گفت و گو با كسي كه قرآن را به فضا فرستاد

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: فراسو نيوز: يك پژوهشگر فضا و فضانوردی ايراني در روسيه، در عملی نمادین «قرآن مجید» را به ایستگاه فضایی بین.المللی فرستاد. او می.گوید این کار را در پاسخ به اهانت اخیری که در آمریکا نسبت به کتاب آسمانی مسلمانان صورت گرفت، انجام داده است.

به گزارش فراسو نيوز، سيروس برزو که سال.هاست در زمینة فضا پژوهش می.کند و قلم می.زند و مجموعه.ای ارزشمند از یادگارها و یادمان.های فضایی را گرد آورد است، می.گوید تنها آرزویش این است که اندوخته علمي خود را در خدمت ترویج دانش فضانوردی در ايران قرار دهد.

این روزنامه.نگار و پژوهشگر فضا و فضانوردی که در سالیان دور مجلة «مرزهای بی.کران فضا» را منتشر می.کرد اكنون در روسیه ـ یکی از دو مهد فضا و فضانوردی در جهان ـ زندگی می.کند. وي موفق شده است نخستین اشیای ایرانی را به فضا ارسال كند: کارت پستال.های آثار استاد «محمود فرشچیان»، و نسخه.ای از کتاب خودش «نخستین.های فضانوردی» که به امضای بسیاری از فضانوردان رسیده بود.
حالا چهار سال پس از آن موفقیت بزرگ، سیروس برزو اثر دیگری را به فضا فرستاده که نه.تنها برای ایرانیان، که برای همة مسلمانان واجد معنایی خاص است: قرآن مجید. در میانه.های آبان.ماه، خبر این موفقیت روی خروجی خبرگزاری.ها قرار گرفت: «با پيگيري.هاي يك ايراني، يک جلد کلام.الله مجيد چاپ جمهوري اسلامي ايران، توسط الکساندر کالري، فرمانده ناو سايوز تي.ام.آ-01 ام به ايستگاه فضايي بين.المللي منتقل شد.»

برزو این کار را در پاسخ به اهانت اخيري که در آمريكا به قرآن مجيد صورت گرفت، انجام داده است. خودش مي گويد:«به اين نتيجه رسيدم که فرستادن قرآن مجيد، مي.تواند عکس.العمل مناسب و پاسخ شايسته.اي به اين حركت زشت باشد.»

او میافزايد:« با توجه به نگاه بسيار احترام آميز الکساندر کالري، کيهان.نورد نامدار روسيه به ايران و مردم ما و همچنين احترامي که براي عقايد ديني.مان قائل است، و پس از آن که مشخص شد وي فرماندهي ناو کيهاني سايوز تي.ام.آ-01 ام را بر عهده گرفته است، پيشنهاد خود را با او مطرح كردم. وي نيز که بارها با ارسال نامه.هاي تبريک به مناسبت موفقيت.هاي علمي ايران، احترام خود را به ايران و ايرانيان نشان داده، با کمال ميل پذيرفت و قرار بر اين شد که قرآن مجيد را به ايستگاه فضايي بين.المللي برده و در پايان ماموريت، به زمين بازگرداند.»

اين اقدام تحسين برانگيز سيروس برزو بهانهاي شد تا خبرنگار ماهنامه دانشمند با او به گفت و گو بنشيند كه متن كامل آن در پي مي آيد:

پیش از این، شما کارت پستال.های آثار استاد فرشچیان و نسخه.ای از کتاب خودتان «نخستین.های فضانوردی» را به فضا ارسال کرده بودید. ایدۀ این کار چگونه به ذهن.تان رسید؟

من همیشه از خداوند سپاسگزار هستم که توان نوآوری به من داده است. همیشه و در هر موقعیتی، چه زمانی که دبیر بودم و تدریس می کردم، چه زمانی که روزنامه.نگار بودم و چه در سال.های دوری از وطن و مهاجرتم به روسیه، خداوند استعداد نوآوری.هایی را به من اعطا نموده است و رمز موفقیتم در کار.هایم همین نوآوری.هاست که واقعاً خودم هم نمی.دانم چگونه به ذهنم خطور می.کند.

بازتاب.های آن ارسال قبلی چه بود؟ حتما امیدوارکننده بود که دوباره اثری را به فضا ارسال کردید.

آن کار بازتاب خوبی در رسانه.ها داشت. مردم بزرگوار ما هم قدردان خوبی برای خدمتگزاران به مملکت هستند. خوشحالی آنها برای من ارزشمند است و این که کار من باعث نشستن لبخندی بر لب.شان شد بهترین تشویق بود.

