سرطان خون

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: سرطان خون یا لوسمی یا لوکمیا بیماری پیشرونده و بدخیم اعضای خون ساز بدن است. این بیماری در اثر تکثیر و تکامل ناقص گویچه.های سفید خون و پیش سازهای آن در خون و مغز استخوان ایجاد می.شود. واژه لوسمی به معنی خون سفید است. لوسمی یکی از چهار سرطان شایع در میان کودکان است.
در بیماری لوکمی یا همان سرطان خون، مغز استخوان به صورت غیر عادی، مقدار بسیار زیادی سلول خونی تولید می.کند. این سلولها با سلولهای خون نرمال و عادی متفاوت هستند و درست عمل نمی.کنند. درنتیجه، تولید سلول.های سفید خون طبیعی را متوقف کرده و توانایی فرد را در مقابله با بیماری.ها از بین می.برند.
سلول.های لوکمی همچنین بر تولید سایر انواع سلول.های خونی که توسط مغز استخوان ساخته می.شود از جمله گلوبول.های قرمز خون که اکسیژن را به بافت.های بدن می.رسانند، و پلاکت.های خونی که از لخته شدن خون جلوگیری می.کنند، اثر می.گذارند.
نشانه ها:
نشانه.های نمادین لوکمی موارد زیر می.باشند: کم.خونی که با رنگ پریدگی و سستی یا خستگی مشخص می.شود، کبودی پوست، لثه.های متورم و خونین، تب خفیف (۳۸/۵ درجه). غده.های لنفاوی متورم (با اینکه غده.ها نه دردناک و نه قرمز می.باشند). درد استخوان، خونریزی شدید و پی.درپی و پدیدار شدن خون در ادرار یا مدفوع کودک.
نشانه.هایی همانند علایم لوکمی می.توانند در کودکانی که از اختلالات گوناگون دیگری رنج می.برند نیز ظاهر شوند. پزشکان وقتی به لوکمی مشکوک می.شوند که نشانه.ها نمادین آن با بزرگی جگر یا طحال همراه باشند. هنگامی شک بیشتر می.شود که سلول.های سفید سرطانی در لام خون محیطی دیده شود. تشخیص با آزمایش مغز استخوان قطعی می.شود.
انواع سرطان خون:
لوسمی بر اساس نوع گویچه سفید خون که دچار تراریختگی و سرطان شده به دو دسته تقسیم می.شود:لنفوئیدی یا لنفوبلاستی: این نوع لوکمی سلول.های لنفاوی یا لنفوسیت.ها را تحت تاثیر قرار می.دهد که بافت.های لنفاوی را می.سازند. این بافت جزء اصلی سیستم ایمنی بدن است و در قسمت.های مختلف بدن از جمله غدد لنفاوی، طحال یا لوزه.ها یافت می.شود. میلوئیدی یا مغز استخوانی: این نوع لوکمی سلول.های مغز استخوانی را تخت تاثیر قرار می.دهند. سلول.های مغز استخوان شامل سلول.هایی است که بعداً به گلبول.های قرمز، گلبول.های سفید و سلول.های پلاکت ساز تبدیل می.شوند. همچنین هر دو دسته لوسمی به دو نوع حاد و مزمن تقسیم می شوند: لذا چهار نوع کلی لوسمی داریم (all، cll، aml، cml)
سبب.شناسی
پزشکان علت دقیق لوکمی را نمی.دانند. به نظر می.رسد عوامل ژنتیکی و محیطی در بوجود آمدن این بیماری نقش داشته باشند. مانند هر سرطان دیگری، عامل مستعد و پیشتاز در ایجاد لوسمی به هم خوردن نظم تقسیم سلولی است. پژوهش.های انجام شده روند بدخیمی بیماری لوسمی را به این عوامل ارتباط می.دهند:
* ژنتیک: ناهنجاری.های ژنتیکی نقش بسیار مهمی در رشد لوکمی در بدن دارد. برخی بیماری.های ژنتیکی مثل سندرم داون، احتمال ابتلا به لوکمی را بالا می.برد.
* قرار گرفتن در معرض پرتوهای یونیزه کننده و برخی مواد شیمیایی خاص: افرادی که در معرض پرتوهای شدید قرار گیرند مانند بازماندگان بعد از حملات اتمی یا رویدادهای رآکتورهای هسته.ای، احتمال دچار شدن به لوکمی در آنها بیشتر است. قرار گرفتن در معرض برخی موادشیمیایی خاص مانند بنزین نیز می.تواند احتمال ابتلا به لوکمی را افزایش دهد.
* نارسایی سیستم ایمنی طبیعی بدن
* سن در میان بزرگسالان: آمادگی ابتلا به لوسمی با افزایش سن ارتباط مستقیم دارد. افراد بالای ۵۵ سال باید بیشتر مراقب علایم هشدار دهنده این بیماری باشند. با این حال لوسمی می.تواند کودکان را هم در هر سنی گرفتار کند ولی بیشتر در سنین سه تا چهار سال اتفاق می.افتد.

