تاكتيك شكار شير

واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: بيشتر مردم آفريقا بر اين باورند كه شير دو شخصيت متفاوت دارد، يكي حيوان آرام و تنبلي در حال خميازه كشيدن در بيشه.زار آرميده

و دوم شكارچي سريعي كه هنگام غروب آفتاب به دنبال طعمه مي.گردد (حتي بزرگتر از وزن خودش) تا با نيروي زياد آن را از پا درآورد. در واقع شير شكارچي سريع و نيرومندي است كه حيوانات كوچك را با يك ضربه دست از پا درمي.آورد ولي حيوانات بزرگ مانند گاووحشي يا گوراسب را با استفاده از وزن بدن سنگينش بخاك مي.كشاند. شيرهاي ماده به صورت گروهي بيشتر در هواي تاريك و روشن يا صبح هنگام كه گرماي آفتاب كمتر است در فضاي باز دشت آفريقا به شكار مي.پردازند، شير نر در امر شكار آنها دخالت نمي.كند ولي گروه ماده.ها را از دور پشتيباني مي.كند و با غرش خود گله گاوميش.ها را به سمت شيرهاي ماده مي.كشاند، ماده.ها در گروه هر كدام محل خاصي دارند تا بتوانند از سمت پهلوها و پشت سر به طعمه حمله كنند. اين همكاري، شانس موفقيت آنها را بالا مي.برد و مي.توانند يك گله گاوميش را از جهات مختلف محاصره كرده و به آنها حمله كنند و همچنين طعمه شكار شده را از دست شكارچياني مثل كفتارها و كركس.ها (از فواصل دور) حفظ كنند. آنها بيشتر گله.هاي گورخر و بوفالو را مورد حمله قرار مي.دهند و گاهي هم گونه.هايي شبيه غزال.هاي تامسون را شكار مي.كنند وحتي زرافه را كه بلندقدترين حيوان چهارپا است نيز شكار مي.كنند.

البته در شكار زرافه سعي مي.كنند هنگاميكه مشغول نوشيدن آب است و سرخود را پايين آورده به آن حمله كنند ولي از شكار حيوانات بزرگي مثل اسب.هاي آبي، كرگدن و فيل به دليل خطراتي كه از ناحيه دندان.ها و شاخ حيوان تهديدشان مي.كند، اجتناب مي.ورزند. به هنگام شكار گورخر، ابتدا شير مده با چشمان طلايي به گله گورخرها خيره نگاه مي.كند و با دقت و سرعتي خاص يك گورخر كم سن و سبك وزن را از گله دور مانده انتخاب كرده آهسته و آرام با پنجه.هايي كه مانند ساير گربه.سانان است از ميان علفهاي نارنجي رنگ دشت با بدن كشيده و گوشها و دم پايين آمده كه ديده نمي.شود به سمت آن مي.خزد و دزدانه نزديك مي.شود و معمولا در شعاع 30 متري، خود را نشان داده، با سرعت و با تمام قوا آن را تعقيب كرده و از پهلو يا پشت سر با دستهاي عضلاني و نيرومند، خود را روي كمر آن پرتاب مي.كند تا امكان صدمه ديدن از شاخ.ها و سم.هاي حيوان كمتر باشد و با پاهاي جلو و پنجه.هاي قوي آن را به پايين خم مي.كند و بدنش را گاز مي.گيرد، در همين لحظه شير ماده ديگر به محض رسيدن با دستهاي قوي خود گردن شكار را مي.گيرد و خود را به پوزه آن آويزان كرده و آن را به پايين مي.كشاند و پنجه.هاي قوي و تيزش را در صورت و پيشاني حيوان فرو كرده و گردن آن را پيچ مي.دهد و با حركت دست آن را به يك طرف مي.خواباند و به محض آنكه حيوان بيچاره روي زمين افتاد دندان.ها را در استخوان گردن فرو كرده و نگه مي.دارد تا خفه شود.

گروه ماده.ها بالاي سر شكار حاضر شده و ابتدا شكم را پاره مي.كنند، شير نر هم خود را بر سر طعمه مي.رساند و حتي قسمتهاي بيشتري از طعمه را مي.خورد و گاهي هم گوشت طعمه را از دست شيرهاي ماده دزديده و با بچه شيرها سهيم مي.شود، يك شير ماده تقريبا به حدود 5 كيلوگرم و يك شير نر تقريبا به 7 كيلوگرم گوشت در هر روز نياز دارد. البته بسيار اتفاق افتاده كه شيرها به ضرب شاخ بوفالوهاي عظيم.الجثه از پا درآمده.اند اما گاهي هم ديده شده يك شير به تنهايي به يك گاو ميش حمله كرده و اگر موفق شود طعمه كشته شده را برداشته و به كناري مي.رود و بعد از خوردن غذا به طور دسته جمعي (نر و چندين ماده و بچه.هاي آنها) زير سايه درختان اقاقيا به استراحت پرداخته و بچه.ها به بازيگوشي مشغول مي.شوند. رقابت براي بدست آوردن غذا گاهي سبب مي.شود 80% توله.ها قبل از رسيدن به 2 سالگي بميرند. اگرچه شير ماده به شكار بروند يك شير ماده مراقبت از بچه.ها را در گروه به عهده مي.گيرد چون وقتي توله.ها تنها بمانند ممكن است طعمه كفتارها و شيرهاي نر ديگر شوند و اگر يك شير ماده همراه با دسته.اي از بچه شيرها ديده شود روزي است كه نگهداري از بچه.ها را به عهده دارد. شيرهاي جوان از 3 ماهگي تلاش مي.كنند كه رويش.هاي شكار را بياموزند. بطور كلي شيرها سعي مي.كنند حيواناتي را براي شكار انتخاب كنند كه دسترسي به آنها آسانتر باشد به اين دليل نسل حيوانات قوي.تر و سالم.تر بيشتر حفظ مي.شود معمولاً باقيمانده طعمه شكار شده نصيب كفتارها و كركس.ها خواهد شد.

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فان پاتوق]

[مشاهده در: www.funpatogh.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 317]