دولت.آبادي كيك تولد بروسان را بريد گردهمايي 80 شاعر كشور در يادبود بروسان و اسلامي

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: عصر روز پنج.شنبه، جمعي هشتادنفره از شاعران شهرهاي مختلف براي نكوداشت غلامرضا بروسان و الهام اسلامي در نشست. فوق.العاده «عصر روشن» گرد هم جمع شدند و شمع.هاي تولد 38سالگي بروسان با حضور پسرش و محمود دولت.آبادي خاموش و كيك تولد او بريده شد.

به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين برنامه كه با حضور اعضاي خانواده.ي اين دو شاعر تازه درگذشته برگزار شد.، عليرضا بهرامي كه اجراي مراسم را برعهده داشت، اين نشست را با شعري از بروسان آغاز كرد و با بيان اين.كه هفت ماه پيش بود كه بروسان روي اين صندلي نشست و براي ما شعر خواند، گفت:. 10 روز پيش در چنين لحظاتي، تك تك ما باخبر شديم كه يكي از دوستان ارزشمندمان را از دست داده.ايم.. درناتواني بشري، آن.چه از دست ما برمي.آمد، اين بود كه دور هم جمع شويم و يادشان را زنده نگه.داريم. قرار است امروز مراسم پاسداشتي باشد براي شعر و شاعري اين دو و ما قرار نداريم سوگواري داشته باشيم؛ زيرا آن.چه سبب شده ما گرد هم بياييم، محوريت شعر غلامرضا بروسان و الهام اسلامي است و قرار است در اين نشست، شعرهاي اين دو را بررسي كنيم و چون در شب تولد رضا قرار داريم و فرداروزي 38.ساله مي.شد، در پايان مراسم، شمع تولدي هم براي او روشن مي.كنيم تا بگوييم او هنوز در بين ما زنده است.

بهرامي همچنين عنوان كرد:. هميشه مي.گفتم اگر بروسان قدر خودش و شعرش را بداند، براي ما يك فرصت فرامرزي خواهد بود. اين به دليل جوهره.ي شعري او بود و نيز نگاه فرامرزي.اش كه روزي او را از مشهد خارج كرد و زماني كه مجموعه شعرش را منتشر .كرد، از برخي مترجمان خواست چند شعرش را ترجمه كنند. اما از همه اين.ها مهم.تر اين نكته است كه خيلي.ها قبل از بروسان بوده.اند كه جوهره شعري خوبي هم داشته.اند؛ اما در ادامه به توفيقي دست نيافته.اند. چرا؟ چون براي كسي همچون بروسان اگر شعر مهم.ترين ركن نبود، يكي از مهم.ترين مقوله.هاي زندگي بود و ما اميدهاي زيادي به او داشتيم. شعر اسلامي هم به.نوعي مكمل شعر بروسان بود.

در ادامه اين نشست، الناز اسلامي ـ برادرزاده الهام اسلامي ـ شعري را از اين شاعر خواند و در متني كه خواند، آمده بود: «افسوس كه مرثيه.خوانان درخت.هاي به پهلو افتاده.، مثل بسته.ي سيگاري در تبعيد از اين دنياي سرشار از ناملايمات كه يك آن چشم از آن.ها برنمي.داشت، خداحافظي كردند و دست در دست هم با ليلاي عزيزم با لباني پر از شعر به آخرين شعرشان رفتند و پشت حوصله.ي نورها دراز كشيدند. الهام تاريخ نوراني ماه شد و رضا به سمت رودخانه.ي استوكس جاري شد.»

سپس محمدهاشم اكبرياني ـ دبير جايزه.ي شعرخبرنگاران ـ در سخناني با اشاره به برگزيده شدن بروسان در اين جايزه، گفت:. سال 1385 مراسم پاياني جايزه.ي شعر خبرنگاران را برگزار .كرديم و بروسان در آن برگزيده شد كه هرگز احساس او را فراموش نمي.كنم. او با روحيه.اي صاف آمد و شعري را كه به مناسبت درگذشت يكي از دوستانش گفته بود، خواند.

اكبرياني در ادامه گفت: ما گاه مرگ.هايي را مي.بينيم كه فكر نمي.كنيم به اين سرعت اتفاق بيافتند. متأسفيم كه بروسان خيلي زود جامعه.ي ادبي ما را ترك كرد و اين امكان را كه بتوانيم از شعرهاي او بيش.تر استفاده كنيم، از دست رفت.

