دیده به جهان گشود. پدرش، آیةاللّه آقاى حاج سیّد على اصغر سلطان العلما بروجردى (م 1342 ق.) فرزند حجّةالاسلام مرحوم حاج آقا مهدى طباطبائى از علما و بزرگان بروجرد بوده است.فقید سعید علاوه بر فضیلت علم و شرافت تقوا، از خاندانى بزرگ كه از مفاخر شیعه بودهاند، برخوردار بود. وى عمّه زاده آیةاللّه العظمى بروجردى و داماد آیةاللّه العظمى سیّد صدرالدّین صدر بود و با مرحوم آیةاللّه العظمى حاج آقا حسین قمى و حضرت امام خمینى، قرابت سببى داشت.معظّمٌله پس از پشت سرنهادن دوران كودكى و نوجوانى و فراگرفتن مقدّمات و سطوح اوّلیّه در شهر بروجرد، به سال 1348قمرىبه حوزه علمیّه قم آمد و دانش معقول و منقول را در مدّت هفت سال از محضر پرفیض حضرات آیاتعظام حاج سیّد صدرالدّین صدر، آقا سیّد محمد تقى خوانسارى و میرزا محمد على شاهآبادى فراگرفت. سپس در سال 1355قمرى رهسپار حوزه علمیّه نجف اشرف شد و حدود دو سال از محضر آیات عظام سیّد ابوالحسن اصفهانى، آقا ضیاء عراقى و شیخ محمد حسین اصفهانى بهره برد و در سال 1357قمرى به بروجرد بازگشت. در سال 1358قمرى به مشهد مقدّس مشرّف شد و حدود ده ماه از بحثهاى فقهى، كلامى و تفسیرى آیةاللّه حاج میرزا مهدى اصفهانى استفاده كرد و مبانى علمى خویش را استوار ساخت. در سال 1359قمرى به قم آمد و به تدریس سطوح عالى (رسائل، مكاسب و كفایه) پرداخت و در كنار آن در دروس فقه و اصول و جلسات استفتاى آیةاللّه العظمى بروجردى شركت جست و سخت مورد توجّه آن فقیه بزرگ قرارگرفت.مجلس درسش آكنده از فضلا و طلّاب بود. بسیارى از شاگردان ایشان اكنون در شمار مراجع معظّم تقلید، اساتید حوزه علمیّه قم، امامان جمعه و جماعت، علماى بلاد و مسئولان خدمتگزار مملكت اسلامى به شمار مىروند.معظّمٌله داراى متانت رفتار و سلامت كردار بود و برحفظ نفس خود از محرّمات و مكروهات وانجام مستحبات پاى مىفشرد. درانجام حوایج طلّاب و مؤمنان كوشا بود و از نام و نشان و شهرت،گریزان، و از هر فرصتى براى خدمت به دیگران بهره مىبرد. سالهاى طولانى عمر شریفش را یكسره به تحصیل، تدریس، تألیف، اقامه جماعت (در مسجد ملّا جعفر بازار) و راهنمایى مؤمنان و حلّ مشكلات مردم پرداخت. در اوّلین دوره مجلس خبرگان قانوناساسى به نمایندگى مردم استان لرستان برگزیده شد و بر مواد قانوناساسى نظارتى دقیق اعمال كرد و هماره از انقلاب اسلامى و رهبرى امام راحل پشتیبانى نمود.تألیفات1.رسالة فى الاستصحاب؛ 2.رسالة فى المطلق و المقیّد؛ 3.رسالة فى الخیارات؛ 4.الفوائد الفاطمیّة فى الاصول (كه این كتاب را به نام حضرت فاطمه معصومه(س) نام نهاده است)؛ 5.رسالهاى در شرح منظومه فقهى، نوشته علّامه میرزا محمد تنكابنى؛ 6.رسالهاى در ادبیّات تنكابنى.سرانجام پس از 85 سال زندگى پرافتخار، در عصر روز شنبه 31 خرداد 1376 (پانزدهم صفر1418) بدرود حیات گفت. با اعلام خبر وفات او، پیامهاى متعدّد در بزرگداشت مقام علمى و عملىاش از سوى مقام معظّم رهبرى، مراجع عالىقدر تقلید، شخصیّتهاى مختلف كشورى صادر شد و در استان لرستان سه روز عزاى عمومى اعلام گردید و پیكر پاكش، پس از یك تشییع با شكوه در قم و نماز آیةاللّه فاضل لنكرانى بر آن، در جوار مرقد حضرت امام خمینى - طابثراه - به خاك سپرده شد و جهانى از علم و عمل را با خود، قرین خاك ساخت.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 263]