واضح آرشیو وب فارسی:تبیان: نامه ای به یک دوست - عید فطر مبارک
بنام خداوند یگانهدوست عزیزم!امیدوارم که نماز و روزه هایت در ماه مبارک رمضان قبول باشد و خداوند در برابر آن، اجری دوچندان به تو دهد. روزها و شبهای ماه مبارک، سحری و افطاری، سفره ها و میهمانی ها، در کنار گرسنگی و تشنگی، تلاوت قرآن و دعا، مراسم شبهای قدر، با دوستان و آشنایان، مجموعه خاطرات ما از ماهی است که ماه میهمانی خداوند برای بندگانش نام گرفته است. راستی خداوند چه منظوری از این میهمانی دارد و چرا بندگان خود را به این میهمانی دعوت می کند؟ چرا بر عکس میهمانی های دیگر، از میهمانان خود با گرسنگی و تشنگی پذیرایی می کند؟ خداوند خود پاسخ این سؤال را در قرآن داده: «لَعَلَّکُم تَتَّقون» یعنی باشد که تقوا پیشه کنید!راستش عمر ما در گذر است! برای من این سی امین ماه رمضانی بود که روزه گرفته ام! گاهی ماه رمضان در گرمای تابستان بود، آن هم در تابستان گرم قم! گاهی در ایام نوروز! گاهی هم در سرمای زمستان. خاطرات بسیاری از مرحوم مادرم و دیگر نزدیکان و دوستان در این ماه دارم. بسیاری از آنان دیگر در بین ما نیستند و مرحوم شده اند، مثل حاج عباس ، حاج آقاتقی ؛ برخی هم هنوز هستند ولی همه چیز گذشت و از این پس هم می گذرد و به یک خاطره تبدیل می شود! به قول دخترم «ما با این خاطره ها عمر خود را نقاشی می کنیم!» و آن چیزی که می ماند، اعمال ما و آثاری است که آنها بر نفس ما می گذارند، یعنی همان تابلوی نقاشی. اگر خوب باشد ما خوب باقی می مانیم تا قیامت که پاداش جاودانه مان را بگیریم و اگر بد باشد، ما را کثیف و پلید می کند و بر چهره ما ننگی ماندگار به جای می گذارد! درست مثل فرق یک تابلوی زیبا با یک نقاشی کثیف! به تعبیری دیگر این تابلو همان دل ما است که خدا می فرماید: « (روز قیامت) روزی است که مال و فرزندان سودی نبخشد مگر کسی که با قلبی سلیم به نزد خدا آید.»بله! همه این ماه مبارک و گرسنگی ها و سختی های آن برای آن است که عادت کنیم که برای رضای الاهی سختی ها را تحمل کنیم و از خیلی از خواسته های نفسانی مان بگذریم! این راه راهی نیست که کسی به راحتی توفیق پیمودن آن را پیدا کند، بلکه راه بسیار پر پیچ و خم و پر از پرتگاهی است! خداوند ما را در میهمانی خود قدری تمرین می دهد ولی در نهایت جز به خواست او کسی از این راه عبور نخواهد کرد. همین است که در نمازهایمان لااقل روزی ده بار، از او می خواهیم که اهدنا الصراط المستقیم!امروز روز عید سعید فطر است، عید گشودن روزه ها. گویی خداوند میهمانان خود را با بدرقه از این میهمانی خارج می کند! حسرت ساعتها و دقیقه های آن میهمانی بر دل ما باقی می ماند! برخی، از توشه های این میهمانی بهره گرفته اند و برخی دیگر ....! راستش فقط می توانم بگویم این عید بر همه شما مبارک باشد. هر کدام از ما در این ماه، تابلویی از خودمان نقاشی کرده ایم! و اکنون در این روز این تابلو را پیش روی خود مجسم می بینیم! راستش را بخواهید مال من پر از اشکال است و خیلی با آنچه که دوست داشتم فرق می کند! گویی از آنچه می خواستم فاصله گرفته ام! هنوز نیاز به کلی کار دارد! مال شما چطور؟ شاید منظور مولوی هم همین باشد:صورتگر نقاشـم هر لحظه بتی سازم وانگه همه بتها را در پیـش تو بگذارمصد نقش برانگیزم با جانش درآمیزم چون روی تو را بینم در آتشش اندازمعیبی ندارد، خداوند هنوز فرصتش را از ما نگرفته است! هر اشکالی که باشد برای اصلاح آن زمان باقی است. کافی است اراده اش باشد! البته نمی دانیم چقدر وقت داریم ولی هنوز برگه امتحان را از زیر دست ما نکشیده اند ...لندن / چهارشنبه اول شوال 1427
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تبیان]
[مشاهده در: www.tebyan.net]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 3139]