واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: ایتنا- در سال.هاي اخير كه با آمدن انواع رايانه و وسايل جانبي آنها و به.روز شدن مادام وسايل ارتباطي، مردم هرچه بيش.تر به دستيابي و خريد تكنولوژي و ارتباطات مشتاق مي.شوند، موضوع زباله.های الكترونيكي به يك معضل تبديل مي.شود.
به گزارش ایتنا به نقل از خبرگزاری ایسنا، زباله الکترونیکی به دستگاه.های الکترونیکی مصرف شده و قطعات آنان همچون تلفن.ها و کامپیوترها، لوح فشرده و... گفته می.شود که حاوی فلزات خطرناکی مانند سرب، کادمیوم و جیوه هستند که در صورت رهاسازی در طبیعت پس از پایان عمر مفید و بازیافت نشدن صحیح آلوده.کننده خطرناک محیط زیست به شمار می.روند.
بر اساس اعلام پایگاه خبری آی سی تی ای، آمار دقیقی از وضعیت زباله.های الکترونیکی در ایران در دست نیست اما عمر مفید این تجهیزات و کالاها در جهان ۲ تا ۳ سال و احتمالاً در ایران تا ۵ سال باشد.
کشورهای توسعه.یافته و در رأس آنها آمریکا، بزرگ.ترین تولیدکننده این تجهیزات به شمار می.روند و گاهی دیده شده که این دستگاه.ها پس از مصرف به کشورهای جهان سوم ارسال می.شوند.
متأسفانه بازیافت غیر اصولی زباله.های الکترونیک در کشورهای جهان سوم به آلودگی.های گسترده در این کشورها منجر شده است.
طبق معاهده.ای که سازمان ملل در سال ۱۹۸۹ برای کنترل روند صادرات زباله.های خطرناک از کشورهای توسعه.یافته به کشورهای فقیر اعلام کرد، هر کشوری می.تواند به طور یک جانبه واردات این کالاها را ممنوع کند و کشورهای صادرکننده باید موافقت کشور واردکننده را جلب کنند.
اما آمریکا هیچ.گاه این قرارداد را امضا نکرده و کشورهایی همچون چین به امید دستیابی به درآمدی ناچیز از محل بازیافت این تجهیزات از امضای این قرار داد خودداری کردند.
طبق آمارها هم.اکنون ۷۰ درصد کامپیوترها و موبایل.های جهان در چین بازیافت می.شود. در سال ۲۰۰۸ نیز وزیران ۱۷۰ کشور جهان در بالی اندونزی گرد هم آمدند تا راه.های بازیافت زباله.های خطرناک از جمله زباله.های الکترونیکی را بررسی کنند.
کارشناسان معتقدند که دفن یا سوزاندن این مواد که به شکل وسیعی انجام می.شود، راه.حل مناسبی نیست یا حداقل آخرین راه.حلی است که باید به آن اندیشید زیرا با دفن این زباله.ها یا انباشته کردنشان در محیط، خرد و شکسته می.شوند و بنابراین مواد سمی موجود در آنها راه خود را به سفره.های آب زیرزمینی می.یابد و سوزاندن آنها نیز تنها گازهای سمی خطرناک وارد محیط زیست می.کند.
تلاش برای تبدیل دیرتر به زباله
می.توان با خرید تجهیزاتی که قابل ترقی دادن هستند، عمر محصول را تا حد ممکن افزایش داد. به طور مثال مانیتور کامپیوتر را برای استفاده نگه داشت و تنها بخش پردازنده مرکزی (CPU) را تعویض کرد و یا می.توان با اضافه کردن حافظه به یک کامپیوتر یا ترفیع نرم.افزاری از آن همچنان استفاده کرد.
اهداء به مناطق محروم
راه.های مختلفی که می.توان در این باره نظر گرفت اهدای وسایل بازمانده یا از دور خارج شده و کار کرده از سیستم.ها به مدارس مناطق محروم و یا برای آموزش تعمیر قطعات به آنهاست. این امر نه تنها مقرون به صرفه است بلکه به نفع محیط زیست نیز هم هست.
کارشناسان محیط زیست بر این باورند که حتی بازیافت بهترین راه برای کامپیوترهای بسیار قدیمی که دیگر قابل ترفیع دادن نیستند یا به ویژه مانیتورهای شکسته شده و غیرقابل استفاده که در واقع کل یک کامپیوتر از شیشه مانیتور گرفته تا پلاستیک کیس، مس موجود در منبع تغذیه، فلزات گران قیمت به کار رفته در مدارها، مودم یا منابع تغذیه می.تواند مورد استفاده قرار گیرد.
راه.حل دیگر برای مشکل زباله الکترونیکی آن است که شرکت.های تولیدکننده مسئولیت سیل عظیم ابتکاراتی را که تولید می.کنند بر عهده بگیرند. در واقع محصولات کهنه را از مشتریان پس بگیرند. ترفیع و بازیافت یک محصول بلا استفاده برای شرکت تولیدکننده آسان.تر است.
بر اساس گزارش پایگاه خبری فضای سبز و محیط زیست ایران که اطلاعات این گزارش از آن گرفته شده است، هم.چنین این وظیفه می.تواند شرکت.های تولیدکننده را وادار کند تا محصولاتشان را به گونه.ای طراحی کنند که آسان.تر قابل بازیافت شوند.
طبق مطالعات اخیر کشور چین با تولید یک میلیون تن زباله در سال دومین تولیدکننده زباله.های الکترونیکی در جهان است و علاوه بر این دومین واردکننده بزرگ زباله.های الکترونیکی نیز است.
استاندار خراسان رضوی در سال گذشته درباره نخستین کارخانه بازیافت زباله.های الکترونیکی کشور در مشهد گفته بود که این کارخانه با ۲۲۰ میلیون تومان هزینه در مدت دو سال و با تلاش هشت نفر از دانشجویان دکترا و ارشد مرکز رشد فناوری دانشگاه فردوسی مشهد ساخته شده است و به بهره.برداری رسید.
به گفته او روزانه ۸۰۰ کیلوگرم زباله الکترونیکی مانند موبایل و رایانه.های مستعمل در این کارخانه پس از انجام مراحل بازیافت به ۱۰۰ کیلوگرم پسماند تبدیل می.شوند و این پسماندها شامل طلا، نقره، مس، قلع، سرب و نقره با درجه خلوص ۹۹ درصد است که برای مصارف صنعتی دوباره به چرخه تولید باز می.گردند.
کارشناسان زیست.محیطی معتقدند، زمین در معرض نابودی است و آلودگی.های زیست محیطی تهدید جدی برای این کره به حساب می.آیند و چند سالی است که دوم اردیبهشت.ماه برابر با ۲۲ آوریل روز جهانی زمین پاک نام گرفته است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 80]