پشت صحنه گوگل

واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: پشت صحنه گوگل
2. قانون شماره دو: دنيا آزمايشگاه تحقيقاتى شماست
تفكر كار آزمايشگاهى در گوگل، به يك فرهنگ تمام عيار تبديل شده و اين فرهنگ، خود راز موفقيت هاى گوگل را به همراه داشته است. پروژه هاى آزمايشگاهى در قالب تيم هاى كوچك با پشتيبان هاى قوى، بهترين مسير بالندگى را براى اين شركت به همراه داشته است. شعار « دنيا آزمايشگاه تحقيقاتى شما است»، نشان مى دهد كه رهبران گوگل، سناريويى جهانى و واحدى براى استفاده از پتانسيل مادى و معنوى كشورهاى مختلف جهان براى پيش برد طرح هاى آزمايشگاهى، دارند.
3. قانون شماره سه: شكست پل پيروزى است و شكست بزرگ، پيروزى چشمگير را به دنبال دارد
لابراتوآرها بازتابى از يك عادت اشتراكى بين گوگل و كاربرانش است كه اجازه مى دهند تا يك محصول، قبل از عرضه نهايى، به تست جهانى گذاشته شود. اين فرهنگ، در بسيارى از شركت هاى موفق دنياى ديجيتال، مانند ياهو و مايكروسافت نيز ديده مى شود. با اين رهيافت، مردم متوجه مى شوند كه هر چيزى كه گوگل براى مشاهده مى گذارد، موفق نيست. با اين سناريو، كاربران متوجه مى شوند كه هميشه، در بخشى از روند كارى مطالعاتى و تحقيقاتى گوگل، براى آنها سكانس هايى! در نظر گرفته شده است. آنها آزادند تا به گوگل اطلاع دهند كه چه چيزى عالى است، چه چيزى نه، و چه چيزى ممكن است كه يهتر كار كند. اكثر قريب به اتفاق سرويس هاى گوگل، يك نشانى پست الكترونيك را براى ارتباط فورى مخاطبان سرويس مورد نظر، با مسئولان تيم توسعه دهنده بخش مربوطه، ارائه و در دسترس كاربران قرار داده است.در تجارت جست وجو، شكست اجتناب ناپذير است. و اين شكست در محدوده اى است. يك جست وجوگر وب، حتى مثل گوگل، هميشه آنچه را كه شما به دنبالش هستيد را عرضه نمى كند. اين نقص است، و اين نقص، هم اجازه مى دهد و هم مستلزم شكست است. و شكست پل پيروزى است. اما شكست هاى خوب، بهتر هم هستند. شكست هاى خوب دو ويژگى دارند. اولا شما مى دانيد كه چرا شكست خورده ايد، و شما چيزى داريد تا در پروژه بعدى تان به كار ببنديد. وقتى گوگل آزمايش كرد كه تصوير كوچكى از صفحه وب را در كنار نتايج جست وجو نمايش دهد، تاثير اين تصاوير بر زمان بارگذارى صفحات مشاهده شد. به همين دليل است كه در كل، گوگل حاوى تصاوير كمى است و حتى از تبليغات تصويرى در آن خبرى نيست.
ثانيا شكست هاى خوب سريع هم هستند.
4. قانون شماره چهار: افراد شاخص توانايى مديريت خويش را دارند
گوگل بيش از هر چيز روى استخدام كردن نيروهاى زبده، وقت مى گذارد. گوگل، روزانه صدها رزومه از افرادى كه مايلند در گوگل استخدام شوند، دريافت مى كند. گوگل دو دسته از مهندسان را استخدام مى كند، هر دوى آن دسته با هدف رسيدن به هنر شكست خوردن سريع استخدام مى شوند. اولا، گوگل به دنبال افراد خطر طلب جوان است. وين روزينگ، معاون مهندسى گوگل مى گويد: ما به دنبال افراد باهوش هستيم. افراد باهوشى كه كارهاى خارق العاده اى خارج از كارشان انجام دهند، چيزى فراتر از مسير تكرارى. اما همچنين گوگل ستاره ها را هم اجاره مى كند، افراد داراى درجه دكترا از برنامه هاى علمى-كامپيوترى و لابراتوآرهاى تحقيقاتى. برايان ديويسن، استاد دستيار در دانشگاه لى هاى و محقق برجسته مى گويد: «به طور مداوم گوگل برنامه ريزى كرده است تا استخدام كند ۹۰ درصد از متخصصان موتورهاى جست وجو را در جهان». افراد داراى درجه دكترا (PhD) جزو انتخاب هاى گوگل هستند. آنها افرادى هستند كه به اندازه كافى اطلاعات دارند براى اينكه به هدف بزنند. قبل از اينكه از موضوع دور شوند.