روند تشخیص
بیماری می.تواند با شتاب یا به کندی پیشرفت کند. نزدیک ۲۵ درصد گونه.های لوکمی در جریان یک معاینه بالینی معمولی و پیش از اینکه نشانه.ها بیماری ظاهر شوند تشخیص داده می.شوند. پزشکان معمولاً لوکمی مزمن را با آزمایش خون ساده قبل از شروع علائم تشخیص می.دهند. روند تشخیص می.تواند دربرگیرنده موارد زیر باشد:
* آزمایش جسمی: شناسایی نشانه.های فیزیکی و جسمی لوکمی مثل رنگپریدگی ناشی از کم خونی، و ورم غده.های لنفاوی، کبد یا طحال
* آزمایش خون: شمارش تعداد گلوبول.های سفید یا پلاکت.های خون
* آزمایش سیتوژنتیک: این آزمایش تغییرات ایجاد شده در کروموزوم.ها، ازجمله وجود کروموزوم فیلادلفیا را بررسی می.کند.
* آزمایش نمونه مغزاستخوان
برای تایید تشخیص لوکمی و تعیین نوع و میزان پیشرفت آن در بدن، نیاز به آزمایش.های بیشتر است.

درمان
در سالهای اخیر، با به کارگیری داروهای ضد سرطان موثرتر، طول عمر بیماران مبتلا به لوکمی افزایش پیدا کرده است. این داروها موجب فروکش.کردن نشانه.های بیماری می.گردند به طوریکه نشانه.ها در جریان درمان بیماری بدتر نمی.شود و حتی بیماران تا اندازه.ای درمان می.شوند. درمان لوسمی بستگی به نوع لوسمی، وضعیت بیماری در شروع درمان، سن، سلامت عمومی و چگونگی واکنش بیمار به نوع درمان داردکه گاها منجر به سلامت کامل این بیماران میشود . از مهمترین عوامل در بهبود بیماری برخوردار بودن بیمار از روحیه بالا جهت مقابله با این بیماری است .
شیوه درمان این بیماری می.تواند شامل موارد زیر نیز باشد:
* شیمی درمانی
* پرتو درمانی
* پیوند مغز استخوان و پیوند سلول.های بنیادی که در این روش مغز استخوان فرد بیمار با مغز استخوان سالم جایگزین می.شود تا بیمار بتواند مقادیر بالای داروهای شیمی درمانی و یا پرتودرمانی را دریافت کند.
روند تشخیص
بیماری می.تواند با شتاب یا به کندی پیشرفت کند. نزدیک ۲۵ درصد گونه.های لوکمی در جریان یک معاینه بالینی معمولی و پیش از اینکه نشانه.ها بیماری ظاهر شوند تشخیص داده می.شوند. پزشکان معمولاً لوکمی مزمن را با آزمایش خون ساده قبل از شروع علائم تشخیص می.دهند. روند تشخیص می.تواند دربرگیرنده موارد زیر باشد:
* آزمایش جسمی: شناسایی نشانه.های فیزیکی و جسمی لوکمی مثل رنگپریدگی ناشی از کم خونی، و ورم غده.های لنفاوی، کبد یا طحال
* آزمایش خون: شمارش تعداد گلوبول.های سفید یا پلاکت.های خون
* آزمایش سیتوژنتیک: این آزمایش تغییرات ایجاد شده در کروموزوم.ها، ازجمله وجود کروموزوم فیلادلفیا را بررسی می.کند.
* آزمایش نمونه مغزاستخوان
برای تایید تشخیص لوکمی و تعیین نوع و میزان پیشرفت آن در بدن، نیاز به آزمایش.های بیشتر است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 59]