6 افزودنی خطرناک در مواد غذایی

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: اگر غذای مصرفی شما می.تواند فاسد شود آن غذا برای شما خوب است اما اگر غذای.تان فاسد نشدنی است و ماندگاری طولانی داشته باشد، آن غذا برای شما بد است.

زمانی منظور از مزه.ی میوه و پنیر، مزه.ی واقعی آن.ها بود. اما امروزه چه طور؟ امروزه همه چیز مصنوعی شده است. بیشتر مواد غذایی موجود در سوپرمارکت.ها دیگر واقعی نیستند، البته قابل خوردن هستند اما هیچ راهی وجود ندارد که بفهمید این غذاها مُضر و نامناسب هستند. در رابطه با افزودنی.ها مسائل بسیاری وجود دارد. FDA در حال حاضر لیستی از موادی که در آمریکا به غذاها اضافه می.شوند را ارائه کرده است که بیش از 3000 عدد می.باشند. بیشتر این افزودنی.ها بی خطر هستند اما تعدادی از آن.ها دارای اثرات بالقوه مضر می.باشند. این که چرا آن.ها قانونی هستند برای ما یک راز مانده است. بعضی از آن.ها ممکن است توسط گروه.هایی با قدرتی پشت پرده پشتیبانی شوند و بعضی دیگر ممکن است در سیستم کنترل کیفی قبول شده باشند فقط به خاطر این که کارکنان FDA آن قدر سرشان شلوغ بوده است که نتوانسته اند به طور دقیق داده.ها را بررسی کنند! در اینجا ما 6 نمونه از بدترین افزودنی.هایی که در غذاهای شما وجود دارد را معرفی می.کنیم. حتی اگر شما نسبت به خطرناک بودن این مواد قانع نشوید، بایستی قبول کنید که هر چه قدر از این مواد مضر بیشتر دوری کنید، بیشتر فرصت استفاده از غذاهای کامل و مفید را خواهید داشت. محصول خطرناک شماره 1: رنگ کارامل

رنگ کارامل یک ماده.ی مصنوعی است که از گرم کردن شکرحاصل می.شود. در بیشتر مواقع این پروسه شامل آمونیاک می.باشد. چرا خطرناک است؟ رنگ کارامل معمولاً در همه چیز دیده می.شود. از نوشابه.ها و سس.ها گرفته تا نان و شیرینی. وقتی که مستقیماً کارامل از شکر ساخته شود، نسبتاً بی خطر است اما وقتی که با آمونیاک ساخته می.شود، دو نوع ماده شیمیایی به نام.های 2 متیل لیمیدازول و 4 متیل لیمیدازول که موجب ایجاد سرطان در موش.ها می.شود، را به وجود می.آورد. خطر این ریسک آن قدر زیاد است که دولت ایالتی کالیفرنیا، 4 متیل لیمیدازول را به عنوان یک ماده.ی سرطان زا اعلام کرده است. متأسفانه شرکت.ها مجبور نیستند اعلام کنند که آیا مواد رنگی آن.ها با آمونیاک ساخته شده است یا خیر. به همین دلیل ما پیشنهاد می.کنیم که جداً از مصرف این محصولات دوری کنید. این مواد در کولاها و نوشیدنی.های دیگر، سس.ها و مخلوط.های حجم دهنده و پُر کننده وجود دارند. ماده.ی خطرناک شماره 2: پتاسیم بروماید

پتاسیم بروماید ماده.ای است که به آرد زده می.شود و در هنگام پخت نان به ورآمدن خمیر کمک می.کند. در واقع نوعی عمل آورنده و بافت دهنده.ی خمیر است که در نان.های ماشینی به کار می.رود و از آن برای بهبود خواص نانوایی و پایداری آرد استفاده می.شود. همین طور از محلول رقیق پتاسیم بروماید به عنوان نگه.دارنده.ی سبزیجات و میوه.ها استفاده می.شود. چرا ترسناک است؟ پتاسیم بروماید موجب تومورهای تیروئید و کلیه در خرگوش.ها شده و باعث موتاسیون سلول.های بدن می.گردد، همچنین می.تواند به سیستم اعصاب آسیب برساند و به همین جهت مصرف آن کاملاً محدود شده است و حتی در بسیاری از کشورها ممنوع اعلام شده است. در کالیفرنیا محصولاتی که شامل پتاسیم بروماید هستند بایستی علامت «خطر ایجاد سرطان» بر روی آن.ها نصب شده باشد. خوشبختانه برداشت منفی مردم، استفاده از آن را خیلی کاهش داده است اما تا زمانی که FDA صددرصد آن را ممنوع نکرده است، بایستی مراقب حضور این مواد در غذاهای خود باشیم. ماده.ی خطرناک شماره 3: روغن.های گیاهی نیمه جامد