او سپس درباره.ي نقش نهادهاي ادبي در معرفي بروسان، گفت:. فكر مي.كنم خوب است به جاي اين.كه از بروسان حرف بزنم، از نقش نهادهاي ادبي در معرفي چهرهاي ادبي حرف بزنم. از ميان عواملي كه سبب مي.شود يك شاعر در جامعه مطرح شود، بيش از هر چيز، شعر يك شاعر است و بعد فعاليت. خود شاعر است كه بتواند معرفي شود. بروسان در اين زمينه موفق بود و روابطي را كه مي.يافت، هرگز از دست نمي.داد. وقتي از او براي حضور در برنامه.هاي تهران دعوت مي.كردند، به راحتي مسير هزار كيلومتري را مي.آمد.

اين شاعر همچنين افزود:. اما شعر خوب و شاعر فعال بخشي از ماجراست و نهادهاي ادبي به عنوان حلقه.ي واسط، نقش مهمي دارند كه شاعر و نويسنده را به جامعه معرفي كنند. از ميان اين نهادهاي ادبي، يكي رسانه.ها و خبرنگاران هستند كه من ديدم خبرنگاران چه نقشي را در معرفي او داشتند. همچنين نشريات هم در معرفي بروسان مؤثر بودند و گاه صفحاتي از خود را به او اختصاص مي.دادند. جوايز ادبي مستقل نيز در اين ميان مؤثرند. براي بروسان فقط جايزه.ي شعر خبرنگاران نبود؛ جايزه.ي شعر نيما هم نقش داشت. عصر روشن هم در معرفي بروسان مؤثر بود.

اكبرياني گفت:. اگر به تاريخ معاصر هم نگاه كنيم، مي.بينيم نهادهاي مستقل بسيار بيش.تر از نهادهاي دولتي در معرفي شعر و ادبيات جديد اثرگذار بوده.اند. البته اين به اين معنا نيست كه ما نهادهاي ادبي را فاقد نقص بدانيم؛ اما اين نهادها با وجود تمام مشكلات.شان نقش مهمي در معرفي شخصيت.ها داشته.اند و ما همه بايد تلاش كنيم تا بروسان ديگري را به جامعه.ي ادبي معرفي كنيم.

همچنين آرش شفاعي در سخناني بيان كرد: شايد از نگاه بيروني و كساني كه نوع رفاقت رضا را نشناسند، به نظرشان مقداري اين سوز و تاب براي او، طبيعي نباشد. اما كساني كه داغ.دار رضا هستند و او را از سال.ها پيش مي.شناسند، حق دارند دست و دلبازانه براي او غمگين باشند؛ چون آن.ها رفيق عزيزي را از دست دادند و اين بي.تابي حق است و نبايد از آن تعجب كرد.

در ادامه، شفاعي متني را خواند كه در آن به تلاش.هاي بروسان براي رسيدن به جايگاه ادبي.اش سخن گفت و با اشاره به مجموعه.ي شعر «يك بسته سيگار در تبعيد» گفت: اين مجموعه فرصت خوبي بود كه پتانسيل شاعرانه.اش آزاد شود. برخلاف بسياري از ما كه هنوز درگير شعر كلاسيك بوديم، او تنگناي وزن و قافيه را كنار گذاشته بود و در عوض آن.، نگاه تصوير.ياب و حس قدرتمند را در كلمات متبلور مي.كرد.

اين شاعر با اشاره به مجموعه.ي شعر «مرثيه به درختي كه به پهلو افتاده است» گفت:. شعر رضا اصيل و وحشي مانده بود و حسي كه در شعرش جاري بود،. سر پايان گرفتن نداشت.

او در ادامه به نقش بروسان در انتشار شعر شاعران جوان مشهد اشاره كرد و گفت:. مجموعه.اي از آثار شاعران جوان مشهد كه در روابط نشر امكان ديده شدن نداشتند، با تلاش بروسان منتشر شدند و ترس من در اين است كه خلأ وجود انساني به اين اندازه رفيق و عاشق در مشهد باعث شود،. اين امكان از شاعران خوبي كه هرگاه فرصت ديده شدن يافته.اند،. چشم.ها را خيره كرده.اند.، گرفته شود..

در ادامه، عليرضا بهنام ـ شاعر و سخن.گوي جايزه.ي شعر «خورشيد» ـ در سخناني گفت:. من وظيفه دارم از طرف دبيرخانه.ي جايزه.ي شعر « خورشيد»، درگذشت الهام اسلامي، برگزيده.ا.ي در جايزه.ي شعر «خورشيد»، را تسليت بگويم.

