واقعيت هاي غيرقابل انكار و اطلاع رساني آزاد

واضح آرشیو وب فارسی:فارس: واقعيت هاي غيرقابل انكار و اطلاع رساني آزاد
بسم الله الرحمن الرحيم
نقش رسانه ها در جهت دهي افكار عمومي جامعه در جهان امروز غيرقابل انكار است . علاوه بر مطبوعات كه سابقه بيشتري دارند راديو و تلويزيون كه بعدها به جمع رسانه ها پيوستند نقش مهمي در اين زمينه دارند. اما با ورود رسانه هاي الكترونيكي و گسترش سريع امكانات ارتباطي نمي توان اين نقش را در انحصار رسانه هاي قديمي از جمله راديو و تلويزيون دانست .
در تاريخ معاصر تجربه هاي روشني از غلبه رسانه هاي حاشيه اي بر رسانه هاي قدرتمندي همچون راديو و تلويزيون وجود دارد كه نشان مي دهد رقابت در عالم رسانه ها بسيار جدي و حتي غيرقابل پيش بيني است . در كوران نهضت اسلامي و دوران اوج مبارزات عليه رژيم ستم شاهي بويژه در سالهاي 56 و 57 عليرغم تلاش انحصاري راديو تلويزيون و مطبوعات براي سركوب انقلابيون و جلوگيري از رواج افكار انقلابي يك رسانه حاشيه اي نوظهور به نام « نوار كاست » توانست نقش مهمي ايفا كند و پيام رهبر انقلاب را به آحاد مردم در سرتاسر كشور منتقل نمايد و بر همه ترفندها غلبه كند. در آن زمان رسانه منبر و هيات هاي مذهبي نيز فعال بودند و اين مجموعه توانستند با فعاليت هاي هم جهت افكار عمومي را به همان چيزي متوجه كنند كه بايد متوجه آن مي شد. انكار نمي توان كرد كه پيروزي انقلاب اسلامي تا حدود زيادي مرهون همين رسانه هاي غيررسمي بود كه مجموع آنها حتي يك هزارم فراگيري يكي از رسانه هاي رسمي آن زمان را نداشتند. در سالهاي بعد از انقلاب و حتي در سالها و ماه هاي اخير نيز تجربه هائي در زمينه نبرد ميان رسانه هاي الكترونيكي يا حتي مطبوعاتي با رسانه هاي فراگير و غلبه آنها بر رسانه هاي فراگير در تاريخ جامعه شده است كه قاعدتا بايد براي متوليان امور رسانه اي كشور قابل توجه و تامل و آموزنده باشد.
آنچه بايد متوليان امور رسانه اي كشور بويژه رسانه ملي از اين واقعيت بياموزند اينست كه تبليغات مورد نظر خود را براساس واقعيت ها جهت دهي كنند و از ابراز مطالب خلاف واقع بشدت پرهيز نمايند.
درست است كه اين نتيجه گيري كلي در پاره اي موارد قابل عملياتي شدن نيست اما اينطور هم نيست كه در آن موارد راه چاره اي وجود نداشته باشد.
اين نكته كاملا قابل درك است كه رسانه هاي رسمي در بسياري موارد قدرت عمل محدودي دارند كما اينكه بعضي واقعيت ها نيز قابل انتشار نيستند. اينها و مسائل ديگري كه قابل پيش بيني و درك مي باشند موانعي هستند كه اجازه نمي دهند رسانه هاي رسمي همانند ساير رسانه ها با آزادي كامل عمل كنند و درست در همين موارد است كه متوليان رسانه هاي رسمي بايد به تدابيري متوسل شوند كه مشكل آنها را حل مي كند و مشكلي نيز براي جامعه و افكار عمومي پديد نمي آورد.
موضوع جديد و مهمي كه اين روزها مطرح است مساله امضاي توافق نامه امنيتي عراق و آمريكا توسط دولت عراق است . امضاي پيش نويس اين توافق نامه قطعا يك خطاي بزرگ توسط دولت عراق است و به همين دليل با مخالفت هاي زيادي در داخل عراق مواجه شده است و حتي در خود هيات دولت عراق نيز عده اي با اين پيش نويس مخالفت كردند. گروه صدر كه با متن مردم عراق مرتبط هستند و بدون ملاحظات دست و پاگير و سازشكارانه سخن مي گويند و تصميم مي گيرند با اين پيش نويس بشدت مخالفند بطوريكه مقتدا صدر بلافاصله بعد از امضاي آن توسط دولت عراق اعلام كرد : اين توافق نامه سند فروش عراق و ذلت بار است . روشن ترين نشانه صحت موضع گروه صدر و آنچه شخص مقتدي صدر گفته اينست كه دولت آمريكا بلافاصله بعد از امضاي اين پيش نويس توسط دولت عراق از آن استقبال كرد.
