پدیده باغ سوزی در شیراز !

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق:
با.غهایی كه می.سوزند، درختانی كه نمی.رویند و سبزه.هایی كه زیبایی و طراوت ندارند!

زمانی نه.چندان دور شیراز به.واقع شهر گل و بلبل بود، شهری كه قبل از دروازه قرآنش، بوی بهار نارنج و گل شب.بو، مشام هر مسافری را می.نواخت و به. پیشوازش می.رفت، شهری كه امروز از درد دود، ترافیك و باغ.سوزی رنج می.برد. امروز سراسر شهر را كه بگردیم، جز نارنجستان قوام و باغ دلگشا و بعضی خانه.ها، كمتر بوی بهارنارنج معروف به. مشام می.رسد، برگ.های درختان عطش تشنگی را تداعی.كننده. است و ظاهر باغ.های قدیمی در گوشه گوشه شهر، با صدای بلند، فریادرسی را طلب می.كنند.

در هر گوشه جهان، در هر كشور كوچك و بزرگی یك شهر گل و بلبل داریم، اما شیراز گل و بلبل، آرام آرام به .خواب زمستانی فرو می.رود و همه تقصیرها برگردن كج شده خشكسالی، سنگینی می.كند. با وجود این كه چمن، گل و گیاه، طبق تعریف استاندارد، فضای سبز محسوب نمی.شود و با وجودی كه مسوولان هم به این تعریف اشراف دارند، اما همچنان بلوارهای سبز و بوستان.های فاقد درخت، به سرانه فضای سبز اضافه می.شود تا سرجمع با زحمت به عدد 9 مترمربع برسد، حال آن كه سرانه استاندارد فضای سبز در جهان قریب به 15 مترمربع است.

باغهای زیبای قصردشت كه روزی روزگاری نگین سبزی در میان قلب فارس بود، حالا تكه.تكه شده و هر روز خبری از سوختن یا خشكاندن بخشی از این تن پاره. پاره منتشر می.شود. همین چند روز پیش آخرین خبرها حكایت از سوختن دو باغ داشت، سوختن 600 درخت، درخت نه نهال، كه باید سال.های سال عمر به.پایش بگذاریم تا درخت شود، درختانی كه بیش از بیست سال عمر دارند، درختانی كه روزی در گذشته نه.چندان دور، ثمر می.دادند و سایه و امروز سوزانده می.شوند تا به.جایش تیرآهن و تیرچه بلوك بروید و ... حال مسوولان هرچه می.خواهد فریاد كنند كه با باغ.سوزها مقابله می.كنند و ....

این در حالی است كه فارس مدعی داشتن بیشترین جنگل در سطح كشور است و بارها مدیران این بخش فریاد برآورده.اند كه از نظر مساحت، میزان جنگل.های فارس از شمال ایران بیشتر است، اما در شیراز كه سیاحت كنی درختان تن سوخته و باغ.های به .خشكی مبتلا شده.اش، دلت را آتش می.زند.

شیراز امروز شهر دود و ترافیك است، شهری كه قرار است، زیر یكی از بوستان.های زیبایش، در كنار گوش باغ.های قصردشت، در زیر زمین، پاركینگ بسازند! شهری كه مردان شورا و شهرداری.اش وعده می.دهند، "هركه بر بام چمنی بكارد، جایزه می.گیرد"! اما نمی.دانند كه گرفتن یارانه.ها، دست یاری مردمان این شهر را كه درختان مایملك شهرداری را روزگاران زیادی آب داده بود، كوتاه كرده است. گویی در این سالها فراموش كرده.ایم كه می.توان شمشادها را بلند كرد، رشد درختان را سرعت داد و آب را به.شیوه.های مهندسی به درختان رساند و به.جای مقابله با خشكسالی می.توان آن را مدیریت كرد!

خاطرات پیرمردهای قصردشت را كه مرور می.كنیم، از تدبیر پدرانشان در هنگامه خشكی و خساست آسمان می.گویند، از میرآب.هایی كه با اندیشه.های مجرب خود، آب را آن گونه تقسیم می.كردند كه هیچ باغی بی.آب و ثمر نماند، اما امروز آنقدر خشكسالی را بزرگ كردیم كه دیگر توان مقابله با این غول خودساخته را نداریم و مدام كابوس خشكی را در خواب. هم می.بینیم.

یك سئوال از نگاه صاحب.نظران مدیریت شهری بسیار مهم است، اینكه آیا راهكار بهتری از آنچه امروز انجام می.دهیم، وجود دارد؟ و پشت این سئوال كمی جسارت و شجاعت در عمل، آنجا كه می.دانیم اشتباه است، آنجا كه بعد از سال.ها متوجه می.شویم باید كار دیگری می.شد و نشد، آنجا كه... آیا از خود پرسیده.ایم با این همه ظرفیت چرا شیراز نتوانسته جایگاه خود را حفظ كند و همچنان شهر گل و بلبل بماند؟

كاش ایمیل مدیران شهرداری را داشتیم تا عكس.هایی كه دیروز برایمان میل شده بود را ارسال می.كردیم، عكس.هایی از مدیریت فضای سبز، از ایجاد شادابی با همان شمشاد و درختچه.های كوتاه و زودرشد، دعا می.كنیم كاش درختكاری حاشیه رودخانه خشك ادامه پیدا می.كرد تا نفس شهر از این همه دود باز می.شد و...

به گزارش ایسنا، یك.بار دیگر آرشیو اخبار سال.های قبل را ورق بزنیم، در میان سطور فراوان اخبار شهرداری و فضای سبز شهری در شیراز، تلاش مسوولان را در خصوص ایجاد هكتارها فضای سبز كمربندی مطالعه كنید، كاری بزرگ كه قدم اولش محكم برداشته شد، اما متاسفانه رها شد! اگرچه مدیرعامل سازمان پارک.ها و فضای سبز شهرداری از طراحی سه پارک باباکوهی، نور و گلستان در ارتفاعات شهر، خبر می.دهد، اما هنوز خبر امیدواركننده.ای از ایجاد این پاركها در دست نیست. هیچ یك از مدیران شهرداری هیچ.وقت بابت درختانی كه خشكانده، سوزانده و بریده شدند، بازخواست نشدند، همین است كه مطمئن هستند اگر آتش به.جان تمام درختان شهر هم بیفتد، آنها همچنان شهرداران و مدیران چرخشی این شهر خواهند بود!