او همچنين گفت: غلامرضا بروسان شاعري بود كه شايد بشود گفت بيش از هر شاعر ديگري براي رسيدن در جايگاهي كه قرار داشت.، زحمت كشيده بود. من بروسان را از دهه.ي 70 مي.شناسم و او در جمع.هاي ادبي مشهد چهره.ي شاخصي داشت و چهره.ي متمايز و منحصر به فردي براي خودش بود كه تحت تأثير جريان.هايي كه مي.آمدند و مي.رفتند، نبود. شعر بروسان بي.اعتنا به فراز و نشيب.هايي كه در فضاهاي فرهنگي و ادبي كشور است، راه خودش را دنبال مي.كرد و سعي مي.كرد تحت تأثير اين فضاها قرار نگيرد.

بهنام ادامه داد: بعدها او وقتي كتاب «يك بسته سيگار در تبعيد» را منتشر كرد،. اين اختلاف و شكاف بين شعر او و شعر زمانه.ي خودش بيش.تر احساس مي.شد. شعر او شعري سهل و ممتنع شده بود كه قابل تقليد نبود. برخي ممكن بود فكر كنند شعر او قابل تقليد است؛ اما علي.رغم ظاهر ساده.اي كه شعر او داشت، دست يافتن به چنين غناي شعري كاري دشوار بود.

اين شاعر افزود: عنصري كه در نوع شعر بروسان اهميت زيادي دارد، خود شاعر است؛ كاركرد ذهن خود شاعر است كه مي.تواند موفقيت شاعر را به دنبال داشته باشد و با شعرهايي كه عمدتا آموختني هستند، فرق مي.كند.

بهنام همچنين تأكيد كرد: غلامرضا بروسان شاعري بود كه با اين.كه موفقيت را سخت و با دشواري به دست آورد،. اما باده.ي موفقيت آن.چنان مستش نكرد كه از فكر دوستانش غافل شود.

او يكي از مهم.ترين كارهاي بروسان را جمع.آوري شعرهاي رضا ضيايي.فر دانست و گفت:. ضيايي در اواخر دهه.ي 70 در مجله.ي «كارنامه» با گلشيري همكاري مي.كرد و بر اثر واقعه.اي فوت كرد. 10 سال شعرهاي اين شاعر بر زمين مانده بود و بروسان به محض اين.كه توانست امكاني براي نشر شعر پيدا كند، شعرهاي ضيايي را جمع.آوري و چاپ كرد.

در ادامه اين نشست، مهرنوش قربانعلي با بيان اين.كه شعر و زندگي الهام اسلامي حضور عاشقانه بوده كه به كمال.يابي شعر بروسان منجر شده است، گفت:. شعر بروسان نيمه ديگر شعر اسلامي بود و برعكس.

اين شاعر با خواندن متني درباره.ي ويژگي.هاي شعري الهام اسلامي عنوان كرد: .شعر اسلامي بازخواني.اي است از آن.چه در «آن»هاي زيست او جاري بود. بازتاب موقعيت.هاي فردي.اش بويژه آن.چه او را به نيمه.ي ديگر شعري.اش «غلامرضا بروسان» پيوند مي.دهد،. واگويه.هاي حسي.اش در همراهي و چالش. با او را در خود دارد. شعر او شعري است كه در آغاز است.، تازه مي.خواهد بال باز كند و نگره.هايي اجتماعي يا ظرفيت.هاي تاريخي را پذيرا شود، .كه مجال / بيرحمانه اندك است / و انجام /پيش از آن.چه كه فكر كني اتفاق مي.افتد. از اين.رو در آستانگي را بيش.تر مي.شود در شعر او رصد كرد. نگاه او و سلوك زيستي كه در شعر بازتاب مي.دهد،. سلوكي مبتني بر طمأنينه.، آرامش دوستي و حياتي است. كه در متعارف.ترين صورتش مي.تواند در جريان باشد.

اين شاعر افزود: شعر الهام اسلامي را مي.توان شعري ناميد كه دوره.ي تنيدن پيله براي پرواز را پشت سر مي.گذاشت. و نشانه.هاي رويكرد به نوشتار زنانه در شعر او قابل رؤيت است.

سپس بهرامي متني از نرگس برهمند را خواند كه در آن درباره.ي شعر اسلامي نكاتي بررسي شده بود.

در ادامه.ي اين نشست، جمعي از شاعران اهل تهران و مشهد، شامل پوريا گل محمدي.، رضا ياوري.، عليرضا جهانشاهي. و سعيد پوريوسف شعر خواندند.

محمد آشنا از غرب كشور نيز كه مجموعه.ي شعر الهام اسلامي و غلامر ضا بروسان را به كردي ترجمه كرده است، بخش.هايي از مقدمه.ي اين ترجمه.ها را خواند.

همچنين محمد حنيفي در اين نشست، بخشي از شعر منتشرنشده «مرثيه براي پدر» بروسان را براي حاضران خواند.