چرا احساس کردید دوباره زمان مناسبی برای ارسال اثری دیگر به فضا رسیده؟

راستش را بخواهید من مرتب به فکر فرستادن چیز.های دیگری به فضا بوده.ام. در آینده هم در صورت امکان، این کار را تکرار خواهم کرد. این ربطی به مناسب بودن زمان ندارد، بستگی به موقعیت مناسب دارد. در مورد اخیر، پس از این که مطمئن شدم «الکساندر کالری» فرماندهی ناو سایوز را بر عهده خواهد داشت، با توجه به روابط صمیمی.ام با وی و احترامی که او به ملت ایران می.گذارد، تصمیم گرفتم یک بار دیگر، کار قبلی را تکرار کنم و شیئی را به فضا بفرستم. با توجه به وضعیتی که در مورد بی.حرمتی به قرآن مجید در آمریکا پیش آمد، برای این کار قرآن را در نظر گرفتم. من یک ایرانی مسلمانم و به ایرانی و مسلمان بودنم افتخار می کنم. طبیعی است که رفتار زشت این افراد و توهین به اعتقاداتم را نمی.توانم بپذیرم. وقتی به کالری پیشنهاد کردم، ایشان پذیرفت اما گفت که انجام این کار مستلزم گرفتن مجوز است و او تلاش خواهد کرد قرآن را به عنوان بخشی از وسایل شخصی خود به فضا ببرد.

قاعدتا تاکنون انجیل به فضا ارسال شده. نخستین بار کی این کار صورت گرفت؟

تا جایی که من به یاد دارم، انجیل در زمان طرح آپولو (تصور می.کنم توسط فرانک بورمن فرمانده آپولو-8) به فضا برده شد. اما بعد از آن من در جایی نخواندم که این کار تکرار شود.

شما سال.ها پیش در مجله.تان «مرزهای بی.کران فضا» گفت.وگویی اختصاصی با «موسی ماناروف» فضانورد روس (که آن زمان در ایستگاه فضایی میر) بود، انجام دادید. تا جایی که یادم است، ایشان مسلمان هستند و فکر کنم نمادهایی از دین اسلام را هم همراه خود به فضا برده بودند . آیا همین.طور بوده؟ آیا ایشان قرآن هم با خودشان برده بودند؟ و ارسال کنونی قرآن به فضا، چندمین ارسال این کتاب آسمانی بوده است؟

ایشان نمادی دینی را با خود به فضا نبرده بودند بلکه به عنوان هدیه سالگرد تولدش، یک تسبیح و جزئی از قرآن را برای وی فرستادند. گرچه تا به حال چند فضانورد از کشور.های اسلامی به فضا رفته.اند، اما به.طور صریح و واضح من در جایی نخوانده.ام که قرآن به.طور کامل به فضا برده شده باشد؛ و فکر می.کنم برای نخستین بار است که قرآن مجید به.طور کامل به فضا حمل شده است.

آیا کتاب.های مذهبی دیگری هم جز انجیل و قرآن، تاکنون به فضا ارسال شده.اند؟

خیر، در مورد کتاب.های آسمانی دیگر من خبر مستندی ندیده.ام.

بازتاب.های ارسال قرآن به فضا تاکنون چه بوده؟ آیا مطابق انتظار شما بوده و هدفی که از این کار داشته.اید را برآورده کرده است؟

راستش را بخواهید من زیاد به دنبال بازتاب قضیه نیستم. این کارم را تنها انجام وظیفه می.دانم. امیدوارم دل هموطنانم از این اقدام شاد شده باشد و خداوند قبول کند. در مورد بازتاب آن، با توجه به این.که من در ایران زندگی نمی.کنم نمی.دانم چه انعکاسی داشته است. البته ظاهراً سایت.های اینترنتی زیادی منعکس کرده.اند، اما در مورد مطبوعات نمی دانم. جالب آن.که در حالی که نمایندگی.های خبرگزاری ایرنا و سیمای جمهوری اسلامی (مستقر در مسکو) هیچ تماسی با من نگرفتند تا پیگیر این خبر باشند، یک شبکه رادیویی از ایران (ظاهراً تنها چند ساعت پس از اعلام خبر توسط ایسنا) توانسته بود تلفن مرا پیدا کند؛ با من تماس گرفتند و مصاحبه.ای انجام دادند که از صدای جمهوری اسلامی پخش شد.

سازمان فضایی روسیه مشکلی با ارسال قرآن به فضا نداشت؟

برای حمل هر شیئی به فضا، کمیسیون ویژه.ای باید تصمیم بگیرد. در این کمیسیون جنبه.های مختلف کار بررسی می.شود. در صورتی که حمل آن، مخل کار کیهان.نوردان و یا منجر به بروز مشکلی نباشد، اجازه حمل صادر می.شود. البته این جدای برآورد هزینه.ها و مسائل مادی قضیه است. خوشبختانه در مورد قرآن مجید، مجوز کار صادر شد. البته تلاش الکساندر کالری را نباید نادیده گرفت. وی بدون هیچ.گونه چشمداشت مالی و تنها به.واسطه رفاقت بین ما و احترامی که برای ایران و عقاید و فرهنگ ما ایرانیان قایل است، حمل این قرآن را به عنوان وسیله شخصی اعلام کرد و بر بُردن آن اصرار نمود.

