متن پيام آيت الله جوادى آملى به همايش بزرگداشت علامه طباطبايى در دانشگاه امير كبير قرآن؛ محك فيلسوف و عارف

واضح آرشیو وب فارسی:ايرنا: متن پيام آيت الله جوادى آملى به همايش بزرگداشت علامه طباطبايى در دانشگاه امير كبير قرآن؛ محك فيلسوف و عارف
بسم الله الرحمن الرحيم وإيّاه نَستعين
حمد ازلى خداى را سزاست كه در كتاب آسمانى خود تجلّى نمود. تحيّت ابدى پيامبران الهى مخصوصاً حضرت ختمى نبوت(صلى الله عليه و آله و سلم) را رواست كه معصومانه وحى خدا را تلقّى، ضبط و ابلاغ فرموده اند. درود بيكران اهل بيت عصمت و طهارت خصوصاً حضرت ختمى امامت مهدى موجودِ موعود را بجاست كه مُبيّن راستين علوم وحيانى اند به اين ذوات قدسى تولى داريم و از مخالفان عنود آنان تبرى مى نماييم. مقدم فرهيختگان را در همايش بزرگداشت حضرت استاد علامه طباطبايى(قدس سره) گرامى داشته و از برگزاركنندگان اين گردهمايى وزين سپاسگزارى مى كنيم. هر چند حضرت استاد(ره) معقول و منقول و مشهود را به طور جمع سالم نه جمع مكسر دارا بود و از نوادرى بود كه برهان صديقينِ فلسفه اسلامى را در صحابتِ برهان صديقين عرفان نظرى به ساحت قدس تفسير صديقين قرآن حكيم برد و علم حصولى و حضورى حكيمان و عارفان را مأموم علم شهودى و وحيانى معصوم(عليهم السلام) قرار داد تا به امامت قرآن كريم آغاز و انجام جهان معلوم و پيوند عميق انسان با صدر و ساقه نظام هستى آشكار و صراط مستقيم سالكان صالح و كادحان ناسك واضح و همراهان عصمت مدار راهيان كوى حق لائح گردد و پايان آن رسيدن به مقصد صحيح و نيل به مقصود ناب باشد. و چون قرآن مجيد نسبت به فلسفه و عرفان ثالث اثنين است نه ثالث ثلاثه زيرا دانش خطاپذيرى كه بهره حكيم و عارف است در عرض وحى معصوم خطاناپذير نخواهد بود لذا اين دو بايد بر آن ميزان قسط و ترازوى عدل كه حق قضا و سمت داورى منحصراً در اختيار اوست معروض گردند تا نظر حق و صدق روش و عمل خير و حسن و سعد و عدل معلوم گردد. آنچه در خور اين همايش وزين است نكاتى است كه ذيلاً اهدا مى شود.
يكم: عنصر محورى تفسير قرآن حكيم دو چيز است يكى جهاد در عدم دخالت يافته هاى قبلى و باورهاى سابق تا نصاب انصات و استماع كامل گردد و در اثناء تلقى خطاب هيچ مطلبى از دالان ويژه ورودى كلام خداوند به قلب نفوذ نكند تا پيام سره الهى به عرصه دل نزول نمايد و ديگرى اجتهاد در فهم برين و تدبر لايق پيرامون سخن خداوند بدون دخالت مستمع در تعليم گوينده، البته هر چه شنونده آگاه تر باشد، ظرفيت وى براى دريافت معناى قرآن بيشتر خواهد بود.
دوم: همان طورى كه خداوند در هستى يكتا و يگانه است و نيز در آفرينش بى همتاست كتاب الهى و كلام وى نيز اين چنين است، نه شبيه دارد و نه شريك يعنى ناب بودن از مهم ترين ويژگى قرآن مجيد است. مشوب نمودن كوثر الهى به تكاثر بشرى، آميختگى وحى به وهم آويختگى به دام و دامن شيطان را به همراه دارد. مطالب وحيانى قرآن كريم حق هر ذيحقى را ادا مى نمايد. اگر فكرى صائب بود آن را امضا نموده و از نهان به علن اثاره مى كند و اگر زمينه فكرى صالح بود آن را شكوفا كرده و به ثمر مى رساند و اگر غبار مغالطه بر قياسى نشسته باشد آن را همچون باران فراوان دوابل و لااقل نظير بارش اندك (طل) مى شويد و از بين مى برد. بنابراين بهترين روش بهره ورى از قرآن حكيم سكوت مستمعانه، متدبرانه و خردمندانه در ساحت آن است. حضرت استاد علامه طباطبايى چونان نوادر ديگر هم جهاد اكبر را در پرهيز از دخالت يافته هاى قبلى در هنگام استماع و تلقى كلام خدا رعايت نمود و هم اجتهاد مستمر را در مراسم تدبر با درايت و روايت معصومان(عليهم السلام) به پايان برد. سرانجام در آستان وحى الهى خاضع محض بود تا به چنين عطاى فاخر مفتخر آمد.
وقت آن شد كه به زنجير تو، ديوانه شويم
بند را بر گُسَليم، از همه بيگانه شويم
در سر زلف سعادت كه شكَن در شكن است
واجب آيد كه نگون تر ز سر شانه شويم
مصطفى در دل ما گر ره و مسند نكند
شايد ار ناله كنيم، اُسْتُنِ حنّانه شويم
سوم: ادب محفل قرآنى و وظيفه قرآن پژوه ايمان خالص و صفاى ضمير است. اولين عطايى كه به مستمع سخن الهى داده مى شود همانا سلام پروردگار است. خداوندى كه سلام است بركت سلام خويش را نثار انبيا نموده و درباره برخى از آنان چنين فرمود: سَلام عَلَى نُوحٍ فِى الْعَالَمِينَ ، سَلام عَلَى إِبْرَاهِيمَ, سَلام عَلَى مُوسَى وَهَارُونَ، سَلام عَلَى الْمُرْسَلِينَ همين لطف خاص را نسبت به دريافت كنندگان پيام الهى روا داشت و نسبت به آنها درود فرستاد: وَإِذَا جَاءَكَ الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِآيَاتِنَا فَقُلْ سَلام عَلَيْكُمْ كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ اين سلام مى تواند مخاطب كلام خدا را كه پژوهنده معارف قرآنى است به بارگاه منيع قلب سليم برساند. البته چنين قلبى در رديف بهترين قلوب است چنانچه اميرمؤمنان(عليه السلام) فرمود: «إِنَّ هذِهِ الْقُلُوبَ أَوْعِيَة فَخَيْرُهَا أَوْعَاهَا». حضرت علامه طباطبايى(قدس سرّه) كه با قلب سليم به محضر قرآن حكيم بار يافت تحفه هاى فراوانى به امت اسلامى عرضه كرد.
آبى ميان جو روان، آبى لب جو بسته يخ
آن تيزرو اين سست رو، هين تيزرو تا نفسرى
مجدداً از همگان تقدير مى شود.
دوشنبه 11 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ايرنا]

[مشاهده در: www.irna.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 52]