در ادامه. نيز مجتبي بروسان، فرزنده بازمانده از غلامرضا بروسان، شعري را براي پدرش خواند:

بيدار شدم

فهميدم سردرگمي.هاي پدرم را دارم

مي.خواستم سوزني بردارم تا فرو كنم در يكي از بندهاي دستم

تا خوني بيايد و اين خواب را باطل كند

او همچنين خواند:

ديگر مي.ترسم

ديگر مي.ترسم از خيابان.ها، جاده.ها، چراغ قرمزها

من قطعا از خوابش هم مي.ترسم

به گزارش ايسنا، پس از آن.كه جمله.هايي از بروسان كه در گفت.وگويي با ياسين نمكچيان درباره محمود دولت.آبادي و آثارش، اولين مواجهه بروسان با او در اختتاميه دور نخست جايزه شعر خبرنگاران و ديدارهاي بعدي گفته شده بود، خوانده شد، محمود دولت.آبادي در سخناني گفت: در راه كه مي.آمدم، مي.گفتم در درون انسان جوان خطرهايي زيادي نهفته است. در جواني لازم است يك نگاه مراقب كم.رنگ از گوشه به جواني داشته باشيم. جواني يك اتفاق حيرت.انگيز است كه انسان از آن با شتاب عبور مي.كند. اگر آن نگاه پنهان مراقب نباشد، در همه.ي لحظه.ها همه.جور خطري مي.تواند در كمين باشد و هست.

اين داستان.نويس پيشكسوت ادامه داد:. دست برقضا من ديشب درباره.ي مقوله.ي سرعت جواني چيزي نوشتم به نام نيرويي كه با شتاب توأم است. از خودم مي.پرسم چه وجه تفاوت و تمايزي هست از طرف انسان نسبت به زمان در سني كه من هستم و در سني كه من بودم، بيش از نيم قرن پيش.

دولت.آبادي همچنين عنوان كرد: به نظرم رسيد مدعي بشوم نيروي جواني خاصيتش سرعت است نسبت به زمان. شنيد.ه.ايم و خوانده.ايم كه به سرعت نور اگر بتوان حركت كرد، مي.تواني در زمان باقي بماني. نيروي جواني همان سرعت است. اگر در جواني زمان را احساس نمي.كنيم و زندگي مي.كنيم.، از آن نظر است كه شتاب و سرعت دروني ما مي.رود كه برابري كند با زمان و اگر در سال.خوردگي جا مي.مانيم، از آن است كه شتابي را كه بتواند به سرعت زمان نزديك شود، از دست مي.دهيم.

دولت.آبادي تاكيد كرد:. آن شتاب مقدس است و در هديه.اي به نام جواني به انسان داده مي.شود.، و حتما بايد يك نگاه مراقب به خودش داشته باشد.

اين نويسنده. با اشاره به سانحه.ي تصادف بروسان و اسلامي در جاده.ي قوچان - شيروان، گفت: من آن جاده.ي بي.رحم را مي.شناسم و از وقتي كه اين خبر را شنيده.ام، فكر مي.كنم كه كاش در شتاب مقدس جوانان ما، آن نگاه مراقب مي.توانست تأمل بيش.تر و تحمل بيش.تري را توصيه كند. براي اين.كه آن شتاب و آن سرعت و آن عشق، مقدس هستند؛ پس به مراقبت نياز دارند.

او در عين حال تأكيد كرد:. اشاره.ي من به يك اتفاق فيزيكي نيست؛ منظور من هم وسيع.تر و هم عميق.تر از يك واقعه است. همه.ي آن چيزي كه به عنوان جواني در شما به وديعه نهاده شده است، نبايد در جوشش و غليان بماند. اين احساس اگر در حد يك مفهوم قدسي است، به مراقبت نياز دارد. در نتيجه به نظرم رسيد كه صرف نظر از تأثر شديد خودم و همه.ي آن.هايي كه رضا را مي.شناختند، يا نمي.شناختند، اين نكته را بگويم كه ممكن است براي اكنون و آينده مناسب باشد.

پس از صحبت.هاي دولت.آبادي، شمع.هاي كيك تولد 38سالگي غلامرضا بروسان توسط پسرش و محمود دولت.آبادي خاموش شد.

در ادامه، رسول يونان شعر خواند و با اشاره به جمعيت حاضر در سالن، به توجه به شاعران پس از مرگ آن.ها اشاره كرد.

همچنين خواهر غلامرضا بروسان از زحمت.هايي كه براي گرامي.داشت ياد بروسان و اسلامي كشيده شده است، تشكر كرد.

پايان.بخش مراسم نيز پخش صداي شعرخواني غلامرضا بروسان بود.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 66]