5. قانون شماره پنج: حضور كاربران به معنى كسب درآمد است
گوگل، واحدى به عنوان برنامه ريزى استراتژيك ندارد. رئيس اجرايى (CEO)، اريك اشميت حكم نكرده است كه تكنولوژى هاى مهندسانش بايد در محصولاتى كه عرضه مى كنند وجود داشته باشد. نوآورى در گوگل همچون تكنولوژى جست وجو، دموكراتيك است. هرچه ايده اى بيشتر باشد، كشش بيشترى داشته و از شانس بالاترى برخوردار خواهد بود. در دسامبر ،۲۰۰۱ كريشنا بهارات يكى از محققان گوگل يك ايميل داخلى را بين اعضاى گوگل ارسال نمود و از آنها درخواست كرد تا اولين نسخه از سرويس پوياى خبرى اش را مشاهده كنند.
بهارات يك موتور داخلى نوشته بود كه به ۲۰ منبع خبرى هر ساعت سر مى زد، و به طور اتوماتيك آخرين خبرها را در موضوعات خواسته شده، همچون يك ويراستار سريع، جمع آورى مى نمود. در گوگل، اين ايده مورد توجه فرار گرفت. مخصوصا، ماريسا ماير، يك مهندس جوان به اين ايده علاقه مند شد و به عنوان مدير پروژه قرار گرفت. ماير، بهارات را با يك تيم مهندسى مرتبط كرد. و در عرض يك ماه و نيم، گوگل در سايت خود يك نسخه تقويت شده از دموى ميتنى بر متن (text-base) را ارائه داد، كه حالا با نام اخبار گوگل (Google News) شناخته مى شود و به ۱۵۵ منبع خبرى و يك موتور جست وجو مجهز شده است. اين سرويس خلاقانه در نشانى [Only registered and activated users can see links. ] قرار دارد. در عرض سه هفته پس از عرضه روى سايت، اين سرويس ۷۰ هزار كاربر را در روز جذب خود نمود. اكنون اين سرويس گوگل، در زمره مشهورترين سرويس هاى خبرى آنلاين پر مخاطب اينترنت است. يك دليل كه گوگل نوآورى هاى خود را در معرض عمومى قرار مى دهد اين است كه ايرادات را به سرعت شناسايى كند. دليل ديگر آن است كه برنده ها را پيدا كند. براى بهارات و ماير، آن ۷۰ هزار كاربر مقدمات لازم را براى ساختن بخش خبرى در گوگل ميسر كردند. ماير مى گويد: «يك آزمايش عمومى يه شما كمك مى كند كه سريع تر گام برداريد، اگر اين موضوع كارگر افتد، يك ميل و علاقه داخلى در شما ايجاد مى كند. و باعث مى شود تا افراد به نقايص و مشكلات بيانديشند.» به زودى، ماير، دسته اى از مهندسان را براى افزودن حجم اخبار رهبرى كرد. آنها منابع خبرى را تا ۴ هزار منبع توسعه دادند و مدت زمان به روز رسانى را از يك ساعت، به روز رسانى مداوم تبديل نمودند. آنها موتورى را برنامه نويسى كردند كه به اندازه كافى قدرتمند بود تا از حجمى كه ۵ برابر بزرگتر بود از حجم اوليه پشتيبانى كند. آيا بخش خبرى گوگل يك محصول حقيقى است؟ نه كاملا. صفحه اصلى اش هنوز هم داراى نشان بتا (Beta) است تا زمانى خاص كه گوگل تعيين مى كند. خط مشى موثر شركت براى اختراع، برخى از استفاده كننده گان را آزار مى دهد. دنى سوليوان، ويراستار مجله سرچ انجين واچ (Search Engine Watch) و مفسر با نفوذ مى گويد: «گوگل مخترعى بزرگ است. آنها به عرضه محصولات عالى خود ادامه مى دهند. اما گوگل نيوز (بخش خبرى گوگل) از تصميم يك مهندس براى دسترسى به اخبار بوجود آمد. و حالا گوگل نمى داند كه چطور از اين محصول كسب درآمد كند.» سوليوان به نكته مهمى اشاره كرد: در برخى موارد، تمام اين محصول عالى بايد سودى را بدست آورد. و اين يك موضوع اخلاقى مهم،از انفجار دات كام بود: «پول درآوردن از چشم ها» توليد كردند به ايجاد معنى «انداختن پول درون گودال» هنگامى كه ماير بحث مى كند كه «ترافيك به ما اين فرصت را خواهد داد تا بدانيم» آيا اخبار يك موفقيت است، او اين عبارت طولانى را مى گويد كه خالا هيأت رئيسه هاى بيكار كه گمان مى كنند كه آنها اهلى كرده اند چرحه تجارت را.اما در گوگل ايجاد و دنبال كردن ترافيك براى سايت، احساس خوبى در انسان ايجاد مى كند. و به فرهنگ شركت نزديك است و اين منطق عملياتى، در نظر بگيريد كه: براى ۱۸ ماه اول، گوگل از موتور جست وجوى خود حتى يك پنى هم درآمد نداشت. و تنها پس از آن بود كه گوگل از يك فناورى عالى به يك فناورى عالى با تعداد محاطبان زياد تبديل شد.