زمانی که روغن.های دارای پیوند دوگانه (اشباع نشده) با هیدروژن تحت عمل فشار و حرارت ترکیب می.شوند عمل هیدروژناسیون صورت می.گیرد. به چنین روغن.هایی، روغن.های هیدروژنه می.گویند. این عمل یکی از مهم.ترین فرآیندهای صنایع غذایی است. با هیدروژناسیون می.توان روغن.های مایع را به روغن جامد یا نیمه جامد تبدیل کرد. این عمل سبب مقاومت بیشتر روغن.ها در برابر اکسیداسیون می.شود. واحدهای صنعتی مواد غذایی به دلیل حمل و نقل بهتر روغن جامد و پایداری آن در برابر فساد تمایل به تبدیل روغن مایع به روغن جامد دارند، سرانجام این که باید از مصرف هر نوع غذایی که حاوی اسید چرب ترانس باشد، اجتناب کنید. چرا خطرناک است؟ این چربی.ها منابع تولید اسیدهای چرب ترانس در رژیم آمریکایی.ها هستند. یک مطالعه در دانشگاه هاروارد نشان داد که اسید چرب ترانس موجب 70 هزار حمله.ی قلبی در سال می.شود. خبر خوب این که این روغن.ها در حال حذف شدن از سیستم غذایی می.باشد. بعضی از دولت.های محلی مثل شهر نیویورک استفاده از آن.ها را در رستوران.های زنجیره.ای که از روغن.های ترانس در سرخ کردن مواد غذایی.شان استفاده می.کنند، ممنوع کرده است. البته هنوز در بسیاری از فست.فودها در یک وعده غذایی حدود بیش از 2 گرم از این مواد موجود می.باشد که این ماکزیمم مقداری هست که انجمن قلب آمریکا اجازه.ی استفاده از آن را در روز، می.دهد. این موارد در مرغ.های سوخاری، در سوپ.های نیمه آماده و بعضی پنیرها وجود دارد. ماده.ی خطرناک شماره.ی 4: Azodicarbonamide

نوعی ماده.ی شیمیایی گردی یا متبلور، به رنگ زرد تا نارنجی قرمز و عملاً غیر قابل حل در آب است که از آن در عمل آوری و رنگ بری آرد غلات برای بیشتر کردن قابلیت تنظیم حالت مطلوب خمیر برای تولید قرص نان سبک.تر و حجیم تر و به عنوان یک ماده عمل آورنده خمیر در آردهای نانوایی و خمیر نان استفاده می.شود. این ماده را می.توان با عامل اکسیدکننده برومات پتاسیم مصرف کرد. میزان مصرف آزودی.کربن.آمید کمتر از 45 قسمت در میلیون است. چرا ترسناک است؟ این ماده به طور گسترده.ای در تولید فوم.های پلاستیکی استفاده می.شود و اگر چه FDA برای استفاده غذایی اجازه داده است، اما انگلستان این ماده را به عنوان ماده.ای که تولید آسم می.کند، معرفی کرده است. در یک خلاصه.ای از 47 مطالعه که بر روی کربن آمیدها انجام شد، سازمان بهداشت جهانی اعلام داشت که این مواد احتمالاً سبب بروز آسم می.شوند. سازمان بهداشت جهانی نتیجه گیری کرد که تماس با این مواد باید به حداقل ممکن برسد. در کجا استفاده می.شود؟ این مواد در بعضی از دونات ها، نان.های همبرگری و ... کاربرد دارد.
ماده.ی خطرناک شماره.ی 5: Carrageenan

کاراگینان یک ماده.ی غلظت دهنده و امولسیفایر است که از گیاهان دریایی گرفته می.شود. چرا خطرناک است؟ خزه.های دریایی مواد خیلی خوبی هستند. اما کاراگینان یک محصول جانبی از این خزه.ها می.باشد. در مطالعاتی که بر روی حیوانات انجام شده است، نشان داده شده است که این مواد می.تواند موجب ایجاد سرطان، اولسرهای کولون و زخم بشوند. در مورد این که کاراگینان به انسان نیز صدمه می.زند صد در صد مطمئن نیستیم اما به نظر می.آید دوری از آن.ها بهتر باشد. در چه چیزهایی استفاده می.شود؟ در فرآورده.های لبنی، بستنی، دسرهای ژله.ای و ژله.های کم کالری مصرف می.شود. ماده ترسناک شماره 6: آمونیوم سولفات

آمونیوم سولفات یک نوع نمک معدنی است که معمولاً در نزدیک آتشفشان.های فعال وجود دارد و به طور صنعتی برای تهیه.ی مخمر نان از آن استفاده می.شود، باعث ورآمدن خمیر می.شوند و در نوشابه.ها نیز به مصرف می.رسند. چرا ترسناک است؟ این ماده غنی از نیتروژن می.باشد. معمولاً به عنوان کود شیمیایی استفاده می.شود و در سیستم اطفاء حریق هم وجود دارد. این مواد به نظر خطرناک می.آیند. مطالعات ژاپنی در سال 2006 بر روی موش.ها نشان داد که این مواد غیر سرطان زا هستند. هم FDA و هم مرکز سلامت علوم برای عموم گفتند که این ماده امن است و بیشتر در نان.ها از آن استفاده می.شود. در نهایت به این نکته توجه کنید که: اگر غذای مصرفی شما می.تواند فاسد شود آن غذا برای شما خوب است اما اگر غذای.تان فاسد نشدنی است و ماندگاری طولانی داشته باشد، آن غذا برای شما بد است.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 227]