واضح آرشیو وب فارسی:شبکه خبر: اگر مي خواهي با چشم هايت ببيني...
زمان جنگ نبودم. فرزند پايان جنگم. نمي دانم آنان كه بوده اند چه حسي داشته اند و چه ديدند و چه كردند. تو هم اگر نمي داني و مشتاق دانستن اش هستي مي تواني با من همراه شوي. يا نه اگر مي خواهي با چشم هايت ببيني سري به "گنجينه شهدا" بزن.
سرويس فرهنگي برنا:
«شهيد! هيچ مي داني امروز لباس تيرخورده ات را مي نگرم...؟ مي دانم كه اكنون نظاره گر حالاتم هستي. بر من خرده مگير. خرده مگير اگر مي بيني كفش هاي روي مين رفته ات را مي بينم و تنها نمي از اشك چشم هايم را مي پوشاند.
نمي دانم. مي خواهم با تمام وجودم با غرور بگويم كه شهيد! آسوده باش، خونت را پاس مي دارم. شهيد! آسوده باش كه چنان از شجاعتت الگو گرفته ام كه بار ديگر اگر جنگي پيش آمد با صلابت از ايران دفاع مي كنم.
اما در ميانه فرياد زدن مي شكنم. من هنوز تو را هم نشناخته ام چه رسد به شجاعتت را...!»
زمان جنگ نبودم. فرزند پايان جنگم. نمي دانم آنان كه بوده اند چه حسي داشته اند و چه ديدند و چه كردند. تو هم اگر نمي داني و مشتاق دانستن اش هستي مي تواني با من همراه شوي. يا نه اگر مي خواهي با چشم هايت ببيني سري به "گنجينه شهدا" بزن.
"گنجينه شهدا" چيست؟
مي گويند: «موزه «گنجينه شهدا» از سال 59 افتتاح شد. براي پاسداشت فرهنگ ايثار. با نمايش هنرهاي تجسمي. در ادامه راه اسناد و آثاري هم بر آثار فوق افزوده و اين گونه «موزه شهدا» در تاريخ 5 مهرماه 75 از سوي هاشمي رفسنجاني؛ رييس جمهور وقت افتتاح شد.
استقبال زياد مردم و اضافه شدن آثار به جامانده از شهيدان ساماندهي و تكميل را مي طلبيد. بر همين اساس در تاريخ 12 بهمن ماه سال 84 از سوي قاليباف؛ شهردار تهران بازگشايي شد.
و اما بخش هاي مختلف موزه:
* آمفي تئاتر
آمفي تئاتر در بدو ورود خودنمايي مي كند. با ظرفيت 120 نفر. مي گويند:«براي بازديد كنندگان بر اساس اقتضاي سنشان فيلم و نماهنگ پخش مي كنيم.»
*
سالن شهداي ترور
در انتهاي راهروي ورودي و در اولين مرحله بازديد از موزه وارد سالن "شهداي ترور" مي شويم. اين سالن از سه بخش "شهداي قبل از دوران انقلاب اسلامي" –شهداي قيل و صدر مشروطيت و مبارزه با رژيم شاهنشاهي-، "شهداي دوران انقلاب اسلامي" –شهدايي جريان پيروزي انقلاب اسلامي- و شهداي بعد از پيروزي انقلاب اسلامي" –شهدايي كه به دست منافقان به شهادت رسيدند- تشكيل شده است.
قرآن شهيد
«سرلشكر شريف اشراقي طي 10 سال قرآني را با خط خود به تحرير در مي آورد. (از سال 47 تا 57). در اين مدت دو نكته را به همسرش متذكر مي شود. اول اين كه در زمان تحرير اين قرآن هر مسجدي كه ساخته شد حداقل هزينه يك آجرش را شهيدي داده و در آن مسجد سهيم است. دوم اين كه با به پايان رسيدن تحرير عمرش به پايان مي رسد. شهادت شهيد مصادف با به پايان رسيدن تحرير قرآن است.»
سنگ توكل
دوشنبه 11 آذر 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شبکه خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 79]