درمان تومور سرطان سينه با استفاده از فناوري نانو

واضح آرشیو وب فارسی:بازتاب آنلاین: درمان تومور سرطان سينه با استفاده از فناوري نانو
دانشمندان با استفاده از فناوري نانو به روشي دست ‌‌يافتند تا بدون آسيب به سلول‌‌هاي سالم، به سلول‌‌هاي تومور دارو برسانند.
به گزارش خبرگزاري فارس، دانشمندان دانشگاه استنفورد با كمك نانولوله‌‌هاي كربني و مولكول‌‌هاي پپتيدي، رساندن داروي پاكسي‌‌تاكسل به تومور سينه را ده برابر بهتر و تصويربرداري فوتواكوستيك را تقويت كردند. در اين روش از مولكول‌‌هاي پپتيدي به‌عنوان شناساگر اختصاصي براي دارورساني هدفمند و فعال به سلول‌‌هاي تومور استفاده شد.
دانشمندان به روشي دست ‌‌يافتند تا بدون آسيب به سلول‌‌هاي سالم، به سلول‌‌هاي تومور دارو برسانند. اين روش كه در آن از نانولوله كربني تك‌‌ديواره استفاده شد، به دانشمندان اجازه داده‌است كه نسبت بيشتري از داروي ورودي به بدن را به سلول‌‌هاي سرطاني برسانند، اين كار منجر به كاهش مقدار كل داروي لازم براي تزريق و ايجاد اثر درماني مطلوب مي‌شود.
در اين تحقيق از داروي پاكسي‌‌تاكسل عليه سلول‌‌هاي سرطاني در سينه موش استفاده شد. دانشمندان به اين نتيجه دست يافتند كه با استفاده از نانولوله‌‌ها مي‌‌توان پاكسي‌‌تاكسل را به ميزان ده برابر بيشتر از فرمول تجاري استاندارد آن‌ ‌ـ‌تاكسول®‌ـ به سلول‌‌هاي سرطاني برسانند، همچنين بعد از شروع 22 روز از درمان، اندازة تومور در موش‌‌هاي درمان‌شده با اين فرمول به كمتر از نصف اندازة تومور در موش‌‌هاي درمان شده با تاكسول ®‌ـ بود.
سطح و اندازه نانولوله‌‌ها عامل مهمي در تعيين چگونگي برهم‌‌كنش آن با رگ‌‌هاي خوني است. ديواره رگ‌‌هاي خوني تومور با منافذ خود، مدخلي را بري ورود نانولوله‌‌ها به بافت سلول‌‌هاي سرطاني ايجاد مي‌‌كند. سطح خارجي اين لوله‌‌ها پوشيده از PEG است. PEG به‌صورت سه شاخه از لوله اصلي جوانه زده و پاكسي‌‌تاكسل به سر اين شاخه‌‌ها متصل است.
رگ‌‌هاي خوني سالم هم در ديواره خود منافذي دارند؛ اما ين منافذ بسيار ريزتر از منافذ ديواره رگ‌‌هاي خوني تومور است. با مهندسي نانولوله‌‌هاي مورد استفاده، مي‌‌توان قطر آن‌ها را به مقداري تنظيم كرد كه به اندازه كافي بزرگ بوده و ضمن توانايي عبور از منافذ ديواره رگ‌‌هاي خوني تومور، توان عبور از منافذ ديواره رگ‌‌هاي معمولي را نداشته باشند. اين موضوع نانولوله‌‌ها را به ابزار دارورساني بسيار قدرتمند و مؤثري تبديل كرده‌است.
داي سرپرست گروه، مي‌‌گويد: استفاده از اين سوراخ‌‌ها براي دارورساني با نانولوله‌‌ها، هدفمند كردن غير فعال نام دارد، اما مي‌‌توان با روشي كه هدفمندي فعال‌‌تري است به دارورساني دقيق‌‌تري دست يافت. در اين روش يك پپتيد يا آنتي‌‌بادي به نانولولة حاوي دارو متصل مي‌‌شود كه به‌‌طور اختصاصي قابليت اتصال به تومور را دارد و در نتيجه اثربخشي درماني افزايش مي‌‌يابد.
دانشمندان همچنين از نانولوله‌‌هاي هوشمند و هدفمند براي مكان‌‌يابي سلول‌‌هاي سرطاني در موش زنده استفاده كردند. در اين روش زماني كه لوله‌‌ها به داخل بدن مي‌‌روند، يك تايش ليزر به‌سمت حيوان هدايت مي‌‌شود. نانولوله‌‌ها انرژي ليزر را جذب كرده، از خود امواج اولتراسوند آزاد مي‌‌كنند كه نشان‌‌گر محل تومور است.
اين روش كه تصويربرداري مولكولي فوتواكوستيك نام دارد، روشي سريع‌‌تر و ارزان‌‌تر از MRI است و همانند CT-Scan و PET به تابش‌‌هاي يونيزان نياز ندارد. با اين روش تا عمق دو اينچ از بدن قابل مشاهده است كه براي ديدن سينه و پروستات كافي‌‌ست، همچنين اين روش سازگار با اندوسكوپ است و به كمك آن اعضاي داخلي بدن هم ديده مي‌‌شود و تومورهاي كوچك و جديدي كه با ساير روش‌‌ها قبل تشخيص نيست، قابل تشخيص مي‌‌شود. از معايب اين روش سختي ايجاد تمايز بين بافت سالم و بافت‌‌هايي است كه در مرحلة اوليه هستند؛ اما با چسباندن يك پپتيد به لوله، لوله قادر به يافتن پروتئيني خاص در گيرنده شده، شناسايي را اختصاصي‌‌تر مي‌كند.
چهارشنبه 6 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: بازتاب آنلاین]

[مشاهده در: www.baztabonline.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 106]