گوگل قادر بود تا آن ترافيك را در راه هايى كه هم مبتكرانه و هم كاملا هماهنگ به نظر بيايد،بسته بندى كند. سرويس جست وجو، رايگان باقى مى ماند. اما گوگل براى نمونه، تعداد زيادى از تبليغات را براى كلمات كليدى خاص فروخت. (هيچ متعجب كننده نيست كه، تبليع سايت فست كمپانى (Fast Company)، در هنگامى كه پرس و جوهاى حاوى fast company جست وجو مى شود در كادر تبليغاتى ديده مى شود.) تبليغ دهنده ها تنها يك تعرفه خاص را پرداخت نمى كردند، يا حتى هزينه اى براى هر هزاربار نمايش. بلكه آنها پيشنهاد قيمت مى كنند روى شرايط جست وجو. هرچه بيشتر يك تبليغ دهنده بپردازد، به همان ميزان تبليغش بيشتر نمايش داده مى شود. اما اگر بر روى آگهى كليكى زده نشد، رتبه اش در طول زمان كم مى شود، بدون توجه به مقدار پيشنهاد قيمتش. اگر يك تبليغ مصرانه نامربوط باشد، گوگل آنرا حذف مى كند: كارايى براى تبلبغ دهنده ندارد، خواست كاربران را در بر ندارد و از ظرفيت هاى سيستم مى كاهد. اين همانطورى است كه در گوگل است. گوگل نيوز مخاطبان را جذب مى كند در بين كاركنان آقاى بهارات، پس ايجاد مى كند پرش براى دامين عمومى. اگر كاربران كافى آنرا دوست داشته باشند، قدرت واقعى خواهد داشت با تبليغ كنندگان. و ترافيك براى تبليغ كنندگان ترافيك حتى بيشترى براى تبليغ دهندگان ايجاد مى كند. پس بله، ماير يك استراتژى درآمدى داشت. يكى از ژانويه ،۲۰۰۲ پيش از آنكه اولين نسخه گوگل نيوز عمومى شود. او نمى گويد كه اين استراتژى چيست، اما اگر اين بخش از سايت به اندازه كافى مخاطب جلب كند، گوگل مسلما كارى براى تبليغاتش انجام مى دهد. و احتمالا سرويس را به پورتال ها و ديگر سايت هاى تجارى، بفروش خواهد رساند، درست مانند كارى كه با موتور جست وجوى خود انجام داد. (هربار كه لوگوى گوگل را در يك سايت مى بينيد، آن سايت حدودا ۲۵ هزار دلار در سال براى خدمات جست وجو به گوگل مى پردازد.) ماير مى گويد:«اما ما هيچ عجله اى نداريم. ما بر آن متمركز شده اينم تا گوگل نيوز را يك كالاى عالى كنيم. تا اينكه متوجه شويم كه آيا كالا كشش دارد يا نه، هيچ عجله اى براى اجراى برنامه هاى درآمدى نيست.» در واقع اين مسأله نشان مى دهد كه رفتار سازمانى گوگل براى توسعه سرويس هايش، با توابع اقتصادى مثل نرخ نهايى مصرف (MRC(Marginal Rate to Consume نيز همراه است. ماير مى گويد: «شعار ما اين است، هيچ چيزى مانند موفقيت و شكست روى شبكه نيست.» به عبارت ديگر، اگر كاربران برنده شوند، آنگاه گوگل برنده است. يك دموكراسى دراز مدت. به هر حال، يك عامل مهم در پيروزى گوگل و سناريوى پشت پرده آن، تمايل شركت به شكست است
كلام آخر
پيشرفت فقط با برنامه نويسان قوى حاصل نمى شود. هاستينگ خوب و دامنه خوب و پول، تضمين هيچ موفقيتى نيست. كارآفرينان جوان ايرانى اگر مى خواهند در وب حرف هايى براى گفتن داشته باشند، بايد با مديريت سنتى، بازاريابى سنتى، كسب و كار به شيوه سنتى و مسائلى از اين دست به خوبى آشنا باشند. اين ها، زمينه هاى يك كسب و كار ديجيتالى موفق است كه گوگل، آنها را به دنيا مى آموزد. طريقه برخورد با منابع انسانى، هدايت صحيح آنها و استفاده از نبوغ افراد نابغه، مختصات حركت يك سازمان ديجيتالى موفق را تشكيل مى دهد. البته همه اين مسائل را نبايد انتظار داشت كه دانشگاه به ما بياموزد!
barandeh24.com
شنبه 2 آذر 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: ابرار]

[مشاهده در: www.abrarnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 120]