واضح آرشیو وب فارسی:خبر آنلاین: فرهنگ > موسیقی - حمید رضا عاطفی رشته مدیریت فرهنگی در دنیا رشته جوانی است ؛ در ایران هم که جای خود را دارد؛ به عبارتی باید گفت در ایران هنوز فارغ التحصیلی در این رشته نیست که بر مصدر یکی از امور فرهنگی نشسته باشد تا ما بتوانیم به آن ببالیم، هر چند که در حال حاضر دانشجویانی در این رشته مشغول تحصیل هستند.اما جدای از مبانی و شاخه ها و زمینه های مختلف و متنوع مدیریت فرهنگی که بسیار شیرین و گسترده است، نمونه های عینی و مصداقی درمسیر رخدادها و فعالیتهای جاری شهر و کشورمان هست که مستقیما با مدیریت فرهنگی در ارتباطند و ما به فراخور علایق و سلایق خود بعضا به آنها برمیخوریم.حتما تا کنون بارها دیده و احساس کرده اید که نا خودآگاه برای رفتن به فلان سینما یا فلان تالار نمایش و ... علاقه تان کم و زیاد میشود و مثلا با آگاهی یافتن از اینکه فلان برنامه موسیقی در فلان تالار است، خوشحال یا مکدر میشوید که ای کاش این برنامه در جای بهتری برگزار میشد و یا بالعکس. به هرحال این جاذبه و دافعههایی که در انتخاب سالنهای سینما و یا دیگر محلهای فرهنگی و هنری ایجاد میشود تا حد زیادی به نوع مدیریت فرهنگی مرتبط است ؛ یعنی اینها نتیجه مدیریت و عملکرد اداری سیستمی است که از همان رشته متنوع مدیریت فرهنگی نشات میگیرد.برای القا و لمس بیشتر تاثیرات این نوع مدیریت و آسیب شناسی بهتر رفتارها و اقدامات انتظامی فعالیتهای فرهنگی در حوزه مدیریت اجازه بدهید به یک نمونه عینی و مصداقی اشاره کنم.هفته پیش کنسرت استاد همایون خرم در محل همایشهای برج میلاد برگزار شد. برنامه قرار بود راس ساعت 21 آغاز شود ؛ طبیعتا برای حضور بیش از 1800نفر در کنسرت، سیل اتومبیلها در فاصله زمانی نیم ساعت به این محل سرازیر میشود و قطعا پذیرایی و آماده سازی برای حضور این افراد و این تعداد خودرو در این زمان اندک نیاز به مدیریت و آمادگی لازم در بخشهای تردد و غیره دارد. نا گفته پیداست محلی که به لحاظ موقعیت مکانی از کمترین امکانات عمومی حمل و نقل برخوردار است مخاطبان ناگزیر به آوردن وسیله شخصی خودشان هستند اما آنها که در این کنسرت حضور یافتند بویِژه آنها که منضبط تر و مقرراتی تر بودند بیشتر تنبیه و اذیت شدند! چرا که فاصله چند صد متری تا پارکینگ مجموعه میلاد را به علت ترافیک شدید به صورت میلیمتری و با بیش از بیست دقیقه زمان طی کردند، فقط به این علت که هر خودرو باید زمانی را برای پرداخت مبلغ 2 هزارتومان حق پارکینگ و دریافت قبض صرف میکرد. قطعا نیازی به ارائه راه حلهای مختلف برای جلوگیری از اینگونه ضایعات و خسارتها نیست که راه حلهای بسیار سادهای برای رفع آنها موجود است، اما نبود آن نگاه و آن مدیریت فرهنگی و سپردن اوضاع به نگاههای نازل به این موارد ختم میشود.کمترین تبعات چنین اقداماتی دامن فعالیتهای فرهنگی را میگیرد و به طور غیر مستقیم موجب رکود و رخوت در جریان فرهنگ و هنر میشود. از نتایج و تبعات قطعی و عینی این اقدام میتوان به این موارد اشاره کرد:1-آغاز برنامه با نیم ساعت تاخیر و در شب دوم چهل دقیقه.2- عادت دادن مخاطبان برای حضور دیر هنگام (بعد از ساعت 21 مسیر خلوت تر بوده و خودروها بدون کمترین مانعی به پارکینگ راهنمایی میشدند). 3-آلودگی هوا با نردد بی مورد و روشن بودن موتور خودروها به صورت درجا.4- هدر رفتن سوخت و انرژی و ثروت ملی.5- سخت و صعب کردن حضور در برنامه های فرهنگی.اینها از بدیهی ترین تبعات یک تصمیم غیر کارشناسانه است که به طور مستقیم و غیر مستقیم بر روند فعالیتهای فرهنگی تاثیر میگذارد.دراین باره سخن بسیار است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبر آنلاین]
[مشاهده در: www.khabaronline.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 590]