آیا در زمان شوروی سابق می.شد چنین کاری را انجام داد؟

در دوران شوروی، تا زمان «گورباچف»، اصولاً صحبت درباره دین و اعتقادات دینی ممنوع بود. به همین دلیل، فضانوردان نمی.توانستند در این باره حرف بزنند و حتی آنهایی که در جریان سفر به فضا و دیدن عظمت خلقت، به وجود خداوند ایمان آورده بودند، عقاید خود را پنهان می.کردند. حتی رهبران ضد دینی مانند «خروشچف»، با حیله.هایی می.خواستند کیهان.نوردان را بی.دین جلوه دهند. به.طور مثال وی پس از سفر «گاگارین»، طی یک سخنرانی گفته بود گاگارین به فضا رفت اما خدا را ندید؛ و با این حرف می.خواست القا کند که گاگارین این حرف را زده است. متأسفانه در منابع فارسی، این گفته خروشچف را به اسم گاگارین ثبت کرده.اند. در صورتی که بسیاری از این کیهان.نوردان و حتی دانشمندانی مثل «کارالیف» ( پدر کیهان.نوردی روسیه) به وجود خداوند اعتقاد داشتند.

تصور می.کنید اگر می.خواستید این کار را در آمریکا و از طریق ناسا انجام دهید، آنها نیز همکاری می.کردند؟

من با کیهان.نوردان آمریکایی کمتر ارتباط دارم و صمیمیتی بین ما نیست. شاید اگر بود آنها هم می.پذیرفتند. گرچه دولت آمریکا تمایلی برای تبلیغ عقاید اسلامی ندارد و قطعا انجام چنین کاری برای یک ایرانی را نمی.پذیرفت.

در پاسخ یکی از پرسش.های قبلی گفتید که من مرتب به فکر فرستادن چیز.های دیگری به فضا بوده.ام و در آینده هم در صورت امکان، این کار را تکرار خواهم کرد. بنابراین باز هم باید منتظر خبرهای جدید از ارسال اثری دیگر به فضا توسط شما باشیم؟

بله، من همیشه به این فکر هستم. البته نه به این زودی ها. می.دانید که در حال حاضر هر سه ماه یک بار ناو سایوز به فضا پرتاب می.شود من منتظرم موقعیت.های مناسب پیش بیاید و یکی دیگر از دوستان نزدیک در فهرست پرواز قرار بگیرد. اقدام های اولیه را کرده ام. ان.شاءالله تصمیم دارم طی پرواز های آینده سایوز، (اگر عمری بود) یک دیوان حافظ را به فضا بفرستم.

اگر نکته.ای در پرسش.ها جا افتاده بود که مایل به بیان آن هستید، ممنون می.شوم بفرمائید.

شما می.دانید که مجموعه کارت پستال.های منقش به آثار استاد فرشچیان که قبلاً به فضا رفته و این قرآن (که ان.شاءالله امسال زینت.بخش سفره هفت سین ما خواهد بود) بخشی از مجموعه با.ارزشی است که طی 30-40 سال گذشته جمع.آوری کرده.ام و مجموعه.ای بی.نظیر از ماکت.ها، مجسمه.ها، مدالیون و مدال.ها، تمبر.های فضایی و پاکت.های پستی منتشرشده به مناسبت.های فضایی مختلف که توسط فضانوردان امضا شده.اند و ده.ها شیء دیگر است که در دنیا بی.مانند هستند. اینک که بیش از هر زمان دیگری فرصت را کوتاه می.بینم، آرزو دارم سازمان و یا نهاد مسئولی مانند سازمان فضایی ایران و یا افراد خیّری که به فکر ترویج و اعتلای علم در ایران هستند، قدم پیش بگذارند و موزه.ای در زمینه فضانوردی ایجاد کنند تا این اشیا را در آنجا به معرض دید جوانان علاقه.مند ایرانی بگذارم و خودم هم به عنوان خادمی در این محل به ترویج این علم بپردازم. من تصور می.کنم ارزش چنین موزه ای کمتر از ساختن یک مدرسه نباشد. شما می.دانید نزدیک به چهل سال است در این زمینه تحقیق می.کنم و حدود 18 سال است که در روسیه با کیهان.نوردان و دانشمندان فضایی حشر و نشر دارم. اندوخته.ای معنوی در زمینه فضانوردی دارم که می.توان گفت کس دیگری از هموطنان (متاسفانه) ندارد. علاقةمندم این اندوخته در خدمت ترویج دانش فضانوردی قرار بگیرد، به دیگران منتقل و از آن استفاده شود و با مردن من، دفن نگردد. این تنها آرزوی من است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 321]