واضح آرشیو وب فارسی:فان پاتوق: چرا عشق، درد را کم می.کند؟
اگر به تصویر کسی که سال.ها عاشق او بوده.ایم نگاه کنیم،. درد را کمتر احساس می.کنیم. این، اگرچه باوری شاعرانه است،.اما واقعیت است. ظاهرا دلیل این پدیده شگفت.انگیز،. فعال شدن مرکز احساس امنیت در مغز است.
نگاه کردن به عکس کسی که دوستش دارید،. درد را کاهش می.دهد. این جمله شاید شاعرانه به نظر برسد،. اما در واقع کاملا علمی است. اما چرا؟ آیا تنها به دلیل ایجاد حس رضایت است؟ یا این که تصویر فرد مورد علاقه، تداعی.کننده حفاظتی است که می.تواند مانعی در برابر آسیب باشد؟ به نظر می.رسد پاسخ دوم به واقعیت نزدیک است.
پیش از این دانشمندان به این نتیجه رسیده بودند که نگاه کردن به عکس فرد مورد علاقه، درد را کم می.کند. این. بار نائومی آیزنبرگر، روانشناس به دنبال پاسخ به این سوال است که چه.طور چنین اتفاقی می.افتد.
محققین، مغز 17 زن داوطلب را در حالی که به تصاویری از یک فرد مورد علاقه،. یک غریبه و یک شیء نگاه می.کردند و شوک.های خفیفی می.گرفتند، با ام.آر.آی عملکردی بررسی کردند. از آن.ها همچنین خواسته شده بود که در هر حالت،. میزان دردی را که احساس می.کنند، ارزیابی کنند.
چنان که انتظار می.رفت، افراد وقتی به عکس کسی که برای مدت طولانی عاشق او بوده.اند نگاه می.کردند، درد چندانی بر اثر شوک احساس نمی.کردند. آیزنبرگر به این نتیجه رسید که کاهش درد به فعالیت قشر پیش.پیشانی ونترومدیال مغز مربوط می.شود،. بخشی از مغز که به احساس امنیت واطمینان ربط دارد.
فرضیه آیزنبرگر این بود که تاثیر دیدن عکس فرد مورد علاقه درکاهش درد، فقط به تحریک ساده سیستم پاداش در مغز محدود نمی.شود،. فرایندی که اغلب در بین زوج.های جوانی که در مراحل اولیه ارتباط خود به سر می.برند دیده می.شود.
یکی از دلایلی که آیزنبرگر در فضیه خود بدان اشاره می.کند، این است که دیدن تصاویری از موجوداتی مثل مار و عنکبوت، احساس درد را بیشتر می.کند. ما به طور غریزی برای ترسیدن از این گونه موجودات آماده هستیم، .چرا که در طول تاریخ تکامل انسان،. باید برای زنده ماندن از آن.ها فاصله می.گرفتیم. این نوعی سازگاری است.
افرادی که ما به آن.ها عشق می.ورزیم و به آن.ها دلبستگی داریم، ممکن است درست برعکس موجودات خطرناک،. نشانه.هایی از احساس امنیتی باشند که ما درون خود داریم
به اعتقاد آیزنبرگر، افرادی که ما به آن.ها عشق می.ورزیم و به آن.ها دلبستگی داریم، ممکن است درست برعکس موجودات خطرناک،. نشانه.هایی از احساس امنیتی باشند که ما درون خود داریم.
البته در این مطالعه، مردان بررسی نشده.اند، .اما به گفته آیزنبرگر، هیچ دلیلی وجود ندارد که بخواهیم فکر کنیم واکنش مردان در چنین مطالعه.ای متفاوت خواهد بود. وی می.افزاید: .«شاید مردم بگویند که زن.ها احساساتی.تر از مردان هستند، اما چنین فرایندهایی برای مردان هم درست به اندازه زن.ها حیاتی است.»
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فان پاتوق]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 168]