حتي اگر اين واقعيت ها هم نبود آنچه در متن پيش نويس امضا شده آمده براي ننگين دانستن آن كافي بود. اعطاي حق پيگرد قضائي آن دسته از اتباع آمريكائي كه در عراق مرتكب جرم شوند به آمريكائي ها و سلب اين حق از عراقي ها كه در بند سوم ماده دوازدهم پيش نويس آمده اين توافق نامه را به سند فروش عراق به آمريكا تبديل كرده و عنوان « كاپيتولاسيون » را بر آن منطبق نموده است . اين بند تصريح مي كند « مسئوليت قضائي مربوط به تمام نيروهاي نظامي و غيرنظامي آمريكا در داخل و خارج موسسات و اراضي توافق شده و همچنين در زماني كه در حين انجام ماموريت خارج از اين مناطق باشند برعهده دولت آمريكاست » .
اين عبارت هيچ شبهه اي باقي نمي گذارد كه اشغالگران آمريكائي در اين توافق نامه براي خود اين حق را كه مي توانند مرتكب هر جنايتي در عراق بشوند و عراقي ها حق ندارند آنها را تعقيب قضائي نمايند تثبيت كرده اند. علاوه بر اين آزادي عمل هواپيماهاي آمريكائي ورود و خروج و عبور و مرور بدون بازرسي خودروها و كشتي هاي آمريكائي و بسياري امتيازات ديگر نيز به اين مطلق العنان بودن در پيش نويس اضافه شده و كاپيتولاسيون آمريكائي را تكميل كرده است .
اينكه در پيش نويس آمده است كه در ازا اين توافق نامه دولت آمريكا به عراق كمك مي كند از فصل هفتم منشور سازمان ملل خارج شود نيز تاييد صحت تعبيري است كه مقتدا صدر بكار برده و گفته است امضاي اين توافق نامه به منزله فروش عراق است . آمريكا براي آنكه به سازمان ملل دستور دهد عراق را از فصل هفتم خارج كند اقدام به اين معامله بزرگ كرده و حاكميت خود را بر عراق رسميت بخشيده است . اكنون كه عراق مي تواند از فصل هفتم منشور سازمان ملل خارج شود چرا بايد براي اين اقدام به آمريكا باج بدهد سه سال حاكميت رسمي بر عراق آنهم بدون تضمين خروج بعد از مدت مقرر امضاي سند كاپيتولاسيون با دولت عراق و دريافت امتيازات فراواني كه به منزله مالكيت آمريكا بر عراق است بهاي اين معامله بزرگ استعماري است .
در چنين وضعيتي رسانه هاي ما به عنوان همسايه عراق آنهم همسايه اي هم مذهب كه منافع ملي ما با اوضاع عراق گره خورده است چيست
كتمان اين واقعيت چه دردي را دوا مي كند آوردن كارشناساني كه يكطرفه سخن مي گويند و يا با كارشناسي هاي سفارشي بخشي از واقعيت ها را كتمان مي كنند نه تنها عمل به رسالت رسانه اي نيست بلكه درست در جهت عكس اين رسالت عمل كردن است . در مواردي كه مشكلاتي براي طرح واقعيت ها از رسانه هاي رسمي وجود دارد دو راه براي اطلاع رساني واقعي متصور است . اول آنكه صاحبنظران موافق و مخالف نقطه نظرات خود را بيان كنند تا مردم اطلاعات لازم را براي قضاوت صحيح در اختيار داشته باشند. راه دوم اينست كه موضعگيري هاي مخالف و موافق و اخبار مختلف منتشر شوند و خود رسانه وارد موضعگيري و جهت دادن به آنها نشود و انتخاب و نتيجه گيري را به عهده خود مردم بگذارد. اين روش مي تواند تضادها را از ميان بردارد صاحبنظران و كارشناسان را در ابراز نظر آزاد و راحت بگذارد و در عين حال به اعتبار رسانه رسمي نيز لطمه اي وارد نشود.
چهارشنبه 29 آبان 1387

این صفحه را در گوگل محبوب کنید

[ارسال شده از: فارس]

[مشاهده در: www.farsnews.com]

[تعداد بازديد از اين مطلب: 74]