گزارش خبري مهر/ميراث تاريخي 3500 ساله زيويه كردستان در آستانه نابودي

واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش خبري مهر/ميراث تاريخي 3500 ساله زيويه كردستان در آستانه نابودي
سنندج - خبرگزاري مهر: قلعه تاريخي و باستاني 3500 ساله زيويه سقز به دليل عدم توجه مناسب مسئولان در آستانه تخريب و نابودي قرار دارد.

به گزارش خبرنگار مهر در سنندج، هم اكنون يكي از شاهكارهاي معماري بشريت در سده نهم تا ششم پيش از ميلاد در 55 كيلومتري شهرستان سقز در آستانه تخريب و نابودي قرار دارد.

قلعه تاريخي زيويه در شمال روستايي با همين عنوان با 40 هكتار وسعت و با ارتفاع 10 تا 140 متري از سطح زمينهاي اطراف واقع شده كه متاسفانه در سالهاي گذشته به دليل عدم توجه به مرمت و نگهداري آن در آستانه تخريب و نابودي است.

موقعيت خاص طبيعي تپه زيويه در يك چشم انداز، علت اصلي و اساسي براي بناي چنين دژي را مسجل و مستدل مي نمايد به عبارت ديگر وضعيت تپه نسبت به ارتفاعات مجاور از نظر استراتژيكي داراي اهميت خاصي است.

براي نخستين بار از اين بناي تاريخي در سالنامه هاي آشوري ذكري به ميان آمده است و بيان شده كه به دنبال شورش و طغيان اقوام مانايي (سده نهم تا ششم پيش از ميلاد) از طريق قلعه اين تپه عملياتهاي جنگي صورت گرفته است

اعتبار و شهرت جهاني زيويه به سال 1325خورشيدي باز مي گردد كه در اثر عوامل جوي و ريزش برف و باران قسمتي از راس تپه تخريب و آثار و اشياء به صورت اتفاقي كشف شدند.

مدير پايگاه زيويه در اين رابطه به خبرنگار مهر در سنندج گفت: اولين عمليات باستان شناسي در اين منطقه توسط رابرت رايسون آمريكاي در سال 1945 انجام گرفت.

حميد امان اللهي افزود: همچنين در فاصله سال هاي 1325 تا 1323 يك يهودي به نام به نام "ايوب رب نوع" به مدت 8 سال اقدام به كاووش كرد كه متاسفانه در طول اين 8 سال صدمات جبران ناپذيري متوجه اين اثر باستاني شد.

وي گفت: در مدت اين كاووش و به دليل اهداف تجاري بيش از 80 درصد تپه زيويه مورد اكتشاف قرار گرفت و هدف اين گروه تنها پيدا كردن اشياء و آثار تاريخي براي فروش و تجارت بود.

مدير پايگاه زيويه بيان داشت: در سال 1354 نصرالله معتمدي كاووش و بررسي اشياء كشف شده در تپه باستاني زيويه را آغاز كرد و فعاليت وي در دو فاصله زماني تا سال 1373 ادامه يافت.

امان اللهي خاطرنشان كرد: در دور دوم فعاليت هاي باستان شناسي معتمدي كه 6 سال به طول انجاميد آثار بسيار ارزشمندي در آن كشف شد.

وي يادآور شد: فعاليتهاي باستان شناسي در تپه باستاني زيويه از سال 1378 و توسط سيمين لك پور ادامه پيدا كرده و وي نيز حدود 11 فصل در اين منطقه فعاليتهاي باستان شناسي و كاووش خود را ادامه داد.

مدير پايگاه زيويه بخش زيادي از معماري كشف شده زيويه را كه امروز در معرض خطر قرار دارد مربوط به فعاليتهاي سيمين لك پور خواند و افزود: در اين مدت راه پله هاي سنگي، فضاهاي جانبي و تالار ستون دار كه از شاخص ترين بخش هاي آن است نيز كشف شد.

امان اللهي ادامه داد: تالار ستون دار تپه باستاني زيويه داراي 16 ستون در دو رديف 8 عددي است كه پايه ستون ها سنگ و خود ستون ها نيز از خشت بوده اند كه متاسفانه هم اكنون از ستونها هيچگونه اثري باقي نمانده است.

اين در حالي است كه كليه فعاليت هاي باستان شناسي و محافظتي اين اثر باستاني در سال 82 متوقف و پس از وقفه اي 4 ساله دوباره از اواخر سال 86 از سر گرفته شد.

مدير پايگاه زيويه عنوان كرد: در حال حاضر فعاليتهاي محافظتي و باستان شناسي اين مجموعه بر اساس برنامه زمانبندي شده در حال اجراست كه متاسفانه به دليل فعاليتهاي غير استاندارد در سالهاي گذشته اين موضوع با مشكلات متعددي مواجه است.

وي اعتبارات اختصاص داده شده به اين محموعه را بسيار اندك خواند و افزود: سال گذشته تنها 400 ميليون ريال اعتبار براي اين مجموعه اختصاص پيدا كرد كه تمامي اين اعتبار نيز در بخش تجهيز پايگاه زيويه هزينه شد.

امان اللهي بيان داشت: در سال جاري نيز تاكنون هيچ اعتباري براي ادامه فعاليتهاي اين پايگاه اختصاص داده نشده است.

يكي از فارغ التحصيلان دانشگاه ميشيگان آمريكا نيز كه در اين منطقه اقدام به فعاليتهاي پژوهشي مي كند به خبرنگار مهر گفت: وضعيت اين تپه باستاني بحراني است و بايد قبل از تخريب آن برنامه هاي درست و اصولي را براي محافظت از آن در دستور كار قرار داد.

دكتر كاميار عبدي فعاليتهاي باستان شناسي بر روي اين تپه باستاني را در سال هاي گذشته اصولي نمي داند و معتقد است: عمليات و كاووش هاي غيراستاندارد صورت گرفته بر روي اين اثر تاريخي باعث شده كه بخش هاي زيادي از معماري آن از بين برود.

وي زيويه را دژ يا محلي براي حفاظت خواند و يادآور شد: با توجه به شرايط جغرافياي و شواهد به دست آمده از اين تپه به عنوان محلي براي حفاظت بهره برداري مي شده است.

بخشهاي گسترده اي از زيويه نابود شده است

تپه زيويه در حالي با اين تهديدات روبه روست كه متاسفانه اقدامات صورت گرفته براي حفاظت آن به هيچ وجه مناسب نبوده و حتي امكانات دسترسي به آن نيز در حد صفر درصد است به گونه اي كه شرايط فراهم شده براي بازديد مردمي از آن بسيار نامناسب است.

نكته قابل توجه در اين ميان عدم وجود جاده دسترسي مناسب از يك سو و نبود تابلوهاي راهنما از سوي است كه حتي اندك بازديدكنندگان آن را نيز با سردرگمي مواجه مي كند.

بي شك ميراث تاريخي در هر گوشه كشور ايران ميراث تك تك مردمان آن ديار است و ضروري است مسئولان قبل از آنكه اثري از زيويه بر جاي نماند، تدبيري اصولي در اين زمينه در پيش گيرند كه اين امر در توسعه گردشگري در منطقه اي كه از بيكاري در رنج است نيز بسيار موثر است
جمعه 8 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: مهر]

[مشاهده در: www.mehrnews.ir]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 189]